Μπορείτε να με φανταστείτε; Το χέρι μου τρέμει καθώς γράφω. Η ψυχή μου ταξιδεύει σε εκείνο το ταξίδι του 76, τότε στο παιχνίδι με την Ντέρμπυ. Και θέλω να έχω πολύ καλές επαφές με όλους εδώ στον χώρο. Διότι πρέπει να ομολογήσω ότι δεν πίστευα, όχι στη νίκη, αλλά ούτε καν στην αποφυγή της συντριβής. Και θέλω να είμαι τίμιος, όσο κι αν φουσκώνω από περηφάνεια για την ομάδα μας. Που σήμερα ήταν ΑΕΚΑΡΑ, και με μία σοβαρή διαφορά από την τότε επική ομάδα στο Ντέρμπυ : Τότε η ΑΕΚ έπαιξε άμυνα. Σήμερα η ΑΕΚ έπαιξε τα πάντα, σαν πλήρης ομάδα, και φυσικά είχε περισσότερες τελικές από την αντίπαλο, κι όσες είχε ήταν ευκαιρίες κι όχι μυρουδιές – με εξαίρεση μία – σε σχέση με την Brighton, που έμεινε μέσα στο παιχνίδι λόγω των πέναλτυ. Το δεύτερο δίκαιο, το πρώτο απαράδεκτα αυστηρό, κλασσικό βαρίστικο όταν παγώνεις την φάση. Ήταν πολλή σωστή η απόφαση του διαιτητή, για θέατρο στον παίκτης της αντιπάλου.
Αυτό είναι το συναίσθημα. Η ουσία είναι ότι η ΑΕΚ ήταν ομαδάρα. Μια ομαδάρα, που είχε τον ηγέτη της : Αλμέιδα και τέλος. Αυτός βρήκε τους ένδεκα που βάλανε τα δυό πόδια της Brighton σε ένα παπούτσι. Κατεβάζοντας μια ομάδα πλήρως επιθετικογενή, και βαθειά ριζωμένη μέσα της την πίστη ότι παίζει για να κερδίσει. Χωρίς φόβο, χωρίς κανένα κόμπλεξ, χωρίς καμία διάθεση για πούλμαν και με πλήρη εκμετάλλευση όλων των τεχνικών χαρακτηριστικών των παικτών του, που σήκωσαν πολύ ψηλά τους εαυτούς τους και μετά, πέταξαν τον δικέφαλο στην στρατόσφαιρα. Ναι, φίλοι και φίλες. Σήμερα σημειώθηκε έπος. Γράφτηκε ιστορία. Είναι από τις μεγαλύτερες νίκες της ιστορίας μας.
Τρεις φορές προηγήθηκε η ομάδα. Τις δύο, με στατικούς συνδυασμούς. Την πρώτη, από μια στημένη φάση, που όμως έμοιαζε δουλεμένη. Με την γκολάρα του Σιντιμπέ. Την δεύτερη με τον Γκατσίνοβιτς. Την τρίτη με άψογη αντεπίθεση και συνεργασία του Ελίσαον με τον Πόνσε. Δυό φορές ισοφαρίστηκε από παιχνίδια της μοίρας. Χωρίς να έχει απειληθεί από τον αντίπαλο. Τον οποίον έκοψε στη μέση. Τον οποίον ανάγκασε να μην βρίσκει χώρους και να μην ξεδιπλώνει τίποτα από όσα είχαμε διαβάσει κατά καιρούς. Παίζοντας στα όρια της φυσικής κατάστασης και παίζοντας πανέξυπνα και αλανιάρικα. Κι αν φυσικά ο Γκαρσία ήταν στοιχειωδώς εύστοχος, θα μιλάγαμε για ακόμα πιο εύκολο των κορυφαίων σήμερα.
Δηλαδή : Του Σιμάνσκι. Του Μήτογλου. Του Σιντιμπέ. Τι να πούμε για αυτούς; Ό,τι μπορείς μπορείς να τους προσάψεις. Ήταν οι πυλώνεςκαι οι κυματοθραύστες. Ειδικά το πειραματικό κεντρικό δίδυμο, που ο μεν Μήτογλου έπαιξε αριστερά, ενώ ο Σιμάνσκι δεξί σέντερμπακ ! ΠΑΛΛΗΚΑΡΟΙ. Πάρα πολύ κοντά τους ήταν ο Γιόνσον, που όσο πέρναγε η ώρα γινόταν τεράστιος κι αστείρευτος. Το ίδιο και η αντοχή του Άμραμπαντ. Το ίδιο και το πάθος του Μοχαμάντι, που είχε μπει αλλαγή. Το ίδιο και η ψυχραιμία και η άνεση του Στάνκοβιτς.
Όμως αυτό που θα μείνει, είναι ότι όλη η ομάδα ήταν απίστευτη, αφού δούλεψε καλωδιωμένη, με σωστές αλληλοκαλύψεις, σωστές επιθέσεις, σωστές αντεπιθέσεις και μυαλό προσανατολισμένο μόνο στη νίκη. Αυτό που ήταν και στο μυαλό του κόσμου, που δεν σταμάτησε στιγμή να υποστηρίζει και να πιστεύει στους παίκτες αυτούς. Και κάποιου κόσμου που δεν ακούστηκε στο γήπεδο. Όμως τιμήθηκε στα επίσημα της Brighton, με pre και ποστ dinner, που κι αυτός έδωσε την ευκαιρία στον αντίπαλο να δει το κλέος και το μεγαλείο της ομάδας μας.
Αγαπητοί κι αγαπητές, μιλάμε για διθύραμβο. Όπως είπα, για έπος. Για χρυσή σελίδα στο βιβλίο μας. Και μιλάμε για δίκαια επικράτηση. Όχι κλέφτικη, καραγκιοζίστικη. Αντρίκεια. Στα ίσα. Στην Αγγλία. Μέσα σε καταρρακτώση βροχή. Με όλους τους παίκτες μας να τα έχουν δώσει όλα. Με τον Αλμέιδα βρεμένο μέχρι το κόκκαλο. ΣΑΝ ΤΑ ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ ΑΚΟΜΑ. ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΔΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΔΙΚΈΦΑΛΟΥ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ. Και να αισθάνεσαι ότι μπορούσες να βάλεις κι άλλα. Κι ότι άδικα είσαι στην ισοπαλία, διότι τα γκολ που φάγαμε ήταν φτηνά. Και να ξεπερνάς κι αυτόν τον γελοίο διαιτητή ακόμα, που γέμισε το παιχνίδι με κάρτες επειδή δεν καταλάβαινε ότι ο ανεμοστρόβιλος της ΑΕΚ θα διέλυε σήμερα το Brighton. Ένα πολύ φιλόξενο γήπεδο και με ένα κοινό, που απότισε φόρο τιμής στον Χατζησαφί αλλά και σε όλη την ομάδα μας.
ΧΑΡΕΙΤΕ. ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΕ. ΔΟΞΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΔΩΣΤΕ.
ΖΗΤΩ Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ.
Εχω ανατριχιασει.Μεγαλειωδης εμφανιση,ισως η μεγαλυτερη μετα απο τις εμφανισεις απεναντι στη Ρεαλ.
Παμε ρε ΑΕΚΑΡΑ
Η ΑΕΚΑΡΑ πανάξια παρούσα σε υψηλά επίπεδα.Η συνέχεια αναμένεται με αγωνία.
“Στο ποδοσφαιρο δεν χωρανε προβλεψεις”. Το`χε γραψει οχι μια ,αλλα πολλες φορες ,ακομα και μεχρι σημερα ενας απο τους ογκολιθους της δημοσιογραφιας ,ο Νικος Καραγιαννιδης.
Πρωτος εγω εδω μεσα , ειχα κατεβασει πλερεζες για το σημερινο παιχνιδι. Οχι αδικα βεβαια,με βαση την παρουσια της ομαδος στα μεχρι τωρα παιχνιδια της. Ηρθε ομως σημερα κι επαιξε ΜΠΑΛΑΡΑ, με μονο σκοπο της να φυγει αλωβητη . Δεν ξερω τι θα γινοταν με αλλο προπονητη, αλλα με αυτον η ομαδα απεκτησε κατι που ελειπε για πολλα χρονια, την νοοτροπια οτι ΘΕΛΩ ΝΑ ΝΙΚΗΣΩ.
Η ΑΕΚ σημερα ξεκατινιασε ολους αυτους , με πρωτο ΕΜΕΝΑ, που δεν πιστευα οχι σε νικη ,οχι σε ηττα με αξιοπρεπες σκορ,αλλα φοβομουν την βροχη απο γκολ.
Τους ευχαριστω ολους με πρωτο τον Αλμειδα ,για την πολυ μεγαλη χαρα που μου εδωσαν .Δεν ηταν απλα μια “τυχερη” νικη, ηταν μια πολυ ΜΕΓΑΛΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ,που ισως να ηταν και μεγαλυτερη σε σκορ . Ειναι απο τα ματς που ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΣ ΠΟΤΕ .
Δεν έχω τι να πω. Πραγματικά και εγώ δεν το περίμενα-υπολογίζοντας οτι έχουμε μια Μπράιτον που όπου πάει εντος Αγγλίας ρίχνει μινιμουμ 3 και με μια ΑΕΚ με πειραματική 11αδα. Φοβήθηκα ότι θα ξεφύγει το σκόρ.
ΑΨΟΓΟΙ. Τέλεια εμφάνιση. Με χίλιες αναποδιές. Ατσάλινη ΑΕΚ πραγματικά.Στα “μούτρα” της ομάδας που έχει κάνει την ποδοσφαιρική Ευρωπη να παραμιλάει. Και είναι από τις νίκες που “σπρώχνουν” το ονομα της ΑΕΚ Ευρωπαικά.
Μπαίνεις στο γηπεδο της πιο φορμαρισμενης ομαδας ριχνεις τρία,κανεις το παιχνίδι σου μεσα στην Αγγλία, φεύγεις. “ποιοι ειναι αυτοί ρε παιδιά”; θα αναρωτιούνται από το Ελσίνκι μέχρι το βράχο του Γιβραλτάρ. Είναι η ΑΕΚ μάγκες.
Ο Σιτιμπέ έκανε την εμφανιση της καριέρας του (που στο διάολο κρυβεται αυτός ο παίκτης και δεν τον βλέπουμε με τας “Σερρας” και τους Βόλους; Ελα Παναγία μου).
Τεράστιος Στάνκοβιτς (συμφωνω με την ηρεμια που λες. Παιχνίδι με τέτοια ένταση και στο προσωπο του νομιζες ότι εβλεπες μαθητη να παιζει “τα μηλα” σε προαυλιο. Παράξενη,απόκοσμη γαλήνη). Αυτοι οι δυο λιγο πιο “ψηλά” από τους άλλους οι οποίοι ενας προς έναν πολύ κοντά στο 9.50 με άριστα το 10.
Εκτος του ότι “συστηθηκαμε” στην Ευρώπη, “ξανασυστηθηκαμε” και στους εντος Ελλάδας.
Χίλια μπράβο. Μεγάλη εμφάνιση.Τεραστιά νίκη, με πολύ μεγάλο “κρότο”.
Υ.Γ Τώρα να σκεφτώ ότι ισως η απουσια των βαριων κορμιών Μουκουντι και Βιντα (κυριως του πρώτου) “βοηθησαν” την κατασταση με την ευελικτη άμυνα απέναντι στα “μαμούνια” της Μπράϊτον; Δεν ξέρω.
Μονο ο Μελισσανιδης δικαιωθηκε: “Οριστε ρε, που μου θέτε και στοπερ και χαφ.Μια χαρά είμαστε”.
Αυτή η βραδιά, μέσα απ´ το γήπεδο, θα μείνει χαραγμένη για πάντα στη μνήμη μου.
Σκέψου να έβαζε κι ο Γκαρσία ΕΝΑ…
Υγ πόσο μας έχει αλλάξει το DNA αυτός ο Αργεντίνος; Η ΑΕΚ των τελευταίων χρόνων ΑΝ βρισκόταν σ αυτό το σημείο καν, φυσικά και θα έχυνε την καρδάρα. Το έγραψα κιόλας αν θυμάστε μετά το πρώτο ματς της λεωφόρου πέρυσι με τις πολλές μαζεμένες αλλαγές που όλοι έλεγαν «τι κάνει;» και είπα «εγώ γουστάρω, κάτι διαφορετικό, αργεντίνικη αλητεία»!
Forza ΑΕΚΑΡΑ απ´ το βροχερό Brighton!
iPhone, iTypos, iApologize
Η παράδοση στο νησί συνεχίστηκε…Ήμουν πιτσιρικάς κ θυμάμαι τα ματς αμυδρά με Derby County k QPR.Συμφωνω μεχρι κεραίας στα του Στίβεν στην ανάλυση του αγώνα.Ο ρεφερυ εμμονικος εις βάρος μας με 13 λεπτά καθυστέρηση το β ημίχρονο. ΜΕΡΑ ΧΑΡΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
Συγχαρητήρια για το υπέροχο κείμενο. Συγχαρητήρια για την Αεκαρα μας. Ήταν όλοι ψυχρές. Απίθανα τρεξίματα και μεγάλη πίστη. Μπράβο στον κίλερ Πονσε. Με πίστη όπως σήμερα, περναμε
Είναι ο ΕΚΛΕΚΤΟΣ, ικανός να αλλάξει επίπεδο την ΑΕΚ και ας μην τον πιστεύουν όλοι.
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΛΜΕΥΔΑ, δεν σκέφτεται τους ΟΣΦΠ-ΠΑΟ, να προφυλάξει παίκτες, να συμμαζέψει τη “ζημιά”. Δεν έχει τη νοοτροπία της ψωροκώσταινας. Έχει αστραφτερή προσωπικότητα, 100 κιλά @@ και ΑΓΑΠΑΕΙ την ΑΕΚ! ΑΓΑΠΗ από εμάς δεν θέλει τέτοιες νύχτες, αλλά στις δύσκολες, στα λάθη του και στις χαμένες μάχες.
Όλοι οι παίκτες ήταν εξαιρετικοί και αυτό συμβαίνει όταν υπάρχει ΟΜΑΔΑ. Η ΟΜΑΔΑ κάνει τους πάντες να φαίνονται καλύτεροι και η ΑΕΚ χθες, έπαιξε στα ίσια, τη μία από τις δύο καλύτερες Αγγλικές ομάδες αυτή την περίοδο, στον ίδιο ρυθμό και στην ίδια ένταση, με στόχο τη νίκη!
Μία εξαίρεση θα κάνω για τον Στάνκοβιτς, μιας και χθες ήταν τέρμα ευρωπαϊκού επιπέδου.
1977 vs 2023
Τρελλή Βροχή τότε,Τρελλή βροχη και χθες.3 γκόλ και χθες και πριν 46 χρόνια.
Η κεφαλιά του Σιντιμπέ παρόμοια με την κεφαλιά το 1977.
Αυτά για τους συμπτωσιολογους.
Τη Δευτέρα πας Λεωφόρο και κάνεις statement.
Ολες οι αλλαγές μεσοεπιθετικοί γιατί ηθελε να πάρει το παιχνίδι.Δεν θα σου βγαίνει πάντα αλλά θα “ζήσουμε” και θα “πεθάνουμε” με τον τρόπο του Αλμέιδα.
Καλός ο ενθουσιασμός αλλά επειδή ειμαστε ΑΕΚ ας κατεβουν οι τόνοι λιγάκι. Η Μπραιτον δεν ηταν υπερομάδα όπως την παρουσίαζαν και για την “συνωμοσία” πολλά ματς στην αρχή όλων των πρωταθλημάτων είναι “ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ”, με μεγάλα σκορ, απίθανες γκέλες εντός έδρας, Πανσερραικός Μαντσεστερ Γιουνταιτεντ κλπ… Οπότε μην ξεγελιέστε. Επίσης θα συμφωνήσω απόλυτα με τον φίλο “Πίσσα και πούπουλα” ότι η απουσια των βαριων κορμιών Μουκουντι και Βιντα “βοηθησαν” την κατασταση. Το θετικό είναι ότι έχουμε έναν προπονητή που παρά τα λάθη του, έχει εμφυσήσει νοοτροπία μαχητή και λιονταριού στην ομάδα και αυτό είναι το μεγάλο κέρδος. Αν βοηθούσε και λιγάκι ο Τίγρης ίσως η ομάδα να ήταν ακόμη καλύτερη. Για τη θεση του τερματοφύλακα όσο και να με βρίζουν μερικοί, επιμένω ότι δεν κάνει ούτε ο Στανκοβιτς παρά την εξαιρετικη του χθεσινή εμφάνιση και ειδικά για όσους καταλαβαίνουν, δείτε ξανά την τελευταία φάση που κοιτά και δεν βγαίνει με τίποτα και γενικώς δεν βγαίνει ποτε να καθαρίζει φάσεις. Είναι πολύ καλός στα μακρινά σουτ και τίποτα άλλο. Μεγαλη χαρά, σπουδαία νίκη και ευχόμαστε η καρδιά της πρωταθλήριας να πήρε μπρος!!!
O Aλμέϊδα, “τα βάζει” και με τον Μπάγεβιτς και με τον Φάντροκ at the same time.
Με τον δικό του τρόπο. Πού είναι ο: “θα κερδίσω όπως θέλω και θα χάσω όπως θέλω”
Πρέπει να το αποδεχθούμε, -με τα όποια κουσουρια και σκοτοδίνες του ως κουτσάρισμα.
Περσυ στις αρχές στο ντέρμπυ εκτός στη Λεωφόρο, είχα πει “μη ξαναδώ 4 αλλαγές μαζεμενες”. Ο.Κ. Δεν του βγήκε τότε αυτό. Αλλά πλέον πρέπει να καταπιούμε,να αποδεχθούμε την πρακτική του: “Λειώνω” τους μεσοεπιθετικούς για 60-70 λεπτά ζητώντας ανελέητο πρέσιγκ απο το κέντρο και μπροστά και αφού τους έχω “πάρει” το 110% τους αλλάζω -σχεδόν ταυτόχρονα, και έχω ακόμα 4-5 φρέσκους-μεσοεπιθετικούς ΠΑΝΤΑ- για τα επομενα 20-25 λεπτά να ορμανε σα σκυλιά απέναντι σε άμυνες οι οποίες ειναι ήδη φορτωμένες με 70 λεπτά τρεξιματος και κόπου.
Εκμεταλεύεται το δικαίωμα των αλλαγών στο έπακρο. Αλλάζει, φρεσκάρει σχεδόν ταυτόχρονα την ομάδα κατά 40% (εξαιρουμένου του τερματοφύλακα φυσικά) Αρα δεν “παίζει” με 11. “παίζει” με 16 παίκτες η ομάδα.
Δεν ξέρω…θυμάστε καμιά αλλαγή του Αλμέιδα μετά το 80′-85 (εκτός απο κάποια αναγκαστική φυσικά) ή αλλαγή για…καθυστέρηση; Εγώ όχι. Δεν βλέπει κάποιο νόημα σε αυτό. “Θα σε πηδήξω πατόκορφα” λέει στον αντίπαλο. Αν μου τη φέρεις, Ο.Κ.
Η φράση του-πρόσφατα σχετικά- “όταν έρθει η ημέρα όπου θα κοιτάω μόνο το αποτέλεσμα,θα έχω αποχωρήσει από το ποδόσφαιρο”, λέει πάμπολα.Και θυμίζει Φαντροκ (“αν θες να μιλήσουμε για ποδόσφαιρο,ξέχνα το αποτέλεσμα”)
Γιατί είναι πασίγνωστο, ότι το αποτελέσμα σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα κρίνεται από χίλιες δυο λεπτομέρειες και μικροπαράγοντες. Που αρκετές φορές “κρύβουν” την προσπάθεια που-θα έπρεπε -να ανταμοιβεται.Δεν είναι τένις.Δεν είναι μπάσκετ. Δεν είναι στίβος. Το 90λεπτο είναι ένας “ανεμοστρόβιλος” τυχαιοτήτων περιπλεγμένο με τις όποιες ικανότητες. Είναι χαοτικό το ποδόσφαιρο. Δεν έχει εξισώσεις που οδηγούν κάπου.
Προυπόθεση όμως (για να πάρεις αυτά που θες από τις ταυτόχρονες αλλαγές): Αυτοί που θα μπαίνουν να δινουν επίσης το 110% και τίποτα λιγότερο (έχοντας φυσικά από τις προπονησεις αφομειώσει 5 βασικές εντολές.)
Προυποθεση για όλα αυτά: Να έχει “κερδίσει” ο προπονητής τους παίκτες.
Αυτό π.χ. που πετύχαινε ο Μουρίνιο όπου στα αποδυτήρια ακουγε το “θα πεθάνουμε για παρτυ σου”.
Ο Αλμέιδα το έχει καταφέρει. Με άλλο τρόπο ασφαλώς. Πως; Δεν ξέρω. Συνέχεια μιλάει για “Αγάπη”. Αγάπη για το ποδόσφαιρο. Αγάπη για αυτο που κάνουν.Αγάπη για την ομάδα. Αγάπη για την νίκη. Μιλάμε για τον απόστολο Παύλο του ποδοσφαίρου με τον ανάλογο υμνο περι Αγάπης. Λίγο διαφορετικό βέβαια. Δηλαδή ο “οριτζιναλ” έλεγε “Γεμίστε τους με αγάπη”. Ο δικός μας λέει: “Γαμίστε τους με Αγάπη”.
Εντάξει. Ενα φωνήεν διαφορά. Η πρόθεση μετράει.
Κανονίστε τη Δευτέρα να βρίζετε πάλι… Αυτή η γαμημενη η κερκόπορτα…
Προς “ανώνυμος”: Ποιός έβρισε;
Πολλές παράμετροι αποτελούν το έργο κάθε προπονητή. Στον συγκεκριμένο, η ψυχολογία, η νοοτροπία νικητή-μέταλλο, η πνευματική σύνδεση με όλους τους παίκτες του (αυτό που έιδαμε από το Σιντιμπέ, όπως και το Μήτογλου το αποδεικνύει) και η παρεμβατικότητα στους αγώνες είναι τα φόρτε του. Ναι έχουμε ένα τρόπο παιχνιδιού μόνο, αν και χθες είδαμε ΑΕΚ….Χιμένεθ 18-19, επιτέλους reactive με τη μπάλα κάτω από 30% και απόλυτη προσήλωση. 6 σουτ στην εστία, 3 γκολ. Και στην άμυνα τα μόνα λάθη τα 2 πέναλτι. Άρα από 16 παίκτες είδαμε ουσιαστικά 2 λάθη σε ένα ολόκληρο παιχνίδι. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
Το 1ο ημίχρονο εφάμιλλο του 2ου εκτός με τους ουστάσι, αλλά μαζί με το 2ο, νομίζω έχουμε την καλύτερη συνολικά εμφάνιση επί Αλμέιδα, ίσως και την καλύτερη που έχουμε δει εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Μεγάλη βραδιά χθες, ΙΣΤΟΡΙΚΗ.
Πάμε να βουλώσουμε και τις ζέλες τώρα. Προβλέπω την άμυνα φρεσκαρισμένη, αλλά ανησυχώ για το κέντρο, πόσο να τρέχουν Γιόνσον-Σιμάνσκι-Πινέδα? Αν και βλέπω Γαλανό με έναν από τους 3 και αλλαγή στο 2ο με τους άλλους 2. Νομίζω θα δούμε και Μάνταλο, αλλά πιο μπροστά, να κρατηθεί η μπάλα. Δε μας παίρνει να τη δίνουμε σε αυτόν τον ΠΑΟ.
ΜΠΡΑΒΟ, ΜΑΣ ΚΑΝΑΤΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ!
Μπράβο σε όλους. Ο Αλμέιδα κάνει φοβερή δουλειά, αν και δεν τον βοηθάει ο περίγυρος. Και κάτι μου λέει ότι κράτησε την ομάδα με το γάβρο γιατί στόχευε τη νίκη στην Αγγλία. Πώς αλλιώς θα μπορεί κι αυτός να πάει σε ένα μεγάλο club της Ευρώπης? Όπως και να έχει, χθες κερδίσαμε νέους μικρούς οπαδούς, σήμερα είδα σε πολλές πλατείες πιτσιρίκια με κιτρινόμαυρες φανέλες.
ΖΗΤΩ Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ…
ΑΝΩΝΥΜΕ, αλλο βριζω αλλο κριτικαρω εστω και σε εντονο υφος. Ξεμπερδεψε τα στο κεφαλι σου αυτα τα δυο…..
Για τον Αλμέιδα τα είπαμε και σε προηγούμενο post. Tην ποδοσφαιρική του , και όχι μόνο, προσέγγιση όσοι δεν την έχουν καταλάβει την ανακαλύπτουν αναδρομικά. Αυτό βέβαια δεν ειναι απαραίτητα κακό, βάζει μάλιστα τα πράγματα στην θέση τους, όσον αφορά τον ρόλο που έχει ο καθένας στην ομάδα (Διοίκηση, δημοσιογράφοι, φίλαθλοι). Εκείνο που ενδιαφέρει εμάς είναι ότι την νοοτροπία του υπηρετούν και πιστεύουν οι παίκτες. Έχει χημεία ο άνθρωπος με τον κιτρινομαυρο πάγκο. Βγαίνει στο γήπεδο αυτό. Αλλάζει νοοτροπίες. Εδώ να πω ότι άνθρωποι στην ΑΕΚ ακόμα και μετά την νίκη λένε ότι τώρα η 3η θέση στον όμιλο είναι πλεον εφικτή!!! Ποια 3η θέση ? Αυτός την 1η θέλει. Μπορεί στο τέλος να βγούμε και τελευταίοι. Ποδόσφαιρο είναι. Ο στοχος εχει σημασια.
Για τους λάτρεις των στατιστικών ή των συμπτώσεων να πω για τις νικες στην Αγγλια, εκτός των άλλων, ότι και οι 2 έγιναν επί αντιπάλων οι οποίοι στο προηγούμενο παιχνίδι τους είχαν εντυπωσιακά αποτελέσματα βυθίζοντας μας στην απαισιοδοξία.
3-1 η Μπράιτον μέσα στην Γιουναιτεντ,
8-2 !!! η Ντέρμπυ, των 11 διεθνών την Τόττεναμ.
Ελπίζω σε ανάλογη Ευρωπαϊκή πορεία και φέτος.
Υ.Γ 1. Ο Φαντροκ ποτέ δεν έπαιξε με αμυντικό προσανατολισμό για το αποτέλεσμα με εξαίρεση το εφιαλτικό 2ο ημίχρονο στο Βελιγράδι.
Υ.Γ 2 Ρε Γκαρσία, κάνε ρε αγόρι μου μια προσποίηση, πάτα την μπάλα, δεν βλέπεις τους άλλους της Μπράιτον ?
Υ.Γ 3 Σιμανσκι ποσο παλληκαρι μπορει να εισαι ?
ΖΗΤΩ Η ΑΕΚΑΡΑ !!!
Τεραστια νικη,χωρις να πιστευουμε οτι μπορει να ερθει με αυτο τον τροπο,οι περισσοτεροι ημασταν προετοιμασμενοι για 3-0 η συντριβη και προβληματιστηκαμε οταν ειδαμε πως εχει κατεβασει μια τοσο επιθετικη συνθεση.
Ομως ειδαμε κατι που δεν το περιμεναμε,την ΑΕΚ να πιεζει ψηλα,να κλεβει μπαλες,να εκτελει στημενα,να βγαινει γρηγορα στην κοντρα στοχευμενα και οχι στην τυχη.
Περιμενω αναλογη εμφανιση μεσα στον βαζελο,για να πω οτι η ομαδα μας εχει αρχισει να φορμαριζεται.
Την νίκη αυτή, όπως πολλοί από εμάς, λογικά αναλύοντας δεν την περίμενα. Ήθελα μια αξιοπρεπή παρουσία και έγραψα ότι οι παίκτες να απολαύσουν το παιγνίδι και να το δουν ως εμπειρία. Έγραψα επίσης ότι περιμένω από την ομάδα μας να πάει ένα βήμα πιο πάνω, σε όλους τους τομείς εννοώ.
Είδαμε ίσως την καλύτερη εμφάνιση της ομάδας τα τελευταία χρόνια, ποδόσφαιρο ευρωπαϊκού επιπέδου, κάτι που δεν είδαμε σε όλο το παιγνίδι στο ματς με τον γαύρο.
Είμαι χαρούμενος αφενός για την σπουδαία εμφάνιση και νίκη και αφετέρου άρχισα να πιστεύω ότι υπάρχουν οι δυνατότητες να γίνει η ΑΕΚΑΡΑ ομάδα με συνεχόμενη παρουσία στην Ευρώπη. Εύχομαι στην διοίκηση να έχουν τουλάχιστον βλέψεις πενταετίας.
Αναμένω ότι θα έχουμε ανάλογα καλό παιγνίδι με το συνέταιρο του λιμανιού την Δευτέρα.
Εκεί στο Μπράιτον να ρωτήσουμε αν μας δίνουν μεταγραφή τον υπεύθυνο για το χορτάρι :-{)))
Ασύλληπτη εμφάνιση, αδιανόητη, ιστορική βραδιά! Πάμε με φόρα με την αλογοτροφή τώρα. Αν κάνουν το λάθος και μας παίξουν ανοικτά θα φάνε και αυτοί 2-3. Τελικά μόνο με τις σφιχτές άμυνες έχουμε θεματάκια. Το ξανθό γένος (Στήβεν βάζω και Γιόνσον) έκαναν αδιανόητο παιχνίδι.. ο Χατζησαφί μέχρι να τραυματιστεί επίσης μαζί με τον ανεπανάληπτο (..την Πέμπτη) Σιντιμπέ. @Πίσσα και πούπουλα: πολύ εύστοχος ο Απόστολος Παύλος 🙂
ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΤΙΑΣ, ΜΠΡΑΒΟ ΑΕΚΑΡΑ!!
ΜΟΝΑΧΑ ΕΝΩΣΙΣ!!
Θέλω να προσθέσω κάτι ακόμα (που δεν έπιασε η τηλεόραση) που δείχνει πόσο δουλεύει στα λάθη της αυτή η τεχνική ηγεσία και πόσο το αφομοιώνουν οι παίκτες.
Κάπου προς το τέλος με την μεγάλη πίεση να ισοφαρίσουν ξανά, κερδίζουν ένα πλάγιο στα 3/4 και βλέπω τον κοντινότερο παίκτη τους να μην περιμένει το μπακ αλλά τρέχει προς τη μπάλλα, την αρπάζει (με πλάτη ακόμα) και βλέπω έναν επιθετικό να θέλει να ξεκινήσει ταυτόχρονα σπριντ στην πλάτη (α λα Αντβερπ). Η διαφορά αυτή τη φορά ήταν ότι ο Μοχαμαντί ήταν διαβασμένος και τον άρπαξε με πόδια και με χέρια (φήμες λένε και για πέμπτο άκρο) και τον γκρέμισε πριν καν προλάβει να κάνει μισό μέτρο.
Μια ξεκάθαρη απόδειξη ότι η Ευρώπη σε κάνει καλύτερο και ότι όλη η ομάδα έχει διάθεση να δουλέψει σ όλες τις λεπτομέρειες.
Τέλος, σε νορμαλ ΑΕΚτζήδικες εποχές, θα έτρεμα το αποψινό ματς μετά από τέτοιο διπλό ωστόσο (ανεξαρτήτως αποτελέσματος), πιστεύω σ´ αυτήν την ομάδα του Αλμέυδα και στο ότι και ο βάζελος έρχεται από επίσης καλή ευρωπαϊκή βραδιά.
iPhone, iTypos, iApologize
Καταλαβαίνω ότι απόψε όλοι θέλουν τη νίκη. Άλλοι τους βαθμούς για το πρωτάθλημα, άλλοι για τιμωρία. Διαφωνώ για το βάρος που “πρέπει” να διαχειριστούν ο Ματίας και οι παίκτες. Προφανώς σε αυτό το κρατίδιο, πρέπει να κάνεις συμβιβασμούς σε πολιτικό επίπεδο, υπάρχουν εκβιασμοί και πρέπει να δίνεις μάχες με όσα όπλα διαθέτεις.
Αισθάνομαι μία έντονη αποστροφή για το αποψινό. Σιχαίνομαι που πρέπει να παίξει η ΑΕΚ εκεί. Ο οργανισμός που πήγε στο Βελιγράδι, υποχρεώνεται να αντικρύσει δοσίλογους, συνεργάτες δολοφόνων με κασκόλ BBB και ενδεχομένως ντροπιαστικά πανό. Σε αυτό το πέταλο θα βρίσκονται τουλάχιστον αυτοί που ήταν στα 50-100 μηχανάκια που “διέφυγαν”. Αυτοί που σηκώνουν πανό για τον Φιλόπουλο, την ώρα που γνωρίζουν ότι τον σκότωσε ένας γάβρος μπράβος που οδηγούσε Mercedes του Αλαφούζου. Κάτι ψέλισαν για τον Αλαφούζο, ούτε ΚΙΧ αυτός για τον φόνο. Αυτός είναι ο πράσινος σύλλογος. Ότι πιο βρώμικο και ύπουλο πέρασε από τον Αθλητισμό. Πρώτοι στις παράνομες ελληνοποιήσεις (Νέλσον, Μπουμπλής), πρώτοι στα παραρτήματα και δορυφόρους (ΟΦΗΒ, Δόξα Δ. Απόλλωνας), πρώτοι στον έλεγχο της ΕΠΟ (Τριβέλλας), πρώτοι στις δωροδοκίες (πάντα σύμμαχοι…γάβροι τους έσωσαν), ΠΡΩΤΟΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ πλέον. Η υπογραφή τους υπάρχει και κάνει θόρυβο μέσα από την αφωνία τους.
Για εμένα από τις 7/8/2023 και μετά, θα είναι για πάντα ο οργανισμός που δολοφόνησε ένα αδερφό μας, μέσα στο ίδιο μας το σπίτι. Θα μπορούσα να είμαι εγώ, το παιδί μου, εσύ!
ΥΓ: Ελπίζω να αντιδράσει και μάλιστα δυναμικά η ΑΕΚ στο παραμικρό σύνθημα, κασκόλ, πανό!
Χαιρετώ ολους τους συνοπαδούς.
Είμαστε ολοι σε έξαψη…
Το σημερινό παιχνίδι θα είναι διαφορετικό.Το περιμενω πιο κλειστό με λίγες ευκαιρίες.Η αποτελεσματικότητα θα καθορίσει το ματς.
Αν η αλογοτροφή ανοιχτεί και θέλει να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής, θα έχει θέμα. Αν παίξει ταμπούρι, πολύ κλειστά, προσεκτικά και τροφοδοτεί με μεγάλες μπαλιές τα άκρα μεταξύ των μπακ και των στόπερ μας, εκτιμώ ότι εμείς θα έχουμε θέμα.. Θα ήθελα πάρα πολύ να επιβάλλουμε και ρυθμό και ευκαιρίες και να φάνε 2 γκολ.. αλλά διακρίνω μια δυσκολία σε 4 ματς έχουμε βάλει 2 γκολ μόνο…καμμιά ομάδα δε μας έχει κοντρολάρει έτσι το ρυθμό όπως οι ζέλες, αν και το πρώτο ματς στη Λεωφόρο ήταν μούφα.. δεν μπορώ να προβλέψω τίποτα…
In Matias we trust..