Μόνο νίκη θέλαμε. Και την πήραμε. Εκεί μέσα, στο άντρο των νεοναζί. Με τον πιο πειστικό τρόπο. Με τρομερή εμφάνιση αλλά και με ανατροπή του σκορ. Δηλαδή μιλάμε για κανονικό πήδημα. Για ένα αχαλίνωτο γαμήσι στην πιο μισητή ομάδα του κόσμου. Και να πηγαίνει προς την λήξη ο αγώνας και η ΑΕΚ να προσπαθεί να χύσει κι άλλο. Να μην σταματάει να πηδάει την πουστοομάδα. Αλλά ας τα πάρω με την σειρά.
Από την αρχή του αγώνα, είχα την εξής περίεργη έμπνευση : Το πώς έγινα Αεκτζής. Ήταν τότε στη λεωφόρο, που η ΑΕΚ επιβλήθηκε με 1-2. Με ανατροπή, κι αφού είχε φάει γκολ περίπου στο δέκατο λεπτό. Αυτό το παιχνίδι είχα στο μυαλό μου σήμερα από την αρχή. Κι όσο πέρναγε η ώρα, τόσο μου πέρναγε μπροστά από τα μάτια μου εκείνη η ιστορία. Εκείνη η θρυλική νίκη. Την οποίαν είδα σήμερα ξανά.
Ναι παίδες μου. Είναι και σήμερα μία θρυλική νίκη. Μια συνέχεια του έπους της Αγγλίας. Κι είναι θρυλική διότι όπως έγινα εγώ Αεκτζής τότε, σήμερα βαφτίζουμε δεκάδες παιδιά. Σήμερα τα βάζουμε κάτω από τα φτερά του δικέφαλου και τα απογειώνει το κλέος και το μεγαλείο αυτής της ομάδας. Φυσικά είναι θρυλική και για τις απουσίες που είχαμε αλλά και την τεράστια απόδοση όσων έπαιξαν. Φυσικά ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΕΥΣΗΜΑ ΕΊΝΑΙ ΣΤΟΝ ΑΛΜΕΙΔΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΤΙΓΡΗΣ ΣΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΜΑΣ.
Ο Αλμέιδα που έχει πλέον βάλει σε όλες τις καρδιές, την διάθεση και την πίστη για τη νίκη. Με αγωνιστικό σεβασμό για τον αντίπαλο. Δεν κλέβει αποτελέσματα. Χύνει ποτάμια ιδρώτα και δουλειάς στο γήπεδο. Αναγκάζει τον υγιή οπαδό να παραδεχτεί ότι έχασε δίκαια. Αναγκάζει ακόμα και τον τυφλωμένο να ανοίγει τα μάτια του. Αναγκάζει σήμερα τον Αλαφούζο να ξανακάτσει στα τέσσερα αλλά όχι για την ηδονή του.
Με μιά ομάδα, που δεν κρύφτηκε και που πρακτικά δεν μπορείς να πεις ότι κάποιος υστέρησε. Μπορείς να πεις ότι είχες έναν παικταρά, τον Πινέδα, που στο τέλος έπαιξε κι αριστερό μπακ. Αλλά πολύ κοντά του ήταν ο Μοχαμαντί, ήταν ο Τσούμπερ , ήταν ο Μήτογλου κι ο καινούργιος ο Κάλενς. Ήταν ο Γαλανόπουλος κι ο Στάνκοβιτς, όποτε χρειάστηκε. Κινδυνεύω να τους πω όλους. Μα έγραψα, ότι σχεδόν όλοι εξυπηρέτησαν αυτό που το πλάνο του προπονητή. Φυσικά και οι αλλαγές . Γιόνσον και Σιμάνσκι, υπέγραψαν το πρωτόκολλο. Ο Πισάρο έδωσε την ασίστ για τη νίκη. Και πόσα άλλα….
Ποιό ήταν το κλειδί; Πρώτον η τρομερή φυσική κατάσταση που έχουμε. Έβλεπες τον αντίπαλο, που προηγήθηκε με γκολάρα μεν αλλά εντελώς τυχαία δε ( βάλτον να σουτάρει άλλες δέκα φορές από εκεί ), στο τέλος και παρά τις αλλαγές του, να είναι σκασμένος. Έβλεπες την ΑΕΚ, φρέσκια με διάθεση για αντεπίθεση, για κράτημα της μπάλας, για προσωπικές μονομαχίες άχαστες. Και φυσικά το παρακλείδι ήταν η απίστευτη ψυχολογία για τη νίκη.
Προηγήθηκε ο αντίπαλος. Και τι έκανε; Τίποτα. Δεχόταν τελικές. Τρεις ο Γκαρσία, μία ο Γκατσίνοβιτς, κι άλλη μία ο Τσούμπερ. Δεν πέρναγε το κέντρο. Η ΑΕΚ τους είχε καταπιεί. Με αυτό το ανελέητο πρεσάρισμα, που ανάγκαζε μέχρι και τον Μπρινιόλι να κάνει λάθος πάσες. Κι ήμουν τόσο ήρεμος ότι όλα θα κυλήσουν ήρεμα κι απλά. Όπως κι έγινε. Ισοφάριση μέχρι το διάλειμμα και μετά τυπική αναμονή για την ανατροπή.
Με μια ΑΕΚ, που δίδαξε μπάλα. Σε όλες τις διακυμάνσεις του σκορ. Χωρίς πανικό. Στρωτά κι ορθολογιστικά. Με επιθέσεις από παντού. Πλάγια, άξονα, κοντινές μεταβιβάσεις ή μακρινές. Μια ποδοσφαιρική ηρεμία του ανώτερου. Κάτι που το είδαν όλοι ξεκάθαρα, όταν μπήκαμε στο τελευταίο εικοσάλεπτο. Τότε που οι πάσες σε κοντινό χώρο, έδειχναν αυτοπεποίθηση και δούλεμα στην προπόνηση για την αποφυγή του αντιπάλου. Εκεί που χάσαμε τουλάχιστον άλλα τρία γκολ.
Συγχαρητήρια στον Αλμέιδα. Συγχαρητήρια στους παίκτες μας. ΖΗΤΩ ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΜΑΣ. Που ναι, έκανε το άλμα που ζητούσα. Φτάνοντας στο +4 βαθμούς σε σχέση με πέρσι στα συγκεκριμένα μηνύματα. Και στέλνοντας ηχηρές προειδοποιήσεις και για φέτος. Εν όψει του αιώνα της ηλικίας μας.
Υγ. Η ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΝΑΖΙ ΕΙΝΑΙ ΒΟΥΤΥΡΟ ΣΤΟ ΨΩΜΙ ΤΟΥΣ. ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΑΥΤΗ. ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΑΜΑΕΙ ΌΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ. ΜΕ ΣΚΟΥΠΟΞΥΛΑ.
Είσαι μικρός και τριανταφυλλένιος!χα!Πρέπει ν’αναφέρεσαι στο παο-αεκ 1-2 με γκολ του Βαγγελάκη,δεν θυμάμαι,δεν γκουγκλάρω,το 83,με στόπερ Μόιας ένεκα έλλειψης στόπερ,καρφωμένος στο κάγκελο τηςΛεωφόρου στο κόρνερ της 7 με τους συντρόφους να πανηγυρίζουν.18 χρονών τότε
Δεν διεκρινα νευρικοτητα σημερα,τουλαχιστον σε μεγαλο βαθμο. Μου εδινε ,η ομαδα, την εντυπωση πως οποτε ηθελε παταγε γκαζι και οποτε ηθελε εκοβε ταχυτητα. Παλι ρεσιταλ απο Αλμειδα που μεχρι και man to man επαιξε.Και που φυσικα θα το ξεσηκωσουν οι υπολοιποι . Αλλα ειπαμε, πρεπει και να μπορεις σαν ομαδα να κανει αυτα που κανει η ΑΕΚ. Ειδα ενεργεια και ζωντανια ειδικα στο τελος ,εκει που οι αλλοι τα φτυσαν. Ολα καλα ,μια χαρα και συνεχιζουμε ετσι.
Πολλά,πολλά συγχαρητήρια. Για την αντοχή, για το καθαρό μυαλό, για τον τρόπο παιχνιδιου,για το ότι η ομάδα παίζει μέσα-έξω,είτε ειναι ο μικρός “χ” απέναντι,είτε ο “μεγάλος” ψ”.
“Σας γράφω στα αρχίδια μου (με αγάπη πάντα) λέει η ομάδα, δηλαδή ο Αλμέιδα, της οποίας είναι δημιουργός,τόσο σε τακτικό, οσο και σε επίπεδο ψυχολογίας.
Και είναι εντελως πάράξενο, το ότι ένας που πάλευε (και παλευει) με την κατάθληψη,να βγάζει΄και να μεταδίδει κυρίως τέτοιου είδους ψυχολογία. (ισως να μεταφέρει στην ομαδα την ψυχολογία αυτού που κάνει ΤΑ ΠΑΝΤΑ για να αποφύγει τον “γκρεμό”. Και αυτό καθε φορά…κάθε φορά.
Πολύ τρέξιμο αδερφάκι μου η ομάδα. Και όχι άσκοπο και “αλαλουμ”. Χυμάνε. Σα λυκόσκυλα. Και ηρεμία στις πάσες. Απαντες σχεδόν υπέροχοι. (μοναδική παραφωνία αυτός ο Μοχαμάντι. Ο μοναδικός που δεν λέει να συνέλθει) Θεωρω τον Χατζισαφί, ότι καλύτερο ειχαμε ως αριστερό μπακ, μετά την αποχώρηση του Κασάπη. Δεν είναι Κασάπαρος, αλλά τα συνεχή ανεβάσματά του ως το κόρνερ και κυρίως οι πανευστοχες σέντρες του, είναι κατι που έλειπαν χρόνια. (αν ειχε και την ταχύτητα,την τρίμπλα και τις τοποθετήσεις του Μηχάλη, θα ήταν για την Μ. Σιτυ.
Οπως φυσικα και ο Γκάρσία. Εχω σταματήσει να νευριάζω πλέον. Το έχω πάρει απόφαση: Παραμα΄ωμα όλη την άμυνα και στο τέλος στο τέτ-α-τετ ,σουτ σχολιαρόπάιδου. Αν είχε και τελείωματα, ο Μελισσανίδης θα εβγαζε το κοστος του γηπέδου με την μεταγγραφή του.
Τέλος πάντων
‘Οποιος,μετα ΚΑΙ από αυτό,επιμένει να συγκρίνει ,ως ομαδες, την αγέλη λύκων της ΑΕΚ με το τσούρμο νυφίτσες του ΠΑΟ, καλά θα κάνει να πάει σε γιατρό.
Τρομερες δυνάμεις. (ειχα μια ανησυχία είναι αλήθεια, μετα το μινι “ρετάρισμα” που ειδαμε μέχρι και πριν το παιχνίδι με την Μπράιτον,ότι ίσως θα αργησουμε χρονικά να ξαναπαρουμε την πάνω βόλτα.Ευτυχως διαψέυστηκα) ΕΛπίζω μονο να είναι διαρκείας,να δούμε και άλλα πηδηματα προσεχώς.
Ερχεται ο ΣΠανός (τπέμπτο ματς χωρις νικη εντος έδρας, πάει πολύ) και κατόπιν Αιαντας που πάει κατα διαβόλου μεν,αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι στο διαολο αντιδραση θα βγάλει,αφού βρισκεται εν μεσω κρίσης.
Και κατόπον ξανα διακοπή,ξεκούραση και ξαναμοντάρισμα.
Αφου ο επισημος ΠΑΟ (κάθε “Φράνκο” έχει την δική του ομαδα σε κάθε χώρα) δεν καταδικάσει το πανό-αίσχος, αυτόματα σημάινει ότι δεν διαφωνεί με αυτό. Επίσημα. Οχι ότι θα μου κάνει εντύπωση βέβαια. Μαλλον με την συμφωνη γνώμη του Φαλήρου στήθηκε. “εντάξει, σου λέει, αναρτήστε το, να το δει ο κοσμακης και απο τις τηλεοράσεις, αλλα πριν το σφυριγμα της εναρξης το κατεβάζετε αφού υπάρχει και εισαγγελέας διαφορετικά θα χασουμε το ματς χωρις να παίξουμε”.
Αληταριό. Με γραβάτες. Τι περιμένεις.
Ευχαριστούμε αυτόν τον Αργεντίνο χριστιανό, που μας μεταφέρει το ειδος της “αγάπης” που αγαπάμε να βλέπουμε.
Για τον μονο που μπορει να τον κατηγορησουν οι αντίπαλοι είναι γιατί τους γαμάει ενίοτε και Σαββατα,ενω σε αυτά θα επρεπε να ξεκουράζετε.
Forza ΑΕΚάρα.
Ναζι Ναζι βαλτε στο κωλο το πανι
Προς Ανώνυμος : Αναφέρομαι στο 1972. Καθόλου μικρός, τριανταφυλλένιος μπορεί. Γκολ ΠΑΟ, Δομάζος. Γκολ ΑΕΚ, Πομώνης και Νικολαίδης με πέναλτυ.
Η ομάδα τους γάμ…….. για όλα τα παιδιά μας.
Ματίας σε αγαπάμε…..
Και ενα παλιο:
Μποχα Χουντα του παο η ιστορια
Ρε μιλάμε ότι η ξεφτυλα τους δεν έχει ταβάνι.Ουτε ενας “επισημος” βαζελος δεν βγήκε να πει το παραμικρό για το πανό. Τον δικό τους τον “κλαινε” όμως που πήγε για να σκοτωθεί στην Παιανία,και με ραντεβού μάλιστα.Μιλάμε για βρώμα και δυσωδία από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο εκεί μέσα,με τον Αλαφουζο να θέλει να γίνει “Μαρινακης”αλλά δεν.. Λείπουν κάποια πραγματάκια,για αυτό τα χώνει στον Μελ. Σου λέει ,μεγάλος άνθρωπος είναι ,μια που τα λέω μια που τα ακούει και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.Και μέχρι εκεί, γιατί πολύ σωστά σκέφτεται την πιθανότητα να τον βρούνε τσιτσιδο στο Πεδίον τουΑρεως αγκαλιά με τίποτα χαρμανηδες Μπαγκλαντοπακιστανους. Ρε ποση ξεφτυλα πλεον….,
Τους βίαζε για 35 συνεχόμενα λεπτά μετά το 1-0. Έχασε (ξανά) ευκαιρίες για 3 και 4 γκολ. Τους έκανε πλάκα σε όλο το Β’. Βαρέθηκε να τους βλέπει να πέφτουν θεατρινίστικα, πούστικα σε κάθε επαφή. Τους ΤΑΠΕΙΝΩΣΕ μέσα στις εγκαταστάσεις των SS.
Ακόμα και με 10 λόγω του εκνευριστικά απόντα (ξανά απέναντι στους) Γκατσίνοβιτς.
Όλοι γίνονται και φαίνονται καλύτεροι ως μέλη ενός εξαιρετικού συνόλου. Παίκτες όπως οι Ρότα και Μήτογλου προσφέρουν τα μέγιστα. Ο Γκαρσία αν τα έβαζε εύκολα θα ήταν ήδη ΝΤΡΟΓΚΜΠΑ στην Τσέλσι. Το ΚΤΗΝΟΣ, όμως, έτσι κι αλλιώς, ξαναλέω είναι παίκτης επιπέδου Premier League. Τσούμπερ, ποιότητα και πολλά κιλά @@. Πινέδα, τι θα γίνει ρε μάστορα; Και από τη θέση του αριστερού μπακ, πλάκα θα κάνεις; Εξαιρετικός ο Γαλανόπουλος, αλλά όταν μπήκε ο Ξανθός, το κέντρο θύμιζε ναρκοπέδιο. Υπέροχος Πισάρο, μυαλό, τεχνική, συνδυαστικό παιχνίδι. Μου έκανε πολύ θετική εντύπωση ο Κάλενς. Τεράστιο πλεονέκτημα το αριστερό πόδι σε στόπερ. Πολύ κοντρολαρισμένος και με προσωπικότητα. Νομίζω θα δώσει πολλά, αλλά ας μιλήσουμε αφού τον δούμε σε 4-5 παιχνίδια. Ο Στάνκοβιτς συνεχίζει να είναι σταθερός και ήρεμος, μεγάλη αναβάθμιση σε σημαντική θέση σε σχέση με πέρυσι.
Ήταν λέει πιο φρέσκια η ΑΕΚ. Η ΑΕΚ που έπαιξε πριν 3 ημέρες 110’ σε ρυθμό Premier League! Η ΑΕΚ που είχε εκτός ομάδας πολλούς ποιοτικούς παίκτες. Η μεγαλύτερη απώλεια, ειδικά στο build-up ήταν αυτή του Χατζησαφί.
Μην ξεχάσουμε τον πούστη επόπτη που καμία δουλειά δεν είχε να σηκώσει σημαία σε τέτοια φάση.
Μην ξεχάσουμε τον πούστη, ισαποστάκια Βασίλη Σαμπράκο που πέρασε έτσι απλά τις δηλώσεις του Γαλανόπουλου περί Μιχάλη και BBB. Χειρότερος του κάθε ΝικΩλογιάννη, βλάκα-υπαλλήλου.
Τέλος, ο οργανισμός αυτός θα πληρώσει νομοτελειακά την κάλυψη στους εγκληματίες. Ήδη έχουν πέσει στα μάτια πολλών δικών τους σωστών ανθρώπων, τα παιδιά των οποίων την ΑΕΚ θα επιλέξουν. Όπως ήδη τη ΜΕΓΑΛΗ ΑΕΚ, επιλέγουν τα περισσότερα παιδιά σήμερα.
Την μεγαλύτερη ομάδα που εμφανίστηκε στην Ελλάδα, αυτή που τα pick της, δεν έπιασαν και ούτε θα πιάσουν ποτέ οι απαταιώνιοι σύμμαχοι. Ομάδα Μπάρλου, Ομάδα Μπάγεβιτς, Καλύτερος παίκτης στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία, Πρώτος σκόρερ όλων των εποχών, παίκτης στη Μικρή κόσμου, παίκτης με ασημένιο παπούτσι και τέλος, 5 στους 11 παίκτες στην κορυφαία ενδεκάδα όλων των εποχών σε Πανελλαδική ψηφοφορία και δε νομίζω να είμαστε οι περισσότεροι…..
ΥΓ: Highlight, τα μπινελίκια του Ρότα στον Μάνταλο σε μία φάση που δεν τον κάλυψε!
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΛΟΥΜΠΕΝ ΝΑΖΙΣΜΟ.
Παρατηρώ κάτι: Η ΑΕΚ έπαιζε gegenpressen πέρυσι όσο ψηλά πάει, φέτος έχει αρχίσει και βάζει reactive με κόντρα, αλλά στο 1/3, όχι στο 1/4 πιο στυλ Ατλέτικο (αργεντίνικο δηλαδή). Βλέποντας Πιζάρο, Πόνσε και Φερνάντες, όπως και Μάνταλο στα τελειώματα, νόμίζω ότι η ομάδα θα έχει και παίκτες κατάλληλους για κλασικό ποδόσφαιρο κυριαρχίας σε κλειστούς χώρους με μεγάλες κατοχές. Ο Τσούμπερ του χρόνου θα παίζει φορ λόγω τελειωμάτων και για να τρέχει λιγότερα μέτρα στα 32-33. Και ο Μήτογλου μπροστά στα στημένα και πίσω σαν παλιός Μανωλάς. Το 3ο στυλ που μας λείπει, δηλαδή, φάση ώριμη Μπάγεβιτς ΑΕΚ με Τσάρτα. Αυτό….του χρόνου. Άρα κάθε σεζόν φαίνεται να εισάγεται και νέος τρόπος παιχνιδιού. Άρα ο Αλμέιδα….δουλεύει. Δεν ξέρω τι τίτλους θα πάρουμε, αλλά πάμε για δυναστεία. Από εκεί και πέρα χθες, πέραν της νοοτροπίας νικητή, εμείς παίξαμε με πολλούς από την….25δα (3-4 σεντερ μπακ, 1ο αμυντικό χαφ σε μπακ αναπληρωματικό αριστερό, 3ο αμυντικό χαφ, Λιβάι-Γκάτσι ακόμα επιστρέφοντες από τραυματισμό, 3ο και 4ο χαφ να κλείσουν το παιχνίδι υπό πίεση) και η ομάδα δεν έπεσε σε απόδοση. Η ζέλα ούτε το μισό βάθος τελικά.
Εμφάνιση και νίκη με Μπράϊτον έδωσαν έναν άλλο αέρα αυτοπεποίθησης στην ομάδα, η οποία μας κάνει περήφανους μέσα αλλά και έξω από τα γήπεδα.
ΑΕΚ Παλαιάς Κοκκινιάς
Δίμπαλο στους φλώρους που το παίζουν σκληρά αγόρια. πότε γίνατε άντρες ρε φλωρέτες? θα σας γαμάει ο μίμης ασάλιωτα καραφλο-πουστρόνια.
κασσελάκη έλα τσίου…
Η απρόσμενη αλλά και δίκαιη νίκη στην Αγγλία ήταν όλα τα λεφτά.
Πρόκειται περί δυνατής ανάμνησης που θα μείνει…
Αυτές οι εμφανίσεις -νίκες είναι που δίνουν υπεραξία στην ομάδα.
Αρκεί να υπάρχει συνέχεια,τουλάχιστον στις εμφανίσεις.Αν συνεχιστούν οι καλές εμφανίσεις νομοτελειακά θα έρθουν και τα καλά αποτελέσματα.
Αυτό είναι το ζητούμενο ως ελληνικό ποδόσφαιρο και στην περίπτωσή μας ως ΑΕΚ (και στην ζωή το ίδιο πρέπει να συμβαίνει αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση).
Το θέμα είναι αυτό που κάνεις να έχει διάρκεια.
Και μέσα από τη διάρκεια να εξελίσσεσαι.Να προσθέτεις ποιότητα δηλαδή.
Και μέσα από αυτή την διαδικασία να ανεβάζεις τον πήχη,τα στάνταρ σου.
Και πλέον να μην συμβιβάζεσαι με την προηγούμενη κατάσταση.
Με τα πισωγυρίσματα…
Γάμησες σήμερα μια μουνάρα.
Ήταν τυχαίο(τυχερό) ή το άξιζες;
Θα φανεί από τις επόμενες συνευρέσεις σου…
Αν γυρίσεις στη πατσαβούρα,στη μετρια,θα πρέπει να καταλάβεις ότι είσαι λίγος.Σίγουρα λιγότερος απ’ότι πίστευες,τότε που έτυχε καί σου έκατσε η μουνάρα.
Εντάξει, μπορεί να είσαι καλός.Αλλά είσαι λίγος…
Χθές φάνηκε σαν κάτι το φυσιολογικό,το αναμενόμενο.
Ο αντίπαλος όπως κι αν λεγόταν,για μένα ήταν επιπέδου Τρίπολης.
Αυτές τουλάχιστον ήταν οι εμφανείς διαφορές μέσα στο παιχνίδι.
Τουλάχιστον μία κλάση πάνω η ομάδα.
Είχε και ακόμα κάβλες από την Πέμπτη και όλα εξελίχθησαν όπως έπρεπε βάσει διαφοράς δυναμικού.
Μπράβο στην ομάδα που ταπείνωσε τους αχώνευτους.
Δεν καταχωρείται στις δυνατές αναμνήσεις…
Ο προπονητής κάνει δουλειά, αυτό δεν αμφισβητείται.
Θα πρέπει να δει, γιατί η ομάδα παίζει σαφώς καλύτερα και κυρίως πιο αποτελεσματικά εκτός έδρας.
Το γεγονός ότι βρίσκει περισσότερους χώρους είναι ένας προφανής λόγος.
Όπως και φαίνεται να ταιριάζει καλύτερα στην ιδιοσυγκρασία του προπονητή μας και κατ επέκταση και της ομάδας,να παίζει ως αουτσάιντερ έστω κι ελαφρύ.
Η καθίζηση που υπέστη με τον γαβρο μετά το 1-0 είναι ένα σοβαρό ζήτημα.
Όπως και τα περισσότερα προβλήματα στο παιχνίδι της μέχρι στιγμής, έχουν εντοπιστεί εντός έδρας.
Όπως έδειξε να έχει εναλλακτικές τακτικές και στρατηγικές ιδιαίτερα στην Αγγλία, μένει να φανεί πώς θα διαχειριστεί τα θέματα που έχουν προκύψει στα εντός έδρας παιχνίδια, είτε λόγω ελλείψεως χώρων, είτε ακόμα κι από την φυσιολογική πίεση και το άγχος που προκύπτει λόγω μεγαλύτερης απαίτησης και προσδοκίας για την νίκη.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που φαίνεται πλέον ξεκάθαρα είναι ότι ΑΕΚ και Αλμέιδα είναι ένα ζευγάρι που οι μοίρες τους έχουν δεθεί πάνω στις ίδιες ράγες και τρέχουν ασταμάτητα προς την νέα εποχή της ιστορίας μας.
Μακάρι αυτή η σχέση να φέρει τα καλύτερα για την ταλαίπωρη ομάδα και τον πολύπαθο κόσμο της.
Να φέρει εκείνες τις χαρές που εντελώς άδικα στερήθηκε δεκαετίες τώρα,από τους διάφορους περίεργους εντός κι εκτός ομάδας.
Βάσει στατιστικής αναμένεται στο επόμενο ή μεθεπόμενο παιχνίδι να σκοράρει ο Γκαρσία.
Πρέπει να χρειάζονται πάνω από 7-8 κλασικές ευκαιρίες για να σκοράρει…
Ναι, ανοίγει διαδρόμους, κρατάει ή σπάει τη μπάλα, βοηθάει στην άμυνα.
Αλλά αυτό το πράγμα, τόσο δυσκοίλιο σέντερ φορ δεν έχω ξαναδεί.
Να είσαι καβλωμένος όλη την ώρα κι όταν πας να τον βάλεις να σου πέφτει…
Τι να πω, εύχομαι περαστικά στο παλληκάρι.
Άργησα λίγο. 4-3 με το πέναλτυ του Τάσου αλλά ΑΕΚτζής απ’την κολυμπήθρα σαν Πολίτης.Μου’ρχονται χρονιές Μπάρλου,Ντουσκομπάγιεβιτς στη θύμηση.Κερδίζουμε ή ανασταίνουμε φαμίλιες οπαδών που’χαμε χάσει-αδρανοποιήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια.Και αναφέρομαι περισσότερο στν Β.Ελλάδα.Ας απολάψουμε τον Αλμέιδα,όσο είναι μαζί μας.Να παίζει ο Μπάμπης Ιντζόγλου σαν Ρ.Κάρλος
Αυτό το παιχνίδι χθες μου θύμισε ένα 1-2 στο ΟΑΚΑ επί Σέρβου, με αυτούς να τους προπονεί ο Όσιμ. Κερδίσαμε άνετα, ενώ πάιζαμε με 10 παίκτες από το 30, ήταν τόσο μεγάλη η διαφορά των ομάδων που ούτε καν φάνηκε ότι παίζαμε λιγότεροι. έτσι και χθες, τρώμε γκολ και αμέσως κάνουμε ευκαιρία με το Γκαρσία. Πλέον, όποιος και αν είναι απέναντί μας, είτε προηγείται είτε όχι, θα τρέμει και θα κλείνεται πίσω. Αυτό είναι το καλό με την ομάδα του Αλμέιδα, τους γράφει όλους στα παπάρια της, με σεβασμό, και περνάει από πάνω της.
ΥΓ. Εγώ είμαι της γενιάς του Όκο, αλλά μια ζωή ο πατέρας μου όποτε του λέω για ΑΕΚ 4 παίκτες μου αναφέρει. Το Νεστορίδη, τον Παπαιωάννου, τον Νικολαίδη τον Κώστα, αλλά η μεγάλη του αδυναμία είναι ο Πομώνης. Δεν έχει περάσει άλλο τέτοιο εξτρέμ, μου λέει πάντα…
Το χαμόγελο σιγά σιγά επιστρέφει σε πρόσωπα οικεία, φίλους που πάμε μαζί στο γήπεδο. Το χαμόγελο που πάγωσε με τον άδικο θάνατο του Μιχάλη. Δίκαια τιμωρία η νίκη της ομάδας αλλά όχι αρκετή για αυτά τα σιχάματα.
Ο προπονητής μας, προερχόμενος από μια χώρα οικονομικά τουλάχιστον διαλυμένη, δημιουργεί μια ομάδα που μοιάζει παράταιρη στο μπουρδέλο που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο. Παράταιρη, γιατί είναι δουλεμένη με σχέδιο και τακτική που προσαρμόζεται , μαθαίνει από λάθη ή παραλείψεις και τέλος ο ίδιος ο προπονητής δεν φοβάται την αυτοκριτική.
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον ΤΑΚΗΣ , το ζητούμενο τώρα είναι η διάρκεια σε αυτό το επίπεδο.
@AkisT21:Ο πατέρας σου φίλε μου και ειδικά για τον Σπύρο Πομώνη,έχει ΑΠΟΛΥΤΟ δίκαιο.
Πράγματι πολύ τυχεροί όσοι τον απήλαυσαν…Τότε…Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ εξτρέμ.
Όσο για τους άλλους τρεις ,καλά,δεν το συζητάμε…
Αγαπητέ steve θα ήθελα να γράψεις και ένα κείμενο για τους οργανωμένους και τα “ξεκατινιασματα ” με τους βαζελους. Εγώ ακόμα “τρέμω ” να φέρω στο γήπεδο τα πιτσιρίκια μου σε αγώνα. Ευχαριστώ και με την νίκη σήμερα
Προς Dimitris Astros : Τα πιτσιρίκια πρέπει να έρθουν στο γήπεδο. Να μην τρέμεις καθόλου. Οι οργανωμένοι που ξεκατινιάζονται απλά είναι δίπολα. Δεν έχει κανένα νόημα να ασχολούμαστε με το κοινό ποινικό δίκαιο. Παντρεμένοι είναι οι χούλιγκαν που απλά έχουν διασκορπιστεί σε διαφορετικές ομάδες για να παίρνουν τα λεφτά των αντίστοιχων απατεώνων που έχουν τις ιδιοκτησίες. Οι ιδιοκτήτες τους φοβούνται διότι αυτοί τους έχουν δημιουργήσει. Είναι πάναπλο.