Κυριαρχεί: “Εξω οι κλέφτες”. Που ομως “έξω”; Εξω απο τη φυλακή. Αμα τους βάλεις μέσα, με ποιους θα κάνουμε “δουλειές”;
Υπάρχει ένα εύλογο θέμα “χρονισμού” στον τρόπο με τον οποία “σκέφτεται” και “αποφασίζει ο γίγαντας λαός (του οποίου το ένστικτο είναι πάντα αλάνθαστο μη ξεχνιόμαστε)
Στις αυτοδιοικητικές εκλογές ψηφίζει βάσει των φυσικών καταστροφών που υπέστει, δηλαδή αυτού που ήδη συνέβει,άρα προτάσσει “Αόριστο” ( μας έπνιξε,μας έκαψε, μας άφησε” κλπ ) Αλλά στις βουλευτικές ψηφίζει βάσει των πολιτικών εξαγγελιών που του υπόσχονται: “θα μας βρει δουλειά, θα μας διορίσει,θα δώκει αυξήσεις, θα μας κρατήσει όρθιους στο ευρώ, θα βαρέσει νταούλια, θα μας βγάλει απ το τούνελ” κλπ. Εδώ χρησιμοποιεί Μέλλοντα.Στιγμιαίο. Δεν χρειάζεται ο Διαρκείας. Δε γαμιέται.Τα παιδιά μας, ας βρούν τα ίδια τη λύση για παρτι τους,στα χρόνια τους αργότερα,όπως τη βρίσκουμε και μεις τώρα. Σωστός.
Στο μεταξύ αυτών των δύο, δηλαδή του μόλις χθες και του άμεσου αύριο, χρησιμοποιεί για το καθημερινό σήμερα, Ενεστώτα φυσικά: “Τώρα τί κάνουμε;” “και τώρα τι γίνεται”; “Σήμερα αυτούς έχουμε”. “Είπε κάτι για τώρα στις ειδήσεις”; “θα τα δώσει τώρα”; κλπ Βέβαια κάπου -κάπου-δηλαδή πολύ συχνά- στο στιγμιαία ατέρμονο σήμερα, παρεμβάλεται και η μετοχή “ώντας”: “αυτοί θα μας πάνε γαμιώντας” αν είναι για κάτι άσχημο, ή “τρώγωντας έρχεται η όρεξη” αν είναι κάτι “καλό”. Οταν δε το “τώρα” πλησιάζει στη λήξη του και είναι στη χαραυγή του άμεσου “αύριο” προσμονώντας να έρθουν “οι άλλοι”, λέει για τους “τωρινούς”, χρησιμοποιώντας Συντελεσμένο Μέλλοντα: “αυτοί θα μας έσωζαν”; και συνεχίζει κατόπιν με Παρακείμενο: “έχω ορκιστεί να ρίξω μαύρο” λέει ανάμεσα σε δυο ρουφηξιές τσιγάρου η “σουπιά”, η οποία πριν ο αλέκτωρ εκ του μπαλκονιού λαλίσει τρις, υπόσχεται ήδη στήριξη στον επόμενο που θα του κάνει τα χατήρια, ή τουλάχιστον θα τον πηδήξει λιγότερο. Το να μη σε πηδάνε πολύ, ενέχει μια ευχαρίστηση. Οχι γιατί απέφυγες “τα χειρότερα”. Αλλα γιατί προσμονείς κάθε φορά,την επόμενη φορά, για την οποία φορά, ελπίζεις να μείνει και αυτή ανολοκλήρωτη, κ.ο.κ. Αλλωστε “το ταξίδι έχει σημασία και ουχί ο προορισμός”. Ακόμα και αν κάνεις το γύρω της πλατείας για δεκαετίες.
Αλλαξε λοιπόν χρώμα πάλι ο χάρτης της χώρας-χαμαιλέοντας.. Προσπαθεί να εξομοιωθεί,να απορροφηθεί στο εκάστοτε περιβάλλον που βρίσκεΤαι τη δεδομένη στιγμή. Πράσινος,ροζ, μπλε,τιρκουαζ κλπ.Κοκκινο ποτέ. Ειναι χρώμα επίθεσης. Ειμαστε για επιθεση; Αλλαζε χρώματα και φρόντιζε να τρως βιαστικά και γρήγορα και να εύχεσαι να μη σε έχει “λοκάρει” κανένας θηρευτής πίσω απ΄τις φυλλωσιές.
Εκατομμύρια ψηφοφόροι κινούνται ως χρωστικά κύτταρα ενός οργανισμού. Που σε πείσμα των όποιων επιβεβλημένων φυσικών αλλαγών, εκείνος επιμένει να ζει φοβικά κρυπτόμενος. Εχεις δει αετό ή λέοντα να κρύβεται; Οχι. Σουλατσάρουν και πλανάρουν μόνοι τους.
Μεσα σε 5 μηνες έχει κληθεί να ψηφίσει 5 φορές. Ουτε στην Ελβετία να είμασσταν. Καλόμαθαν απο τις εβδομαδιαίες ψηφοφορίες στα ριάλιτυ και λένε οι κάλπικοι ψηφοφόροι: “΄δωστε μας κάλπες”. “Πάρτε τες”,τους λένε. Σάμπως αποφασίζετε για τίποτα”; “Η απόφαση, έχει παρθεί”. Χα!
Ξορκίζει το κακό ο “γίγας” με την ανακατανομή των προσώπων. Οπως ένας θρησκόληπτος αλλάζει θέση στα εικονίσματα στο εικονοστάσι για να ανανεωθεί η προστασία ή για να πιάσει καλύτερα η ευχή. Που ξέρεις; Μπορεί να υπάρχει Θείο feng shui.
Και ολα αυτά,ανερυθρίαστα, ανεμπόδιστα, αβάδιστα και με πλήρη απενεχοποίηση. Ο όχλος δημιουργεί ένα ιδιότυπο “δίκαιο”. Βρίζεις μονος; Σε συλλαμβάνουν. Βριζουν πολλοί μαζί; “αγανάκτισαν οι άνθρωποι”. Επίσης ο όχλος δημιουργεί ανοσία αγέλης. Περνούν απο πάνω τους κύμματα πολιτικών,πρακτικών,εφαρμογών κλπ. Κάποιοι θα τα “κακαρώσουν” κάποιοι θα μείνουν “σακάτιδες” για να επιζήσουν οι υπόλοιποι οι οποίοι θα εχουν στα αντισώματά τους τα “αλαρμ” που τους ειδοποιούν ότι “αυτοί είναι δοκιμασμένοι κομματικοί ιοί (ή υιοί). Πάμε για νέους”.Και εν τέλει η αγέλη αυτή, η χρωστική μάζα, ενσωματώνει και συλλογικό ασυνείδητο. Μπορεί να έχει προκαλέσει χίλια δυο δεινά-κυρίως στις επόμενες γενιές- αλλά κυριαρχεί το αυτοσυντήρητο του σήμερα ακομα και αν χρειαστεί να λάβει μέρος,να συμμετάσχει, να συναινέσει σε ανοσιουργήματα που θα του υποδειχθούν.
Επικαλείται το -επίκτητο- νόσσημα του κομματισμού ως αυτοάνοσο,για να επισείει τις-βαρύτατες-ευθυνες του: “Ελα μωρε.Και τι φταίω εγώ. Αφού είναι όλοι πούστιδες.Πάντοτε.Ανανταμ παπανταμ. Δεν αλλάζει κάτι” κλπ. Φυσικά τους προτιμά έτσι, γιατί ο ίδιος τους έφτιαξε. Ετσι τους θέλει. Πούστιδες.Κλέφτες.Αναξιόπιστους.Λαμόγια. Με αυτούς μπορείς να συνδιαλλαγείς για τις μικρο ή μεγαλοπουστιές σου. Αμα πέσεις σε κανέναν με αρχίδια και μπέσα,τι να τον κάνεις; Εμπόδιο είναι. Πρόβλημα.
ΞΕΡΕΙ τι ψηφίζει. Ψηφίζει το δημιούργημά του. Το σπυρί ψηφίζει το έκκριμα. Τον έταιρο εαυτό του. Τον “Φρανκενστάϊν Τζούνιορ”. Μυρίζει την πουστιά,το ψέμα και την πανουργία απο μακρυά. Μετά από εκατονταετίες πειραματισμών και “βελτίωσης”.Μετά και την μεταπολιτευτική πιστοποίηση πλέον ότι “μπορεί να βγει στην αγορά” αφού “ενηλικιώθηκε. Βέβαια… Τον επιλέγει τον αντιπρόσωπο του με εξαιρετική επιμέλεια. Κόβει το μάτι του. Και σε χρόνο “dt” τον στέλνει στα έδρανα και στις καρέκλες με τέτοια ακρίβεια στόχου που θα τον ζήλευε και η Κορακάκη. Ας λένε ότι “δεν γίνεται 100 η αλεπού και 105 το αλεπόπουλο”. Κι όμως γίνεται. Τα “παιδοβούβαλα” των μπαλκονιών, ξεπέρασαν τους ψηφοφόρους “γονείς” τους.
Να μας ζήσουν λοιπόν και οι “χθεσινοί” και οι “τωρινοί” και οι “αυριανοί”. Και δεν ελπίζουμε σε αλλαγές. Ποτέ. Μόνο στις “βελτιώσεις”. Πιο σβέλτες “δουλειές”. Πιο “καπάτσοι” και “κωλοπετσωμένοι” να είναι οι αντιπρόσωποι. Να μη χάνουμε χρόνο. “τάκα-τάκα” οι “δουλειές”. Ειδικά σήμερα, στην εποχή την ψηφιακή, την android, τα ανδρείκελα να κάνουν πιο γρήγορα παρακαλώ. Είναι δυνατόν; 5 μήνες για μια εκταμίευση θαλασσοδανείου;. 8 μήνες για ενα απαλλακτικό βούλευμα; 1.5 χρόνο για ένα ευρωπαικό κωλοκονδύλι; 3 μήνες για μια απευθείας ανάθεση; 2 χρόνια για μια διαγραφή χρεών; Που βρισκόμαστε γαμώ το στανιό μου πια;
Connect
Χρήστο,υπο μια προσέγγιση,η συμμετοχή είναι μεγαλύτερο πρόβλημα απο την αποχή…
Προς AEK LFC: Φυσικά. Αυτό ακριβώς: Πρόβλημα. Δεν βλεπεις ποσο τους τρομάζει η -κάθε- αποχή. Ενθεν και ένθεν.Δεν έχει να κάνει. “Προβλημα για τη Δημοκρατία” λενε κλπ-κλπ. Χεζονται. Τρέμει ο κώλος τους.
Οσο ψηφίζεις,τόσο τους “ταίζεις”. (με ισχυ, με δυναμη κλπ)
“Μπα και τι να κανουμε, να κατσουμε σπίτι; Να μη μετεχουμε; Να αφησουμε τη μοιρα μας στους άλλους;” Λενε πολλοί καλποεπισκέπτες (φυσικά σε αυτα συμφωνουν απολύτως και οι πολιτικοί,αφού απο αυτους που ψηφιζουν “τρεφονται” Απο όλο το “τοξο”! Προσεξε. Απαντες συμφωνουν και προτεινουν: “τρεξτε να ψηφιστε για να αλλαξετε τα πράγματα”. Ουδεις πουστης λεει, “μη πας ρε μαλάκα”. Οχι. Βουρ στο παραβαν. Αριστεροδεξιοκεντρωοι ομονοουν σε αυτό: Ολοι στις κάλτσες. Γιατί πολύ απλά όταν ψηφιζεις/στηριζεις τον “χ” ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ “Ψ” ΚΑΙ ΤΟΝ “Ω” ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ.
Λες να μη ξέρουν που ακριβως “εδράζεται η κοινοβουλευτικη δημοκρατια των εναλλαξ κλεφτων και εναλλαξ σφουγγαριων; Ο ένας κλέβει και ο άλλος σκεπαζει τα ιχνη. Και όσοι συμμετεχουν (ως ψηφοφοροι) αναμενουν μεριδα απο τα κλοπιμαία …τα οποια κλοπιμάια ανηκουν στους ιδιους που επαιτουν για αυτα ψηφιζοντας αυτους που τους κλέβουν. Καλό ,ε…;
Στα ευλογα παραπανω ερωτηματα η απαντηση ειναι η ακριβως αναποδη: Οσο συνεχιζεις να στηριζεις ενα συστημα του οποιο σε κλεβει,δηλαδή οσο δεν φτάνει στο ποσοστο του 99% ει δυνατον η αποχή,δεν θα αλλάξει ΤΙΠΟΤΑ.
Αρα λέω απλά,το απλό: Οπως κάποιος ζητά ενδυνάμωση ποσοτού συμμετοχής στις-όποιες-εκλογές προκειμενου να μην υπαρξει κενο για τους “αδιάφορους” που απέχουν, έτσι ακριβώς και εγώ λέω: Οσο μεγαλώνει το ποσοστό της αποχής,τοσο μικράινει η πιθανότητα να εξαρταται το αποτελεσμα των εκλογών απο τους τακτικούς -και επικινδυνους -ψηφοφόρους.
Οσο “πρόβλημα” είναι για τους τακτικους ψηφοφορους, τους πολιτικους και τα media φυσικά (3 σε 1) το να απεχει ενα σημαντικο μερος της κοινωνιας- ποσο δε μαλλον οταν αυτο διογκουται) αλλο τοσο θεωρω και εγω προσωπικά πρόβλημα την καθε 4 χρονια συμμετοχή ολων αυτων οι οποιοι απλα συντηρουν μια γαγγραινα.
Θελεις να εξαφανιστεί ο κλεφτης ψευτης κλπ πολιτικός; Απλα ΔΕΝ ψηφίζεις.
Θες να εξαφανιστεί ο “τάδε” δημοσιογράφος-κολαούζος γλύφτης; Η σε ενοχλει ο “χ” καναλάρχης; Κλεισε την τηλεόραση. Σπασ’την. Βαλ’τη στο κοτέτσι μεσα να γενανε οι κοτες πανω. Σε ενοχλεί η “χ” συμπεριφορά,νοοτροπία κλπ; Ειναι απλό. Δεν χρειάζεται να σπας το κεφάλι σου η τα μούτρα σου. Ακυρωσε την. Μη την επαναλαμβανεις,μη την υιοθετεις, μη την προωθεις, μη την “διαφημιζεις”, μη την επισημοποιείς, μη της δινεις δύναμη. Μη κλικάρεις τίποτα. Μην ανοιγεις τιποτα. Ψωνιζε ελάχιστα. Θες το απεναντι σουπερ μαρκετ να γινει κατοικια για γατες; Μη πατας.Γινε “αόρατος”.
Στο μέτρο του δυνατού φυσικά. ο.κ. Δεν μπορει κανεις να γινει σουπερμαν.Αλλα αυτο το “δυνατό”,το εφικτό,το πρακτικά εφαρμοσιμο ειναι πραγματικά εκφοβιστικό,το τρέμουν. Αληθεια σου λέω. Χεζονται πανω τους με την απουσία. Χαιρονται να σε “σωζουν” αφου πρωτα σε εχουν πεταξει στο γκρεμο.Χαιρονται να σε ληστευουν με καθε πιθανο και απίθανο τροπο και κατόπιν να σε συντηρουν με voucher. Να σε καινε και να σε αλειφουν με λαδι.
Αν λοιπον αυτο γινει “επιδημία”, είναι οτι χειροτερο για την-οποιας μορφης εξουσία”. Δεν τρομάζουν με τιποτα.Θα ψηφισεις τον “χ” πολιτικό που φαινεται “απεναντι” απο αυτόν που σε πίκρανε ή σε “πρόδωσε”; Οταν παραστεί ανάγκη Θα ψηφισουν μαζι οτι χρειαστει και στην τελική θα συγκυβερνησουν αμα λαχει. Θα κάνεις μια μερα απεργια; Χεστικαν. Θα βγεις στη πλατεια να διαδηλωσεις; Θα βγαλουν τα ΜΑΤ και θα σου σπασουν το κεφάλι.Μονο η ΑΠΟΥΣΙΑ. παρα μονο με την “απουσία”. Πιπες θα κανουν.Κωλοτούμπες.
Θες να σε κοιτάνε στα μάτια σα σκυλιά υπάκουα αντι να σου γαυγιζουν καθε τοσο απειλητικά; Μη τους ψηφιζεις.
Χεζονται πραγματικά όταν δεν σε “εχουν”. Χαιρονται να σε βλέπουν να “συμμετεχεις”. Να είσαι “εκεί”. Να τους υπερασπίζεσαι με την αεναη μαλακία της “τιμωριας” των “μεν” ψηφιζοντας τους “δε”.
Ολα αυτα προσωπική άποψη. Αλλος τα βλέπει αλλιώς, άλλος παραλλιώς. Περι ορέξεως κολοκυθοπιτα.
Επαναλαμβανω ομως: Οσο ειναι κινδυνος για το συστημα ο μη ψηφοφορος, άλλο τοσο και για τον μη ψηφοφορο ειναι κινδυνος το συστημα και οι ψηφοφροι του φυσικα που το συντηρουν.
Δεν νομιζω αυτο να ειναι αδικο που λεω. Οσο εγω είμαι “αχρηστος” στην καλυτερη η “επικινδυνος” στη χειροτερη, που δεν ψηφιζω/εγκρινω, για οσους τρεφουν το τερας με ψηφοδελτια, αλλο τοσο και για εμενα ειναι αχρηστος και επικινδυνος εκείνος που επαναλαμβανομενα,τακτικα ανελειπως και αβαδιστα επιμενει να ψηφιζει/αγκρινει και αρα να ριχνει καρβουνο στην αμαξοστοιχία της βρωμιας και της λεχριτοσυνης.
Και για να μη παρεξηγηθει κάποιος, να πουμε προφανως ότι δεν είναι βλητα και κοιμισμενοι όλοι οι ψηφοφοροι. Οχι. προς Θεου. Απλά μιλάμε για το 90%. Ψιλοπράματα δηλαδή
Σημ: το μεγαλο ποσοστό αποχης που παρουσιαστηκε τωρα στις αυτοδιοικητικες, φυσικα δεν αφορά σκεπτόμενους ,αρνητες η “αντιρρησιες”. Οχι. Απλά βαρεθηκαν να πάνε.Δεν βρισκουν λογο (καλο σαν πρωτο βημα αυτο,αλλα δεν αρκεί.Αυτο ειναι παθητικη και οχι ενεργητική,δηλαδη ενσυνειδητη αποχη) Η πλειοψηφια αυτων, θα κατσει το βραδυ στις 8 να ενημερωθει απο τους “Χατζινικολάου” και κατοπιν,αφου φαει κατι προχειρα και ριξει δυο κλανιες, θα δει κάποια συγχρονη “Λαμψη” η κάποιο ριάλιτυ για να ξεχασει τα χαλια του.
Τελικά η “λύση” είναι 100% αποχή ή 100% συμμετοχή?
Ως αρχή, το πρώτο φυσικά.
…και επειδη το 100% ειναι ετσι κι αλλιως αδυνατον, ένα 80% θα ήταν οτι πρέπει.
Χρήστο ζωγραφίζεις πάλι…ως είθισται. Κοινοποιώ κ καρφιτσωνω με την έγκριση σου φυσικά.Εχεις πάντα τα Σέβη μου.Αρης.
Προς “Lefkaditis”: Να είσαι πάντα καλά, Αρη. Γράφε ότι και όποτε θέλεις. Καλημέρα.
Σε ευχαριστώ από καρδιάς ΠΑΤΡΙΔΑ.