Τα “μέτρα”. Ποια “μέτρα”; Βασικά ΟΛΑ τα μέτρα που κατα καιρούς και για οποιοδ’ηποτε θέμα σε οποιοδήποτε πεδίο παίρνονται. ( τελευταίο; Ο άλλος ο Γερμανοτσολιάς ο Σκυλακάκης (άκου όνομα!) έκανε χρωματιστά τιμολόγια. Για να ζωγραφιστούν και στο χαρτί οι κοινωνικές τάξεις έτσι. Για να ξέρεις και που ανηκεις μαλάκα, γιατί είχες και μια ψευδαίσθηση ότι επειδή μπορείς να βάλεις τον κωλο σου στο Ντα Κάπο, θα μας ξεγελάσεις με τα βρωμοχνώτα σου. ) Βαλε χρώμα. Οπως τα χαρτονομίσματα. Ποιος εχει δει κιτρινο και μωβ; Τρεις στους 100)
Πάμε λοιπόν στα μέτρα που-για μια ακόμα φορά- ξανα “τέθηκαν” σε εφαρμογή,οσο αφορά στην λεγόμενη “γηπεδική βία” της οποίας τα ελατήρια είναι φυσικά εξωγηπεδικά. Απλά εκεί απορρέουν. Εκεί “εκφράζονται”. Εκεί βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Γιατί εκεί; Γιατί εκεί είναι το απόλυτο μπουρδέλο, και ο καθρέφτης ο κοινωνικός.
Τι μέτρα να πάρει λοιπόν ο Χ “πολιτικάντης” ο οποίος είναι στην αφανή μισθοδοσία του Ψ “επιχειρηματία”; Το πολύ πολύ να πάρει μέτρα για το κοστούμι που του έχει υποσχεθεί. Τίποτα άλλο.
“Τον άρτον ημών τον επιούσιον, δος ημήν σήμερον”. Πιστεύω ότι οι έλληνες ενστερνίστηκαν τόσο ένθερμα τον Χριστιανισμό, για κάτι τέτοιες “ατάκες”. Ποια προσπάθεια σου λέει, ποιος σχεδιασμός ποια μακρόπνοη σχέση και λοιπές αδιόρατες μακροπρόθεσμες λύσεις κλπ-κλπ . Ατάκα και επίτόπου. Τσακ μπαμ στο πί και φί. Σου λέει “εκείνος” σταυρώθηκε για πάρτι μας. Αρα καθαρίσαμε. Αρα ξεκινάμε απ’το μηδέν. Βουρ στο πατσά και γρήγορα γιατί “στη βράση κολλάει το σίδερο”. “Εν τη παλάμη…” “Αι στο διάολο με το πούστη το Δία και τους κεραυνούς και τα κομπλεξ του τα πέταγε πάνω μας ο σαβουρογάμης. Με τούτον εδώ το ρακένδυτο Εβραίο, έιμαστε μια χαρά”. “μη εργαζεστε” σου λέει. “μη κοπιάζετε”. “κοιτάτε τα πουλιά,έχουν τα πάντα”. Μη ζηλευετε τους πλουσιους. Θα περασουν δυσκολα στον παραδεισο (αλλά θα περάσουν) “Κοιτα να εισαι λεπτος και λιπόσαρκος. Θα περασείς κατευθείαν, απο τη χαραμάδα”. κλπ-κλπ. Σου λέει ο νεοέλληνας: “ώπα μεγάλε τη βρηκαμε την άκρη.Αράξαμε εδώ”.
Πως να “ξεχωρίσει” λοιπόν ο πάνδειλος Κυριάκος, τον Μαρινάκη; Με τί αρχίδια; Με τα αρχίδια του Πίνατ; Οπότε, τον “κρύβει” τσουβαλιάζοντάς τον ανάμεσα στους άλλους εξισώνοντας όλους. Οχι φυσικά ότι οι υπόλοιποι είναι άμοιροι. Αλλά: Οσο φταίει ο Ολυμπιακός,φταίει και ο Πανηλειακός; Ναι. Απλά πράγματα. Ισότητα δεν θέλατε; Είναι πραγματικά τρελό να φωνάζει ο πρώτος που έχει γαμήσει τα πάντα 25 χρόνια, ότι “κάποιοι άλλοι έχουν φτιάξει κατεστημένο και τον κυνηγάνε”. Να ζητά καταφύγειο στο αστυνομικό τμήμα ο νταβατζής και να δείχνει τις γρατζουνιές της προστετευόμενης απο την οποία τα παίρνει και τη δέρνει.
Τέλος πάντων. Πρόλαβε και “παραιτήθηκε” λοιπόν ο χοντρός από την προεδρία της Λίγδας, συμπαρασύροντας και κείνον τον Βρετανό ρεμπεσκέ τον Κλάτεμπεργκ, ο οποίος πρόκανε και μασούλησε αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Πιο εύκολα λεφτά,μετά απο αυτό, είναι μόνο το “Τζόκερ”. Οταν ένας Βρεττανός μισθοφόρος αυτοτοποθετείται και στα αρπάζει έτσι μέρα μεσημέρι, τί ελπίδες έχεις να σου επιστρέψει γλυπτά; Δεν κάνεις το σταυρό σου που την εποχή του Ελγιν δεν υπήρχαν αεροπλανοφόρα; Θα τον είχαν σηκώσει το Παρθενώνα απο τίς βάσεις. Ο μόνος λόγος που σε έκλεψαν τόσο, είναι γιατί τόσο επέτρεπε η τεχνολογία της εποχής. Δεν μπορούσαν παραπάνω.
Προσορινή στην προεδρία μέχρι δηλαδή να γίνουν τα “σαρανταήμερα” του μνημοσύνου, η κα Κοξένογλου. Καπάτσα. Υπάρχουν κι άλλες λέξεις. Κατόπιν θα τοποθετηθεί κάποιος “δικός μας”. Τι σημαίνει “δικός μας”. Πολύ απλά κάποιος που δεν είναι “με τους άλλους”. Ποιοι είναι “οι άλλοι”; Ασε με τώρα…
Και φυσικά, μετά τις 12 Φεβρουαρίου, όπου θα έχουμε θυρανοίξια, θα έχει δώσει αποτελέσματα το Προκρούστειο μέτρο. Βέβαια. Οι ποινικοί που διοικούν τις ομάδες θα βγουν στην αυλή και θα κλάσουν πικρώς σαν τον Πέτρο, μετανοημένοι αλλά και αποφασισμένοι. Πρώτοι θα διαλύσουν τους στρατούς που με κόπο συντηρούν για να εξυπηρετούνται. Κατόπιν θα ξαναβάλουν κάμερες εκει που δεν υπάρχουν. Θα βρίσκουν και κανένα σαματατζή και θα τον θέτουν εκτός γηπέδου, όπως ακριβώς η μαφιόζικη συμμορία “δίνει” μαρίδα στην αστυνομία για να είναι όλοι ευχαριστημένοι.
Μέχρι φυσικά να συμβεί-αναπόδραστα- το επόμενο θλιβερό γεγονός. Διότι άπαντες αναγνωρίζουν ότι το πρόβλημα δεν είναι η “γηπεδική βία” αλλά η “κοινωνική βία” η οποία βρίσκει διέξοδο -και-στα γήπεδα-αλώνια. Αν εξασφαλίσεις 2.000 ευρώ μισθό στον καθένα το μήνα, δεν θα υπάρχει λόγος να πέσει ούτε πέτρα. Ολοι θα είναι ξαπλωμένοι στις καφετέρειες. Η ανέχεια,σε συνδυασμό με την κοινωνική καταπίεση, ένεκα 20 και πλέον χρόνων πολύμορφων και απανωτών κρίσεων, έχουν δημιουργήσει ένα “κράμα” ψυχολογικά άστατων, ανισόρροπων και εύφλεκτων ανθρώπων, οι οποίοι,με την ανάλογη στρατολόγηση βέβαια, βρίσκουν καταφύγειο στα ποδοσφαιρικά καταγώγια. Οπου κάνουν αυτό που τους έμαθαν να τους αρέσει και μάλιστα με μεροκάματο. Οχι τίποτα σημαντικό. Αλλά όσο να΄ναι το να τα κάνεις λίμπα και να σου δίνουν χαρτζιλίκι για αυτό, είναι σημαντικό. Εδώ άλλοι πληρώνουν. Υπάρχουν ολοκληρες νεες ψυχολογικές πτέρυγες και θεραπείες που προτείνουν αυτό ακριβώς: Παρέχουν χώρους, όπου ξεσπάς, πληρώνοντας όμως ένα ποσό ως συνδρομή. Φυσικά πάντοτε υπήρχε δεξαμενή για αυτό. Αλλά στις μέρες μας, υπάρχει υπερπροσφορά.
Τα “καλύτερα” χρόνια που αρκετές φορές μνημονεύουν πολλοί, κάνοντας αναφορά σε προηγούμενες “καλές εποχές” και “τι καλα που ήταν” είναι μαλακίες. Απλά ήταν χρόνια που είτε υπόσχονταν καλύτερες μέρες για το μέλλον (μεταπολεμικά π.χ.) είτε ήταν εποχές οπου -με δανεικά- δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα (’70. ’80. ’90) Σημερα, δεν υπάρχει το δεύτερο και δυστυχώς δεν διαφαίνεται καν το πρώτο, έστω αχνά. Εργο των “γκρίζων λύκων” με τους γκρίζους κροτάφους και τις καράφλες.
Ο ίδιοι άνθρωποι είναι που σήμερα στέλνουν γυναικες στα νοσοκομεία, τραβολογάνε ζώα δεμένα στα αγροτικά, πλακώνονται και βγαζουν μαχαίρια στο δρόμο για μια θεση πάρκιγκ, ή μεγαλώνουν παιδιά-κωλόπαιδα. Αυτοί είναι. Που μεγάλωσαν τις “καλές εποχές”. Και κουνάνε το κεφάλι με την σημερινή νεολαία των “Τραπ” τραγουδιών. Ναι, είδαμε και σας που μεγαλώσατε με την “Πολιτεία” και τον “Επιτάφειο” τί σκατά κάνατε και τί κοινωνία τους παραδίδετε. Χεστε μας μωρε. Μπαμπουίνοι.
Η “ταμπελοποίηση” φαινομένων, γίνεται μόνο και μόνο ώστε να απομονωθούν και να μην αποδωθούν στην πλήρη εκταση τους ως Ενιαίο φαινόμενο. Για να μην υπάρχει δηλαδη παραδοχή κοινωνικής αποσάθρωσης. Επειδή “τα φάγαμε όλοι μαζί” και φυσικά τώρα γίνεται σκοτωμός για το ποιος δεν θα πληρώσει αλλά και το ποιος θα αποφύγει το “ξύλο”. Δύσκολο. Οι πολιτικάντιδες, μπορεί καμια φορά να τις “τρώνε” όμως αναρρώνουν στα Βορεια Προάστια απ΄οτις αμυχές, μη πληρώνοντας τίποτα. Ο λογαριασμός έχει πέσει στους ψηφοφόρους. Στον λεβέντη γίγαντα λαό ντέ, που βουρλίζεται τώρα στην ρηχό λάκο με τα λασπόνερα.
“Γυναικοκτονία”, “ρατσιστικές τάσεις” “σχολικό bullying” κλπ είναι Ενα. Οταν το παίδι μεγαλώνει με χριστοπαναγίες και βλέπει χαστούκια στο σπίτι, είναι τό ιδιο που θα κάνει bullying στο σχολείο. Κατόπιν το ίδιο αυτό παιδί μεγαλώνοντας, ρατσιστικά θα συμπεριφερθεί στη δουλειά που θα βρει ή στον περίγυρο του. Και φυσικά αυτά θα κάνει και στη γυναίκα που κατόπιν θα παντρευτεί, όπου αφού για μερικά χρόνια θα την στελνει κάθε 3μηνες στο εφημερεύον νοσοκομείο για “ρεκτιφιέ”, στο τέλος θα την απαλλάξει από αυτό το μαρτύριο, ξεπαστρεύοντάς την με την καραμπίνα.
Δεν παραδέχεται ο βρώμικος ότι χρειάζεται όλο το σώμα μπάνιο. Και μάλιστα συστηματικά. Οχι. Θα κόψει τα νύχια με τη πένσα. Θα βάλει πάνω από τα ρουχα που κατά λάθος πλύθηκαν με νερό της βροχής καθώς απλά τα ειχε ξεχάσει έξω στο μπαλκόνι, μια χούφτα “Μυρτώ” για να μυρίζει σα το εικόνισμα του Αγίου Γεωργίου και θα βγει τσάρκα έξω. Και θα ζητά ψήφους. Και θα δινει ψηφους ο έταιρος συνενοχος Για να φέρει “επενδύσεις”. Και θα μοιράζει ο μεν και “δάνεια” τα οποία δανείστηκε. Και θα τα παιρνει τα δάνεια ο δε συνενοχος. Θα τάζει δουλειές ο μεν. Και θα “χώνεται” στις δουλειές ο δε. Και κάτι θα λένε αντάμα για ” παρεμετροποιημένη Ισονομία”. Η για Αναγκαστική Δικαιοσύνη, Θεός φυλάξει. . Μη σου πω ότι θα γίνει και χρήση της Υποχρεωτικής Δημοκρατίας. Και όποτε χρειάζεται καλή ώρα, θα παίρνει αμα λάχει μέτρα ο μεν για τον δε. Και θα απορεί ο δε λέγοντας αγανακτισμένος “Δε γαμιέσαι μεν” ( fack you man) κλπ-κλπ. Αμέ, τί νόμιζες. Και όποιον πάρει ο χάρος. Γραβάτες μεν από ‘δω, τριμένα πουκάμισα δε από ‘κει, είναι τό ίδιο βρώμικοι και το ίδιο συνένοχοι.
Και η ζωή συνεχίζεται… Στη χώρα του Παντοτινού Ποτέ. Του Αιώνιου Τίποτα και του Αχρονου Μαλάκα.
Connect
