Ένα ακόμα must-win παιχνίδι που η ΑΕΚ δεν κέρδισε.
Για ποιον ήταν must-win, άραγε? Και πόσοι πίστευαν πως η σημερινή ΑΕΚ είχε σοβαρές πιθανότητες να κερδίσει? Πόσα τέτοια must-win παιχνίδια κέρδισε η ΑΕΚ τα τελευταία δύο χρόνια?
Ρητορικά τα ερωτήματα, βεβαίως.
Η ΑΕΚ πήγε με πολλές απουσίες στο Χαριλάου για να πάρει ο,τι καλύτερο μπορεί στο γήπεδο που έχασαν βαθμούς και οι ανταγωνιστές μας.
Η απουσία του Πινέδα από τον άξονα και η οπισθοχώρηση του Γκατσίνοβιτς στο αριστερό άκρο έκαναν την ομάδα αργή και αντιπαραγωγική.
Σε συνδυασμό με τον Πιερό μπροστά την έκαναν και ακίνδυνη, αφού έξω από το κουτί δεν προσφέρει απολύτως τίποτα.
Όταν όμως πουλάς (και δεν αντικαθιστάς) τον βασικό σου φορ την τελευταία στιγμή για να ρεφάρεις την ζημιά του καλοκαιριού, τότε αναγκαστικά πας με Πιερό γιατί δεν υπάρχει άλλος.
Ενώ τον Δεκέμβριο έδιωξες Τσούμπερ, Αμραμπατ γιατί λέει “περίσσευαν”.
Πριν ένα μήνα περίσσευαν, τώρα δεν έχουμε παίκτες και παίρνουμε από την αποτυχημένη ΑΕΚ Β’.
Αμα βγάλει κάποιος νόημα ας μου εξηγήσει και μένα.
Και φυσικά σε μια ΑΕΚ διαλυμένη ψυχολογικά πάντα θα βρεθεί ο παίκτης που θα σε κρεμάσει. Πότε θα είναι ο Στρακόσα, πότε ο Ρότα, πότε ο Βίντα, πότε ο Μουκουντί κλπ.
Σήμερα ήταν η σειρά του Μήτογλου που πήρε κόκκινη κάρτα και μείναμε από νωρίς με δέκα παίκτες.
Απο κει και πέρα το παιχνίδι ήταν τυπική διαδικασία, αφού και ο Άρης κατέβηκε για να μην χάσει και όχι για να κερδίσει.
Πρέπει να τελειώσαμε το παιχνίδι με μια ευκαιρία του Λιούμπισιτς, δε θυμάμαι κάτι άλλο αξιοσημείωτο.
Τα αξιοσημείωτα έγιναν (ή μάλλον ειπώθηκαν) μετά την λήξη του παιχνιδιού, όπου στην συνέντευξη τύπου είχαμε το (καθιερωμένο) παραλήρημα του Αλμέιδα.
Αρχίζω και ανησυχώ πλέον. Σας φαίνεται φυσιολογική αυτή η συμπεριφορά μετά τα παιχνίδια? Ο άνθρωπος υποφέρει. Δε μπορεί να ανεχτεί ερωτήσεις, δε μπορεί να αντέξει την κριτική, δε μπορεί να κρατήσει την ψυχραιμία του.
Παλιότερα όταν ένας προπονητής έφτανε σε αυτό το σημείο ή παραιτούνταν ή τον “παραιτούσαν”.
Με τον Αλμέιδα αυτά τα ξεσπάσματα έγιναν καθημερινότητα.
Και σε μια ΑΕΚ που ο πρόεδρος/ιδιοκτήτης δηλώνει την στήριξή του και ουδέποτε τέθηκε θέμα απόλυσης του προπονητή. Ίσως ο ίδιος νιώθει “παγιδευμένος” γιατί δεν του κάνουν την χάρη να τον απολύσουν και να πάει για παέγια στο Ακαπούλκο. Και με το παραμικρό ξεσπάει δημόσια.
Ας τον απαλλάξει κάποιος απ’αυτό το μαρτύριο πριν να δούμε τα χειρότερα.
Το μόνο θετικό ήταν πως και οι ανταγωνιστές (οι από κάτω) έχασαν βαθμούς και δεν κινδυνεύουμε άμεσα απ’αυτούς (για την ώρα).
Ο Αλμειδα δειχνει ξεκαθαρα το ποσο πιεσμενος ειναι. Θα μου πεις ,τι μας νοιαζει εμας. Μας παρανοιαζει γιατι αυτος ειναι ο προπονητης της ομαδας, και η οποια συμπεριφορα του επηρεαζει και τα αποδυτηρια γενικως.
Ξεκιναει ο γολγοθας ,μεχρι και την τυπικη ληξη του πρωταθληματος.
Οτι και να λεμε τωρα, δεν βγαινει ακρη. Τελικα ,το ειχε πει ο Στηβεν, η δευτερος με τιτλο η τριτος με τιποτα. Το πρωτο καηκε οσον αφορα τον τιτλο,παμε για το δευτερο που ειναι και το πιο πιθανο πλεον. Φυσικα θελω την δευτερη θεση,κι οποιος λεει για το τι θα κανουμε στην Ευρωπη ετσι οπως ειμαστε, η απαντηση ειναι μια . Να φροντισει η διοικηση να ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ετσι. Πιο απλα δεν γινεται. Τα οσα παραλογα,ανορθοδοξα θα ελεγα καλυτερα ,συνεβησαν στον σχεδιασμο και στις ,μεταγραφες του Ιανουαριου ,εκαναν ολη την ομαδα κωλος -μουνι- γαρυφαλλο. Χαρακτηριστικο παραδειγμα, τα οσα γραφεις παραπανω για τους παιχτες που δεν “χωραγαν” στην ομαδα και τους αφησαμε να φυγουν με αποτελεσμα τωρα να ριχνεις τα χαρτια για το ποιος θα παιξει που…. Και παραλληλα να προωθεις νεους απο την β ομαδα, η να ξεθαβεις καποιους που τους ειχες “ξεχασει” .
Υπαρχει ενας Ριμπαλτα στην ΑΕΚ, που ηρθε με τυμπανοκρουσιες και δαφνες στον δρομο. Θα κανει κατι για το νεο χτισιμο της ομαδας ? η ειναι μονο για σφυραει κλεφτικα ….?
Δύσκολη ιατρικά η περίπτωση Αλμειδα.
Για τον Ματίας Παρτίδο Αλάνα τα έγραψα εδώ στο προηγούμενο άρθρο και τα λέω με κάθε ευκαιρία σε φίλους και γνωστούς (από πέρσι όταν τελείωσε το πρωτάθλημα, τότε που για μένα ήταν επιβαλλόμενη η λύση συνεργασίας με τον Αλμέιδα), ότι με αυτόν προπονητή η ΑΕΚ δεν θα ξαναδεί ποτέ τίτλο ή ομίλους στην Ευρώπη.
Τώρα άλλο έχει μείνει να με προβληματίζει. Πρέπει να υπολογίζω, ότι λόγω απειρίας του Ηλιόπουλου φτάσαμε σε αυτό το χάλι (λογική εκδοχή), ή “παίζει” κάτι άλλο με τον Ηλιόπουλο;; Για την ώρα επιλέγω την πρώτη εκδοχή, όμως το καλοκαίρι θα έχω σαφή απάντηση και για αυτόν τον προβληματισμό μου.