Κάθισα να δω το παιχνίδι, χωρίς κάποια έμπνευση και χωρίς κάποια ελπίδα. Έτσι όπως έχουμε γίνει, ακόμα και κάτι καλό να δούμε, μάλλον δεν θα το πιστεύουμε. Και πώς να γίνει το ανάποδο; Οι μισοί θεωρούνται τελειωμένοι κι οι άλλοι μισοί θέλουν να φύγουν. Οπότε όλοι λοιπόν, ζούμε στον πλανήτη Ριμπάλτα και μάλιστα κάποιοι προσεύχονται να μην φύγει κι αυτός.
Η ενδεκάδα είχε εκπλήξεις. Άλλες ευχάριστες κι άλλες δυσάρεστες. Οι ευχάριστες ήταν στην άμυνα, που επιτέλους είδαμε κανονικό αριστερό μπακ. Όπως και να το κάνεις, ο Χατζησαφί αδικήθηκε ιδιαίτερα στα τελευταία παιχνίδια και φυσικά είναι ο καλύτερος που διαθέτουμε στη θέση αυτή. Έπαιξε λοιπόν το παιδί, και μάλιστα ήταν από τους καλύτερους στο πρώτο μέρος.
Οι δυσάρεστες εκπλήξεις ήταν στο κέντρο. Χωρίς αμυντικό χαφ, μάλλον θα υπήρχε πρόβλημα. Η κορυφαία βέβαια έκπληξη ήταν η χρησιμοποίηση του Μαρσιάλ, αλλά αυτό μάλλον ήταν απάντηση στον Ηλιόπουλο. Όλα τα άλλα ήταν σχετικά νορμάλ, αν φυσικά δέχεσαι ότι μια ομάδα έχει αυτό το μέσο όρο κι αν φυσικά δέχεσαι να παίζεις χωρίς εξτρέμ. Γιατί να μην το δεχτείς όμως; Τόσα και τόσα έχεις δεχτεί φέτος.
Εν πάση περιπτώσει, δεν μπορούμε να μιλάμε για κάποια παταγώδη αποτυχία. Η ΑΕΚ είχε καλούς τους Μάνταλο και Βίντα, και ιδιαίτερο σύμμαχο τον αντίπαλο, που δεν ήταν και τίποτα το φοβερό. Μάλλον κι αυτός φοβόταν, κι αφού έπαιζε για δύο αποτελέσματα, διευκόλυνε την όλη κατάσταση, που πήγε σε κοντρόλ ρυθμό και κατοχή και πρόσφερε ένα παιχνίδι χωρίς κάποια ιδιαίτερη συγκίνηση. Μάλλον έπαιξε μιά τακτική αλληλοεξουδετέρωσης, που δεν έφερε κάποια θεαματικά αποτελέσματα. Το σίγουρο είναι ότι οι άμπαλοι, θα μιλήσουν για καλή ΑΕΚ.
Τις τελικές, τις λίγες, τις είχαν κι οι δυό ομάδες. Είτε σε τακτική επίθεση, είτε σε αντεπίθεση. Η σημερινή ανικανότητα του Κωσταντέλια, και η μόνιμη του Μαρσιάλ, δεν άνοιξαν το σκορ. Αυτό άνοιξε στο τέλος του πρώτου μέρους εις βάρος μας, αφού κάπως θα έπρεπε να τηρήσουμε τις τελευταίες εμφανίσεις μας. Φυσικά στο πρώτο μέρος, θα πρέπει να αναφερθώ και στον ηλίθιο διαιτητή, που φάνηκε χεσμένος κι έπαιζε φουλ έδρα – αποκορύφωμα το φάουλ από το οποίο φάγαμε το γκολ. Το τι έγινε μετά με τον Λαμέλα, οφείλω να πω ότι δεν το κατάλαβα αλλά τα νεύρα τα έχουμε συνηθίσει πια.
Στο δεύτερο μέρος, τα πράματα έγιναν πολύ πιο ενδιαφέροντα. Ποδοσφαιρικά εννοώ. Ο αντίπαλος πιστοποίησε την ανυπαρξία του σαν ομάδα, ενώ η ΑΕΚ στην κυριολεξία τον κατατρόπωσε. Με τρομερή μπάλα, τόσο αθλητικά όσο και τακτικά. Ήταν η καλύτερη ΑΕΚ που είδα φέτος στα μπαράζ. Και δεν κάνω καμία πλάκα. Θέλετε κατοχή, θέλετε αλληλοκαλύψεις, θέλετε οργάνωση παιχνιδιού; Φυσικά έλειψε η αποτελεσματικότητα, αλλά οι τρεις τελικές που έγιναν ήταν καταπληκτικές.
Στο τέλος, θα μπορούσαμε να είχαμε δεχτεί και δεύτερο γκολ αλλά αυτό οφειλόταν στο ότι οι παίκτες δεν θέλανε να ξαναχάσουνε. Και θα πρέπει να τους αναγνωριστεί αυτή η προσπάθεια, διότι έτρεξαν, μόχθησαν κι έκαναν ό,τι ήταν αθλητικώς δυνατό σήμερα. Κι ας μην είχαν καμία σημαντική βοήθεια από τον πάγκο και σήμερα. Σκέψου μόνο ότι ο Μαρσιάλ έμεινε μέχρι το τέλος και μάλιστα ονοματίστηκε και σέντερ φορ. Και φυσικά έχασε ένα γκολ από αυτά που δεν χάνονται. Αλλά μην μπλεκόμαστε με λεπτομέρειες.
Είδαμε ένα καλό παιχνίδι με ένταση και πάθος. Είδαμε την ΑΕΚ να αδικείται τελικά από την τέταρτη θέση, αλλά είδαμε κι αυτό που θα πρέπει να γίνει πασιφανές στους διοικούντες ( μην γελάτε ). Θέλει σοβαρό έλεγχο η διαιτησία, όταν δεν έχεις καλούς παίκτες ή όταν έχεις παράλογες αποφάσεις από το τεχνικό τημ. Αλλά δεν θα αναλωθώ στην τοξικότητα. Διότι γέμισα από την ομάδα, παρά την ήττα και παρά την παρουσία Μαρσιάλ μέσα στην ομάδα, που αδικεί πολλούς άλλους παίκτες. Όπως και τον Ρώτα σήμερα, που κι αυτός πλαισίωσε τους καλύτερους. Που όμως καλά θα κάνει να σηκωθεί και να φύγει, αφού για την ΑΕΚ δεν κάνει.
Άλλα, δεν θα πούμε σήμερα. Παρά το κρύο αίμα. Να ξέρουμε να διαχωρίζουμε τα γεγονότα. Σήμερα είχαμε κριτική αγώνα. Τίποτε άλλο. Δεν θα τρελαθούμε με το πρωτάθλημα γυναικών, ούτε με το μπάσκετ. Αυτά ανήκουν μόνο σε τυφλούς οπαδούς. Που στον βωμό της ΑΕΚ, θα πάνε και θα δουν μέχρι και ξιφασκία. Αρκεί κάπου να κερδίσει η πίστη τους. Διότι χωρίς αυτήν, θα έχουν μισή ζωή ή αυστηρή κρίση στην Δεύτερη παρουσία. Νάμαστε καλά να επικοινωνούμε. Μέχρι το κλείσιμο, θα τα πούμε για τις κινήσεις και τις προσδοκίες.
Εξ Αντιγραφης:
1) ΑΕΚ = 4η στη SL1.
2) ΑΕΚ Β = υποβιβάστηκε απο τη SL2 προτελευταία
3) AEK K19 = πέμπτη με 37β (-34 βαθμούς απο πρωταθλήτη ΟΣΦΠ).
4) ΑΕΚ Κ18 (με ΑΦΜ Αθηναικού) = 14η έπεσε απο Α’ σε Β’ ΕΠΣΑ
5) ΑΕΚ SL Κ17 = έβδομη με 36β (-26 βαθμούς απο πρωταθλητή ΠΑΟΚ)
6) ΑΕΚ SL Κ15 = έκτη με 40β (-14 βαθμούς απο πρώτο ΠΑΟΚ)
Επιτελους ΤΕΛΟΣ…
Τελος στο μαρτυριο να βλεπεις αυτην την ΑΕΚ.
Τελος στο μαρτυριο να περιμενεις να ξαναχασεις.
Τελος , να βλεπεις παικτες εκατομμυριων να χανουν τα αχαστα, να σερνονται, να εχουν ερθει σαν “μεσσιες” και τελικα να ειναι απο τους χειρωτερους στα περισσοτερα παιχνιδια.
Ναι, καλη η εμφανιση ,αναλογικα με προηγουμενα παιχνιδια, πολυ κατω ομως απο την σημασια που ειχε σημερα ο αγωνας. Αυτοι ειχαν “λυσσαξει” οτι θελουν την τριτη θεση…..!
Το τι θα γινει απο δω και περα θα το δουμε. Θα ξαναπω , επωνυμα πλεον κι οχι σαν ανωνυμος(!), οτι ο Ριμπαλτα που φαινεται να του δινουν τα “κλειδια” του μαγαζιου, ο μεχρι τωρα αορατος Ριμπαλτα, θα ειναι ο νουμερο ενα διοικητικος εκει μεσα, ενας μανατζερ θα αναλαβει τα παντα. Ετσι λενε τουλαχιστον. Διαφωνω, αλλα στα αρχιδια ολονων. Ας ξεκινησει ΠΡΩΤΑ με προπονητη, για να μην εχουμε φαινομενα “δεν διαλεξα εγω τις μεταγραφες”, “τους βρηκα”…και αλλες παπαριες που ακουμε οταν πανε στραβα τα πραγματα.
Αν θελουν εκει μεσα να ξανακανουν την ΑΕΚ ΠΡΩΤΙΣΤΑ ΟΜΑΔΑ, απο αυριο πρεπει να αρχισουν να δουλευουν και οχι να “δουλευουν τον κοσμο”….
Σήμερα ευτυχώς για μάς, ο Λουτσέσκου έστησε την ομάδα του να πάρει την τρίτη θέση. Κοντρόλ παιχνίδι και πιθανόν ένα γκολ για τον ΠΑΟΚ που θα την κλείδωνε σε κάθε περίπτωση στην τρίτη θέση, απέναντι σε μία ομάδα που γενικώς δεν έχει αρχή μέση και τελος, όσο και να προσπαθούν από μόνοι τους κλάπιοι παίκτες κάθε φορά που παίζει η ομάδα.
Και θέλω να σταθώ στους παίκτες τώρα που τελείωσε η σαιζόν. Εκτιμώ, ότι αν εξαιρέσουμε τον Μαρσιάλ που το μόνο που έκανε από τότε που ήλθε στην ΑΕΚ ήταν να περπατάει και να δίνει εύστοχες συνήθως εύκολες πάσες και μόνο μέχρι τα δέκα μέτρα το πολύ γιατί μετά το γήπεδο μεγάλωνε πολύ για το επίπεδο της αγωνιστικής του κατάστασης, οι περισσότεροι παίκτες στα περισσότερα παιχνίδια έκαναν ότι μπορούσαν με δεδομένο, ότι από την πλευρά του προπονητή δεν υπήρχε καμία εποικοδομητική συνδρομή.
Προς ΤΑΣΟΣ Κ : Σε βλέπω ήπιο. Την ΑΕΚ την διέλυσε ο Αλμέιδα για να πάρει την αποζημίωση. Βλέποντας την ασχετοσύνη του Ηλιόπουλου, κι αφού τον ζύγισε μετά το παιχνίδι στο τηγάνι, έβαλε μπρος το πλάνο του.
Είναι τραγικό να διαβάζω ότι είναι καλός άνθρωπος. Ότι είναι φιλόσοφος κι αρχίδια. Ένας αληταράς Αργεντίνος είναι, που ποδοσφαιρικά φυσικά το εκτιμούμε, αλλά σε οποιονδήποτε άλλο τομέα, ποτέ. Σε λίγο θα διαβάσουμε και για την ποιότητα του χαρακτήρα του Μαραντόνα.