Μπόλικο άγχος είχαμε σήμερα. Εμείς οι θεατές. Θέλουμε ντε και σου να δούμε την ομάδα στην Ευρώπη. Μια τρέλα είναι αυτή από τη μία και μία ουτοπικότητα. Αλλά καλή τρέλα, οπαδική. Κι έχουμε και μια εμμονή με τις κληρώσεις. Αν είναι καλές, αν είμαστε άτυχοι και λοιπά. Παιδιά, μην έχουμε αυταπάτες. Αν έχεις πάρει καλούς παίκτες, ό,τι ranking και να έχεις, τη λύση θα την βρεις.
Το ξεκίνησα ψιλοφιλοσοφικά, διότι ο ρυθμός που παίζουμε και παίξαμε, επιτρέπει να σκέφτεσαι και τα υπαρξιακά σου. Αφού δεν σε καθηλώνει ο ρυθμός και το θέαμα, βάζεις ρε παιδί μου κι άλλες σκέψεις στο τραπέζι. Και βρίσκεις ακόμα και για τον ρόμβο, ατέλειες ή προσθήκες που θα μπορούσαν να τον βελτιώσουν. Τον χωνεύεις σιγά σιγά, σαν γνήσιο πρόβατο – οπαδός και προχωράς τη σκέψη σου. Πόσο πιο ωραίος θα ήταν αν είχαμε και σέντερ φορ, ή καλύτερο εξάρι στην κορυφή του…Αν είχαμε και δυό μπακάρες…
Στο παιχνίδι σήμερα πάντως, είδα την ομάδα φιλοσοφημένη, κοντρολαρισμένη και ψύχραιμη. Έως σίγουρη. Προσπάθησε να μηδενίσει τους ελεύθερους χώρους, να πρεσάρει σωστά και να βγάλει κάποιες σοβαρές επιθέσεις. Ο ρόμβος λειτούργησε πολύ καλύτερα διότι ο Πινέδα τον έμαθε κάπως καλύτερα, ενώ τα μπακ μας δεν ανέβαιναν τόσο πολύ για πλαγιοκοπήσεις. Προτιμήθηκε πιο αμυντικογενής ρόμβος εν άλλοις, που έχασε τα αυγά και τα καλάθια για κανά δεκάλεπτο περί το μισάωρο του πρώτου μέρους.
Όμως τα συμπεράσματα μας οφείλουν να είναι ακριβοδίκαια. Ο προπονητής μας επέβαλε την φιλοσοφία του και πήρε αυτό που ήθελε από τους παίκτες που χρησιμοποίησε. Και φυσικά πήρε όλη την τακτική του, τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά. Είχαμε την κατοχή της μπάλας, ενώ σε σχέση με τους κινδύνους εκατέρωθεν, σαφέστατα και είχαμε τις πιο κλασσικές ευκαιρίες για να σκοράρουμε. Θα μπορούσαμε να είχαμε φάει κι εμείς γκολ. Πόσα όμως θα μπορούσαμε να είχαμε βάλει; Πολλά παραπάνω. Πόσες αποκρούσεις μέτρησε ο Στρακόσα και πόσα ο αντίπαλος τέρμας; Μην το ψάχνουμε ιδιαίτερα.
Η ΑΕΚ πήρε δίκαια την πρόκριση, τρέχοντας και προσπαθώντας πολύ, ενώ σε κάποιες στιγμές έβγαλε ποιότητα και δουλεμένες καταστάσεις στην προπόνηση. Φυσικά δεν απέκλεισε κάποιο θηρίο, όμως εδώ που έχει φτάσει η ομάδα, να προσπαθεί να κρατηθεί από τα μαλλιά της, η πρόκριση αυτή είναι πολύτιμη. Κύρια για τους αθλητές και τον προπονητή. Κι επίσης για την διοίκηση που πρέπει να κάνει μεταγραφές ουσίας για ενίσχυση. Πόσο να αντέξει ο Μάνταλος πια; Φωνάζουν τα κενά πλέον….
Στη μεγάλη λοιπόν σημερινή χαρά, ο βασικός πυλώνας ήταν ένας εκπληκτικός Περέιρα, που έκανε τα πάντα. Κι όχι μόνο στον χώρο ευθύνης του. Η εμπειρία του, το θράσος του, η ικανότητα του να το παίζει βαριεστημένος ή κουρασμένος ή χτυπημένος, μαζί με την άψογη τεχνική του κατάρτιση σε μηδενικούς χώρους, μας θύμισε τον παικταρά του παρελθόντος. Το φιλί που του έδωσε ο Πήλιος προς το τέλος, ήταν σαν να του έλεγε ” σε ευχαριστώ μεγάλε που σήμερα είμαι κι εγώ από τους διακριθέντες “.
Πολύ κοντά του ήταν κι ο Μάνταλος, όσο άντεξε στα χτυπήματα των αντιπάλων κι όσο δεν έπαιρνε σχεδόν τίποτα από έναν γελοίο Ελβετό διαιτητή. Ήταν πολύ καλός, όσο έπαιξε. Με άξιο συμπαραστάτη του τον Μουκουντί, που μαζί με τον Ρέλβας κράτησαν όλη την νηφαλιότητα που χρειαζόταν η ομάδα όταν το κέντρο – κύρια πάλι από τον Πινέδα – έμπαζε νερά. Από εκεί κι έπειτα, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για κάποιον αδιάφορο. Μόχθησαν όλοι. Κι αυτό το όλοι είναι πολύ σημαντικό, αφού φαίνεται ότι αρχίζει και δημιουργείται μία ομάδα. ΔΗΛΑΔΗ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ ΠΟΥ ΠΑΡΙΣΤΑΝΕ ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΜΕΧΡΙ ΧΘΕΣ. Μπορεί να μην γίνει ποτέ η τεράστια ομάδα, που θα θέλαμε. Μπορεί. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα έχουμε ψυχοπαθητικά φαινόμενα και θα υπάρχει μια διαχείριση. Αρκεί φυσικά να βοηθήσει η διοίκηση….
Και θα μπορούσαμε λοιπόν, να έχουμε κερδίσει σήμερα. Με κλασσικές ευκαιρίες, με θαυμάσια αμυντική λειτουργία και άψογη αντεπιθετική δράση. Δεν το είδαμε σαν αποτέλεσμα. Το είδαμε σαν συμβάν, χωρίς εκσπερμάτωση λόγω ποιότητας παικτών. Δεν πειράζει αφού πρέπει να θυσιασθούμε στην σκοπιμότητα. Γιατί να μην πιστέψουμε ότι τον Νοέμβρη θα δούμε ροκ εντ ρολ; Προτιμώ αυτήν την ελπίδα από την άλλη που άκουγα : Ξέρω το πρόβλημα και θα το διορθώσω. Κι άρπα μια εξάρα…
Υγ1. Δεν κατάλαβα γιατί δεν έγινε και η πέμπτη αλλαγή ( για δεύτερο παιχνίδι ). Ο Κουτέσα δεν θα προσέφερε τίποτα σαν ενέργεια στην ομάδα;
Υγ2. Λογικά μπήκε ο Γιόνσον, όμως εκείνη την στιγμή οφείλεις να αλλάξεις τον ρόμβο.
Υγ3. Είχα καιρό να δω εκείνη τη μπαλιά του Μαρίν στον Πιερό. Δεν λέει φυσικά τίποτα κι αυτό, όσο η ομάδα δεν ενισχύεται με χαφάρες σε ταχύτητα και σε σωματοδομή.
ΑΕΚ Παλαιάς Κοκκινιάς
Φαίνεται ότι αρχίζει να δημιουργείται κάτι ωραίο. Οι εβραιοι δεν ήταν ομαδουλα χωριού, βέβαια δεν ήταν και Ρεάλ. Δειχνουμε μια αυτοπεποίθηση αλλά θέλουμε γκολ και παίκτες επιπλέον.
Αυτό με το γομαρι και το Ρουμάνο στο σημαιάκι του κόρνερ στα χασομερια είχα χρόνια να το δω, είναι εντολή του καράφλα; Ημαρτον ρε πουστη
Καλησπέρα Στηβεν.Επιτελους είδαμε κοουτσαρισμα,μια ομαδα που δεν έτρεμε όσο πηγαίναμε προς τη λήξη.Απο ποτε έχουμε να δούμε ντουμπλαρισματα στα μπακ στην αμυνα;Πέρναγαν τον Ρότσιλντ,έτοιμοι για σέντρα και τσουπ,έβγαινε άλλος παίκτης σχεδόν πάνω στη γραμμή και τους έκοβε.Επιτελους γουστάρει ο ποιοτικότατος Περειρα γιατί στην ηλικία που ειναι δεν ακούει τον Αλμειδα να τους λεει:”Τρεχάτε μέχρι να φτάσετε τα συκώτια σας”.Επιτέλους προπονητικό πλάνο.Cool προπονητής ,cool ομαδα.
Στήβεν με κάλυψες σήμερα με το εξαιρετικό πληρέστατο άρθρο σου.
Από μένα μόνο λίγες σημειώσεις.
1)Η ΑΕΚ σήμερα ήταν αισθητά καλύτερη ως ομάδα συνολικά από το προηγούμενο παιχνίδι και πήρε αυτό που ήθελε, την συνέχεια στην Ευρώπη. Κάπως έτσι πρέπει να κυλάει το πράγμα όταν έχεις κανονικό προπονητή.
Έχω πάνω από δύο χρόνια να νιώσω κατά την διάρκεια αγώνα της ομάδας μας σχετική ηρεμία και ασφάλεια, ότι ο ομάδα ξέρει τι θέλει και θα το πάρει.
2)Σημαντικότατη η πρόκριση και το αήτητο και μάλιστα με μηδέν γκολ για την ψυχολογία των παικτών της ομάδας μας που είχε συνηθίσει να χάνει με κάτω τα χέρια από οποιαδήποτε ομάδα ανεξαρτήτου δυναμικότητας είχε αποφασίσει να πάρει αποτέλεσμα απέναντί της.
3)Η διοίκηση απαιτείται να κάνει τις απαιτούμενες μεταγραφές!! Φαίνεται από χιλιόμετρα που πάσχει η ομάδα. Δεν χρειάζεται να επεκταθώ, ο Στήβεν ήταν εύστοχος.
Καλημέρα Στηβ.Η δουλειά εγινε και προχωράμε.Η αλλαγή φιλοσοφίας είναι η φάση στο κόρνερ στο τέλος.Εκεί εληξε το ματς.Τώρα έχουμε τον Αρη Λεμεσου.Τελείως διαφορετικη ομάδα.Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι η ταχύτητα.Τρέχουν ακατάπαυστα.Θα πρέπει να είμαστε ακόμη καλύτεροι στα μάτς με τους Κύπριους.
Προς AEK LFC : Εκεί στο κόρνερ θυμήθηκα τον Νικολούδη.