…Το φως του φεγγαριού και η σκιά του ήλιου…

Ο Πογιέτ ανυπομονούσε για την πρώτη του μπροστά στο κοινό μας, αλλά και το κοινό μάλλον δεν αδημόνησε πολύ. Κάπως έτσι εξηγείται η εικόνα του γηπέδου, που ήταν σχεδόν άδειο. Να μιλήσω για καμιά δεκαριά χιλιάδες; Μπορεί και να είμαι υπερβολικός. Πάντως υπερβολικός δεν ήταν ο προπονητής μας, που έκανε τα αυτονόητα όσο αναφορά την ενδεκάδα. Αφού γίνανε καλά οι Μάνταλοι και οι Αραβίδηδες, σιγά μην ξεκίναγε με τους Μπουανανότε και τους Πίου. Στην τακτική επίσης, πολύ καλά επέλεξε να μην αλλάξει κάτι άμεσα.

Και βέβαια μπορείς να πεις το πολύ απλό : Η ΑΕΚ πρόθυμη στο πνεύμα, αλλά η σαρξ ασθενής. Συγκεκριμένοι παίκτες σε συγκεκριμένες θέσεις, υστερούσαν. Όταν έχεις σταθερά χειρότερους τον Βάργκας και τον Μάνταλο, με αυτήν την τακτική, δεν μπορείς να κάνεις πολλά. Είναι καταδικασμένο το παιχνίδι.

Αυτό ακριβώς έγινε. Οι δυό ομάδες αλληλοεξουδετερώθηκαν, με τον Αστέρα να μοιάζει οτι μάλλον είχε τον έλεγχο του κέντρου. Το ματς έγινε να μασάς και να φτύνεις, όσο κι αν ήταν πολύ ενδιαφέρον σε επίπεδο τακτικής. Δεν θυμάμαι κάποιες επικίνδυνες καταστάσεις με βάση την οργάνωση της επίθεσης ή της αντεπίθεσης. Ό,τι έγινε, αν έγινε κιόλας, ήταν από κάποια προσωπικά λάθη. Οι προπονητές πήραν άριστα, αλλά οι θεατές μάλλον κάνανε άλλες δουλειές στην διάρκεια του πρώτου μέρους.

Το οποίο διάστημα τελείωσε με μια ανισορροπία, λόγω της αποβολής του Βάργκας. Τα είπαμε, και τα έχουμε ξαναπεί. Είναι αστείος παίκτης, πολύ λίγος και δεν μιλάω μόνο για σήμερα, που φρόντισε να μας αφήσει με λιγότερους. Βλέπεις τις κινήσεις του και δεν ξέρεις τι ακριβώς θέση παίζει. Τι έχει στην ατζέντα του. Παίζει στον άξονα κι είναι ακίνδυνος; Παίζει στο πλάι, αλλά δεν υποστηρίζει την πτέρυγα του; Άμα δεν ξέρει κι αυτός τι είναι, τι μπορεί να κάνει κι ένας κόουτς;

Το παιχνίδι λοιπόν, πάει για γερά νεύρα και κυριώς ανδρικά. Τα οποία ανδρικά, δείχνουν και τι πιστεύω εγώ για την μπάλα. Πόνεσες; Συμφωνώ. Δεν βαράς ποτέ γυναικουλίστικα εκτός φάσης, που συνήθως δεν συμβάινει και κάτι. Στην επόμενη φάση, αυτός που σε πόνεσε, απλά δεν έχει πόδια. Μπορεί και να την γλυτώσεις με κίτρινη κάρτα. Άμα όμως δεν την γλυτώσεις, τότε έσυ στο χώμα κι εγώ στην φυλακή. Άντε με τους ερασιτέχνες, που το παίζουν και μπαλαδόροι δωματίου.

Στο δεύτερο μέρος λοιπόν, η ιστορία θα έδειχνε προπονητικές γνώσεις. Διαχείρηση υλικού αλλά και κούρασης καθώς θα προχώραγε ο χρόνος. Νομίζω οτι ο Πογιέτ, είχε καλές σκέψεις. Μπροστά στα σέντερ μπακ ο Σιμόες, ο Μάνταλος προς τον άξονα κι ο Γιόχανσον να κλείνει ελαφριά προς την μεριά του Βάργκας. Φυσικά το παιχνίδι φώναζε να δώσεις γήπεδο και να χτυπήσεις όσο μπορείς σε αντεπιθέσεις, κύρια με παρουσία του Τζιμπούρ. Εγώ μπορώ να τα λέω αυτά βέβαια με την ηρεμία του θεατή.

Μια ηρεμία που δεν την είχε ο πάγκος. Που έκανε δυό ολοκληρωτικά λάθος αλλαγές, στο όριο του καταστροφικού. Χάσαμε το πρεσάρισμα μπροστά και πλέον γίναμε ακίνδυνοι. Ο Μπαρμπόσα κι ο Αραβίδης, δεν έπρεπε να βγουν. Όποιος έβλεπε το παιχνίδι, είναι αδύνατον να κατανοήσει τις αποφάσεις. Η ΑΕΚ είχε την κατοχή της μπάλας κι ήταν αρκούντως επικίνδυνη. Με τις αλλαγές, απλά διαλύθηκε. Κι ειδικά με την είσοδο του Πίου, που μπορεί να ήταν και χρήσιμος, αν παίζαμε επίθεση. Με δέκα παίκτες όμως, είσαι στα πολύ πίσω. Και πάλι καλά που δεν τα έφτυσε ο κορυφαίος για μια ακόμα φορά, που λέγεται Σιμόες.

Και η προειδοποίηση της μοίρας ήρθε στην ακύρωση του κανονικότατου γκολ του Παπαδόπουλου. Ήταν θέμα χρόνου να φάμε το γκολ και να δικαιωθεί ο αντίπαλος κύρια λόγω λάθος επιλογών μας. Που μπορεί και να μην φέρνανε τη νίκη, αλλά φέρανε μια τρελή ήττα που την χρεώνεται καθαρά ο Πογιέτ. Και δεν υπάρχει πάνω σε αυτό καμία αμφισβήτιση.

Είμαστε λίγοι. Φταίνε πολλοί, αν φέρουμε στο μυαλό μας, οτι παίζουμε μόνο Ελλάδα, ενώ ο Αστέρας έχει και Ευρώπη. Φταίνε κι άλλοι, αν δούμε την κατάσταση του αγώνα. Συμπαράσματα βέβαια για τον προπονητή, ας μην βγάλουμε ακόμα. Συμπεράσματα έχουμε για τα τρία δεκάρια του Μπάγιεβιτς, που συνεχίζει να προσβάλει την ΑΕΚ με την παρουσία του αλλά και τις επιλογές του. Και θα έπρεπε σε κάποια φάση, να μην απολογείται μόνο ο κλητήρας του εργοστασίου, αλλά κι αυτός που τον προσέλαβε. Και δεν μιλάω για τον Πογιέτ, αλλά για τον Δέλλα κύρια. Κυριότερα όμως για τον υπεύθυνο εκεί μέσα, αν υπάρχει το  μέσα κι αν υπάρχει κι υπεύθυνος. Κι αν έχει ευθιξία να φύγει τουλάχιστον ως ανύπαρκτος, ξεπερασμένος και συνταξιούχος.

Τα είπα αυτά που έπρεπε να πω και τελείωσα. Όλη η διοικούσα έχει φύγει σαν άχρηστη κι έχει μείνει ένας τίποτας, που πηγαινοήρθε στον Ολυμπιακό μερικές φορές αλλά κι απελύθη από τον Σπανό και την Κύπρο. Υπάρχει κι ένα έλεος, στην ντροπή του να χάνεις στο γήπεδο σου ακόμα κι από τον Αστέρα, που κέρδισε δικαιότατα κι αδικήθηκε μάλιστα από την διαιτησία. Και με μια διαιτησία που προσπαθούσε να κρατήσει τα προσχήματα. Αλλά όχι τις εντυπώσεις και τα διδάγματα. Τα οποία είναι αδυσώπητα. Σαν την προσμονή του Πογιέτ να κάνει την πρώτη του. Ε, ας την φάει στον κώλο τώρα.

Διότι  εμείς μπορεί να  έχουμε μπόλικες διαφορές, αλλά και οι θυρωροί κάτι κάνουν. Και δεν μπορείς να θεωρείς παίκτη τον Πίου κι όχι τον Τζιμπούρ. Την ώρα που προϋπολογίζουμε πώς θα πάει το παιχνίδι με δέκα παίκτες, κι εσύ να σφυράς αδιάφορα  και να θέλεις επίθεση, την ώρα που λογικά έχεις χάσει το κέντρο και να βγάζεις έξω τα πρεσαρίσματα σου. Αλλαγές επιπέδου Δέλλα στο τηγάνι. Οπότε, χωρίς ουσιαστικά συμπεράσματα για τον Ουρουγουανό, οφείλουμε να καταγράψουμε οτι το παιχνίδι χάθηκε από τον προπονητή και να πούμε με τας υγείας μας. Όση ευθύνη και να έχει ο Μπαρόχα στο γκολ. Όταν έχεις ελεύθερους παίκτες και χωρίς προσωπικές επιδιώξεις, πού να πας;

Τα ρεπορτάζ τα είδαμε μια χαρά. Κύρια σε επανάληψη. Δεν σοκαριστίκαμε τόσο πολύ από το ξύλο, αλλά πιο πολύ από την ετοιμότητα των φωτογράφων και των εικονοληπτών, αλλά και την άρτια εκπαίδευση της αστυνομίας, η οποία υποτίθεται βρίσκεται εκεί για να προλαμβάνει γεγονότα. Χωρίς κανένα δισταγμό, δίνω συγχαρητήρια στον στρατηγό της αστυνομίας διότι πέτυχε στο έργο του. Που μπορεί και να το βλέπει οτι δεν είχαμε και νεκρούς. Το μη χείρον βέλτιστον εν άλλοις.

Όμως ο συμπαθέστατος Κουμουτσάκος, σαν φάστα εννοώ, έφαγε το ξύλο της αρκούδας. Όπως κι ο Βαρβιτσιώτης, που την γλύτωσε με το αντίστοιχο, σε επίπεδο λεκτικής να πούμε βίας. Δυό παλιοελλαδίτες που βρέθηκαν σε συγκέντρωση των απανταχού αγωνιστικών Ποντίων, που είχαν θιχτεί από τις δηλώσεις του Φίλη. Κι οι οποίοι δεν κατάλαβα τι κατάφεραν που πήγαν στο Σύνταγμα.

Όπως δεν ξέρω τι ήθελε ο Κουμουτσάκος εκεί, ο Βαρβιτσιώτης αλλά και οι μαλάκες που βαρέσανε γροθιές. Ακόμα δεν έχουν μάθει οτι ο δρόμος είναι δημόσιος και στην δημοσιά, μπορεί μέχρι και να στην πέσει ο οποιοσδήποτε αλήτης; Δικαίως ή αδίκως. Δεν ασχολούμαι με το δίκαιο αυτήν την στιγμή. Ασχολούμαι με τον ποιόν ηρωισμό, θέλανε να επιδείξουν τα χάπατα απέναντι στα στίφη.

Και δεν με ενδιαφέρει αν πατενταρήστικαν οι γροθιές σαν Χρυσή Αυγή. Εμένα με ενδιαφέρει το γιατί πήγαν οι ψηφισμένοι βουλευτές εκεί πέρα. Εκεί, που κατουράνε τα περιστέρια. Εκεί που πάνε μόνο τουρίστες και κανείς Αθηναίος δεν έχει περιέργεια να βρεθεί στα καλά καθούμενα, κι εκεί που κάτι αργόσχολοι δήθεν κάνουν συγκεντρώσεις για κάτι κεκτημένα που απλά έχουν ψηφιστεί δημοκρατικά οτι έχουν χαθεί.

Εγώ τώρα θα πάρω σοβαρά τους φασίστες; Οτι με απειλούν; Σε τι ρε παιδιά; Μάλλον σε ότι με απειλούσαν τόσα χρόνια οι κομουνιστές. Οτι δεν έχω ελευθερία λόγου ή κινήσεων ή βουλών; Ρε πλάκα κάνουμε τώρα; Μπορεί να με απειλήσει ένας Καραγκιόζης; Απειλήθηκε ποτέ το έθνος από έναν Χατζιαβάτη; Από κάποιον που τον λέγανε Μπιθικώτση;  Σαμαρά, Μητσοτάκη ή Παπανδρέου;

Αυτά είναι για τα χάπατα, που πιστεύουν οτι οι ψηφισθέντες πολιτικοί είναι υπηρέτες του λαού. Ψηφίζει ο λαμογισμένος μπας και την βγάλει, και θεωρεί οτι διαφεντεύει. Τι να λέμε παραπάνω; Οτι ο Βαρβιτσιώτης κι ο Κουμουτσάκος είναι Πόντιοι κι έπρεπε να πάνε στην συγκέντρωση για να δώσουν κάποιο στίγμα; Και τι δώσανε; Οτι αγωνίστηκαν για την γενοκτονία των Ποντίων, που αμφισβήτησε ο πράκτορας Φίλης; Ρε γαμώ τους αγώνες.

Έχω τέτοιο μίσος μέσα μου, κληροδότημα της γιαγιάς μου, που ούτε σε δημόσια πλατεία θέλω να πάω . Έχω τέτοια μανία εναντίον του Ατατούρκ, που ούτε θέλω να πατήσω εκεί πέρα. Έχω τέτοια πεποίθηση, που δεν με ενδιαφέρουν τα ψηφίσματα της βουλής ή οι περίπατοι των τίποτες που θέλουν να καπηλευτούν την μπούρδα υστερία των δήθεν προσβεβλημένων. Υπάρχει κι ένα έλεος με την κοροϊδία που παρέχεται για πλάκα.

Τι είναι ο Φίλης; Ένα ζώον, ένας βαλτός που κάνει τις δηλώσεις για να περάσουν τα ισοδύναμα και να μην ασχοληθεί κανένας. Ένα τίποτας, που παίζει τον ρόλο του σαν πράκτορας και κάνει την ειρηνική προβοκάτσια. Ένας απλός μπράβος, βάσει σκέψης η σωματοδομής, που αν ήταν στην Μύκονο στα κωλόμπαρα, θα ήταν απλή πόρτα. Τι είναι οι άλλοι που πάνε στην συγκέντρωση, δήθεν χωρίς να ξέρουν οτι θα προπηλακιστούν; Τα ίδια σκατά είναι.

Και τα ίδια σκατά σημαίνει οτι όσο προκαλεί η Χρυσή Αυγή, τόσο προκαλούν κι οι ιδίως δηλώσαντες δημοκράτες. Οι Τσίπρες που βρίζανε για να κάνουν τα ίδια.   Τα ίδια μνημόνια και την ίδια κωλοτούμπα. Οι κομουνιστές γιαλαντζί και του κώλου αν σκεφτούμε και τους Γαβριηλίδηδες ή τους Τσακαλώτους. Οι μπαρούφες της αριστεράς που όμως θέλουν κι επενδύσεις από το κεφάλαιο. Τρομερό πράμα ένα πούστης να θέλει να στο παίζει κι οικογενειάρχης. Αθάνατη ελληνική δικαστική και στρατιωτική κοινωνία.

Μίσος όμως έγραψα πριν. Χαβαλεδιάρικο φυσικά διότι για κάτι εθνικίστικο, σιγά μην πάω και σε δικαστήρια. Αυτά είναι για να χάνεις τον χρόνο σου και για να πληρώνεις δημόσιους τεμπέληδες. Μίσος, που δεν βγαίνει έτσι αλλά βγαίνει σαν αγάπη. Αγάπη για την δημοκρατία και την ελεύθερη έκφραση, που άλλες φορές εκφράζεται με την  ψήφο κι άλλες φορές με μερικές μπουνιές. Μου αρέσει η δημοκρατία πολύ. Και ταυτόχρονα, την έχω και στα αρχίδια μου. Κάτι σαν το ωραίο χρυσό σούρουπο.

Να μισήσω τον Έλληνα; Δεν γίνεται. Πάντα αγαπούσα τον Καραγκιοόζη σαν ήρωα. Κύρια την κατάληξη του με τον βλάχο τον Μπαρμπαγιώργο που θα έδερνε ειρηνκά αυτόν που έδειρε τον τύπο που πείραξε τον τεμπέλη. Να μισήσω τον Τούρκο που τα ίδια έχει σαν καρτούν, καφέ ή φαγητά; Να φτειάξω απόψεις για τα κόμματα και το δώρο που έκανε ο Γιακουμάτος στον Λεβέντη; Ο καραγκιόζης στον καραγκιόζη;

Χεσμένο έχω τον Έλληνα διότι αυτό του αξίζει. Εκτός του οτι δεν ξέρει τι ψηφίζει, δεν έχει καταλάβει οτι υπάρχουν και τραμπούκοι μέσα στον χώρο των Ποντίων. Οπότε να μην πέφτει από τας νεφέλας με το εθνικοπατριωτικό του μένος που πήγε να αλλοιωθεί από ένα μαλάκα. Το ίδιο πράμα είναι ο Φίλης  με τον λαό. Ένα γουρούνι όρθιο ποιυ αλλάζει τοποθετήσεις ανάλογα με το κονόμι του ή το συμφέρον του. Κι οπότε λογικά θα τρώει ξύλο ο κάθε Κουμουτσάκος, που θέλει να κάνει και την δεξιά αντίσταση. Και η οποία θα εξαργυρωθεί. Όπως και του κάθε συμβιβασμένου νεοέλληνα, που δεν ξέρει τι να κάνει κι είναι Τούρκος στο θέμα των προσφύγων.

Ακόμα ένα χαρτί-βέλος έβαλε στην “φαρέτρα” της η ΑΕΚ, στον αγώνα της να ανεγείρει το Ζιγκουράτ του “εγγυητή”.

Αλλη μια υπηρεσία του ΥΠΑΠΕΝ έστειλε στο …ΥΠΑΠΕΝ  χαρτί με θετική γνωμάτευση για την Μ.Π.Ε (εεεεε). Το ΥΠΑΠΕΝ θα πρέπει τώρα να τρέξει(!) να το στείλει καθαρογαμμένο στον Ζαν Πιερ Παπέν και εκείνος με την σειρά του στον Μπαρτέζ. Εκείνος να κάνει βολέ και να πάρει το έγγραφο-μπάλα και να το πετάξει στον Σκουρλέτη. Εκείνος να το πασάρει στην υπηρεσία απόδημου Ελληνισμού.Να το παραλάβει ο Τζον Πάπας. Να το πάει για ευχέλαιο στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στην Νέα Υόρκη και κατόπιν,με τζετ-σκι (για να μη χαθεί χρόνος βρε) να το πάει στην απέναντι όχθη του Χάτσον. Να το παραλάβει άνθρωπος της ΝΑΣΑ και να το επιδώσει στον διευθυντή πτήσεων. Και αφού ολοκληρωθούν οι δοκιμές,να το θέσουν σε τροχιά γύρω από τη Γή,ώς που να φτάσει στα χέρια του αστροναύτη-ταχυδρόμου που θα περιμένει με αναμένες μηχανές στον διαστημικό σταθμό και να το στείλει με το “Galilaio” να προσεδαφιστεί στην επιφάνεια του Ποσειδώνα. Ως εκεί υπάρχει ενημέρωση.Πάρα πέρα,δεν ξέρω.

Τουλάχιστον έχουμε λύσει το θέμα της προμήθειας κωλόχαρτου για τις τουαλέτες του γηπέδου,για τα πρώτα 2 χρόνια λειτουργίας του. Ποιος είπε πως το Ελληνικό δημόσιο είναι απερίσκεπτο; Το αντίθετο. Σκέφτεται πράσινα και οικολογικά.

Πόσο να κάνει τα στραβά μάτια η – πολύ χρήσιμη ομολογουμένως- γραφειοκρατία. Πόσο πια; Από παντού έχουν συλλέξει χαρτιά.

Η “Αγία Σοφία” πριν καν θεμελιωθεί, έχει κάνει την λιτανεία της μακέτας της γύρω από το  δημόσιο,πάνω από 10 φορές. Δεν έμεινε υπηρεσία για υπηρεσία. Από όλα τα στενά του κρατικού χωριού  έχει περάσει. Την γυρίζει γύρω-γύρω ο παπα-Δημήτρης ο “εγγυητής”, μέχρι να βγάλει ο ήλιος κέρατα. Αμα δεν τιγκάρει  το παγκάρι “για την ανεγερση του ναού” ,έτσι θα γυρίζουμε συνέχεια. Μέχρι να πέσουμε κάτω.

Ως και ληξιαρχικές πράξεις θανάτου όλων- αν είναι δυνατόν- των Αυτοκρατόρων της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας  απαιτήθηκε. Μέχρι και από τον συνεταιρισμό αλιέων Αιτωλοακαρνανίας, περιμένουν κάποιο “ο.κ.” για το γήπεδο. Δεν ξέρω τί σχέση μπορεί να έχουν. Για να είναι “απαραίτητο”,κάτι θα ξέρουν παραπάνω.

“Χρύσανθους” βλέπουμε εντός αγωνιστικού χώρου, “Χρύσανθους” βλέπουμε και εκτός.   1 χρόνο,2 χρόνια,3 χρόνια τώρα. Ε,νισάφι.  Πλησιάζει η ώρα για το ταμείο. Πρέπει να βρεθουν λεφτά. Να φανερωθούν. Είτε για το ρόστερ,είτε για το γήπεδο.

Τα ψέματα  και οι δικαιολογίες τελειώνουν κάποτε. Και ο κόμπος φτάνει στο χτένι.  Ο χρόνος “γδύνει” τους πάντες.

Οπως λέμε “κιθαρίστας ή ντράμερ”. Τί διαφορά έχει; Μουσικός δεν είσαι και πάλι;

Αντε να τα εξηγήσεις στους “Φίληδες”. Των οποίων την αναπηρία την ψυχοσωματική,την επεξήγησε επαρκώς ο Steven στο κείμενό του “Φίλης”.

Από αυτό ορμώμενος και εγώ, είπα να γράψω δυο-τρία πράγματα.

Και ξεκινάμε με τις -γελοίες αλλά και ύπουλες-  εκ του ΟΗΕ “αποσαφηνίσεις”  των όρων γενοκτονία-εθνοκάθαρση. Το πρώτο είναι προσπάθεια αφανισμού μέρους ή του συνόλου ενός έθνους ή μιας φυλής,ενώ το δεύτερο είναι (“απλώς”!) “η προσπάθεια εκτοπισμού,μετατόπησης δηλαδή μιας φυλής ή ενός έθνους από ένα συγκεκριμένο μέρος,προκειμένου αυτό (το μέρος) να “καθαρίσει” εθνοφυλετικά.

Υπό αυτό λοιπόν το-παρωπιδικό-πρίσμα ορμώμενοι  οι “Ρεπούσιδες” και οι “Φίλιδες” (παντου στον κόσμο υπαρχουν,όχι μόνο σε εμάς) λένε “δεν είναι γενοκτονία αλλά εθνοκάθαρση” . Η π.χ.  “μετατόπηση”, η “ανταλλαγή των πληθυσμών”, ο “συνωστισμός” καλέ,εκεί στα παράλια της Μικρασίας,τότε.

Οπως και καμία γενοκτονία δεν υπέστησαν οι Αρμένιοι. Οπως και καμιά τέτοια  απάνθρωπη αντιμετώπηση δεν είχαν στο σύνολό τους οι Πόντιοι, οι οποίοι απλά “εκτοπίστηκαν”. Μεταφέρθηκαν δηλαδή εξαναγκαστικά,από κάπου που διέμεναν,προς κάπου αλλού. Ε,στην διαδρομή,κάποιοι,οι πιο αδύναμοι,τα “κακάρωσαν”. Εντάξει. Λυπούμαστε,τι να κάνουμε τώρα; Θέλετε ΚΑΙ ΑΠΟΖΗΜΕΙΩΣΕΙΣ;

ΘΕΛΕΤΕ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΓΝΩΜΕΣ; ΘΕΛΕΤΕ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΜΕ ΠΑΡΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ ΚΡΑΤΩΝ; ΘΕΛΕΤΕ ΚΑΙ “ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ-ΚΕΝΟΤΑΦΙΑ” ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ,ΩΣ ΤΗΝ ΑΛΑΣΚΑ; ΘΕΛΕΤΕ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΜΝΗΜΗΣ;

Απο που και που κύριε “Αβραμίδη” Πόντιε ή Μικρασιάτη; Από που και ως που κύριε “Τσαρκιτζιάν” Αρμένιε; Από που και ως που “Καθιστε Βούβαλε” των Απάτσι; Από που και ως που κύριε  “Γιαγκ Λι” Κινέζε; Απο που και ως που κύριε της Ρουάντα; Ασε που είσαι και μαύρος εσύ. Απο που και ως που όλοι εσεις ΟΙ ΑΛΛΟΙ, εκτος ΗΜΩΝ  ΤΩΝ “ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ” θέλετε και “γενοκτονόσημα”;

Οχι μικροί-μεγάλοι στα καφενεία. Οχι ίσια και όμοια όλοι. Οχι  “γενοκτονία” για ψήλου πήδημα. Αντε,το βρήκαμε τώρα. Μεταξύ σας  στο διάβα της Ιστορίας αλληλοσπρώχνεστε και αλληλοβρίζεστε, “γκοιμ”. (ορισμός κατά Παλαιά Διαθήκη για τους μη Εβραίους. Σημάινει “κατώτεροι”. Και γαμώ τους Θεούς,δεν λέω). Και πάντα την πληρώνουμε εμείς, οι Εβραίοι.

Εντάξει. Αλληλοσκοτώνεστε. Καλά να πάθετε. Αλλά όχι και “γενοκτοπληγέντες”. Γαμώ την “Μόργκαν Στάνλευ” μέσα γαμώ.

ΕΝΑΣ μόνο έχει το προνόμιο να έχει συνδέσει την λέξη “γενοκτονία” με το όνομά του.Σε τόσο ισχυρό βαθμό, που είναι σαν ονοματεπώνυμο. Εβραίος Γενοκτονία – Ολοκαύτωμα. Οπως λέμε  Αννα Ψαρούδα-Μπενάκη.  Αλλος ΔΕΝ χωρά.

Από το 1948,αυτή η βιόλα. Τον όρο “γενοκτονία” (και φυσικά  “ολοκαύτωμα”) τον έχουν κάνει copy-right οι Εβραιοι. Ουδείς άλλος δεν πρέπει να τον οικειοποιείται. Είναι “prive”. Εχουν γίνει μάχες τοσα χρόνια. Εχουν δωθεί αγώνες σε δικαστήρια και σε διεθνη φόρα. Και όπως είναι γνωστόν, αν τον αρνηθείς δημοσίως, πάς “μέσα”. Σε τραβάνε δικαστικά. Ναι,βέβαια. Με το ζόρι παντριά που λένε. Θα την λουστείς την ολοκαύτωση των άλλων. Υποχρεωτικά. Θες δεν θες,συμφωνείς δεν συμφωνείς,θα κάνεις “μόκο”.

Είναι πλέον σήμα-κατατεθέν. Και υπ αυτήν την έννοια αντιδρούν κάθε φορά οι “Ρεπούσιδες” και οι “Φίληδες”. Και όχι για την επιστημονική δεοντολογία των  δύο όρων. Δεν είμαστε και χάπατα ρε  βόδι Φίλη. Εσύ δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τη φάβα από το κρέας παναθεμά σε. Θα διακρίνεις όρους; Βλέπεις μπροστά σου κάτι άλλο από το φαί; Αχόρταγε.

Θα παραστήσεις τώρα και τον υπέρμαχο της επιστημοσύνης. Αριστερός με “απόβαρο” 100 κιλά λίπος; Πως το “έπαθες”; Στις ουρές του ΟΑΕΔ,στις απεργίες,στις αεργίες ή στη Δραπετσώνα σε κανενα καρνάγιο; Δημόσιο αδηφάγο τεμπελόσκυλο.

Ετσι που λέτε λοιπόν.Εθνοκάθαρση,ναι. Ασε που δεν μπορει κανείς  να το χρησιμοποιήσεις νομικά ΠΟΥΘΕΝΑ. Αλλά όχι και “γενοκτονία”. Ωρα είναι να θες και σύνταξη κι όλας.

Που πας κατακαιμένε Πόντιε. Οπως λέει και ο 800 κιλά αηδία Φίλης “…σε καταλαβάινουμε. Σε διώξανε από το σπίτι  σου. Λερώθηκαν τα παπούτσια σου από τον χωματόδρομο για την επιστροφή στην μητέρα Ελλάδα. Κάποιοι (γέροντες,αδύναμοι και γυναικοπαιδα φυσικά,δηλαδή οι ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟΙ) πέθαναν στην πορεία. Εντάξει τώρα. Μη το κάνεις και θέμα.

Αρκέσου σε κανένα τοπικό τρισάγιο εκει πέρα. Κάνε και μια βόλτα μέχρι το έδρανο,βγάλε κανένα λογίδριο,φίλε εκπρόσωπε των συμπαθών Ποντίων- ή όποιων άλλων τέλος πάντων ανα τον κόσμο κατατρεγμένων. Αλλα΄ως εκεί.

Μη μου απαιτείτε και δημόσιες συγνώμες. Και πολύ περισσότερο μη ζητάτε και αναγνωρίσεις από διεθνεις οργανισμούς. Ουτε και φυσικά σπαρμένα ανα την υφήλιο “νεκροταφεία”-κενοτάφια, που να δηλώνετε  όλοι εκτος από την θλήψη σας, ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΣΑΣ  ΣΤΟ ΤΡΟΜΕΡΟ ΓΕΝΟΚΤΟΝΗΜΑ ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΗΜΕΝ  ΑΠΟ ΥΜΑΣ ,ΗΜΕΙΣ ΟΙ “ΠΕΡΙΟΥΣΙΟΙ” ( με ότι αυτό συνεπάγεται σαν ευεργέτημα:Αποζημειώσεις. Ειδικές μεταχειρήσεις. “Χώσιμο” στις καλύτερες θέσεις. Πίστωση χρόνου δια πάσαν χρήσην κλπ-κλπ. Μέχρι και Eurovision και C.L. Τα πάντα όλα)

Που πάνε ρε  τα εκτοπισμένα γατάκια. Εδώ μιλάμε για τον ογκόλιθο του ολοκαυτώματος. Ενώθηκαν λαοί για να μας εξοντώσουν. Τώρα ας ενωθούν για να μας λέν αιώνιες συγνώμες αλλά και για αιώνιες συντάξεις εις τον αιώνα τον άπαντα.

Γιατί φταίτε κύριοι.Ναι,ναι. Ακόμα και σεις, που κατά καιρους αιτείστε να σας αναγνωρισθούν “γενοκτονόσημα”. Φτάιτε.Γιατί αν δεν έχετε-εσεις ή καποιος πρόγονός σας- βασανίσει,σκοτώσει,απανθρακώσει,εξαερώσει κάποιον Εβραίο στο παρελθόν…το βλέπω στα μάτια σας,ειστε έτοιμοι ακόμα και τώρα,να το πράξετε. Η στο μέλλον. Εν δυνάμει ένοχοι. Εν υπνώσει εγκληματίες ημών,εις το διηνεκές.

Σε τι σας φταίξαμε μωρέ; Εμεις ευθυνόμαστε που είμεθα εκ ‘θεού ανώτεροι και πρώτοι και γι αυτό μας ζηλεύετε και μας πολεμάτε;

Ούτε ο Ολυμπιακός  να είμασταν.

Ακούστε λοιπόν: Ξεχάστε την γενοκτονία. Αντε,με έναν πονόδοντο,πάθατε και γενοκτονία. Τον θεό δεν τον φοβάστε ρε “Γκοίμ”;

Είναι γνωστή η σειρά των πραγμάτων: Εσεις ευθύνεστε για ότι κάνατε,ότι κάνετε και ότι θα κάνετε.Και εμείς πάντα παθαίναμε,παθαίνουμε και θα παθάινουμε,από σας. Οπότε εμείς από θέση εισαγγελέα και σεις οι “υπόλοιποι” από κάτω,στο εδώλιο. “Παπαχρόνιδες” της Ιστορίας.

Νόμος: ΠΑΝΤΟΤΕ  ΤΗΝ “ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ” ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ. (Και πάντοτε τους πληρώνουν).

Αρα λοιπόν,τί να κάνει και ο  υποταγμένος σαπιοκοιλιάς Φίλης; Αμα του βαστάει ας βγάλει “κιχ” ανάποδο από τα τηρηθέντα. Να βρεθεί άνεργος; Και πως θα συντηρεί την καταβόθρα του; Τρώγοντας τα φύλλα της Αυγής;  Ζει ποτέ βόδι τρώγοντας  μόνο χαρτομάνι;

Υ.Γ. Συνιστώ το βιβλίο “Η βιομηχανία του ολοκαυτώματος”  του (Εβραίου παρακαλώ) Norman Finkelstein. Είναι μια καλή αρχή… Μετα το “Πως επινοήθηκαν οι Εβραίοι” του (Εβραίου παρακαλώ) Slomo Sand.

Και για πιο “βαθειά”, μια περιήγηση στο Google  πληκτρολογώντας: “Haavara: transfer agreement”.

Υ.Γ 2 Δεν έχω τίποτα με κανένα λαό. Το αντίθετο. Τους θεωρώ ΟΛΟΥΣ θύματα και κορόιδα των ολίγων πονηρών. Στην συγκεκριμένη πέριπτωση, μιλάμε για την φουλ εκμετάλευση του -φτωχού μέρους κυρίως- του Εβραικού λαού, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται από τους -γνωστούς-άγνωστους- πονηρούς του “είδους”, οι οποιοι ζουν πλούσια από το χυμένο αίμα των ομοεθνών τους (κυρίως αλλά όχι μονο).

Τον βλέπεις από μακριά να έρχεται. Τι σκέφτεσαι πηγαία; Οτι σε πλησιάζει ένα ανθρωπόμορφο φαλακρό γουρούνι. Τον βλέπεις από κοντά, όταν πια σε έφτασε. Τι συλλογίζεσαι; Οτι έχεις να κάνεις με έναν φουκαρά ανάπηρο και κάργα κομπλεξικό όσο αναφορά την φυσική του υπόσταση. Κάνεις μια σούμα τις κοντινές και τις μακρινές παραστάσεις που προσέλαβε ο εγκέφαλος σου και γρήγορα αποφασίζεις οτι έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο με ειδικές ανάγκες.

Συνειδητοποιείς λοιπόν οτι ο Τσίπρας έχει προχωρήσει πολύ στο θέμα αντιμετώπισης των καθυστερημένων διανοητικά και ουσιαστικά εφαρμόζει κοινοτικές οδηγίες περί πρόσληψης ΑΜΕΑ σε κάποιο ποσοστό σε κάποιες θέσεις εργασίας. Και πολύ καλά κάνει θα έλεγα. Αυτό που δεν κατάλαβα είναι το πώς ο Φίλης είχε εκλεγεί βουλευτής εκείνη την φορά που οι ψηφοφόροι βάζανε σταυρό. Πιστεύω να συμφωνούμε οτι ο κύριος όγκος των ψηφισάντων, δεν ανήκει στους ανάπηρους ή τουλάχιστον έτσι θέλει να λέει.

Το αντιπαθές γουρούνι λοιπόν, γνήσιος διάδοχος του Πάγκαλου και του Βενιζέλου, κατ’ αντιστοιχίαν με τους προγόνους του, ήταν κάτι στην φυλλάδα Αυγή. Άρα ήταν κι αριστερός light αν δεχθούμε οτι η hard core αριστερά είναι ο Ριζοσπάστης και οι αναγνώστες του. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πώς αυτός ο αποτυχημένος αριστερός, εξακολουθεί να είναι στον Σύριζα, που πλέον είναι καθαρά δεξιότατο κόμμα με βάση τα όσα ακούμε και βλέπουμε.

Είδαμε ας πούμε στο πρόσφατο debate του Κλίντον με τον Τσίπρα, να είναι υπεύθυνη η κυρία των ολυμπιακών αγώνων, με την οποίαν και εφιλήθη ο μέγας κωλοτούμπας πρωθυπουργός. Επίσης ακούσαμε οτι η αριστερή κυβέρνηση ψάχνει επενδύσεις και ανάπτυξη, πράμα το οποίο δεν συνάδει με τας αρχάς του κομουνισμού. Γι’ αυτό λέω οτι η κυβέρνηση είναι πλέον δεξιά.

Ο Φίλης λοιπόν, για ποιό λόγο εξακολουθεί να είναι στο ίδιο κόμμα με τον Τσίπρα και δεν έχει ακολουθήσει την πορεία των ΛΑΕ ; Απαντήσεις υπάρχουν πολλές, αλλά το σίγουρο είναι οτι ο μεν Τσίπρας έχει ανάγκη από μια καθαρά προεδρική φυλλάδα, όπως κι οτι ο Φίλης, παρίστανε τον αριστερό για λόγους ταξικούς κι όχι ιδεολογικούς. Άρα είναι κι αυτός ένας κοινός ψεύτης. Τι να κάνουμε περισσότερο όμως από το να δεχόμαστε τις επιλογές του γίγαντα μαλάκα που ψηφίζει κι έχει πάντα δίκαιο επειδή έχουμε δημοκρατία;

Στέκομαι λοιπόν μπροστά στο μυθολογικό τέρας. Πώς να σπάσω τον πάγο της πρώτης γνωριμίας; Λέω να μιλήσουμε για γκόμενες. Το πετάω σαν σκέψη. Ποιά μπορεί να θέλει να πάει μαζί του; Και στύση να είχε, θα του την καταβαράθρωνε η κοιλιά του κι η γκόμενα, αντί για δέκα πόντους φιλέτο, θα δεχόταν επίθεση από 250 κιλά αφομοιωμένα παϊδάκια δερματικά. Λέω να μιλήσω για μπάλα. Το αποφεύγω κι αυτό διότι μάλλον τον κόβω για γνήσιο τυφλό οπαδό. Η σκέψη μου φεύγει σε επίπεδα star trek.

Μπορώ να πιάσω τις σπουδές, τις επαγγελματικές επιτυχίες, τους αγώνες στην αριστερά και πολλά άλλα. Τα παρατάω κι αυτά διότι πρώτη γνωριμία είναι, να μην φέρω τον άνθρωπο σε δύδκολη θέση σε σχέση με εμένα. Ρε να μην βρίσκω θέμα κι ενώ θεωρούμαι και καλός πωλητής. Αποφασίζω εν τέλει στιγμιαία να μιλήσω για το κυβερνητικό έργο. Μην ξεχνάμε οτι ο γίγαντας τον έχει κάνει και υπουργό παιδείας.

Απόψεις όχι πολύ σίγουρες. Κλιμακωτό ΦΠΑ και  δεκάρες για νόμισμα, που όμως στην πορεία αλλάξανε. Όσο και να τεντώσω το θέμα, με κατακλύζει οτι την μόνη ισότητα που μπορώ να έχω, είναι αν ήμουν κι εγώ τρόφιμος σε κάποιο ψυχιατρείο και υπέφερα από την καπιταλιστική συμπεριφορά των νοσοκόμων απέναντι μου κι απέναντι του. Είμαι σίγουρος λοιπόν οτι ο Φίλης, είναι εκτός από εμφανισιακή και σωματική αναπηρία σε σχέση με μένα, αρκούντως ανάπηρος ακόμα και πνευματικά. Κι εδώ πρέπει να ομολογήσω οτι συμπαθώ πολύ τους νεροβούβαλους, αλλά είναι αδύνατον να συνεννοηθώ μαζί τους. Και τους θέλω στο φυσικό τους περιβάλλον, μακριά από εμένα.

Έχοντας λοιπόν κάνει αυτούς τους συνειρμούς, αποφασίζω δυό πράματα : Πρώτον να μην συνεχίσω την κουβέντα και δεύτερον να τον κρίνω επιεικώς. Μου αρέσουν η ομορφιά και η μαλακία, έλεγε παλιά ο Oscar Wilde, διότι είναι αυταπόδεικτες. Σίγουρα τον Φίλη δε, δεν μπορείς και να τον πεις όμορφο. Οπότε έχω έναν λόγο παραπάνω για να του γυρίσω και την πλάτη. Την μαλακία την ανέχομαι μόνο από γκόμενα, που προορίζεται για πήδημα.

Είπε λοιπόν ο γουρουνόμορφος νεροβούβαλος, οτι δεν έγινε γενοκτονία των Ποντίων παλιά. Θα κάτσεις και θα απαντήσεις σε άνθρωπο που αποδείξαμε οτι έχει το ακαταλόγιστο; Θα εκνευριστείς με κάποιον παραπληγικό εν τη νοήσει; Μάλλον τον χρόνο σου θα χάσεις αν μπεις σε διαδικασία αντιπαράθεσης ή διαλογικής συζήτησης; Μπορείς να επικοινωνήσεις ανθρώπινα και ιστορικά με κάποιον που πραγματικά ζητάει το χάδι σου μπας κι αισθανθεί άνθρωπος, μέλος κάποιας κοινωνίας αλλά γουστάρει και να προκαλεί σαν αποτυχημένος δημοσιογράφος που είναι μπας κι έχει κάποια πελατεία αύριο όταν θα τον πετάξει η ιστορία στο κελί του;

Η απάντηση είναι να μην ασχοληθεί κανένας με τον Φίλη. Άστον να καεί μόνος του. Θα μου πεις οτι είναι και υπουργός παιδείας. Κι εγώ θα σου πω, οτι το να είσαι υπουργός σήμερα, είναι ισοδύναμο με το να είσαι τραβεστί σε κάποια ορεινή κωμόπολη κι όλοι να προτιμούν να πηδήξουν κατσίκες αντί για εσένα. Μόλις ο Τσίπρας δώσει τις νέες ραδιοτηλεοπτικές άδειες στους δικούς του, τότε θα απαλλαγούμε από τον Φίλη και με την βούλα. Θέλει λίγη υπομονή αλλά δεν βαριέσαι. Η παράφραση της ιστορίας χρειάζεται και τέτοια όταν έχεις να κάνεις με ανθρωπόμορφα κτήνη, που χέζουν σκατά από το στόμα διότι από την κανονική τρύπα έχουν βουλώσει.

Οπότε και οι Πόντιοι και οι Αρμένιοι και οι Μικρασιάτες, αλλά κι όλοι όσοι έχουν βιώσει τον προσφυγισμό στο πετσί τους, καλά θα κάνουν να υπομείνουν άλλον έναν γνήσιο παλιοελλαδίτη, που υστερικά θα μπορούσε και να μας πει οτι η ανάπτυξη δεν έρχεται διότι έρχονται πολλοί πρόσφυγες σήμερα στην Ελλάδα κι οτι αν ήμασταν όλοι Φίληδες, σαν άρεια γουρούνια φυλή, θα τα κάναμε όλα καλύτερα. Θα μπορούσε κι αυτός να μιλήσει για συνωστισμό στη Σμύρνη και θα μπορούσε τα ομαδικά κενοτάφεια να τα ονομάσει στάχτες από σούβλες το Πάσχα. Θα μπορούσε να πει ό,τι θέλει η τερατογένεση. Όπως θα μπορούσα κι εγώ να συστήσω στους ομοφυλόφιλους να τον διαγράψουν από το σωματείο τους. Διότι αν δεν είναι αυτός κρυφή πούστρα, που βρήκε μαρκούτσια και μιλάει και βγάζει κόμπλεξ που ούτε στην φυλλάδα του δεν έχουν γραφτεί, ποιός είναι τελικά;

Οχι, δεν κοιμάται.

Δεν υπάρχουν λόγια,ώστε να περιγραφούν οι εικόνες που βλέπουμε καθημερινά πλέον,από το Ανατολικό Αιγαίο.
Οπως δεν έχει περιγραφή, οι αναριθμητοι απελπισμένοι Ελληνες που πηδάνε στη “θάλασσα” της Γερμανίας και γενικά του Βορρά μπας και σωθούν μέσα σε κάποιο εργοστάσιο. Ασε τους αυτοκτονούντες, τους οποιους όμως δεν τους “ξεβράζει” στις ειδήσεις η ελεγχόμενη ειδησεογραφία των πνιγμένων και αυτών καναλιών στα θαλασσοδάνεια των νταβατζίδων-καναλαρχών,για να συντηρούν βίλες με τζακούζι και πουτάνες Ανατολής με κοκαίνη στον αφαλό για ρούφηγμα.
Στην ουσία δηλαδή, πνιγμένοι είμαστε άπαντες. Ο καθένας με τον τρόπο του.

Το ερώτημα-πλάνη,είναι: “φράχτες, ή όχι φράχτες”;

Οι φράχτες,υπάρχουν για να αποθαρρύνουν τους μεμονωμένους “παράνομους” μετανάστες. Οταν έχουμε να κάνουμε με ορδές-το λέει ξεκάθαρα και η χάρτα του πούστη του ΟΗΕ-τότε πλέον τα πράγματα αλλάζουν,αφού μιλάμε για “το δίκαιο του πλήθους”. Το οποίο πλέον μπορεί,έχει το δικαίωμα να περνά “transit”,δίχως εμπόδια προς όποια κατεύθυνση επιθυμεί.

Θα είχε πολύ πλάκα,να έκαναν “ντου” οι Βόρειοι στο Νότο,με εκατονταδες χιλιάδες τροχόσπιτα και οι Νότιοι προς το Βορά,κατά εκατομμύρια. Οι Αμερικάνοι να περνάνε με καράβια απέναντι στη Ρωσσία κατακλύζοντάς τη.Και οι Ρώσοι να εφορμούν στις ΗΠΑ. Κινέζοι να αποπλεύσουν κατα ορδές να κιτρινίσουν την “μαύρη ήπειρο” και οι μαύροι αυτής,κολυμπώντας ή με κανό να φτάσουν ως την Αυστραλία και να μη μείνει ούτε τετραγωνικό ελεύθερο για τα καγκουρό.

Οι κυβερνήσεις οι τοπικές,ανά τον κόσμο,αλαφιασμένες, τρομοκρατημένες να φωνάζουν: “που πάτε; Γυρίστε πίσω. Τι θα γίνουμε χωρίς φορολογούμενους”;

Και έτσι,το τεράστιο αυτό μπάχαλο,να προκαλέσει βραχυκύκλωμα στις εξουσίες και στους μηχανισμούς της. Να “ακυρωθούν” οι αιώνιες εφαρμοζόμενες πρακτικές των “κοτετσιών”. Να πνιγούν από τον ανθρωποανεμοστρόβιλο αυτό και να καταχωνιαστούν στα βάραθρα,μαζί με λάσπες και αποκαίδια.

Αντε μπας και ελευερωθεί ο άνθρωπος.Μπας και αρχίσει να διαμοιράζεται πραγματικά και ουσιωδώς τα οφέλη και τα αγαθά ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ. Γη,χώρο,τροφή,θάλασσες,αμμουδιές,βουνά,τα πάντα.
Να πνιγούν,να πάνε στον πάτο οι κουστουμάτοι και να μοιραστούν τα καλούδια της γης και στον τελευταίο κάτοικό της.

Ντου λοιπόν,αν είναι δυνατόν να γίνει και να πεταχτούν οι ολίγοι στη θάλασσα,προς όφελος των πολλών.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ; Ε, ΑΣ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ.

Ανεφάρμοστο αυτό φυσικά. Η δημιουργία της επίπλαστης εθνικής “ασφάλειας” και του ενδοκρατικού “νοικοκυριού”,είναι ακόμα πολύ ισχυρή.
Αλλά οι “στάνες” πρέπει να πάψουν. Και κυρίως οι μεγαλοβοσκοί που αρμέγουν και σφάζουν τα αμέτρητα πρόβατα,όλους εμάς.

Αυτό θα παραμείνει όνειρο. Θα συνεχίσουν οι πολλοί να φοβούνται τους ελαχίστους. Θα συνεχίσει ο κόσμος να ζει “ψευδο-ασφαλώς” μεσ’σε “μαντριά” και φράχτες. Οι μεν να φοβούνται τους δε και το ανάποδο.
Και ανάμεσά τους, μια χούφτα πονηροί εξουσιαστές που πίνουν σαμπάνιες στην υγεία των κορόιδων. Των πνιγμένων στις θαλασσες,αλλά και των πνιγμένων στα χρεή κορόιδων.
Και “μεταφέρουν” “πνιγμένα” πρόβατα, ελεγχόμενα από την μια εθνική στάνη στην άλλη,ανάλογα με τα συμφέροντά τους.
Δυστυχώς.

Πάντα το μετά, είναι το σημαντικότερο. Καλό το χθες – δεν μιλάω για το αποτέλεσμα του παιχνιδιού – , καλό το σήμερα, αλλά όλα τα λεφτά είναι στο αύριο. Οι γνήσιοι ποδοσφαιροπατέρες, την παραμονή του αγώνα, πάντα κοιτάζανε τον επόμενο. Και μην πάτε και πολύ μακριά. Απλά ρίχτε μια ματιά στο πρόγραμμα του γάβρου και τι κάνουν οι αντίπαλοι του κυκλικά. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μου τώρα. Με αυτά είναι επιφορτισμένος, άλλος.

Τι άφησε ο Πογιέτ σε αυτήν την πρώτη του εμφάνιση; Πρώτα πρώτα, το πάθος και την αποφασιστικότητα, του να λουστεί ο ίδιος το αποτέλεσμα του ντέρμπυ. Αυτό, όπως και να το κάνεις, δείχνει μια δύναμη χαρακτήρα. Όπως και δείχνει οτι δεν υπάρχει κάποια ευθυνοφοβία. Διάβαζα τα σχόλια που είχαν γίνει στο 365 από φιλάθλους της ΑΕΚ, που η πλειοψηφία τους ήταν αρνητική στο να κάτσει αυτός στον πάγκο. Διάβαζα και τα λιγοστά δικά μας εδώ, που ήταν σε ένα μότο, οτι δεν είχε και κάτι να χάσει.

Το να σχολιάσω σχόλια, είναι μάλλον εκ του περιττού. Ο καθένας κουβαλάει κάποια άποψη για οτιδήποτε, όπως κουβαλάει και την κωλοτρυπίδα του. Κι ο καθένας κρίνει κάποιο γεγονός, βάσει του χαρακτήρα του, το αν τρώει κάποια παντόφλα στο σπίτι ή ακόμα και βάσει του μισθού του. Σκεφθείτε για το τελευταίο, το πώς αξιολογείται μια τιμή σε κάποια παγκόσμια πατέντα. Πώς θα κρίνεις την τιμή που ζητάει ο εφευρέτης όταν στερείσαι γνώσης για τα χρόνια ή τις γνώσεις που ξοδεύτηκαν για να βγει ένα καινούργιο προϊόν;

Όμως η γνώμη είναι γνώμη κι είναι απόλυτα σεβαστή στο να γίνεται εκφραστή. Όχι στην ουσία της. Διότι σκεφθείτε λιγάκι να είχε υπογράψει ο Μπάγιεβιτς ή κάποιος άλλος απατεωνίσκος. Πιο καλά δεν θα ήταν να καθόταν στα χαρακώματα και να άφηνε τον υπηρεσιακό να παίξει στη λεωφόρο; Πιο καλά δεν θα ήταν, αν είχαμε χάσει κιόλας για να αποδείξει οτι στην ουσία παρέλαβε καμένη γη από τον προηγούμενο; Η απάντηση είναι προφανής κι αντικατοπτρίζεται όχι μόνο στην συμβολική κίνηση του Γκουστάβο του να κάτσει στον πάγκο, αλλά και στις νουθεσίες προς τους παίκτες που είχαν κοπεί από την αποστολή. Όπως κι οτι έπαιξε με την ίδια ακριβώς τακτική που έπαιζε ο προηγούμενος ( για τον Δέλλα μιλάω ) αλλά σύμφωνα με τις δηλώσεις των παικτών, είχε μια μικρή διαφοροποίηση στο ψυχολογικό κομμάτι.

Αυτό είναι διότι θέλει να πάρει όλη την πιθανή λέζα της αποτυχημένης διοίκησης; Αν Γιώργο μου επιμείνεις σε αυτό, τότε πράγματι δεν ξέρεις πολλά πράματα από Ουρουγουάη, που έχει κάνει και μεταπτυχιακά στην Αγγλία. Και δεν μιλάω τόσο πολύ για μοντέλο ποδοσφαίρου. Αυτό το παίζουν και γυναίκες πλέον. Μιλάω για κανονικούς αλανιάρηδες λατίνους αλλά και πραγματικούς άνδρες, άσχετα σεξουαλικών προτιμήσεων. Γνωρίζουμε όλοι οτι στο τερέν μέσα, οι Άγγλοι δεν χωρατεύουν. Κι ούτε αρχίζουν τις πούστικες καθυστερήσεις των αντράρων Ιταλών, ούτε τα πόδια στα χέρια των Ισπανών. Φυσικά δεν ασχολούμαι με τις συνήθειες κάποιων Βαλκάνιων.

Εν πάσει περιπτώσει, εγώ συνεχίζω πάντα στην ρότα της υποστήριξης και του τι είδα. Έναν άνθρωπο που θέλει να δουλέψει και να ξαναφτειάξει το όνομα του, αν αυτό κάπου χάλασε. Σε ένα φιλόδοξο project, τουλάχιστον όπως παρουσιάζεται. Θα ήταν καλύτερα αν είχε μείνει άνεργος στην Αγγλία να περιμένει καμιά ομάδα της δεύτερης εθνικής να του κάνει πρόταση; Ίσως, αλλά τα ίδια ισχύουν και για τον Βαλβέρδε όταν δεν ήρθε ή όταν ήρθε. Φυσικά ο τύπος δεν είναι λαμόγιο για κλειστά απαιτητά, σαν τον Φερέρ ή τον Δώνη, που βέβαια κάποιοι τα κάνανε με τα γνωστά αποτελέσματα. Προπό κερδίζεις και δίνεις χαρτζηλίκι στον πράκτορα, δεν δίνεις κι ένα κέρασμα μετά από κάποια ρήτρα;

Αλλά είδα και κάτι άλλο. Κάτι που σχολίασε αρνητικά σήμερα κι ο Καραγιαννίδης. Οτι οι αλλαγές του ήταν λάθος. Οτι κακώς μπήκαν μέσα οι Κορδρέρο και Μπουανανότε. Είπαμε οι γνώμες είναι δεκτές όση ανάλυση και να έχουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει οτι είναι και σωστές. Όπως δεν ήταν σωστή η αλλαγή του Σιμόες στο τηγάνι. Γράφει λοιπόν ο Νίκος, οτι οι παίκτες μπήκαν σε λάθος θέση αλλά κι οτι μετακόμισε σε λάθος θέση ο Μάνταλος, ο κατά την γνώμη χειρότερος μετά τον Βάργκας και τον Ντίντακ.

Δηλαδή στον πάγκο τι είχε να ρίξει μέσα; Αυτούς που θα έπρεπε να είχε ζητήσει από τον Μελισσανίδη, πριν υπογράψει; Σοβαρά; Όταν ενώθηκε η εταιρεία μου με την φαρμακοβιομηχανία με την οποίαν πορεύομαι, δεν είχα ζητήσει συγκεκεριμένους υπάλληλους σε θέσεις κλειδιά. Μπήκα, είδα τι υπήρχε και στην πορεία, έκανα τα κουμάντα μου. Αφού είχα αποδείξει τι ψάρια πιάνω. Θα χάλαγα κάποιο deal επειδή θεωρούσα εκ προοιμίου άσχετο τον διευθυντή του λογιστηρίου; Που ήταν άχρηστος βέβαια, αλλά αυτό βγήκε στην πορεία κι αφού έμαθα τα όπλα με τα οποία έπρεπε να πορευθώ.

Κι ο νέος προπονητής, είδε αρκετά γρήγορα τον πανικό που έπαθε το ρόστερ του Μπάγιεβιτς στο δεκαπεντάλεπτο της τρικυμίας κι έκανε την αλλαγή. Με τα γνωστά αποτελέσματα : κόπηκε η αλογοτροφή κι αν είχαμε επιθετικό στον πάγκο, κι όχι μόνο μπουκάλια νερού, θα είχαμε κερδίσει. Το οποίο φυσικά και θα είχαμε κάνει αν ο μαλάκας ο Βάργκας, είχε σκοράρει. Και θα ακούσω εγώ τον Καραγιαννίδη, που ακόμα πιστεύει οτι βλέπει μπάλα; Κι αυτά που λέω είναι σε πλήρη αντιδιαστολή με αυτά που έκανε ο Δέλλας στο τηγάνι. Έχανε και ρίσκαρε και τα έκανε μαντάρα. Ο δικός μας γιατί να ρισκάρει; Ο βαθμός είναι άχρηστος;

Κι αυτό που έκανε, δείχνει οτι ο άνθρωπος είχε και στοιχειωδώς ασχοληθεί με τους παίκτες που ήταν διαθέσιμοι κι ήξερε πού να στείλει τον καθέναν. Ούτε Άρθο είδα μέσα – ο Μελισσανίδης τον είχε πει παικταρά – , ούτε τον καληνύχτα από την αρχή για να γλύψει κάπως. Και κρατάω την σημαντική δήλωση για έλλειψη επιθετικού αλλά κι οτι επειδή υπάρχει πρόβλημα στην τελική πάσα, θα δουλέψει πολύ για την ομάδα. Τα είχαμε ξανακούσει αυτά; Εγώ το μόνο που άκουγα ήταν οτι το ρόστερ ήταν πλήρες και λοιπές παπαρδέλες για να μην το κάνω χειρότερο. Κι ο άνθρωπος είναι απατεώνας δικαιώνοντας εμμέσως οτι ο Δέλλας ήταν τίμιος επειδή ήταν Έλληνας; Εκτός αν κάνουμε πλάκα για την τιμιότητα της φυλής.

Περισσότερα δεν χρειάζονται πέραν των τετριμμένων. Οτι φυσικά την ευθύνη την κύρια για την διαφορά από τον γάβρο, την έχει ο Μελισσανίδης πρώτιστα και κατόπιν ο Μπάγιεβιτς. Μετά όμως υπάρχουν κι ορισμένες άλλες. Διότι όταν δεν κερδίζεις την Ξάνθη ή χάνεις από τον ΠΑΟΚ, ε, δεν μπορεί πάντα να φταίνε οι προϊστάμενοι. Διότι αυτοί φταίνε που έχασες κι από τον Αγροτικό Αστέρα. Αλλά άντε και φταίνε πάντα αυτοί. Εσύ από κάτω, πότε ακριβώς φταις; Ο συνταγματάρχης δεν έχει ποτέ καμία ευθύνη και πρέπει πάντα να την πληρώνει ο στρατηγός; Όπως στο γελοίο ελληνικό σύστημα, που όποτε αυτοκτονεί φαντάρος στην σκοπιά, τίθεται σε διαθεσιμότητα ο διοικητής του στρατοπέδου;

Να πούμε λοιπόν κλείνοντας, οτι χρειάζονται μίνιμουμ δυό παίκτες για μπροστά, μαζί με κάποιον γυμναστή. Πιστεύω οτι θα έρθουν, αυτό ακούω τουλάχιστον. Φυσικά η δεύτερη θέση δεν μας ικανοποιεί βλέποντας την ποιότητα των αντιπάλων αλλά είμαστε έρμαια κι εμείς της αδυναμίας του εγγυητή. Με την οποίαν κι αποφασίσαμε να πορευτούμε, όπως και κάποιοι εξ ημών αποφάσισαν να πορευτούν τότε παλιά, στο πλάνο που οδήγησε στην εκκαθάριση. Ομως η ζωή συνεχίζεται και κοιτάμε τον Αστέρα προσεχώς αλλά κύρια την διακοπή του πρωταθλήματος, όπου εκεί θα φανούν κάποια δείγματα δουλειάς του νέου επιτελείου. Κι ειδικά τώρα που άρχισαν κι οι τραυματισμοί αλλά κι οι παίκτες ανέλαβαν σιγά σιγά τις ευθύνες τους, όρα Μπαρμπόσα. Για να τελειώνουμε μια και καλή με τις θλίψεις και να βλέπουμε μπροστά. Χωρίς να σημαίνει αυτό οτι συμβιβάστηκα με την απώλεια του πρωταθλήματος. Βαρειά ήττα για τον Μελισσανίδη αυτό αλλά άμα δεν ακούς, μετά τρέχεις.

Τα “κουκούτσια” τα έδωσε στην ΑΕΚ. Αλλά τι να σου κάνει και ο διαιτητής Μάνταλος όταν ο παίκτης Μάνταλος ήταν αλλού για αλλού.
Αυτός ο Βάργκας, δεν ξέρω πότε είναι ευχαριστημένος. Οταν παίζει,ή όταν δεν παίζει; Ουδείς ξέρει. Ούτε και ο ίδιος. Μάλλον του βγήκε η κούραση από την πτήση πρό μερικών εβδομάδων.

Ο Γκάλο, γκαλός είναι για τον Πανηλειακό,αλλά ως εκεί.
Αλλά δεν βαριέσαι. Οτι ψωνίζει κανείς,παίρνει.
Και αν αυτός που ψωνίζει-χωρίς λεφτά- είναι ο Μελισσανίδης με υποβολέα τον Σέρβο δούλο,τότε καταλαβάινεις τί γίνεται.

Οχι τίποτα άλλο,άλλα πήρανε και το περιβραχιόνιο του αρχηγού από τον …Πλατέλα.
Και το δώσανε σε κάποιον …Κολοβέτσιο.
Αχ ΑΕΚ μου πως σε κατάντησαν…

Αμυντικά,γενικά,στεκόμαστε καλά,κυρίως στον άξονα μεταξύ μ. περιοχής και κέντρου, ελέω του διδύμου Σιμόες-Γιόχανσον. Ηθελα να ήξερα πόσο θα αντέξουν,έτσι.
Πάσχουμε στα άκρα,από τα μπακ ώς τα εξτρέμ. Ανύπαρκτοι. Γκάλο, Ντιντάκ,κλπ βρίσκεις με τον τόνο στις μικρότερες κατηγορίες.
Γιατί πήγαν και πήραν αλλοδαπούς παίκτες και δεν επέμεναν Ελληνικά; Ούτε την κρίση δεν λαμβάνουν υπόψην τους στην ΠΑΕ; Να προτιμάτε τα Ελληνικά προιόντα. Ουτως ή άλλως δεν πάτε και για καμια σοβαρή επενδυση. Πλάκα κάνετε. Τουλάχιστον δώστε ψωμάκι στα δικά μας παιδιά.

Επί τη ευκαιρία να πω πως παραλίγο να πάθω διάσειση,όταν είδα την κούρσα του Πίου. Τι άλογο είναι αυτό; Τύφλα να έχει ο Αρδίζογλου. Φιλότιμο παιδί,εκτος από χαμογελαστό. Και ξέρετε γιατί συνέχεια χαμογελάει,μονίμως ευχαριστημένος;
Γιατί ο Μελισσανιδης,είναι η αιτία που αυτή τη στιγμή ο Χρύσανθος δεν βρίσκεται σε φανάρια της Πειραιώς,καθαρίζοντας παρ-μπριζ περαστικών.

Ορθά βέβαια παίζουμε “αξονικά” συστήματα,μη χρησιμοποιώντας “φτερά”. Μπορεί το έμβλημά μας να είναι ο Δικέφαλος Αετός,αλλά δυστυχώς,δεν τον αντιπροσωπεύουμε ανάλογα. Ισως αν βάζαμε τα τελευταία χρόνια ένα ψάρι,έναν ροφό ας πούμε,θα ήταν πιο ταιριαστό.

Αλλά το σύστημα “αξονική τομογραφία” έχει σαν αποτέλεσμα το να είμαστε εκνευριστικά προβλέψιμοι. Εκτός από πολύ βαρετοί.
Σε αυτό,αν προσθέσουμε τις ηγετικές φιγούρες που λείπουν,τότε αυτό κάνει τα πράγματα χειρότερα.

Φυσικά,μεταξύ μονόφθαλμων, οι διαφορές είναι ελάχιστες και έτσι τα χάλια των άλλων-και των βάζελων εν προκειμένω- κάνουν τα πράγματα να φαντάζουν λιγότερο “όξινα”.
Κρυβόμαστε ανάμεσα στα χάλια των ομοιοπαθων συγκατοίκων στον συνεταιρισμό του Βαγγέλα, ο οποίος τρέχει μόνος του.

Βγάζει μάτι το ότι λείπει ο παίκτης που θα περάσει κάθετες σωστές προς τους επιθετικούς και βγάζει επίσης μάτι πως επιθετικούς ΔΕΝ έχουμε. Σωστά επισήμανε ο Γκουστάβο,πως: “γύρισα προς τον πάγκο και δεν είδα ούτε έναν επιθετικό,παρά μόνο μια δωδεκάδα νερά “Ζαγόρι”.

Αρα,αυτήν την εικόνα θα παρακολουθούμε ώς την λήξη της σεζόν.
Ως το καλοκαίρι,που ο Μελισσανίδης θα το πάρει απόφαση να βρει επενδυτες,χρηματοδότες,για να κάνει πρωταθλητισμό, ο οποίος απαιτεί μίνιμουμ 10 μύρια. Εκτός και αν ακόμα ως τότε ψάχνει τα βήματα του Τσίπρα, ή τον τρόπο να εκδιώξει τον Μαρινάκη. Οπότε,μάλλον με ψωμοτύρι θα την βγάλουμε και πάλι. Φευ.

Γιατί ούτε από τα ταμεία της ΑΕΚ υπάρχει περίπτωση να βγουν αυτά τα ποσά,ούτε φυσικά από την τσέπη του “σαγιονάρα” αφού είναι φίλος απλό-ώ-ς της ομάδας και δεν είναι σωστό να μας δημιουργήσει πρόβλημα με το ασυμβίβαστο,μεταξύ των -πολύ βολικών για τον ίδιο-ρόλων του ως “προστινού ΟΠΑΠ” και “εγγυητή της ΑΕΚ”.
Ανάμεσα σε αυτά τα δύο,απλά υπάρχει ένας τύπος που κοροιδεύει -επιτυχημένα ομολογουμένως- ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ. ‘Η σχεδόν.

Ελπίζουμε τουλάχιστον να γίνει καμιά προσθήκη τον Γενάρη,γιατί θα πάθουμε καταράκτη ως το τέλος της σεζόν.
Πρέπει απαραιτήτως να γίνει προσθήκη ένος γκολτζή. Τουλάχιστον.

Αγγελία: Ζητείται ποδοσφαιριστής, ελεύθερος,οικονομικά ανεξαρτητος,-σημαντικό αυτό-με ευχέρια στο σκοράρισμα,να αντέχει στην πείνα, ολιγαρκής,λάτρης της Αγιορείτικης κουζίνας, με ολιγομελή οικογένεια,ή αν είναι δυνατόν άγαμος και να είναι κάτοχος δικύκλου (παπί). Διατίθεται γκαρσονιέρα 18 τ.μ πλησίον του Ποδονύφτη. Μισθός ικανοποιητικώς. (με “ωμέγα”).
Πληροφορίες: Τσιγγουνογωνίας 35 και Κακομοιριάς.
Τηλέφωνο: δεν χρειάζεται.

Υ.Γ.: “Εχω και κότερο,πάμε μια βόλτα”.
Υ.Γ 2: Περιμένουμε τη είσοδο του Αρθο,να μας βγουν τα μάτια.

Καλό μήνα είπαμε; Δεν είπαμε, αλλά γιατί να το λέγαμε; Καλός θα είναι ο μήνας, εφόσον θα γυρίσουμε από την λεωφόρο με θετικό αποτέλεσμα. Στην πρώτη του Πογιέτ, τον οποίο θα εξετάσουμε σαν κόουτς και μόνο. Σαν προπονητής, τι να είχε προλάβει να φτειάξει; Τεχνικά τίποτα, πέραν του ψυχολογικού των παικτών. Δεν είναι και μικρό πράμα να μπαίνει μπροστά ο αρχηγός τους. Να δούμε λοιπόν, πόσο θα τους εμπνεύσει αυτή η ρισκαδόρικη κίνηση. Εμένα πάντως, παρότι στην τηλεόραση, με έχει φτειάξει.

Ξεκινήσαμε λοιπόν, με γοργό ρυθμό στο παιχνίδι. Αναμενόμενη η ορμή του αντίπαλου και το δεκάλεπτο μας μέχρι να βρούμε τα πατήματα μας. Τα οποία, όταν βρέθηκαν, γίνανε και δυό επικίνδυνες καταστάσεις στα αντίπαλα καρέ. Οι οποίες και ισοφάρισαν τις άλλες δυό που γίνανε από την άλλη μεριά. Κι άρα να λέμε οτι το αποτέλεσμα ήταν δίκαιο στο πρώτο μέρος.

Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Πρέπει να πάμε ελαφριά πιο βαθειά. Και να διακρίνουμε οτι και οι δυό ομάδες, πήγαιναν να κλέψουν το αποτέλεσμα. Πιο πολύ στην κόντρα πήγαιναν και οι δύο, παρά σε οργανωμένες επιθέσεις. Κι άρα χρησιμοποιήθηκε μπόλικα η ταχύτητα, με αποτέλεσμα να πέσει ο ρυθμός προς το τέλος. Ένα ρυθμό που τον έλεγχε πιο πολύ ο πράσινος, παρά εμείς, αφού έλειπε ο παίκτης που θα τον πάγωνε και θα κράταγε λίγο την μπάλα.

Είπαμε οτι ο Πογιέτ θα πήγαινε στην πεπατημένη μέχρι τώρα. Την οποίαν όμως σταθερά δεν ακολουθούσε κύρια ο Γκάλο – με πάρα πολλά λάθη – αλλά κι αυτός ο Βάργκας. Πολύ λίγος παίκτης, που χρεώνεται την μεγάλη ευκαιρία μας αλλά και την σωρεία λαθών, που συνεχώς έφερναν τρύπες στην δεξιά πλευρά. Κι όταν λέμε λίγος, δεν μιλάω μόνο για σήμερα. Που σήμερα, μέχρι κι ο Πίου ήταν αυτό που μπορεί να δείξει : Φιλότιμο.

Επίσης νευρικότατος ήταν κι ο Μάνταλος, σε πλήρη αντιδιαστολή με τον κορυφαίο Σιμόες. Που έβλεπε κι εκείνον τον φοβισμένο τον Ντίντακ και δεν ήξερε πού να την πρωτοδώσει. Όμως η ομάδα στάθηκε καλά κι υπάρχει ενδιαφέρον για τις διορθωτικές κινήσεις, που λογικά θα γίνουν στο διάλειμμα. Με όχι σπουδαίο αντίπαλο στην ανάπτυξη και χωρίς σοβαρά πατήματα. Και χωρίς θράσος γηπεδούχου. Που βρήκε όμως κι αυτός,  αυτήν την τραγική τακτική, που δεν μπορεί να ανεβάσει τις δυνατότητες της ΑΕΚ.

Τι λέγαμε; Μετά το πρώτο αναγνωριστικό δεκάλεπτο, στο οποίο ελαφρώς χάσαμε τα αυγά και τα καλάθια, έγινε η αλλαγή για να συμμμαζευτεί το κέντρο. Το μάζεψε λοιπόν ο Κορδρέρο; Μπα, πιο πολύ η αλογοτροφή έδειξε την αδυναμία της στην οργάνωση παιχνιδιού. Εκεί που δείξαμε κι εμείς, οτι δεν έχουμε επιθετική δύναμη. Κι άρα, πήγε το παιχνίδι σε κανονική ανιαρή σούπα. Αυτήν την σούπα, που θα είχαμε και στο τηγάνι, αλλά εκεί φρόντισε η προπονητάρα που λέγεται Δέλλας.

Κι εδώ που είμαστε, να θυμηθούμε σαν παρένθεση τα καλοκαιρινά λόγια : ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟ, Η ΑΜΥΝΑ ΨΙΛΟΤΡΩΓΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΙΘΕΣΗ. Άντε τώρα, να μου πεις τα αντίθετα, κι έλα και πες μου αν ξέρουμε από μπάλα. Διότι φιλότιμος ο Πίου σήμερα, αλλά πού να πας με αυτόν ; Κάθε Κυριακή θα έχεις Αναστασίου, που θα έχει δύο σέντερ μπακ μέσα μπας και τον πιάσει; Ούτε κεφαλιά έχει, ούτε σμρώξιμο μπάλας, ούτε τελική προσπάθεια. Κοινώς, γάμα τα μπροστά.

Κι εδώ ήταν όλο το παιχνίδι. Που σε άλλες εποχές, θα είχε γίνει μια σπουδαία νίκη. Απέναντι σε αντίπαλο, που όσο πήγαινε ο χρόνος, στην πραγματικότητα, σου έδινε τους βαθμούς. Αλλά κι εσύ, δεν ήξερες πώς να τους πάρεις. Και λογικά δεν τόλμησε το πιτ μπουλ να βάλει τον Σοϊλέδη. Δεν την ξέρει την ομάδα ακόμα. Ευτυχής πάντως είναι που είδε τον Μπαρμπόσα σε τέτοια απόδοση.

Υπάρχουν όμως και συμπεράσματα για το αύριο. Η ΑΕΚ πήρε περίπατο μια ισοπαλία, που της είναι άχρηστη στο κανονικό κυνήγι. Η ισοπαλία, σαφέστατα και ξεδόντισε και τους δύο, δίνοντας το απαραίτητο αβάντζο στον γάβρο που θα πάει στην λεωφόρο να κάνει το κανονικό διπλό, αφού με τον μπαρμπαγιώργο πίσω ( Σάντσες ), τι άλλο να ζητάς; Η τακτική που παίζουμε είναι της πλάκας και σίγουρα θα διορθωθεί.

Ανασταλτικά η ομάδα πήγε καλά και θα πάει ακόμα καλύτερα με κάποιον που να είναι πιο ψύχραιμος εκεί. Καλό το κεντρικό δίδυμο, μαζί με τον Γιόχανσον μπροστά του, αλλά θέλει ελαφριά υποστήριξη. Η δουλειά έγινε με περίπου μοιρασμένη κατοχή της μπάλας, με αλληλοεξουδετέρωση όλων των βασικών στελεχών, αλλά φανταστείτε την ΑΕΚ με ένα Μάντζιο μπροστά κι όχι ένα Μπέργκ. Υπάρχει κι ένα έλεος στην μπούρδα που δεν μας έδωσε τους βαθμούς σήμερα. Με απόλυτη ικανοποίηση στα τρεξίματα και στο πάθος.

Η καινούργια εποχή λοιπόν ξεκίνησε κι ας ελπίσουμε οτι ο εγγυητής θα εγγυηθεί ο ίδιος, διότι αν περιμένουμε από τον φοβιτσιάρη που σέβεται κάθε αντίπαλο, τότε καλύτερα να μπει με το σακάκι ο Πογιέτ και να παίξει. Τέτοιο έκτρωμα δεν υπάρχει επιθετικά στην ΑΕΚ. Να μπαίνει ο Μπουανανότε; ¨Οπως δεν υπήρχε η απουσία του Κορδρέρο τόσον καιρό. Όπως και δεν υπήρχε μια σοβαρή παγκίτικη φυσιογνωμία στην καθοδήγηση μας.   Τουλάχιστον τώρα, κάτι ξεκίνησε να υπάρχει. Σε παιχνίδι υψηλής επικινδυνότητας και να αλλάζεις την τακτική;

Υγ1. Η ΑΕΚ βέβαια σήμερα, έπαιζε με δύο Μάνταλους. Καμία σοβαρή παρέμβαση, αλλά όσοι βλέπουν, βλέπουν.

Υγ2. Όποιος δεν άκουσε την συνέντευξη μετά το παιχνίδι του Πογιέτ, ειλικρινά έχει χάσει λεφτά. Αυτά βέβαια, αύριο μεθαύριο σε κείμενο. Κατά τα άλλα, ήμασταν αντιπολίτευση

….Να αναλάβει την ομάδα από το αεροδρόμιο,μοιάζει με την βιασυνη του χρυσοθήρα να πατήσει στο παρατημένο χωράφι,στο οποιο άκουσε πως απο κάτω του έχει πετρέλαιο. Ετρεξε να βάλει την πινακίδα με τα αρχικά του “G.P.” μπας και προλάβει κανεις άλλος και καπαρώσει το “φιλέτο”.

Οι Λατινοαμερικάνοι,είναι “σκυλιά” ατάιγα. Φυσικά ο συγκεκριμένος θα ταιστεί με 600 χιλιάρικα. Είναι άνθρωποι επίμονοι,παθιασμένοι με ότι καταπιάνονται και κυρίως όχι μπαγαπόντηδες στις συμφωνίες τους και στις χειραψίες τους.

Αν καταφέρει ( ο Πογιέτ) να εμφυσήσει,να συγκεράσει τα δύο χαρακτηριστικά που και ο ίδιος φέρει,έχοντας και την μακρά εμπειρία-ως πάικτης και ως προπονητής- στην Αγγλία,τότε θα έχει ήδη ξεπληρώσει τα 600 χιλιάρικα που συμφωνήθηκαν.
Δηλαδή, ο συνδυασμός της Νοτιοαμερικάνικης σκληράδας και του τσαμπουκά,με την ταχυδύναμη και την έκρηξη που έχουν επιβάλει οι Αγγλοι στο ποδόσφαιρό τους. Ιδανικός συνδυασμός.

Γιατί πιστεύω πως η ΑΕΚ-το κύριο μέρος του ρόστερ της δηλαδή- υποφέρει από αυτά τα δύο. Είναι που είναι ούτως ή άλλως περιορισμένων δυνατοτήτων. Αυτές, οι όποιες δυνατότητες,δεν μετατρέπονται 100% σε ικανότητες. Και σε επίπεδο ψυχολογίας και σε επίπεδο φυσικής κατάστασης και διαμοιρασμού δυνάμεων μέσα στο 90λεπτο,θέλουμε δουλειά.

Καλή και χρήσιμη η παρουσία του Δέλλα στο ανέβασμα της ομάδας από την Γ στην Α. Αν αυτός ήταν ο κύριος-και ίσως ο μοναδικός- στόχος της διοίκησης,τότε,ναι πέτυχε.
Αλλά σε επίπεδο διαχείρησης-και εμπλουτισμού- του ρόστερ,αλλά και επιβολής σιδερένιας θέλησης στα αποδυτήρια,απέτυχε. Λέγοντας “σιδερένια θέληση”,δεν εννοώ να παρίστανε τον Στάλιν. Αλλά να κατάφερνε να περάσει την πυγμή,το θάρρος και τον τσαμπουκά στους πάικτες του.
Ανθρωπος χαμηλών τόνων ο ίδιος,σε βαθμό υποτονικότητας έως παραίτησης-αναπόφευκτα “χρωματίστηκαν” και οι παίκτες με την ανάλογη “μπογιά” του δειλού,του ανθρωπάκου,του “Κουτοθωμά” Δέλλα.

Αυτό πρέπει να άλλαξει από σήμερα κι όλας. Να “ξηλωθεί” αυτή η νοοτροπία με την οποία αντιμετωπίζουν σχεδόν όλοι οι παίκτες τους αντιπάλους τους. (εξάιρεση αποτελούν οι γενικά εξαιρετέοι, Σιμόες-Γιόχανσον)

Είδαμε π.χ. πως στο Καραισκάκη,τράβαγαν από τις φανέλες τους Τζανετόπουλους και τους Λαμπρόπουλος οι παίκτες των γάυρων και εντούτοις δεν έβγαζαν μιλιά. Ποιος μπορούσε αυτό να το φανταστεί,αν στην θέση τους ήταν κάποιος Μανωλάς,κάποιος Γκαμάρα,κάποιος Αλβες;
Θα μου πεις:”θαύματα ζητάς; Να γίνουν Μανωλας”; Οχι. Αλλά να γίνουν Κυριάκος. Να γίνουν Μαιστόροβιτς. Να γίνουν “Βάιος Καραγιάννης” έστω βρε αδερφέ. Στην νοοτροπία και στο πείσμα.

Είναι δυνατόν να τους τραβολογάνε οι επιθετικοί και να τους πετάνε κάτω και να στεκονται σαν γλάστρες; Δεν τρέχει άιμα στις φλέβες τους; Τι στο διάολο τους έλεγε ο Δέλλας στις προπονήσεις; Με λευκά γάντια και μπαστουνάκι του γκολφ τους έκανε προπόνηση;

Δειλία βγάζουν οι παίκτες. ‘Η-για να μη παρεξηγηθώ κι όλας- βγάζουν ατολμία. Αναποφασιστικότητα. Σαν να μη ξέρουν για ποιον ακριβώς τον ΣΤΟΧΟ και για ποιον ακριβώς το ΛΟΓΟ να παίξουν.Αρα και ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΟΥ να πάνε. Προς τα που να κατευθυνθούν αγωνιστικά και τακτικά.
Και δεν ευθύνονται οι ίδιοι γι’αυτό.

Πρόβλημα προσανατολισμού και στόχων έχουν οι στην ΑΕΚ.
Και αυτό ξεκινάει από την διοίκηση φυσικότατα. ΞΕΡΟΥΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ; ΕΧΟΥΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΛΑΝΟ ΓΙΑ ΚΑΤΙ-πέρα φυσικά από το προφανές που είναι η οικονομία στο νερό και στα παξιμάδια,υπο τον φόβο του F.F.P;

Αρκεί να κάνεις οικονομία και χρηστή διοίκηση ώστε να φτάσεις “κάπου”; Οχι φυσικά. Ουδείς έχει εξηγήσει από την διοίκηση τους συγκεκριμένους στόχους-εάν αυτοί υπάρχουν- στους παίκτες. Και αυτό γιατί ούτε και οι ίδιοι της διοίκησης-δηλαδή ο Μελισσανίδης που περιμένει τα “βήματα” του Φλαμπουράρη και ο Μπάγεβιτς που περιμένει να μαυρίσουν τα μαλλιά του Μπουρουτζίκα-ξέρουν πως ακριβως να “παρουσιαστούν” φέτος στα μάτια του κόσμου και άρα το ποια κατάταξη είναι η επιδιωκόμενη στην βαθμολογία της σουπερ λίγδας.

Μπερδεμένα πράγματα. Μισόλογα. Κούφιες κουβέντες. Ψίθυροι. Σύγχυση. Βέρτιγκο. Και αναπόφευκτα αυτό πέρασε και στον αγνωνιστικό τομέα,που είναι πλέον ο καθρέφτης της ΚΑΘΕ διοίκησης της ΚΑΘΕ ομάδας.

Να γίνουν συγκεκριμένοι. Να στοχεύσουν και να ζητήσουν από τους παίκτες συγκεκριμένες αποστολές. Πάμε για πρωτάθλημα ή όχι; Πάμε για πλασάρισμα όπως σωστά ίσως μαρτύρησε ο Ζήκος; Πάμε όπως να’ναι,δεν πειράζει,αφού όυτως ή άλλως δεν κινδυνευουμε με υποβιβασμο,άρα να περάσει η χρονιά και άμα δουμε καμια εξέλιξη με το Noor 1, ή με την “εγκληματική οργάνωση” τότε βλέπουμε; Πάμε μουλωχτά;

Να το πουν όμως. Στους παίκτες και κυρίως πρώτα από όλους στον προπονητή. Να πουν και σε μας τί ζητάνε τελικά.
Και γήπεδο και ομαδαρα και παικταράδες και μακαρονάδες,όλα από τον πρώτο χρόνο δεν γινονται. Ναι,αλλά πρέπει να μη δημιουργούν “νεφέλες”,από τις οποίες κάθε τόσο πέφτει από πάνω κόσμος.
Δεν είναι ντροπή. Δεν είμεθα υπερδύναμη. Στην ανοικοδόμηση βρισκόμεθα. Εκείνοι όμως εκεί στην ΠΑΕ,το έχουν πάρει χαμπάρι αυτό,ή νομίζουν ότι “ήρθαμε” ήδη; Εκτός και αν ο Μελισσανίδης νομίζει΄οτι ήδη κάτι έχει καταφέρει και πως σε κάτι πρέπει-ΩΣ ΤΩΡΑ-να του πούμε “ευχαριστώ”. Γιατί ο Βαγγέλας άλλα λέει.Οπως και ο κόσμος της ΑΕΚ.

Ελπίζω να έχουν ξεκαθαρίσει στον Γκουστάβο,ΤΙ ακριβώς θέλουν.Εστω και καταμεσής του Φθινοπώρου. Λίγο αργά είναι,αλλά ποτέ δεν είναι αργά γενικά,εκτός και αν τα “κακαρώσεις”.
Οπως φυσικά και ο ίδιος να έχει ξεκαθαρίσει τί ακριβώς προσμένει και τί ακριβώς θέλει να πετύχει ως το καλοκαίρι,ώστε να θεωρηθεί-εκατέρωθεν- πετυχημένη η συνεργασία και αυτή να συνεχιστεί και την επόμενη χρονιά-τουλάχιστον.

Με “τσιτάτα”, με “ατάκες” και με απανωτές μυξιάρικες γραπτές ανακοινώσεις,δεν γίνεται τίποτα. Αυτά είναι για το καθημερινό φαί του Κετσετζόγλου, του Καζατζόγλου και των λοιπών ομοειδών.

Εδώ χρειάζονται πλάνα 4ετίας και 5ετίας. Εδώ χρειάζεται στόχευση και “λοκάρισμα”. Χρειάζεται ξεκάθαρη πολιτική. Χρειάζεται επιμονή,γνώση και ανοιχτούς ορίζοντες.Ανανέωση προσώπων,ενδυνάμωση.
Και φυσικά, όλα αυτά εν σιωπή.Πράξεις,σιδερένια υπομονή και θέληση.
Τα λοιπά,είναι για τα ποδοσφαιρικά καφενεία.