…Το φως του φεγγαριού και η σκιά του ήλιου…

Διότι δεν μας φτάνει ο Λοβέρδος, αλλά έχουμε και τουν Κυριάκουν. Που δεν ξέρω και τι ακριβώς ζητάει στην δημόσια ζωή της χώρας, αφού με τέτοιες σπουδές, αναρωτιέμαι γιατί δεν έχει δική του εταιρεία και δεν έχει εφαρμόσει ακόμα, όλα τα μοντέλα που θέλει να εφαρμόσει σε εμάς. Θα μου πεις οτι αποφάσισε να γίνει πολιτικός. Σωστό κι αυτό, που θα έλεγε ακόμα και μια φυσική ξανθιά. Δεν θέλει να κονομήσει από την δουλειά του. Θέλει να κονομήσουμε εμείς.

Για να έχουμε υπηρέτριες πολιτικούς, λες και δεν μας φτάνουν οι γυναίκες μας. Θέλουμε τον  Μητσοτάκη, τον σύγχρονο Τέρη Χρυσό της πολιτικής, για να πάει να μιλήσει με τον Στρος Καν όταν αυτός δεν είναι απησχολημένος με πίπες – καλό αυτό – κι όταν δεν είναι εγκαλούμενος ακόμα και για το τηλεφωνικό κέντρο που το χρέωσε σαν καφετιέρα στην Siemens.

Αυτό που με έχει τρομάξει στον Κυριάκου, είναι η τρομερή ευφράδεια του λόγου. Το πονηρό του βλέμμα οτι τα ξέρει όλα, αλλά δεν τα λύνει μέχρι να πάει πιο ψηλά, κι οτι κι αυτός σαν όλους τους πολιτικούς, πλέον έχει γραφεία σε οτιδήποτε  είναι αντίπαλοι του Σεφερλή. Για πρωινάδικα είναι πια οι πολιτικοί. Και δεν κατανοώ τον Αλαφούζο, που δεν πάει κάμερες στα υπουργεία. Θάκανε και οικονομία κλίμακας σε σχέσημε τα νοικιασμένα στούντιο που οι άλλοι τα είδαν νσαν νεκροταφείο και βάλανε και φέρετρο.

Ου Κυριάκους λοιπόν, δεν θέλει ποσοτική απώλυση υπαλλήλων, αλλά θέλει ποιουτική. Να φτειάξει την κατάσταση ρε παιδί μου, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΛΗΘΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΒΡΗΚΕ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ που ζούσε με τον τίμιο βουλευτικό μισθό. Από ποιόν να κληθεί; Όχι ρε. Δεν εγκαλεί η υπηρέτρια  το αφεντικό, αλλά κι αν το εγκαλεί υπάρχει η ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη. Που γαμεί σαν γκόμενα. Όποιος τα σκάσει, έχει δίκιο.

Φυσικά ο καράβλαχος, δεν εγκαλείται. Μας αρκεί που έχει το βλέμμα που διαφεύγει. Αλλά και το πνεύμα που θέλει ανάπτυξη. ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΣΥΣΣΩΜΗ Η ΒΟΥΛΗ, ΟΤΙ ΑΝ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΙΧΕΙΡΗΣΗ, ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΑΝΕΡΓΟΙ. Τι να το κάνεις το κράτος, όταν σκίζει η οικονομία; Φυσικά η ιδιωτική. Δημόσια δεν έχει αναφερθεί πουθενα. Τι να τους κάνεις τους πολιτικούς; Να γίνεις Ελβετία, που κανείς δεν ξέρει τον πρωθυπουργό;

Μην γίνουμε κι έτσι. Εδώ πρέπει να έχουμε τον ξένο αφέντη αλλά και τον τοπικό δημογέροντα. Όπως παλιά πιου ζήταγε ο σουλτάνος μιά δραχμή και στο πόπολο έφτανε το χρέος, τριακόσιες. ΑΥΤΟ ΖΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ με Μητσοτάκηδες, Λοβέρδους και τυφλούς του Σύριζα που έχουν 17 ακίνητα. Έλα ρε Κυριάκο και μπες μας κι άλλα. Που δεν υπάρχει αντιτετανικός ορός σε φαρμακείο κι έχει πετύχει η συναντηση Σαμαρά και Καραμανλή στον Μύλο.

Φυσικά βρίσκουν και τα κάνουν. Στον πιο μαλάκα λαό που υπάρχει στον πλανήτη, κι ας έχει Ακρόπολη κι Αμφίπολη. ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ, κι ας νομίζει οτι κρατάει το σύμπαν . Την ώρα που μια Disneyland, σου παίρνει τα σώβρακα. Οι μαλάκες μιλάνε χωρίς να ξέρουν πού να πάνε την χώρα, σαν πλανητική μειονότητα. Κι οι μαλάκες που ακόμα δεν έχουν κάνει ΕΔΕ, για όλους αυτούς τους μαλάκες που τους ψηφίζουνε. Πιστεύοντας οπι μαλάκες, οτι επειδή τους ψηφίζουνε μαλάκες, είναι και κάτι σπουδαίο. Αυτή η ανακύκλωση ίσως και να φταίει για τα σκατά που τρώμε. Οπότε κι ου Κυριάκους, να μην κάνει αυτό που έκανε ο μπαμπάς του; Να μην σωθεί με τον βουλευτικό μισθό  του;

Αλλά άμα σωθεί αυτός, να μην σωθούν κι άλλοι; Τι σόι συντεχνία είμαστε; Σάμπως κι οι συνδικαλιστές, δεν τρώνε ακραίες φωνές; Γιατί να εξυπαγορεύονται από κομματικές παραταξεις; Ποιός ο ρόλος των συνδικαλιστών; Απλά να μαζεύουνε τους έξαλλους δεν είναι; Και ποιός είναι ο ρόλος του Κυριάκου; Να χτυπηθεί με το σύστημα ή να παίξει μαζί του και να κάνει την κεντροδεξιά, δεξαμενή ψήφων, αφού μεγαλώνουν και θέλουν λιμάνι ;

Φιλάκια.

Αργά αλλά σταθερά, οι -ζωντανοί- ήρωές μου αποχωρούν από το κάδρο της ζωής. Της ζωής γενικά, στο κάδρο της δικής μου ζωής μπορούν να μείνουν για πάντα. Τουλάχιστον όσο τους το επιτρέπω ή ακόμα και τους το επιβάλλω. Οι άλλοι ήρωες, οι θανόντες, βρίσκονται πλέον εκτός γήινης σφαίρας και δεν έχω νέα τους.

Μια εικόνα, μια ανάμνηση από κάποια ξεχωριστή στιγμή τους που μένει ταριχευμένη στη μνήμη μου και τους καλεί, ξανά και ξανά, να παραλάβουν αριστεία που τους είναι άχρηστα εκεί που βρίσκονται. Μπορεί να θέλουν την ησυχία τους, να επιζητούν ένα ανακουφιστικό σκοτάδι που θα τους καλύψει. Ίσως πάλι να τους έχει λείψει η σιωπή και οι δικές μου δοξαστικές φωνασκίες να τους ταράζουν από την ησυχία τους. Ή να αποζητούν τη λήθη, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να υπερβάλλουν εαυτούς μπροστά στο αδηφάγο κοινό για να σταθούν στο ύψος, όχι το δικό τους αλλά των απαιτήσεων κάποιου άγνωστου. Πόσο απάνθρωποι μπορούμε να γίνουμε με τους ήρωές μας χωρίς να καταλαβαίνουμε τί τραβάνε με τη συνεχή επίκληση που τους κάνουμε. Σαν κακομαθημένα παιδιά, έχουμε την απαίτηση να κάνουν την εμφάνισή τους όταν εμείς επιλέγουμε, φορώντας τα ρούχα που εμείς διαλέξαμε για αυτούς και να πουν τα λόγια που έχουμε ανάγκη να ακούσουμε από τα χείλη τους. Κι όλα αυτά, για να λάβουμε εμείς το βραβείο με την επιβεβαίωση οτι οι ήρωές μας όπως τους προβάλλουμε στα μάτια μας, δικαίως βρίσκονται εκεί που -εμείς!- τους έχουμε κατατάξει.

Ίσως οι θανόντες ήρωές μας έχουν κουραστεί από αυτήν την τιμητική διάκριση στην οποία τους υποβάλλουμε αδιάκοπα, αλλά όσο τους καλούμε να ανεβούν πάνω στη σκηνή για να παραλάβουν τη διάκρισή τους, δεν μπορούν να αρνηθούν, οι δυστυχείς.

Και τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα για τους εν ζωή ήρωές μας: οι φωνές των τραγουδιστών χάνουν κάθε μέρα που περνάει τις οκτάβες τους, τα χέρια των drummers (για τους λάτρεις του σπορ όπως εγώ) βαραίνουν, τα πάλαι ποτέ ιερά τέρατα της ηθοποιίας περιορίζονται πλέον σε ολιγόλεπτα περάσματα σε ταινίες ή σήριαλς (φεύ!), γιατί τόσα μόνο τους ζητούνται. Και οι φιλόσοφοι, αναζητούν στα σκοτεινά αραχνιασμένα ντουλάπια τους τσαλακωμένα χαρτιά σημειώσεων με παλαιές σοφίες τους, ήδη χρησιμοποιημένες.

Συνεχίζω, δυστυχώς ο κατάλογος είναι ατέλειωτος: φωτισμένοι μοναχοί φεύγουν εκόντες-άκοντες για την Αφρική κάνοντας υπακοή σε νεκρούς ηγούμενους για να δώσουν το φως τους -που κάποιες στιγμές τρεμοσβήνει- σε ένα πνευματικά αμάχιμο ποίμνιο.

Και απαστράπτουσες γυναίκες-δηλητήριο από άλλους καιρούς, καλούνται να λάμψουν με το σεξ-απήλ τους την ώρα που θα ήθελαν κατά βάθος θα φορούν πιτζάμες και παντόφλες και να παρακολουθούν τηλεόραση.

Εμφαντικοί χώροι αναψυχής που αποτελούσαν τους φάρους της εποχής τους (κι ανάμεσά τους ο λατρεμένος κινηματογράφος ΑΣΤΡΟΝ της οικογένειάς μου) εξαφανίζονται ακόμα και σαν αναμνήσεις, όταν χάνονται όσοι έζησαν τις μορφές ή τους τόπους των αναμνήσεων. Ή -ακόμη χειρότερα- όταν οι κάτοχοι των αναμνήσεων παραμένουν στην ζωή αλλά εξαφανίζεται το ενδιαφέρον τους να μιλήσουν γι αυτές.

Οι μνήμες χάνονται οριστικά όταν φεύγουν αυτοί που μπορούν να τις μεταφέρουν. Όταν εξαφανίζονται τα χρώματα και οι μυρωδιές από ανθρώπους και τόπους, τότε χάνονται οι μνήμες και παρασαίρνουν μαζί τους τους ήρωές μου…

Εγώ, μετά και την φετινή εορταστική κατάσταση για το ΟΧΙ του Μεταξά, έχω πλέον πεισθεί οτι η Ελλάδα είναι ανίκητη. Οτι είναι αδύνατον να εξαφανισθεί από τον παγκόσμιο χάρτη. Διότι τα τιμόνια πλέον τα έχουν αυτήν την στιγμή, πρώην Πασόκοι κι άνθρωποι που μάθανε από τα λάθη τους. Κι έρχονται αποφασισμένοι να εφαρμόσουν αυτά που δεν τους άφησε παλιότερα το σύστημα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι οτι έρχεται κι ο Σύριζα κι άρα θα ξάνάρθουν κι άλλοι Πασόκοι, που αυτήν την στιγμή προσφέρουν εκ του αντιπολιτευτικού καθίσματος.

Μέχρι βέβαια να μπουν ξανά οι αναπληρωματικοί, οφείλουμε να τιμούμε αυτούς τους αγωνιστές, που κρατούν υπουργεία. Και οι οποίοι έχουν κάνει στην άκρη παλιές αντιπαραθέσεις τους με φασιστοειδή τύπου Βορίδη ή Γεωργιάδη – κατά παλιότερες δηλώσεις τους – για το καλό όλης της Ελλάδας. Κι ένας τέτοιος είναι ο αγωνιστής Λοβέρδος. Ο υπουργός που κρατά την παιδεία στα χέρια του κι όχι μόνο. Διότι το υπουργείο πλέον καλείται και δια βίου μάθησης. Όπως και να το κάνεις, είναι τίτλος σοβαρότατος μέσω του οποίου δείχνουμε και στους δανειστές την αποφασιστικότητα μας την αέναη κι όχι μόνο την προσωρινή, όταν καθόμαστε στα θρανία.

Αυτός λοιπόν ο ολυμπιακός αγωνιστής του λαού, διεφώνησε ελαφρώς προσφάτως με το Πασόκ. Κι έφυγε, κι έκανε την Ρίξη. Μια ομάδα πολιτικής κοινωνικής αλλά και οικονομικής σκέψης, που μάζεψε γύρω του τόσο κόσμο, όσο μαζεύει και το τραμ καθημερινώς. Κοινώς, η ομάδα του ηταν όσο χρήσιμη απεδείχθη και το τραμ. Που πραγματικά έφερε τομή στην συγκοινωνιακή συμπεριφορά των κατοίκων της πόλης, χώρια που έχει μειώσει και την κίνηση αισθητά. Ό,τι έκανε και η Ρίξη σε πνευματικό επίπεδο. Μιά μείωση της εγρήγορσης των ιθαγενών αφού τα πάντα τα ανέλαβε ο Λοβέρδος.

Ένα ςΛοβέρδος όμως, που έσπειρε τον σπόρο, σαν παλιός γνήσιος Πασόκος, παράτησε το χωράφι κι έπαιξε στο χρηματιστήριο. Νοικοκύρηδες ήταν πάντα οι σοσιαλιστές. Φωτεινό παράδειγμα ο Ολάντ της Γαλλίας. Να μην ξεφεύγω όμως. Διότι ο μοντέρνος ήρωας, παράτησε την Ρίξη και έγνευσε θετικά στο προσκλητήριο της συγκυβέρνησης. Αναλαμβάνοντας το υπουργείο καυτή πατάτα και το οποίο έχει τρομερές απαιτήσεις. Να έχει βιβλία στην ώρα του, να έχουν θέρμανση τα σχολεία και κάποια κονδύλια η ανώτατη εκπαίδευση. Μιλάμε κάτι σαν λειτουργία περιπτέρου, που όπως πάμε αύριο ο περιπτεράς θα πρέπει μίνιμουμ να έχει πτυχίο συνταγματολογίας για να διευθύνει το κιόσκι.

Αυτός ο Λοβέρδος, πήγε προχθές να παρακολουθήσει την παρέλαση των μαθητών. Και του έκαναν εντύπωση οτι υπήρχαν κάγκελα και οι γονείς δεν ήταν κοντά στα παιδιά τους για να τα χειροκροτήσουν. Για το βάψιμο, για το μίνι, για το make up άντε και για το βήμα. Μιλάμε οτι ο άνθρωπος της Ρίξης, δεν ήξερε οτι οι παρελάσεις γίνονται εδώ και κάποια χρόνια για συγγενείς και φίλους, σαν κλειστή δεξίωση γάμου επιπέδου Άκη. Ο άνθρωπος κάθε που γινόταν παρέλαση, ούτε ήξερε ούτε και είχε μάθει. Κατανοητόν με τόσες δουλειές που είχε.

Η Ελλάδα όμως θα σωθεί, διότι η Ρίξη, έστω και μέσω Πασόκ συγκυβερνούντος, είναι πλέον στην εξουσία. Και θα ξεκινήσει από την ρίξη των καγκέλων. Μπορεί βέβαια ο Καρατζαφέρης να μας λέει οτι αυτή ήταν η τελευταία παρέλαση του Λοβέρδου, αλλά σιγά μην τον πάρουμε και σοβαρά. Αυτόν θα τον ακούσουμε αφού πάρει την μεταγραφή στη ΝΔ. Οι Έλληνες ποτέ δεν ακούμε κάτι εξωκοινοβουλευτικό. άσχετα αν βρίζουμε την βουλή.

Οπότε λοιπόν, επειδή ο Λοβέρδος δεν ήξερε πώς γίνονταν οι παρελάσεις, είναι απόλυτα λογικό να μην ήξερε οτι πριν από αυτές, είθισται να γίνεται και μια λειτουργία. Δοξολογία την λένε οι επιστήμονες της ορθόδοξης αίρεσης, αλλά να μην κολλάμε εκεί. Όπως δεν κολλάμε και στον λόγο του Καλαβρύτων, που είπε οτι το 2034 τα εγγόνια μας, θα είναι μουσουλμάνοι. Που αυτός το είπε σαν κακιά εξέλιξη, αλλά εγώ δεν το βλέπω και τόσο κακό. Γιατί να μην έχει ο κάθε Έλληνας νόμιμα τρεις γυναίκες; Αυτό σημαίνει οτι θα έχουμε βγει από τα μνημόνια και θα χαρίζουμε θέσεις εργασίας σε θηλυκά που μπορεί και να είχαν πάει στην ελεύθερη οικονομία της πορνείας. Θα μου πεις βέβαια, οτι αν δεν ενδιαφέρει εμένα μία, τι ενδιαφέρει τον Καλαβρύτων. Αυτό ίσως να το απαντήσει η Ρίξη.

Και καταλαβαίνετε την παραμονή της επετείου του ΟΧΙ τι γινόταν στο γραφείο αλλά καισ το σπίτι του Λοβέρδου.

– Sir, tomorrow, you have to go to the church.

– Τι λες ρε Μαχμούτ; Αύριο θα κάθεται όλη η Ελλάδα και θα δουλεύω εγώ; Δεν φτάνει που θα πάω να τιμήσω και το ΟΧΙ του δικτάτορα, θα πάω και στην εκκλησία που δεν έχει κάγκελα και μπορεί κανάς μαλάκας πιστός να μου κάνει φραστική επίθεση;

– Sir, you are absolutely right. Do you want to listen to Makropoulos or Vertis tonight; I also beleieve that we also have some Vembo as well.

– Μαχμούτ, βάλε εκείνο του Μαζωνάκη κι άσε με να γράψω κάτι για το σύστημα του Μίτσελ. Βέμπο θα ακούσω αύριο, πριν δω τα γκομενάκια και τις καθηγήτριες τους. Δεν μπορεί, όλο και κάποια θα είναι καλή. Για πιάσε κι εκείνο το χαρτί με το πρόγραμμα μου και φέρε και την γόμα.

Και βέβαια το αίμα πήγε στο κεφάλι του Λοβέρδου την επόμενη μέρα. Διότι ο τύπος του υπουργείου, που συνέταξε το πρόγραμμα του υπουργού, είχε παραλείψει τα ευκόλως εννοούμενα. ΚΑΙ την δοξολογία αλλά ΚΑΙ την παρέλαση. Είχε απλά γράψει το ούζο το μετά, το κατόπιν επείγον ραντεβού για ποτά με στελέχη τηε Ρίξης και πλέον κι ένα δείπνο με την συναισθηματική σχέση του υπουργού.

Αυτή ήταν η έκρηξη σε αυτήν την αφιλόξενη συγκυβέρνηση, που δεν ελέγχει κανείς τίποτα. Υπουργοί πράσινοι επάνω και δεξιοί από κάτω. Ρηχό πασόκ ψηλά, και βαθύ πασόκ κάτω. Ευτυχώς που ο αγωνιστής υπουργός πήγε στην παρέλαση. Που θα γινόταν βέβαια είτε υπήρχε υπουργός είτε όχι, αφού πλέον τα παιδιά δεν κοιτάνε τους ήρωες που κάθονται υπερυψωμένοι σε σχέση με τον δρόμο. Που βέβαια δεν κατάλαβα και ποτέ, γιατί να τιμάται ο σημερινός υπουργός. Έχει καμιά σχέση με τον Μεταξά ή έστω το αφεντικό του, τον βασιλιά δηλαδή που τον είχε διορίσει κι άρα δεν θα μπορούσε να κάνει κι αλλιώς, για να πιάσουμε και τον Γλέζο;

Κι άρα ΕΔΕ άμεσα και αύθις και παραχρήμα.   Και τιμωρία άμεσα με δημόσια διαπόμπευση κι άμεση απόλυση και εκατό ραβδιές στην πλατεία του Συντάγματος, που δεν έγραψε στο πρόγραμμα της Ρίξης, αυτό που ξέρουν όλοι εδώ και εξήντα χρόνια. Με εξαίρεση τον Λοβέρδο βέβαια, που έκανε την Ρίξη κι όταν κατάλαβε οτι είναι μόνος του, ξαναμπήκε στο μαντρί και η συγκυβέρνηση τίμησε έναν απόλυτο άχρηστο με θέση υπουργού. Έναν εντελώς άχρηστο ακόμα και σαν πληροφόρηση για το τι γίνεται τέτοια μέρα. Και τον  έχει η Ελλάδα στην παιδεία. Φυσικά και δεν θα πεθάνουμε ποτέ. Πεθαίνει ξανά ο πεθαμένος;

Τώρα να σας πω την αμαρτία μου; Βεβαίως και είμαι υπέρ της διεξαγωγής αγώνων όταν έχουμε αργίες. Αλλά ρε παιδί μου, σήμερα δεν είναι μια απλή μέρα καθισιού. Δεν είναι μια θρησκευτική αργία, που αφορά κάποιο κομμάτι του πληθυσμού. Εθνική γιορτή είναι, που όπως και να το κάνεις πιάνει όλες τις ταυτότητες. Κάτι παραπάνω σημαίνει από το να στέλνεις κόσμο στα γήπεδα. Αλλά δεν βαριέσαι, εδώ το σύνταγμα έχει γίνει κουρελόχαρτο…Βαρειά πάντως αισθανόμουν καθ’ οδόν για το ΟΑΚΑ με τον μεγάλο μου τον γιό, χώρια που και το κρύο ήταν μπόλικο. Θα μπορούσα βέβαια κι εγώ να πω όχι, όπως το είπε τότε ο λαός. Έτσι δεν μας λένε; Ε, εγώ είμαι λαός, δεν είμαι Μεταξάς. Οπότε είπα ναι στη μπάλα.

Και φαίνεται οτι την ίδια σκέψη κάνανε και οι άλλοι Αεκτζήδες. Αν τα υπολόγισα καλά, τέσσερις χιλιάδες μαλάκες πρέπει να ήμασταν στο γήπεδο, για να δούμε τα Ψαχνά. Μαζί με το rotation, το ολόσωστο, του Δέλλα, αφού με τέτοια πληρότητα, πρέπει να είναι ξεκούραστοι κι όλοι αυτοί που αδημονούσαν να ξεκινήσουν να παίζουν επίσημα παιχνίδια.

Έστω και με τα Ψαχνά. Μια ομάδα, για την οποίαν είχα καλύτερη εντύπωση, αλλά την είδα πολύ λίγια κι ειδικά σε επιλεγμένο σύστημα μαζικής άμυνας. Πέντε κόρνερ κερδίζαμε στο πρώτο μέρος, επειδή οι άνθρωποι δεν ξέρανε πώς να διώξουν την μπάλα και πάλι καλά που δεν σκοράρανε και μόνοι τους. Απέναντι στην ομάδα μας, που ήταν κακιά και φλύαρη, αλλά σαφέστατα κυρίαρχη στο τερέν. Με κατοχή, με διάθεση αλλά και πρωταγωνίστρια με ένα δοκάρι και με μια γκολάρα του Κορδρέρο. Κακιά αλλά με κατοχή; Όποιος ξέρει ιστορία, τα κατανοεί αυτά.

Ιδιαίτερες διορθωτικές κινήσεις από μέρους μας, δεν χρειάζονταν στο δεύτερο ημιχρόνιο. Ένα ημίχρονο στο οποίο ήμασταν μόνοι μας στο γήπεδο και βρήκε την ευκαιρία κι ο κολοσσός, να δοκιμάσει ένα άτυπο 3-5-2. Ειδικά μετά το χαμένο πέναλτυ και το δεύτερο γκολ, σημάδια καθολικής κυριαρχίας. Πιο γεμάτης μετά την είσοδο του Μάνταλου, που σφράγισε την πλήρη ανωτερότητα μας. Και το δίκαιο σκορ.

Υπάρχει δυσκολία να βρω τον καλύτερο. Όχι οτι ενδιαφέρει κιόλας. Σημασία έχει να περνάμε τα βραχάκια κι άρα ο Ζόριτς ήταν όσο μπορούσε καλός μαζί με τα οκτάρια μας που ενάλλαξαν τουε ρόλους. Φυσικά πάντα το κεντρικό μας δίδυμο, εμπνέει εμπιστοσύνη παρέα με τον Μπαρμπόσα, που έχει μια έφεση τεχνική στα στημένα, που τα επιδιώκει η κατηγορία αλλά και το σύστημα. Το οποίο δικαιώθηκε με το γκολ του πλάγιου μας που δείχνει πλουρισμό , αφεντικό αλλά και την ΩΡΑ που ζήτησε και μπάλα. Την ψιλοείδαμε χωρίς βέβαια να στενάξουμε. Το κρύο ήταν πολύ πλέον κι έπρεπε να σηκωνόμαστε.

Όπως πρέπει να σηκωθεί κι ο Ατρόμητος αύριο. Για να στηθεί και το τελευταίο σκηνικό του ομίλου μας. Μην αρχίζουμε τώρα άλλα για στόχους και λοιπές παπαριές. Ή αν ο Γροντής κάνει ή δεν κάνει. Ή αν ο Φαγιέ ξέρει την θέση. Η ΑΕΚ ήταν πολύ καλή στο δεύτερο μέρος και δικαίωσε εμάς που είχαμε κιτρινόμαυρη περισυλλογή κι αχοληθήκαμε τέτοια μέρα  με το γήπεδο αλλά και την πολύ καλή διατησία, που πέρασε απαρατήρητη. Όπως και κάτι γκόμενες, τέως κατά τεκμήριο, στα επίσημα. Δεν είναι κακό αυτό. Πόσοι τραγουδάνε Βέμπο σήμερα; Βήτα σαν γράμμα. Ρε κάτι συμπτώσεις. Σύμπτωση βέβαια που δεν ισχύει για τον Πλατέλα. Του χρόνου απλά, θα θέλεις δεξί εξτρέμ.

Πολλές φορές είναι καλύτερη άμα είσαι πολίτικος. Γιατί και όταν μιλάς παπαριες λες. Οπότε ο μέγας Γερμανομονομαχος ο μνημονιοφαγος και μεγάλο-ιδιοκτήτης καλλιεργητής των λεφτοδεντρων Αλέξης δεν έβγαλε αχνά για τα θετικά αποτελέσματα των stresstests των ελληνικών τραπεζών – και τα οποία έδειξαν κεφαλαιακή επάρκεια. Βλέπετε ο πρόεδρος του δεκαπενταμελούς εκτός από το να φωνάζει: εκδρομή εκδρομή, πόνταρε και σε αποτυχία των test για να βγει να τάξει άλλη μια σοδειά από τα λεφτοδεντρα που καλλιεργεί.

Βέβαια για να περάσουν τα test οι τράπεζες ο επιτυχημένος πιτσαδορος έχει βάλει όλη την Ελλάδα να αναστενάζει επι 5 χρονιά. Είναι πιο εύκολο να πιάσεις το Τζοκερ με 159εκκ ευρώ πάρα να ξέρεις πόσοι νέοι φόροι θα μπουν την επόμενη εβδομαδα. Η δε ανακεφαλαιοποίηση που έγινε με επιτυχία και δεν θα χρειαστεί ο Κωστοπουλος ο Σαλλας και η Εθνικη (μιας και ο Λατσης την έκανε με ελαφρά) άλλα λεφτά από τη ΤΣΕΠΗ ΜΑΣ, επέτυχε με δυο πολύ απλούς τρόπους:

1. Δανείστηκε ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ για να ‘σώσει’ τα καταστήματα της από την χρεωκοπία. Μια χρεοκοπία που ήταν ένας φαύλος κύκλος: η εκάστοτε κυβέρνηση διόριζε ΔΥ, μοίραζε επιδόματα, ρούφαγε μίζες και πλήρωνε συμβάσεις στο θεό (μόνο ο Άκης εκτιμάται ότι έχει κάνει ΜΙΣΟ ΔΙΣ ζημιά) και για να τα καλύψει όλα αυτά τύπωνε ‘ομόλογα’ με αξία ανάλογη του Μητρογλα ως παίκτη: Περσυ το Σεπτέμβριο έκανε 2-3 εκκ, το Ιανουάριο πουλήθηκε 15εκκ και τον Ιούνιο επέστρεψε δανεικός με 1εκκ. Επιτέλους οι 29 κατασκευαστές έγιναν μετα από χρονιά 30- κάπου πρέπει να ξεπλύνουμε τας δραστηριότητας μας.. Μετα το ‘κράτος’ έβαζε τις τράπεζες και αγοράζαν τα ‘ομόλογα’ οι οποίες με τα ‘κέρδη’ έδιναν τα ανάλογα διακοποδανεια, αυτοκινητοδανεια και τις κάρτες με τη σέσουλα. Όλα λογιστικά και φανταστικά, όσο φανταστικά περνάγαμε όλοι μας.
2. Για να πάρεις δάνειο- χρηματοδότηση από τράπεζα εδώ και μερικά χρονιά πρέπει να έχεις δυνατότητες X-MAN να είσαι φακίρης και να αποδείξεις τη θεωρεία της σχετικότητας όλα ταυτόχρονα -για να δεχτούν να εξετάσουν το φάκελο σου. Όχι να πάρεις έγκριση απλά να ρίξουν μια ματιά.

Έβλεπα χτες την ‘διαφήμιση’ της Eurobank και γέλαγα μονός μου. Η τράπεζα που -κατά σοβαρες πληροφορίες υψηλοτάτου στελέχους της και καλου μου φιλου- απορρίπτει πανω από 95% αιτησεις για δανεια-χρηματοδοτησεις, κάνει διαφήμιση ότι στηρίζει την επιχειρηματικότητα! Η τράπεζα που ΚΑΤΑΦΕΡΕ να χασει το test για 18εκκ ευρώ! Ναι καλά ακούσατε. ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΡΑΠΕΖΑ εχασε για 18εκκ ευρώ (όσο στοίχησε ο…..Κωστάκης μαζί με τους μισθούς στη Ρόμα για να μαζεύει ΕΦΤΑΡΕΣ) το stresstest. Αντί να ΑΠΟΛΥΣΟΥΝ ΕΠΙΤΟΠΟΥ όσους ήταν υπεύθυνοι για αυτή τη ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΓΚΑΦΑ που δεν πρέπει να υπάρχει παρόμοια σε τραπεζικά χρονικά, βγήκαν και έκαναν διαφήμιση!!!

Βέβαια τι να μας πουν αυτά τα μαγαζιά μπροστά στο δημόσιο, ειδικά με τον τρόπο που το ονειρεύεται η σκυλομουρα:

Οπως αποκαλύπτει σήμερα το «ΘΕΜΑ», η κυρία Δούρου έβαλε στο ράφι τις προεκλογικές αλλά και τις μετεκλογικές δηλώσεις της υπέρ των καθαριστριών και αποφάσισε να υλοποιήσει τον προγραμματισμό της προηγούμενης διοίκησης του κ. Γιάννη Σγουρού, η οποία προκήρυξε αρχικά τον διαγωνισμό για την καθαριότητα των κτιρίων υπό την ασφυκτική πίεση που της άσκησαν η κυβέρνηση και η τρόικα, οι οποίες δεν ήθελαν εκείνη την περίοδο να εγκρίνουν προσλήψεις.

Η κυρία Δούρου είχε αναπτύξει στενές σχέσεις με τις αγωνιζόμενες γυναίκες και είχε κάνει σημαία την προσπάθειά τους να δικαιωθούν. Τον περασμένο Μάιο, στο μέσον της προεκλογικής περιόδου, είχε αλυσοδεθεί συμβολικά μαζί τους έξω από το υπουργείο Οικονομικών, λίγο αργότερα, τον Ιούλιο, έδινε το «παρών» στη συναυλία της Χαρούλας Αλεξίου για τον αγώνα τους, ενώ και οι καθαρίστριες την ένιωθαν δικό τους άνθρωπο. Αντιπροσωπία τους είχε παραβρεθεί στην τελετή ορκωμοσίας της νέας περιφερειάρχη στα Ανω Λιόσια, με την οποία είχε θερμούς εναγκαλισμούς σε πανηγυρικό κλίμα (σ.σ για τα πανηγύρια δηλαδή).  Η κυρία Δούρου άφησε τον διαγωνισμό που είχε ξεκινήσει η προηγούμενη διοίκηση να τρέξει και να ολοκληρωθεί κανονικά, χωρίς να «σκίσει» την προκήρυξη και να τον ακυρώσει από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα.

Η κυρία Δούρου απέρριψε ακόμη και την πρόταση-έκκληση που της είχε απευθύνει πριν από έναν μήνα (στη συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου στις 23 Σεπτεμβρίου) ο κ. Σγουρός, ο οποίος την κάλεσε να καταθέσει πρόταση πρόσληψης των απολυμένων καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών στην Περιφέρεια Αττικής, αξιοποιώντας το διαθέσιμο αποθεματικό που «κληρονόμησε».

Δεν εξετάζω αν έκανε σωστά η λάθος ο μικρός Αλέξης και η σκυλομουρα που ΑΝΕΤΑ διεκδικούν θέση στην εθνική ενόργανης στο άθλημα της ΚΟΛΟΤΟΥΜΠΑΣ. Απλά αναφέρω τι λένε (και που το ΒΟΥΛΩΝΟΥΝ) για να βγουν και τι κάνουν όταν βγουν…

Αλώστε τι Τσυριζο-πασοκ θα ήταν? Τόσα χρονιά ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ του Άκη ξεχνιούνται?

ΛΟΥΣΤΗΤΕ ΤΗΝ ΤΩΡΑ και μη ξεχάσουμε να ρίχνουμε το ανάθεμα στον βλακα-πιτσαδορο λες και κάνει αυτός κουμάντο και δεν εκπληρώνει απλά ότι του λένε…Μόλις έρθει το Alexis θα φάμε όλοι με χρυσά κουταλιά.. Μπορεί και να είναι και Φο. Βαμμένα χρυσά δηλαδή. Η μπορεί να μη φάμε όλοι άλλα μόνο οι ‘δικοί’ μας άνθρωποι. Φυσικά οι FinancialTimes σε χθεσινό άρθρο τον αναφέρουν ως σκύλο που γαυγίζει χωρίς να δαγκώνει. Ε δε λες και τους Times ούτε MegaChannel ούτε Πορτοσαλτε.. Για να το γράφουν ΚΑΤΙ θα ξέρουν..

Αυτός ο σύχρονος άνθρωπος (εσύ, εγώ;) από οίκτο ή ίσως και από συνήθεια τελικά, υποθάλπτει σκοτεινές σκέψεις και τους επιτρέπει να βρουν μια φιλόξενη θέση στο θυμικό του και να φέρονται σαν οικοδεσπότισες στην ίδια του τη ζωή. Και χάνεται το βήμα και παραπατάει και δεν μπορεί πια να το αποδίδει αυτό στην όποια φθορά της υγείας του.

Υποθέτω οτι είναι ανησυχητικό να μιλάει κάποιος με τη σκιά του. Αν μάλιστα έχει να θυμάται διαλόγους μαζί της, η κατάσταση χρήζει ιατρικής παρακολούθησης. Ευτυχώς, δεν είναι αυτή η περίπτωσή μου. Η καλπάζουσα εικονοπλασία του περίγυρου, όμως, που μου απέδωσε ο αγαπημένος μου καθηγητής στο λύκειο, μου επιτρέπει συχνά να προβάλλω στα μάτια μου εικόνες-μηνύματα με κοινό αποστολέα και παραλήπτη (εμένα!) που με κινητοποιούν χωρίς να με θλίβουν. Κι έτσι πιάνουν τόπο τα μηνύματα.

Πρόσφατα είδα την ίδια μου τη σκιά να στέκει πίσω μου αναποφάσιστη αν πρέπει να με ακολουθήσει, ή να μου ξεφύγει στη γωνία και να χαθεί στο σκοτάδι: το εξέλαβα ως μήνυμα για απελευθέρωση από το έρεβος των αναπάντητων πιθανολογήσεων επί θεμάτων (μεταφυσικών και όχι μόνο) που μας υπερβαίνουν.

Όταν το βαθύ εντός σου χρησιμοποιεί τόσο δημιουργική συναισθηματική προσέγγιση για να σου στείλει μήνυμα, τα πράγματα είναι σοβαρά, δεν μπορείς να σφυρίζεις αδιάφορος! Ευτυχώς, ως παλαιός drummerμπορώ να ξεχωρίσω τους χτύπους της καρδιάς από αυτούς των κατσαρολικών. Μπορεί να ισχύει αυτό που έγραψε ο Θανάσης Άνθιμος οτι «οι νεκροί πλεονεκτούν, ξέρουν κάτι περισσότερο», αλλά κι αυτά που υπάρχουν φυλαγμένα μέσα μας σε εμάς τους ζωντανούς, δεν είναι λίγα. Χρειάζονται μόνο συγκέντρωση, συναρμολόγηση και χρήση στην καθημερινότητα.

Και για το πράσινο φως για δράση δεν χρειάζονται οι σκιές με αποσχιστικές βλέψεις… άλλωστε η ομαλή καθημερινότητα με την οποία συμβιβαζόμαστε, γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη επισκέψιμο θεαματικό παρελθόν μη αντιστρέψιμο, εξ ού και η χρήση των πρόσφατων φωτογραφιών μου από την Πομπηία.

Παίδες μου, τι ήταν αυτό; Ένα ημίχρονο πριν  την έναρξη του αγώνα έφυγα από την δουλειά, και για μια απόσταση είκοσι λεπτών, έκανα μιά ολόκληρη ώρα. Είχε πλημμυρίσει η Θηβών, ο Κηφισός ήταν έτοιμος να πετάξει το σκέπασμα του και φυσικά είμαι σίγουρος για τα μετέπειτα : Ουδείς πταίει. Η κυβέρνηση είχε δώσει κανονικά τα κονδύλια στους δήμους για τον καθαρισμό των φρεατίων, αλλά οι δήμαρχοι αγρόν ηγόραζαν. Κι ειδικά αυτοί οι δήμοι οι οποίοι κατεκτήθησαν από τον Σύριζα. Που κάνουν κανονική καιρική αντιπολίτευση. Μπουρδέλα, που τους φταίει η τρόϊκα αλλά και η αριστερά.

Άλλο βέβαια ήταν και είναι το θέμα μας. Το παιχνίδι. Που σε ένα γήπεδο μιά χαρά, περιμέναμε να βγάλουμε ορμή, πάθος και δύναμη. Και το κάναμε. Με μια πολύ καλή ενδεκάδα, στην οποίαν φαίνεται ακόμα και σε τυφλό οτι λείπει ένα καθαρό αμυντικό χαφ, κι με ένα πολύ καλό πλάνο ανάπτυξης, όσο αναφορά τον στόχο. Με την κανονική ενδεκάδα μας – τον Ανάκογλου δεν τον θεωρώ παίκτη αιχμής για την ομάδα – και με τις ορθότατες τοποθετήσεις των παικτών, παρά το όποιο μπέρδεμα αισθάνεται ο Δέλλας με τέτοια πληρότητα.

Πληρότητα η οποία είναι δεδομένη οτι θα αυξηθεί. Αριστερό μπακ κι επιθετικός είναι οι εντολές για τον Ιανουάριο. Πληρότητα όμως η οποία ήταν αρκετή για το σημερινό παιχνίδι, που πράγματι προσπάθησε να το διεμβολίσει ο θεόμουρλος Σούλης. Που δεν έστησε λεωφορείο, αλλά έπαιξε ή τουλάχιστον προσπάθησε να παίξει στα ίσα. Και το πήγε καλά το γράμμα.

Όμως καλύτερα το πήγαμε εμείς. Χωρίς κανένα ουσιαστικό κίνδυνο στο πρώτο μέρος και με το γνωστό παιχνίδι της δύναμης κύρια στον χώρο του κέντρου. Δεν υπήρχαν ευκαιρίες εκατέρωθεν, αλλά μια προσπάθεια κατοχής της μπάλας στην οποίαν και βγήκαμε νικητές. Λέει κάτι αυτό; Όχι βέβαια, αλλά είναι το πρώτο συστατικό. Και τα παράπονα είναι από τους ντελικάτους, που έχουν όμως ένα δίκιο κι αυτοί, παρά από τους γνωστούς μπαρουτοκαπνισμένους. Κορδρέρο και Γεωργέας, τι να φοβηθούν;

Όσο λοιπόν επικρατούσαν συνθήκες δύναμης, τόσο ξέμενε από δυνάμεις ο αντίπαλος και τόσο απελευθερωνόντουσαν οι δαντέλες μας. Με την πολύ καλή καθοδήγηση του πάγκου, που ήταν πολύ διαβασμένος. Κι ορθότατα πιστώνεται την ενδεκάδα, την εμφάνιση αλλά και τη νίκη, που είναι πολύ σημαντική αφού μιλάμε για δύσκολη έδρα. Όπως και τις ολόσωστες αλλαγές, αφού ο Μάνταλος που ξανά ήταν κορυφαίος, μάλλον ήρθε πιο κοντά στην θέση του παρά πίσω από τον μπροστά.

Και πετύχαμε μια καθαρή αλλά και δίκαη νίκη. Κι αυτήν την φορά χωρίς ιδιαίτερες πρεμούρες για τα σκληρά μαρκαρίσματα, κάποια από αυτά ήταν και προϊόν κούρασης, διότι έτσι πρέπει να παίζει η ΑΕΚ ειδικά στα εκτός έδρας και με έναν διαιτητή, όχι και τόσο σοβαρό. Η ομάδα έβγαλε τα προσόντα της κι έβγαλε κι ένα μέταλλο κυριαρχίας. Αυτά τα βλέπεις από τις κότες, που ανεβαίνουν την ώρα που οι άλλοι έχουν καθαρίσει την αμφισβήτηση. Κι είμαστε χαρούμενοι.

Γιατί; Διότι αυτό έπρεπε να γίνει κι έγινε. Ουδείς ασχολείται με κάτι παραπάνω κι ουδείς θέλει περισσότερες λεπτομέρειες. Η δεύτερη γενιά φέρνει την ποιότητα πάντα που συντηρεί. Όπως κι ένας δυνατός τερματοφύλακας που μπορεί να πιάνει τα άπιαστα. Κι εδώ είναι άδικη η κριτική, αφού οι επαναλαμβανόμενες συμπτώσεις, παύουν νάναι τέτοιες. Όλα τα άλλα είναι απλές μπούρδες είτε ειδικών είτε λαϊκών. Δεν μιλάμε τελικά και για επιστήμη.

Οπότε η ομάδα φυσάει και προχωράει. Με καταναγκαστικό έργο ή καταναγκαστικό παιχνίδι. ΠΡΑΓΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΓΙΝΟΤΑΝΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΕΔΡΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΓΗΠΕΔΑ λόγω συνθηκών. Να μην ξεχνιόμαστε. Η βαθμολογία μετράει, όπως και τα σέντερ μπακ μας, που είναι αυτού του επιπέδου αλλά κάνουν και κάτι παραπάνω. Απόδειξη το δεύτερο γκολ. Κι απόδειξη οτι αριστερά πάσχουμε. Όταν πάει ο Γεωργέας εκεί και βγαίνει νέο παιδί, δεν ξέρω ποιός φωνάζει σε ποιόν για φυσική δύναμη ή για ανικανότητα. Με τέτοια πληρότητα.

Θεωρώ οτι το άλλο παιχνίδι θάναι πιο εύκολο. Κι άρα το κεφάλι μας θάναι πολύ δυνατό. Τόσ στην αργία με τα Ψαχνά όσο και στο Μενίδι. Ό,τι όμως και νάναι, η ΑΕΚ ήταν σήμερα αυτή που έπρεπε κι αυτή που θα οδηγήσει την κούρσα αλλά και τις επόμενες φουρνιές. Οφείλω βέβαια να πω οτι τα τελευταία πέντε λεπτά δεν τα είδα, αφού λόγω καταιγίδας κόπηκε το σήμα . Δεν νομίζω να άλλαξε κάτι, εννοώ σε συμπεριφορά ομάδας. Γιατί σε συμπεριφορά Ζόριτς, πρέπει να έρθει ο διατροφιστής και να ενδυναμώσει τον παίκτη. Με τα παιχνίδια δεν πρόκειται να γίνει καλύτερος. Αυτή είναι η γνώμη μου, αλλά μπορεί και να κάνω λάθος. Που όμως λάθος δεν κάνω για όλο το παιχνίδι. Απλά, ο Σούλης τον ήπιε. Όπως και να το κάνεις, άλλο Σούλης κι άλλο Σουλτάνα.

Βάλτε τώρα που γυρίζει. Φυσικά καιρό είχαμε σαν λαός να “ξαμολυθούμε” λιγάκι από το “λουρί” των τροικανών και να κοιτάξουμε λιγάκι και  έξω από το “φράχτη” των μνημονίων που μας περιβάλουν και τους “φύλακες” που μας έχουν μπαστακωθεί (αφού εμεις οι ιδιοι δεν είχαμε μυαλό να μην τους  ειχαμε στο σβέρκο).(μάλλον μας έχουν βγάλει διάλειμα στο προαύλιο. Σε λίγο θα ακούσουμε το κουδούνι του 4ου μνημονίου)

Οξω από το φράχτη,φαίνεται ένας περίβολος. Και μέσα,τι; Ταφος; Μνημείο; Πολυάνδρειο; Κενοτάφειο;Αρχαίο σουβλατζίδικο “Σάββας-Καστά”;

Και μέσα ποιός; Να είναι ο “μεγάλος”; Μακάρι αλλά “μπα”… ίσως ο Ηφαιστίων…ο Νέαρχος…χμμμ…να είναι  ο Πολυπέρχον; ο Φίλιππος ο Αριδαίος; ο Αλμωπός Αριδαίας; Να είναι η φουκαριάρα “βάρβαρη” Ρωξανη με τον 12χρονο γιο του “μεγάλου” γαμιά της Ανατολής; Χου νόουζ.

Εν τω μεταξύ,ένα απο τα καλά είναι,ότι με αφορμή αυτήν την ανασκαφή και την ορολογία που χρησιμοποιούν οι εμπλεκόμενοι σε αυτήν,έχουμε αρχίσει να επανα-μαθαίνουμε “ξένες” λέξεις: “ένθεση”, “αποχωμάτωση”  “θύρωμα”, “δόμος”, “περιταίνιο”,  “ρόδακας”  “αποτροπαιισμός”  “πόλος” “διαφραγματικός”, “θυρόφυλλο” “βόστρυχοι”, “ποδήρης” κλπ-κλπ.  Νοτ μπαντ. Και γαμώ…ουάου..

Ποιος να είναι μέσα  λοιπόν; Να είναι ο μαλάκας ο Κάσανδρος ; Αυτό υποστηρίζει εσχατως η Ελένη Αρβελέρ.. ενώ μέχρι χθες έλεγε ότι μέσα θα βρούμε ψαροκόκαλα. Κοροιδευοντας την ολη υπόθεση. Φυσικά με την πάροδο των ημερών,αλλά και των ανασκαφών,φρόντισε να ανακρούσει πρύμναν και τσατρα-πατρα να “συγγγραψει” ένα βιβλιάριον εις το οποίο καταθέτει την άποψη της για τον ένοικο  του τάφου. Και προσδοκά,αυτό το βιβλιάριο-εκτος των άλλων-να βοηθήσει και λιγάκι το άλλο,το τραπεζικό βιβλιάριο,αν καταφέρει και πείσει  μερικές χιλιάδες βιαστικών αναγνωστών να το αγοράσουν.Οι οποίοι  διακαώς θα ήθελαν να μαθουν πριν την σκαπανη την αρχαιολογική,να μάθουν από την Αρβελέρ, ποιος ειναι μέσα επιτέλους στον τάφο.Να τον “βγάλει” στο φως  η “πεφωτισμένη” Γλυκατζή. Η αγώμενη και συρώμενη από βράβευση σε ομιλία και από διάκριση σε “φιλανθρωπικό” γκαλά. Γκαλά τώρα…

Εδώ πάει ξανά το περίφημον  “σηκωσέτον τον γαμημένον,δεν μπορω,δεν μπορώ να περιμένον”.

Ενα σωρό ανυπόστατα,αστήρικτα,αστοιχείωτα και άλογα ακούς. Αλλος λέει ότι “δεν υπαρχει τίποτα μέσα”.Μπήκε μεσα με το νού του,εξερεύνησε και βγήκε. Αλλος ειδικός λέει ότι το κεφάλι της σφιγγας (80 κιλά) το μετέφερε μεσα,στον τρίτο θάλαμο κάποιος τυμβωρύχος. Γκούφυ-τυμβωρύχος δηλαδή, που  αντί να κουβαλάει αντικείμενα από μέσα προς τα έξω,αυτός τα κουβάλαγε από έξω προς τα μέσα. Αρα; Αρα μάλλον είναι “Γκούφυ”-αρχαιολόγος,αυτός που υποστήριξε κάτι τέτοιο.  Αλλος “ειδικός” είπε  ότι τα χώματα στους θαλάμους είναι “φερτά υλικά”. Δουλειά της Φύσης δηλαδή. Καθόλου απίθανο. Με μια διαφορά: Αν  η Φύση κοσκίνιζε και φτυάριζε και έστρωνε χώματα σε σφραγισμένα με τοίχους πωρόλιθων δωμάτια,δεν θα ήταν η Φύση. Θα ήταν η “ΓΑΤΖΟΥΛΑΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ-Α.Ε.”

Τελευταία “μάντης” λοιπόν, η φράου Ελένη,με τα δεκάδες χαιμαλιά,τους σταυρούς,τα διπλώματα,τα μετάλια,τις αποδείξεις τιμών και διακρίσεων από  τα πανεπιστ’ημια της “Εσπερίας”. των Σορβονωνε,των Παρισίωνε, των Βρυξελώνε, των Χάγηδων, των Χαιδεμβέργιδων και λοιπών άλλων. Δέιγμα της ταπεινοφροσύνης της “μεγάλης” Ιστορικού η οποια την δέρνει.

Και θα πρέπει-σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις-να έχουμε κατά νου την σοφή κουβέντα του Βολταίρου για τους Ιστορικούς: “…ο Ιστορικός,είναι ένας πολυλογάς που “ενοχλεί” τους νεκρούς..”.    ΤΙΠΟΤΑ  ΑΛΛΟ.

Φυσικά γνώμη, μπορεί να έχει ο καθείς. Αλίμονο. Ολοι άλλωστε έχουμε από-τουλάχιστον- μία. Αυτο δεν ειναι κακό,ή  παράλογο. Ακόμα και αστήριχτες γνώμες. Απλοικές. Με άγνοια βασικών γνώσεων. Του κώλου δηλαδή. Γιατί όχι;  Δεν είμαστε ειδικοί,πετάμε μπαρούφες. Λογικό.

Αλλά από τους -φερόμενους ως- “ειδικούς”, περιμένεις βρε αδερφέ  να ακούσεις και “μια μαλακία της προκοπής”. Να έχει βάση. Ειρμό γεγονότων δηλαδή που να συνάδουν με τα κάθε τοσο ανεβρεθέντα εις το χωρο. Να υπάρχει δηλαδη η περίφημη ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ  ΤΩΝ.  Και όχι μαλακίες στον αέρα,καφενειακές  ευκολίες, ή και δογματική συμπεριφορά του τύπου : “είμαι ο “τάδε” και λέω ότι είναι αυτό. Μη ζητάτε λεπτομέριες,εγώ ξεύρω καλύτερα. Σεις τι να γνωρίζετε,αδαείς”.

Βούδες που “ξελακώθηκαν” από τηνσιωπή που επιβάλει ούτως ή άλλως το επάγγελμα που “ασκούν”. Σαν τα σαλιγγάρια,διάφοροι “περίεργοι”  που δηλώνουν ότι κάτι έχουν με την αρχαιολογία,με την ιστορία,με κάτι τέτοια τέλος πάντων. Μπούρδες. Συμβατικές κουβεντούλες,ίσα για να τους ξανακαλέσει ο Αυτιάς ή ο Παπαδάκης και ο Καμπουράκης,μπας και ξεφύγουν λίγο από την άνια της ενοχλητικής “ανωνυμίας” την οποίαν διάγουν μερικές δεκαετίες. Οψιμοι “Κάλχες” η και “πειραχτήρια”. Λες και νεοτερίζουν, ή “σοκάρουν” με το να λένε την αβασάνιστη γνώμη τους,έτσι δίχως  αιτιολογία,κάνοντας  λογικά άλματα πηδάνε από την μια βλακία στην άλλη σαν βατράχια. Δεν  μιλάνε πολύ. Θα το έχετε παρατηρήσει. Βγαίνουν για ένα-δύο λεπτά,σαν τους κόυκους στα ρολόγια και κατόπιν λένε “καληνύχτα σας”. Ενώ θα περίμενε κανείς να συμβαίνει το αντίθετο. Να μη τους σήκωνες απ’τις καρέκλες των τηλεοπτικών πάνελ. Οχι όμως…συμβαίνει το αντίθετο. Στα τηλέφωνα είναι,λένε την δογματική,αστήρικτη,ατεκμηρίωτη και βιαστική γνώμη τους και χάνονται. Θα αναρωτιέστε γιατί;  ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΟΥΝ.ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΑΓΝΟΙΑ.ΑΝΕΠΑΡΚΗ ΓΝΩΣΗ.ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΑΝΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ. Αρα πως να γεμίσουν τον χρόνο που θα τους δωθεί; Διαβάζοντας τον Τσελεμεντέ;

Κρίμα,πραγματικά. Ενώ θα έπρεπε να είχαμε “αετούς” έχουμε κάτι βολεμένα κουτορνήθια. Κάθε εξαίρεση,απλά δικαιολογεί τον κανόνα.

(Και τί δεν θα έδινα-αν ζούσε ο Λιαντίνης σήμερα-να άκουγα δια ζώσης μια 5ωρη διάλεξη-ποταμό με αφορμή τα νεοανακαλυφθέντα στην Αμφίπολη. Και εδώ κρίμα.  Και τυχεροί κάποιοι σημερινοί αρχαιο-αρουραίοι,που απέφυγαν αυτήν τη “σύγκρουση”).

Φυσικά,αναπόφευκτα, ενας από αυτούς θα αποδειχθεί ότι έχει δίκιο. Ολες οι εκδοχές έχουν ακουστεί. Αρα, αναπότρεπτα θα καταλήξουμε κάπου όταν η σκαπάνη φτάσει στο τέρμα και ένας από τους νεόφερτους γυρολόγους αρχαιοτηλεορασόπληκτους “ειδικούς”,ένας θα έχει δίκιο. Θα έχει αποδειχθέι σωστός…

…Και θα μας πρίξει τα αρχίδια,για καιρό. “σας τα έλεγα” “δεν με ακούγατε” “ορίστε λοιπόν”. κλπκλπ

Το ερώτημα είναι: η “πρόβλεψή” θα προέρχεται από εμπεριστατωμένη μελέτη και βαθειά γνώση,σε συνδυασμό με την οξυδέρκεια και την παρατηρητικότητα του,ή απλά θα είναι μια πρόβλεψη “Τζόκερ”; Το πιο πιθανό είναι το δεύτερο.

Γιατι πραγματικά, όπως σωστά διάβασα και κάπου αλλού: αν κάτι αποκαλύπτεται με αφορμή αυτήν την ανασκαφή,εκτός από τον ίδιο τον τάφο,είναι και η γύμνια,η έλειματική συμπεριφορά,η φτώχεια,η ένδεια η γνωσιολογική και επιστημονική των ένα κάρο “αρχαιολόγων” που μας φορτώθηκαν στις τηλεοπτικές  μας “πλάτες”. Μια οι σεισμολόγοι,μια ετούτοι, μια οι επιδημιολόγοι, μια ο ένας μια ο άλλος. Γεμίσαμε  “Αλέφαντους”. Και τους πληρώνουμε κι όλας.

Τί  χώρα είναι αυτή..; Δεν μπορεί κανείς να ζήσει. Εντάξει. Δεν μπορεί να πεθάνει. Αντε να το δεχθούμε. Δεν μπορεί κατόπιν ούτε να ησυχάσει στον τάφο του. Αντε να το καταπιούμε και αυτό. Αλλά να μη μπορεί να “ανακαλυφθεί” και από τον τάφο του πια; Ούτε αυτό ρε πούστη μου δεν πετυχαίνουμε;

ΥΓ. Υπάρχουν ασφαλώς-όπως σε κάθε περίπτωση άλλωστε- και οι “ανατρεπτικοί”, οι “αντισυμβατικοί” ενασχλούμενοι με το θέμα, όπου παρουσιάζουν,εκθέτουν απόψεις αρκετά “προχώ” και “τραβηγμένες”. Οπως ας πούμε ότι στον τύμβο Καστά είναι θαμένος ο “Μέγας”. Οτι πιθανόν να γίνουμε μάρτυρες της αποκάλυψης της μεγαλύτερης σκευωρίας-παραπλάνησης που δοκίμασε άνθρωπος στην ιστορία.Οτι κάποτε,έγινε μια “τρίπλα” στη διαδρομή μεταξύ Βαβυλώνας-Μέμφιδας -Αλεξάνδρειας και Αμφίπολης, που τέτοια δεν θα την έκανε ούτε ο Μαραντόνα. Ο άλλος “θεός”.

Και έξω να πέφτουν. Και καμιά σχέση τελικά να μην έχει η ιστορία αυτή με τον Μέγιστο των Ελλήνων (καμιά αποκλείεται να μην έχει έτσι κι αλλιώς,αφού μιλάμε για γεγονότα που απέχουν από αυτόν το πολύ μερικές δεκαετίες,αν δεν είναι σύγχρονά του). Και μπαρούφες να αποδειχθούν.Και να έχουν μπερδέψει το συναίσθημα με την επιστημονική δεοντολογία.Οτι και αν συμβεί, ένα έχω να πω: ότι  σε αυτό το ταξίδι που αναγκαστικά-όπως και χιλιάδες άλλοι- έχω μπει,και έχω διαβάσει πραγματικά ένα κάρο δηλώσεις-άρθρα,κείμενα γύρω και πέρα, ή με αφορμή το θέμα της Αμφίπολης, οφείλω να ομολογήσω πως τα πιο τεκμηριωμένα,τα πιο ολοκληρωμένα, τα πιο άρτια αιτιολογημένα και καλύτερα δομημένα,είναι τα άρθρα που γράφουν αυτοί οι τελευταίοι. Οι “ονειροπαρμένοι”. Αυτοί που μπερδεύουν το “θέλω” με το “είναι”. Φυσικά όχι όλοι. Υπάρχουν και αρκετοί που άριστα θα επρεπε να προαυλίζονται στο Δαφνί.  Αλλά και κάποιοι άλλοι, εχουν το μεράκι,την κάψα,την όρεξη ασφαλώς, την βουλιμία για γνώση και πνευματική αναρίχηση,που τις περισσότερες φορές στα κείμενά τους, στον λόγο τους είναι πιο σαφείς,πιο ολοκληρωμένοι, πιο “διαβασμένοι” και πιο έτοιμοι να σου προσφέρουν μια θεωρία,μια πιθανότητα λογικοφανή, έστω και μικρών πιθανοτήτων απόδειξης, από ‘οτι οι “συμβατικοί” Αρβελέρ, Βαλαβάνιδες,Τζάλες Τιβέριοι …οι οποίοι μυρίζουν μούχλα,φορμόλη, και πιάνονται από τα “τειχη” της συμβατικής Ιστορίας,αυτής της καριόλας και γεμάτης ψέματα πουτάνας, για να μη πέσουν σε κανένα βάραθρο άγνοιας.

Προτιμώ το Παραμύθι από την “Ιστορία”. Που νομίζετε  ότι κρύβονται τα περισσότερα -και μεγαλύτερα- ψέματα και που οι περισσότερες -και μεγαλύτερες- αλήθειες;

Όπως τον θελει το ομορφοπαιδο, τοτε τυφλα να εχει και ο Μεσι. Εμενα π.χ δε με ηθελε πριν 2 βδομαδες και στη πρωτη φαση τρωω ένα σουτ στο αριστερο αστραγαλο. Το ποδι ισα που δεν ακουμπαγε το εδαφος- παρτο το γυρισμα και το διάστρεμμα από το πουθενα κυριολεκτικα. Να πω ότι ειμαι και κανας περιεργος χοντρος αγυμναστος που παω πρωτη φορα σε προπονηση? 2 φορες την εβδομαδα σε 9χ9 με τους αγωνες τις Δευτερες να είναι βρετανικοί, δηλαδη φαουλ που εδώ είναι καρτες, πανω είναι απλα strong challenge- απολυτα φυσιλογικα. Το ποδοσφαιρο είναι αντρικο αθλημα και οποιον το κανουνε βαβα και δεν αντεχει ας παιξει βολευ η τεννις. Που εχει και το δυχτακι στη μεση και είναι ολοι ασφαλεις. Ακου εκει αθλημα χωρις φαουλ! Εδώ ταβλι παιζεις και αμα σου ανοιξει κυνδυνευεις να στο κλεισουνε στο χερι.
Χτες το ματσακι ηταν πολλα λιγα δηλαδη λιγα είναι τα 2 του Gay, ένα που εβαλε και ένα που εχασε από αυτά που δεν χανωνται και πολλα είναι αν όχι οι ΟΚΤΩ (8) επεμβασεις του Ρομπερτο αλλα ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ οι πεντε. Ευκολα το ειχε το ντορτι-ταληρο ο ομορφος αν βαλουμε και το ένα που εδιωξε πανω στη γραμμη στο πρωτο κορνερ ο αμυντικος.
Φυσικα και ο τερματοφυλακας είναι μελος της ομαδας και παικτης της και φυσικα και είναι και σημαντικοτατο μερος του παιχνιδιου. Εκανε τεραστιο ματσακι ο Ισπανος αλλα και η κολαρα του δεν εχει πατο. Θα δεχτω και μπραβο του, 3-4 καθοριστικες αποκρουσεις αλλα το να κανει τη μια τη σεντρα-σουτ-λομπα ο Πογκμπα και να τη βγαζεις εσυ από το πουθενα η το άλλο που σου γυρναει το χερι και παει δοκαρι και μετα δεν γυρναει καν σε έναν από τους 3-4 επιτιθεμενους είναι καθαρη κολαρα. Όπως κολαρα είναι και η εμπνευση του μπαρμπα-Αμπινταλ να αφησει τη μπαλλα τελευταια στιγμη να περασει αντι να τη διωξει, και πεταχθηκε ΧΩΡΙΣ να βλεπει που και του ηρθε πανω στο χερι στον αερα..
Ο Gay που ολοι μας λενε ότι εκανε λεει τεραστιο ματς και λοιπες εξυπναδες, εκανε ευκολα ένα από τα χειροτερα παιχνιδια που εχω δει από πλευρας κοουτσαρισματος. Ο ομορφος κοιταγε μη χασει καμμια τσακιση το κοστουμι και δεν εβλεπε 90 λεπτα ότι το ματς το εκανε ο Ασαμοα και ο Λιχσταινερ δηλαδη τα δυο χαφ στον ασβεστη. Ειχε ριξει ολο το κοσμο στο Πιρλο ο οποιος ειχε τραβηχτει πολύ πισω για να απασχολει τον Αλβανο και ειχε αδειασει τις ακρες του. Μετα το 60’ που βγηκε ο Πιρλο ξυπνησε ο ΥΠΝΑΡΑΣ και τραβηξε παικτες στα ακρα. Παλι του την εκανε ο Αλεγκρι όμως και αυτό είναι κατορθωμα. Ξερω τον Αλεγκρι από την εποχη του στη Μιλαν. Ο τυπος είναι πιο προβλεψιμος και από τον Τεννε. Μας κατεστρεψε εμας 2 χρονια και ακομη δεν εχουμε συνελθει. Ηδη μια ομαδα που ειχε ταχυτητα και εσκαγε τον αντιπαλο την εχει κατεβασει να παιζει σιγα σιγα μη σπασουνε τα αυγα. Ο Βινταλ χτες είναι ζητημα να εκανε 3 κουρσες όταν επι Κοντε οργωνε κανονικα.
Εκει γυρω στο 65-70 κανει τη κλασσικη του κινηση: Τραβαει εξω το φουνταριστο του τον Τεβες για να αδειασει ο κοσμος στη περιοχη και φορτωνει τη μια πλευρα. Χτες την αριστερη με Τεβες, Πογμπα και ασαμοα μαζι . Ο Μιτσελ στη κοσμαρα του κανονικα, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΧΑΜΠΑΡΙ ΤΙΠΟΤΑ και αφηνει την ομαδα δεξια να το κανουν γιο-γιο στη γραμμη στο υψος της περιοχης και εχει αναψει τη λαμπαδα στο Ρομπερτο. Ο Μανιατης είναι εξαφανισμενος καπου στο χωροχρονο να παλευει με τον Κιελινι !!! – άλλη μεγαλη ιδεα αυτή να βαλεις το κοντοπιθαρο να παλευει με το θηριο τις γιομες- και επαιζε λεει και ο Μητρογλας ο οποιος αφου δεν ειχε αντιπαλο τον Εργοτελη ΑΠΛΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ. Ωραιο συστημα…
Η μπαλλα όμως η μαλλον το αποτελεσμα σε κανει μαγκα η δαγκα. Οποτε μαγκας ο ομορφος που αντι να είναι στο 2-5 και ευκολα παραπανω , νικησε..
ΥΓ Στα 3-4 τετ α τετ, όταν εισαι φατσα με το τερμα μονος σου ΔΕΝ το σκοτωνεις. Οσο περισσοτερο δυναμη βαζεις στη μπαλλα τοσο λιγοτερο σημαδι εχεις. Πλασε να γραψει και ας είναι μπροστα σου όχι ο Ρομπερτο μονο αλλα μαζι και ο Μπουφον με τον Τσεχ παρεα. 7,5 μετρα είναι το τερμα ποσο να καλυψει ακομη και με τα χερια ανοιχτα? Τα 2? Ο Μεσι που σχεδον ΟΛΑ τα κοντινα τα κανει πλασαριστα χαζος είναι?
ΥΓ2 ΣΤΟ ΑΛΒΑΝΑΚΙ που εκανε τη γνωστη κινηση θα πει κανεις τιποτα? Η αμα την εκανε ο αντιπαλος θα του διδασκαμε ηθος?
ΥΓ3 Ρε τι καλο παιδι αυτος ο Μανιατης? Χτες δε μιλαγε δε ακουγωταν καν. ΚΟΤΑ ΛΥΡΑΤΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΚΟΡΑΚΙ. Δειτε τον μεθαυριο με το βαζελο πως θα μανουριαζει από το πρωτο λεπτο.

Σημερα παιζουν Χριστιανοι-Λιονταρια. Η Παναγια μαζι μας

Ειπαμε εδω ειναι Βαλκανια αρα οι νομοι ερμηνευωνται οπως μας βολευουν. Αν δεν μας βολευουν δεν τους ακολουθουμε καν, γιατι ειμαστε και ‘μαγκες’.

Ο αθλητικός δικαστής του ΕΣΑΚΕ απέρριψε ως «απαράδεκτη» την ένσταση των «ερυθρολεύκων» που έκαναν λόγο για παράβαση των κανονισμών για την είσοδο και παρουσία του προέδρου της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, Δημήτρη Γιαννακόπουλου, στο γήπεδο παρά την τιμωρία του.

Προφανώς ο αθλητικός δικαστής έκρινε πως η παρουσία του ισχυρού άνδρα του «τριφυλλιού» δεν επηρέαζε την εξέλιξη του αγώνα, ενώ διαφορετικό σκέλος είναι το αν θα επιβληθεί επιπλέον τιμωρία στον πρόεδρο της ΚΑΕ Παναθηναϊκός.

Πως μπορούσε να επηρεάσει την εξέλιξη του αγωνα ο Τρακης? Να βαλει κανα τριποντο από το παγκο? Να ταξει εξτρα μεριδα πιττογυρα στο timeout? Να πεταξει ασπιρινες στο παρκε να γλυστρανε μονο οι γαυροι? ΑΣΤΕΙΟ ΑΘΛΗΜΑ ΑΣΤΕΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΕΠΤΑ (7) μαζεψε χτες η αρμαδα στην αμυνα με Κωστακη (εκανε και ένα πεναλτυ), Τορο και Χολεμπας. Μαζεψατε ολους τους παικταραδες που τους βλεπατε εδώ να παιζουν φιλικα με τους Κομποτιακους που τους μαρκαραν μα τα ματια και νομιζατε ότι κατι γινεται..Τα εχετε πιασει τα λεφτα σας με τη παικτουρα το Κωστακη το τσαφ. Ο οποιος δηλωσε ότι αμα φας λεει τα πρωτα μετα σε παιρνει η κατηφορα!! ΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΑΥΤΟ ΔΗΛΩΣΕ!! Θα φατε καλα με το παγκοσμιο..

ΕΥΧΩΜΑΙ σημερα να ζησουμε άλλη μια ευρωπεηκη νυχτα με τη Γιουβε. Ότι και να γινει ελπιζω να φυσηξει ξαφνικα (ετσι δεν μας ελεγαν τοτε με τον Κοντε?) και μαλιστα να εχει αρκετο αερα να δουμε μπολικα. Αν και με αυτόν τον Μποτια και τον μπαρμπα Αμπινταλ και με απνοια βλεπω τον προπονηταρα να ψαχνει κομπιουτερακι. ΑΜΗΝ