Το ντέρμπυ λοιπόν αναλύθηκε. Παρααναλύθηκε θα έλεγα πιο σωστά. Παίξαμε όλοι στο παιχνίδι αυτό. Και χονδρικά συμφωνήσαμε κι όλοι για τα αίτια. Παράλληλα γίνανε και κάποιες εκπομπές δήθεν σοβαρών δημοσιογράφων, που εκτός από την ανάλυση, άφησαν υπονοούμενα για τα αποδυστήρια στο διάλειμμα του αγώνα, όπως και για πιθανά στησίματα. Όλα είναι μέσα στο παιχνίδι πλέον.
Φυσικά ο Ηλιόπουλος δεν πήρε κάποια τελεσίδικη απόφαση. Το μόνο που έκανε ήταν να αναβάλει το ταξίδι του και να ξαναπρήξει τα απαυτά του Αλμέιδα. Διότι δεν ήταν η πρώτη φορά. Κι είναι κάτι που ενοχλεί τον ψυχάκια ( γεγονός 1 ), που θέλει να δουλεύει απερίσπαστος. Ο Ηλιόπουλος όμως δουλεύει τεχνοκρατικά και λίγο εφοπλιστικά. Οπότε θέλει να μαθαίνει τα πάντα, να επεμβαίνει παντού και φυσικά να μην παίρνει άμεσες αποφάσεις ειδικά τώρα που έχουμε τα δυο παιχνίδια με τον Άρη ( γεγονός 2 ).
Άρα δεν τίθεται θέμα Αλμέιδα προς το παρόν. Τίθεται αν η ΑΕΚ αποκλειστεί στο κύπελλο; Θα αποφύγω να το απαντήσω κι αυτό αλλά θα πάω απλά λογικά. Γιατί χώρισε ο προπονητής την ομάδα σε διαφορετικά γκρουπ ( γεγονός 3 ); Για να δουλέψει πιο καλά με τους αθλητές που θα παίζανε στο τηγάνι ή επειδή φοβόταν μην διαρρεύσει η τακτική του στους αντιπάλους; Ό,τι θέλετε απαντείστε, δεν έχω κάποιο ιδιαίτερο θέμα.
Στα δυο παιχνίδια λοιπόν που έρχονται, θα παίξουν οι ίδιοι ή θα χρειαστεί κάποιο rotation ; Αυτοί που θα αλλαχτούν θα είναι για να χρησιμοποιηθούν στου Χαριλάου ή εκεί θα πάμε με το rotation ; Ή μήπως δεν θα γίνουν κι ιδιαίτερες αλλαγές, διότι ” στις ήττες οι παίκτες πρέπει να στηρίζονται ; ” Μπόλικα πράματα στο μυαλό του Αλμέιδα, που όπως λέει μέχρι κι ο αγαπητός Κώστας, ” ο Ματίας μοιάζει μπερδεμένος ” ή όπως λέει η άλλη η μπαλαδόφατσα, ” όπως αυτός έφτιαξε την ομάδα του νταμπλ, έτσι και μπορεί να την διορθώσει “.
Κι εγώ λέω μακάρι. Διότι πράγματι προέχει η ενότητα της ομάδας κι όχι άλλη μια κόντρα αεκτζήδικη για τον Αλμέιδα ή για τον Ρότα. Το ερώτημα όμως είναι ένα : Ποιοι είναι οι αγωνιστικοί πυλώνες πάνω στους οποίους θα στηριχτεί ο προπονητής ; Τα παιδιά ή τα αποπαίδια; Ποιοι θα παίξουν για τον προπονητή, ποιοι για το club και ποιοι για τον εαυτό τους; Κι όλα αυτά τα λέω διότι ο ίδιος ο Αλμέιδα τα έχει καταφέρει έτσι. Αυτήν την στιγμή που μιλάμε πέφτουν κορμιά στις προπονήσεις ή αυτές έχουν διαδικαστικό χαρακτήρα;
Με γκέλα το Σάββατο κι αποκλεισμό την Τρίτη, στέκεται κανείς Αλμέιδα στην ομάδα; Με 50 – 50 επιτυχίες, κερδίζεται κάποιος χρόνος ίσως, και δεν κοιτάμε τα επόμενα – πάλι δύο – εκτός έδρας. Όπου πλέον είμαστε στη φάση ότι κάθε Κυριακή θα μιλάμε, θα χειροκροτάμε, θα αμφισβητούμε ή θα αναθεματίζουμε. Διότι όπως και να πάει το πράμα, ο προπονητής μπήκε στην αμφισβήτηση. Πρώτον από την διοίκηση, δεύτερον από το τημ του και τρίτον από μερίδα του κόσμου. Και φυσικά κιι από κάποιους δημοσιογράφους.
Το ακόμα βασικότερο όμως είναι ότι ο Αλμέιδα έφτασε στο σημείο να αμφισβητεί ο ίδιος τον εαυτό του. Πρώτον διότι αυτοί που έφερε δεν του προσφέρουν τίποτα και δεύτερον διότι αμφισβήτησε την ενότητα του νταμπλ. Στο σύστημα του της ταχυδύναμης αλλά και σε κάποιες προσωπικότητες, που μπορούσαν και τον βοήθαγαν στην διάρκεια του αγώνα. Και μιλάω για μέσα στο γήπεδο ( οι φήμες περί Βίντα και Περέιρα έχουν πλέον επαληθευτεί, γεγονός 4 ). Κι είναι τέτοια η προσωπική του αμφισβήτηση, που υπερισχύει κι ένας εγωπαθής εγωισμός που θυμίζει εποχές προσωπικής αυτοκαταστροφής ( διάλειμμα στο τηγάνι, γεγονός 5 ), που είτε σκόπιμα είτε από απλή θολούρα, μοιάζει ότι είναι αμέτοχος. Ότι δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει και σε ποιον σύλλογο βρίσκεται ( άστο το τηγάνι, αλλά βάλε τις γκέλες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα και που έχουν φέρει την ομάδα στο -8 βαθμολογικό κέρδος σε σχέση με πέρσι ).
Τώρα λοιπόν είναι η στιγμή που δένουμε τις ζώνες. Διότι πλέον έχουμε τον Ριμπάλτα αλλά και τον Ηλιόπουλο σε συλλογισμό και σε σκεπτικισμό αντίστοιχα. Και θέλουμε και ζώνες για ψυχραιμία σε ενδεχόμενη επερχόμενη καινούργια αποτυχία ή ζώνες για να μην φύγουμε στα κάγκελα αν η ομάδα διαπρέψει, όπως είναι το ευκταίον ή το λογικό με βάση το ρόστερ που διαθέτει. Δεν παίζουμε εξ άλλου και με την Μποταφόγκο. Όπως φυσικά δεν ήταν τέτοιος κι ο γάβρος, που έχανε παίκτες βασικούς είτε πριν είτε στην διάρκεια του αγώνα.
Εγώ, που φυσικά είμαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης, κοιτάω τα γεγονότα που μέτρησα, βάζω το παράπονο μου για παίκτες που έχουν αδικηθεί, λυπάμαι για το όλο ποδοσφαιρικό θέαμα που έχω δει μέχρι τώρα, και εντελώς καθαρά λέω ότι δεν έχω πλέον καμία εμπιστοσύνη στον Αλμέιδα. Και μιλάω καθαρά προπονητικά. Για να έχετε εδώ στον χώρο την άποψη μου και να ασκήσετε οποτεδήποτε θελήσετε την όποια κριτική σας.
Ζήτω οι ζώνες και ζήτω η ΑΕΚ.
Υγ. Η τελευταία παράγραφος μου σημαίνει ότι από εδώ και πέρα υπεύθυνη θα είναι η διοίκηση.