Και κερατάς και δαρμένος

ΤΜΗΜΑ ΕΝΟΧΙΚΟ

Αριθμός Απόφασης 1737/2013

ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Χριστίνα Πουρνάρα, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Αλεξάνδρα Τζαμικόσογλου, Πρωτοδίκη και Ναστούλα Εύα, Πρωτοδίκη – Εισηγήτρια, και από τη Γραμματέα Βασιλική Βασιλοπούλου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την 7η Φεβρουαρίου 2013 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Της ενάγουσας : Ανώνυμης Εταιρεία με την επωνυμία «ELXIS ENGINEERING ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ Α.Ε.» με τον διακριτικό τίτλο «ELXIS Σ.Μ. Α.Ε.» που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Σεραφείμ Τσούκου.

Του εναγομένου : Αθλητικού Σωματείο με την επωνυμία «ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ ΑΕΚ» που εδρεύει στη Ν. Φιλαδέλφεια Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Γεωργίου Κατσαδήμα.

Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 23-12-2008 αγωγή της που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 236837/12491/31 -12-2008, προσδιορίστηκε προς συζήτηση για τη δικάσιμο της 23-09-2010 και κατόπιν αναβολής για τη σημερινή δικάσιμο και εγγράφηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά μεν τη διάταξη του άρθρου 681 ΑΚ, με τη σύμβαση, έργου ο εργολάβος έχει υποχρέωση να εκτελέσει το έργο και ο εργοδότης να καταβάλει τη συμφωνημένη αμοιβή, κατά δε τη διάταξη του άρθρου 694 ίδιου Κώδικα, η αμοιβή του εργολάβου καταβάλλεται κατά την παράδοση του έργου (ΑΠ 962/1996 ΕΕΝ 1998. 160, ΑΠ 499/1984 ΝοΒ 33. 420, ΑΠ 483/1981 ΝοΒ 30. 50). Από το άρθρο 216 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό προς τα άρθρα 681 και 694 ΑΚ, συνάγεται, ότι για το ορισμένο αγωγής, με την οποία επιδιώκει ο εργολάβος να υποχρεωθεί ο εργοδότης και του καταβάλει την για το εκτελεσθέν έργο συμφωνηθείσα αμοιβή του, πρέπει να διαλαμβάνει τα κύρια στοιχεία της μεταξύ των διαδίκων (εργολάβου-εργοδότη) καταρτισθείσης συμβάσεως έργου, δηλαδή: 1) το χρόνο καταρτίσεως της συμβάσεως έργου και το έργο πού με αυτή (σύμβαση) ανέλαβε να εκτελέσει ο εργολάβος, 2) ότι το αναληφθέν έργο εκτελέσθηκε και παραδόθηκε από τον ενάγοντα-εργολάβο και 3) τη συμφωνηθείσα για το έργο αυτό αμοιβή (ΑΠ 590/2002 Τρ.Νομ.Πλ.Νόμος, ΑΠ 412/1993 ΕλλΔνη 36(1995).376, ΕΘ 2747/1998 ΔΕΕ 1999.203). Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 361 και 694 παρ. 1 ΑΚ, συνάγεται, ότι στη σύμβαση μίσθωσης έργου ο εργολάβος οφείλει έναντι του κυρίου του έργου να εκπληρώσει πρώτος τόσο την κύρια υποχρέωση του, δηλαδή εκείνη της κατασκευής του έργου, όσο και κάθε άλλη υποχρέωση του, η οποία, βάσει συμβατικού όρου, ανάγεται σε κύρια υποχρέωση, μόλις, δε, προβεί στην εκπλήρωση των εν λόγω υποχρεώσεων του, δικαιούται να ζητήσει την αμοιβή του ταυτόχρονα με την παράδοση του έργου. Συνεπώς, ο εργολάβος υποχρεούται σε προεκπλήρωση, η υποχρέωση του, δε, αυτή αποτελεί εξαίρεση από τις γενικές αρχές, που ισχύουν στις αμφοτεροβαρείς συμβάσεις. Ωστόσο, η ως άνω διάταξη είναι ενδοτικού δικαίου και επομένως μπορεί να συμφωνηθεί μεταξύ των συμβαλλομένων όχι μόνο, ότι ο εργολάβος δεν υποχρεούται σε προεκπλήρωση, αλλά, αντίθετα, ότι ο εργοδότης υποχρεούται να καταβάλει την αμοιβή ή μέρος αυτής σε χρόνο προγενέστερο της παράδοσης του έργου, δηλαδή, ότι αυτός υποχρεούται σε προεκπλήρωση. Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 694 παρ. 2 ΑΚ, εάν η παράδοση του έργου και η καταβολή της αμοιβής συμφωνήθηκε να γίνουν τμηματικά, η αμοιβή καταβάλλεται, μόλις γίνει η παράδοση κάθε τμήματος.

Με την υπό κρίση αγωγή της, η ενάγουσα ανώνυμη εταιρεία εκθέτει, ότι, δυνάμει της από 25-02-2003 σύμβασης έργου που κατάρτισε το εναγόμενο σωματείο με το αναφερόμενο, μη διάδικο στην παρούσα δίκη, μελετητικό γραφείο, ανατέθηκε στο τελευταίο η μελέτη, επίβλεψη και παροχή υπηρεσιών τεχνικού συμβούλου του έργου «Νέο Κέντρο Αθλητισμού και αναψυχής ΑΕΚ», κατά τους ειδικότερους όρους, που εκτίθενται στο ένδικο δικόγραφο. Ότι στην ίδια σύμβαση συμβλήθηκε μεταξύ άλλων και η ίδια (ενάγουσα), η οποία ανέλαβε την περιγραφόμενη εκπόνηση της ηλεκτρομηχανολογικής μελέτης πολεοδομίας. Ότι για την οριστική μελέτη, δηλαδή για τα σχέδια που θα υποβάλλονταν στην πολεοδομία για την έκδοση της οικοδομικής άδειας συμφωνήθηκε αμοιβή 360.000 ευρώ ενώ για την μελέτη εφαρμογής, η οποία θα εμπεριείχε τις λεπτομέρειες για την άρτια κατασκευή του γηπέδου, συμφωνήθηκε αμοιβή 240.000 ευρώ. Ότι περαιτέρω συμφωνήθηκε πως το αναλογούν ποσό του ΦΠΑ θα βάρυνε το εναγόμενο. Ότι ως τρόπος καταβολής της αμοιβής, σύμφωνα με τον υπ’ αριθμ. 10 όρο της σύμβασης ορίστηκε ότι ποσοστό 30% θα δινόταν ως προκαταβολή αμοιβής για το κάθε στάδιο, 50% με την παράδοση του αντίστοιχου σταδίου και 20% με την έγκριση από τον αρμόδιο φορέα, εάν προϋποτίθεται τέτοια (έγκριση), άλλως το υπόλοιπο συμφωνήθηκε να καταβληθεί δύο μήνες μετά την παράδοση του σταδίου. Ότι η ίδια εκτέλεσε την οριστική μελέτη προβαίνοντας στις περιγραφόμενες αναλυτικά εργασίες, η αμοιβή της δε για την ως άνω εκπόνηση, ανέρχονταν κατά τα ανωτέρω, στο ποσό των 360.000 ευρώ, που επαυξάνεται κατά το ανάλογο ποσό του ΦΠΑ. Ότι παρά το γεγονός ότι η ίδια (ενάγουσα) εκτέλεσε και παρέδωσε εμπρόθεσμα το έργο, το εναγόμενο της κατέβαλε τμήμα μόνο της αμοιβής της, ποσού 57.000 ευρώ και μάλιστα χωρίς τον ΦΠΑ, ύψους 10.260 ευρώ, ενώ το τελευταίο αρνείται να της καταβάλει την υπόλοιπη αμοιβή της, η οποία, κατά τη συμφωνία τους, ανέρχεται σε 303.000 ευρώ, πλέον ΦΠΑ 57.570,00 ευρώ. Ότι η ίδια (ενάγουσα) δεν παρέδωσε την μελέτη εφαρμογής καθώς τον Σεπτέμβριο του 2003 διεκόπη, σε εκτέλεση σχετικών δικαστικών αποφάσεων, η εκτέλεση του επιδίκου έργου. Με βάση τα περιστατικά αυτά, και μετά την νομότυπη, τόσο με το δικόγραφο των κατά το άρθρο 237 παρ. 1 του ΚΠολΔ, προτάσεων της όσο και με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, παραίτηση της ενάγουσας από το κονδύλιο ύψους 10.260 ευρώ που αντιστοιχεί στο ΦΠΑ επί της αμοιβής που της έχει ήδη καταβληθεί και μετά από την παραδεκτή μετατροπή του καταψηφιστικού αγωγικού αιτήματος σε έντοκο αναγνωριστικό, (άρθρα 294, 295 και 297 ΚΠολΔ για το νομότυπο περιορισμό του καταψηφιστικού αιτήματος σε αναγνωριστικό δια των προτάσεων βλ. ΑΠ 1308/2004 ΕλλΔνη 2005.74, ΑΠ 652/2003 ΕλλΔνη 2004.1023), η ενάγουσα ζητεί να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγομένου, να της καταβάλει το οφειλόμενο ποσό της αμοιβής της ύψους 303.000 ευρώ, πλέον ΦΠΑ 57.000 ευρώ, νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής, να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί το εναγόμενο στην πληρωμή των δικαστικών της εξόδων.

Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η κρινόμενη αγωγή αρμοδίως καθ’ ύλη και κατά τόπο φέρεται για συζήτηση, ενώπιον του Δικαστήριο τούτου (άρθρα 7,9, 18 παρ.1 σε συνδυασμό με 14, 25 παρ. 2, 33 του ΚΠολΔ), κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία, και είναι επαρκώς ορισμένη, απορριπτόμενων των περί του αντιθέτου αιτιάσεων του εναγομένου, αφού διαλαμβάνονται στο δικόγραφο της, κατά το άρθρα 111 παρ. 2, 118 παρ. 4 και 216 παρ. 1 του ΚΠολΔ, όλα τα εκ του νόμου απαραίτητα στοιχεία της και δη η καταρτισθείσα σύμβαση έργου, το συμφωνηθέν έργο, το εκτελεσθέν έργο, η συμφωνηθείσα για κάθε εργασία αμοιβή, που είχε οριστεί, ο χρόνος παράδοσης και η παράδοση του στην εναγόμενη εργοδότρια (ΑΠ 1367/2003 ΕλλΔνη 2004, 1056, ΕφΑΘ 6241/2003 ΕλλΔνη 2004, 1513, ΕφΑΘ 36/2003 ΕλλΔνη 2004, 258) σύμφωνα με τα όσα σχετικά διαλαμβάνονται στην ανωτέρω νομική σκέψη, και είναι περαιτέρω νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 341, 346, 361, 681, 694 του ΑΚ, 176,191 παρ.2 ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος για την κήρυξη της απόφασης προσωρινά εκτελεστής που είναι μη νόμιμο εφόσον τούτο συνάδει μόνο με αγωγές καταψηφιστικού χαρακτήρα ενώ για τη νομιμότητα του αιτήματος της αναγνώρισης οφειλής τόκων από το χρόνο επίδοσης της αγωγής που θεωρείται ως όχληση παρά το, μεταγενέστερο της ασκήσεως της, γεγονός της τροπής του αγωγικού αιτήματος σε αναγνωριστικό, βλ. ΟλΑΠ 13/1994 ΕλλΔνη 1994, 1260, ΑΠ 1122/2000 ΕλλΔνη 2000, 1664). Συνακόλουθα θα πρέπει η αγωγή, να ερευνηθεί περαιτέρω για να κριθεί η βασιμότητα της από ουσιαστική άποψη δεδομένου, ότι, μετά τη μετατροπή του αιτήματος από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό, δεν απαιτείται η καταβολή δικαστικού ενσήμου.

Η νομιμοποίηση του διαδίκου κατ’ αρθρ. 216 ΚΠολΔ, απορρέει κατά κανόνα αμέσως από το νόμο και κυρίως από διατάξεις του ουσιαστικού ή και του δικονομικού δικαίου και εκείνος, που εμφανίζεται κατά το ουσιαστικό δίκαιο δικαιούχος ή υπόχρεος, νομμοποιείται καταρχήν, ως ενάγων ή εναγόμενος, αντίστοιχα (βλ. ΑΠ 26/2005 ΕλλΔνη 46.1462). Για τη νομιμοποίηση, συνεπώς, προς διεξαγωγή συγκεκριμένης δίκης, αρκεί καταρχήν ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι αυτός και ο εναγόμενος είναι υποκείμενα της επίδικης έννομης σχέσης (ΕφΙωαν 21/2005, ΕΝ 2005,574). Τα θεμελιωτικά στοιχεία της νομιμοποίησης, ενεργητικής και παθητικής, πρέπει να αναγράφονται στο δικόγραφο της αγωγής, για να προκύπτει ο σύνδεσμος του ενάγοντος και του εναγομένου προς την επίδικη έννομη σχέση, γιατί ο ισχυρισμός για τη νομιμοποίηση αποτελεί αναγκαίο στοιχείο της αγωγής, η δε συνέπεια της παράλειψης αναφοράς των στοιχείων νομιμοποίησης στο δικόγραφο της αγωγής, είναι το απαράδεκτο αυτής (βλ. Β, Βαθρακοκοίλη, ΚΠολΔ, άρθρο 6:8,.. τ. Α\ σελ. 395, ΕφΑΘ 5685/1999 ΕλλΔ 41, 526). Σε περίπτωση δε έλλειψης απόδειξης της νομιμοποίησης, η αγωγή απορρίπτεται όχι σαν απαράδεκτη, αλλά σαν ουσιαστικά αβάσιμη (Μπέης, Ερμηνεία, άρθρο 68. σελ. 360).

Εν προκειμένω, το εναγόμενο αρνείται την αγωγή και περαιτέρω προέβαλε ένσταση ελλείψεως παθητικής νομιμοποίησης του, συνισταμένη στο ότι η επίδικη σύμβαση καταρτίσθηκε, κατά παράβαση των καταστατικών του διατάξεων, ήτοι χωρίς τη σύμπραξη της γενικής του συνέλευσης και σε κάθε περίπτωση χωρίς τη συμμετοχή του γενικού γραμματέα και του ταμία του, ως εκ τούτου, δε, η επίδικη σύμβαση, δεν παράγει δεσμευτικές συνέπειες για το ίδιο, ισχυρισμός ο οποίος, ναι μεν είναι ερευνητέος στα πλαίσια εξέτασης της ουσίας της υπόθεσης, ως ένσταση όμως τυγχάνει απορριπτέα ως μη νόμιμη, αφού, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην προηγηθείσα μείζονα σκέψη, η αιτίαση ανάγεται στην ουσιαστική βασιμότητα του σχετικού αγωγικού ισχυρισμού και όχι σε παράλειψη παράθεσης των στοιχείων εκείνων που δικαιολογούν την άσκηση της αγωγής και κατά του εναγομένου αυτού. Περαιτέρω, το εναγόμενο παραδεκτά με τις νομοτύπως κατατεθείσες προτάσεις του, σε συνδυασμό και με τα εκτιθέμενα στα πρακτικά, προέβαλε τον ισχυρισμό ότι η καταρτισθείσα δικαιοπραξία είναι άκυρη, καθόσον αντίκειται σε απαγορευτικές διατάξεις νόμων και δη σε αυτές των άρθρων 4, 24, 26, 28 του Συντάγματος. Ειδικότερα, ισχυρίζεται ότι, όπως κρίθηκε αργότερα, η ανέγερση του γηπέδου θα είχε σοβαρές δυσμενείς επιπτώσεις στο οικιστικό περιβάλλον και στην ποιότητα της ζωής των κατοίκων της Νέας Φιλαδέλφειας και των Αθηνών γενικότερα, και επομένως η κρινόμενη σύμβαση είναι άκυρη. Πλην, όμως ο ανωτέρω ισχυρισμός τυγχάνει μη νόμιμος και απορριπτέος, καθόσον αυτό που κρίθηκε ότι αντιβαίνει στις διατάξεις περί προστασίας του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος ήταν η εκσκαφή της παραχωρούμενης έκτασης προκειμένου να ακολουθήσει η ανέγερση του γηπέδου. Πλην όμως, αντικείμενο της επίδικης σύμβασης αποτελούσε η εκπόνηση μίας ηλεκτρομηχανολογικής μελέτης για το νέο γήπεδο, ζήτημα διάφορο του προηγουμένου και ως εκ τούτου ο ισχυρισμός του εναγόμενου περί ακυρότητας της επίδικης δικαιοπραξίας, η οποία αυτή καθεαυτή δεν αντιβαίνει στις αναφερόμενες διατάξεις του νόμου, πρέπει να απορριφθεί. Ομοίως, η επιχειρούμενη να θεμελιωθεί στην διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ, ένσταση περί καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος της ενάγουσας, θα πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμη καθώς ουδόλως προβάλλονται πραγματικά περιστατικά θεμελιωτικά της ανωτέρω ένστασης, πλην της κατά τα ως άνω ακυρότητας της δικαιοπραξίας, ισχυρισμός ο οποίος απορρίφθηκε.

Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα αποδείξεως που εξετάσθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης (το εναγόμενο δεν επιμελήθηκε την εξέταση μάρτυρα), και όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται με τα δικόγραφα των νομότυπων, κατά το άρθρο 237 παρ.1 του ΚΠολΔ, προτάσεων τουζ, ορισμένα εκ των οποίων αναφέρονται ειδικότερα κατωτέρω χωρίς όμως να παραλείπεται κανένα για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς και τα οποία (έγγραφα) λαμβάνονται υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδείχθηκαν κατά την κρίση του Δικαστηρίου τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Η ενάγουσα είναι ανώνυμη εταιρεία με αντικείμενο δραστηριότητας την παροχή υπηρεσιών συμβούλου Μηχανικού, μελέτης και επίβλεψης έργων ενώ το εναγόμενο αποτελεί αθλητικό σωματείο. Μεταξύ του εναγόμενου που εκπροσωπήθηκε από τον τότε πρόεδρο του, … και της μη διαδίκου στην παρούσα δίκη, τεχνικής εταιρείας μελετών και επιβλέψεων με την επωνυμία «ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ Α.Ε.», καταρτίσθηκε, στην Αθήνα, η από 25-02-2003 σύμβαση μελέτης, επίβλεψης και παροχής υπηρεσιών τεχνικού συμβούλου δυνάμει της οποίας ανατέθηκε στην ως άνω εταιρεία, υπό την ιδιότητα της ως αναδόχου, η μελέτη, επίβλεψη και παροχή υπηρεσιών τεχνικού συμβούλου και τεχνικής υπηρεσίας για το έργο «Νέο Κέντρο Αθλητισμού και Αναψυχής» του εναγόμενου αθλητικού σωματείου. Στην ως άνω σύμβαση, συμβλήθηκε εξάλλου και η ενάγουσα ως συνεργαζόμενο γραφείο αναλαβούσα το έργο της ηλεκτρομηχανολογικής μελέτης, το οποίο περιελάμβανε την οριστική μελέτη που αφορούσε στα σχέδια που θα υποβαλλόταν στην πολεοδομία για την έκδοση της οικοδομικής άδειας και την μελέτη εφαρμογής που αφορούσε στις λεπτομέρειες για την άρτια κατασκευή του γηπέδου. Οι ανωτέρω μελέτες συμφωνήθηκε να περιλαμβάνουν σχέδια κατόψεων, σχέδια διαγραμμάτων, τεύχος τεχνικής περιγραφής, τεύχος υπολογισμών, τεύχος τεχνικών προδιαγραφών, σχέδια λεπτομερειών και τις απαιτούμενες προμετήσεις για τη σύνταξη προσφορών. Ειδικότερα, συμφωνήθηκε ότι οι ηλεκτρομηχανολογικές μελέτες περιελάμβαναν τις μελέτες θερμομόνωσης, ύδρευσης, αποχέτευσης, αποχέτευσης ομβρίων, εγκαταστάσεων θέρμανσης, εγκαταστάσεων κλιματισμού-αερισμού, ενεργητικής πυροπροστασίας, εγκαταστάσεων καυσίμου αερίου, εγκαταστάσεων ισχυρών ρευμάτων, εγκαταστάσεων ιδιωτικού υποσταθμού και ηλεκτροπαραγωγού ζεύγους, εγκαταστάσεων data-voice, εγκαταστάσεων R-TV, εγκαταστάσεων πυρανίχνευσης, εγκαταστάσεων αντιδιαρρηκτικών συστημάτων, ανελκυστήρων και προσμετρήσεις. Η αμοιβή της ενάγουσας, με βάση την ίδια ως άνω σύμβαση, συμφωνήθηκε στο συνολικό ποσό των 600.000 ευρώ, αναλυόμενο στο ποσό των 360.000 ευρώ για την οριστική μελέτη και στο ποσό των 240.000 ευρώ για την μελέτη εφαρμογής, πλέον του αναλογούντος ποσού του Φ ΠΑ. Αναφορικά με τον τρόπο καταβολής της αμοιβής συμφωνήθηκε ότι η ροή χρηματοδότησης θα ανέρχεται σε ποσοστό 30% ως προκαταβολή για κάθε στάδιο, (σύμφωνα με το παράρτημα Ι της σύμβασης), σε ποσοστό 50% καταβλητέο με την παράδοση του αντίστοιχου σταδίου ενώ το υπολειπόμενο ποσοστό συμφωνήθηκε να καταβληθεί με την έγκριση από τον αρμόδιο φορέα, εφόσον αυτή απαιτείτο, άλλως μετά την πάροδο δύο μηνών από την παράδοση του σταδίου. Σε εκτέλεση της παραπάνω σύμβασης έργου, η ενάγουσα εκπόνησε και ολοκλήρωσε εντός του μηνός Ιουνίου του 2003, την «μελέτη πολεοδομίας», εκπληρώνοντας με τον τρόπο αυτό το πρώτο στάδιο της συμβατικής της υποχρέωσης και παρέδωσε το έργο στο εναγόμενο, όπως δεν αμφισβητείται ειδικά από το ίδιο και βεβαιώνεται από την από 27-05-2005 βεβαίωση του τότε προέδρου του εναγομένου. Για το ως άνω παραδοθέν τμήμα του έργου (οριστική μελέτη), το εναγόμενο κατέβαλε στην ενάγουσα, μέρος της συμφωνηθείσας αμοιβής ποσού 57.000 ευρώ. (βλ. την από 24-04-2003 απόδειξη είσπραξης και το υπ’ αριθμ. 196/09-12-2003 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών της ενάγουσας). Συνοψίζοντας το σύνολο των όσων αναφέρθηκαν, η συνολική οφειλόμενη αμοιβή της ενάγουσας για την εκπόνηση της οριστικής μελέτης του επίμαχου έργου, ανέρχεται στο ποσό των 303.000 ευρώ (360.000 – 57.000) το οποίο προσαυξάνεται με το ανάλογο ποσό του ΦΠΑ, ποσοστού 19%, που βάρυνε το εναγόμενο, και ανέρχεται στο ποσό των 57.570,00 ευρώ, με αποτέλεσμα το συνολικό ποσό που δικαιούται η ενάγουσα να προσδιορίζεται τελικά στο ποσό των 360.570,00 ευρώ. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι, στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα δημοσιεύθηκε η υπ’ αριθμ. 313/2003 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, δυνάμει της οποίας ανεστάλη η εκτέλεση της υπ’ αριθμ. 25907/30-6-2003 απόφασης της Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, δυνάμει της οποίας είχε χορηγηθεί οικοδομική άδεια εκσκαφών στο χώρο του σταδίου της ΑΕΚ στο Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας Αττικής και δη μέχρι την έκδοση απόφασης επί των υπ’ αριθμ. 1501/07-07-2003 και 1502/07-07-2003 κατά της εν λόγω πράξης ασκηθεισών αιτήσεων ακύρωσης. Κατόπιν των εξελίξεων αυτών, και δη από τη δημοσίευση της ως άνω απόφασης του Διοικητικού Εφετείου, η ενάγουσα διέκοψε τις εργασίες ολοκλήρωσης του επιμέρους αναληφθέντος έργου, δηλαδή της μελέτης εφαρμογής. Το, εναγόμενο ωστόσο, αρνείται την υπεγγυότητά του προς εξόφληση της επίδικης οφειλής, επικαλούμενο ότι δε νομιμοποιείται το ίδιο παθητικά, διότι η επίδικη σύμβαση καταρτίσθηκε, κατά παράβαση των καταστατικών του διατάξεων, ήτοι χωρίς τη σύμπραξη της γενικής του συνέλευσης και σε κάθε περίπτωση χωρίς τη συμμετοχή του γενικού γραμματέα και του ταμία του, πλημμέλειες, που τελούσαν σε γνώση των συμβληθέντων μερών, ήτοι του προέδρου του και της ενάγουσας, ως εκ τούτου, δε, η επίδικη σύμβαση, που υπεγράφη κατά παράβαση των καταστατικών του διατάξεων, τυγχάνει άκυρη και δεν παράγει έννομες συνέπειες, δεσμευτικές για το ίδιο. Πλην όμως, το προσαγόμενο από το εναγόμενο καταστατικό του που καταχωρήθηκε στο οικείο βιβλίο του Πρωτοδικείου Αθηνών στις 9-5-2003, οπότε και, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 84 ΑΚ, απέκτησε ισχύ, αναφέρεται σε χρόνο μεταγενέστερο της κατάρτισης της επίδικης σύμβασης κι επομένως ο ισχυρισμός του εναγομένου περί έλλειψης εκπροσωπευτικής ικανότητας του τότε υπογράψαντος προέδρου του, για την απόδειξη του οποίου, το ίδιο φέρει το βάρος απόδειξης θα πρέπει να απορριφθεί. Προς επίρρωση της ανωτέρω κρίσης του Δικαστηρίου, σημειώνεται ότι, ούτε κατά την εκτέλεση του επιδίκου έργου, ούτε καθ’ οιονδήποτε άλλο χρονικό σημείο, έλαβαν χώρα περιστατικά δηλωτικά έκφρασης αντίθετης βούλησης των λοιπών μελών του διοικητικού συμβουλίου, όπως θα ήταν αναμενόμενο, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, λαμβανομένων υπόψη του μεγέθους και της σημασίας του επιδίκου έργου για το εναγόμενο σωματείο αλλά και της δημοσιότητας που έλαβε. Συνακόλουθα όλων των ανωτέρω, θα πρέπει η κρινόμενη αγωγή να γίνει δεκτή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη και να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλει στην ενάγουσα, το χρηματικό ποσό των τριακοσίων εξήντα χιλιάδων πεντακοσίων εβδομήντα (360.570,00 ευρώ) ευρώ, νομιμότοκα από την άσκηση της αγωγής. Τέλος, θα πρέπει το εναγόμενο που νικήθηκε να καταδικαστεί στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, (άρθρα 176 του ΚΠολΔ), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι στο σκεπτικό κρίθηκε ως απορριπτέο.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ την υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλει στην ενάγουσα, το χρηματικό ποσό των τριακοσίων εξήντα χιλιάδων πεντακοσίων εβδομήντα (360.570,00 ευρώ) ευρώ, νομιμότοκα από την άσκηση της αγωγής.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ το εναγόμενο στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των δέκα τεσσάρων χιλιάδων τετρακοσίων είκοσι (14.420,00) ευρώ.

Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα, την 4η Απριλίου 2013.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του την 16η Απριλίου 2013, χωρίς να είναι παρόντες οι διάδικοι ή οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ