Πάγιο αίτημα πάμπολων ταλαίπωρων ΑΕΚτζίδων,τα τελευταία 10 τουλάχιστον χρόνια,ήταν η επιστροφή του “ανθρώπου που μας πλήγωσε”.
Και δεν αναφέρομαι στον Μπάγεβιτς (αυτός έχει πάει και έχει έρθει στην ΑΕΚ περισσότερες φορές από ότι εχει μπει και έχει βγει απ’το Κορυδαλό ο Ρωχάμης.
Ο άνθρωπος-ορόσημο στην μετά Μπάρλου εποχή της ΑΕΚ,έιχε σε μεγάλο βαθμο δικαιολογήμένα αποκτήσει θρυλικές προεκτάσεις στα όνειρα και τις ελπίδες του “μέσου” ΑΕΚτζή (όπως λέμε “μέση τάση”).
Στην πρώτη του παρουσία,βρήκε την ΑΕΚ σε πολύ καλή κατάσταση,πρωταθλήτρια,δίχως χοντρά χρέη,με ανοδική τάση.
Την παρέλαβε,την έκανε μεγαλύτερη,καλύτερη, ελκυστικότερη,και δια λόγους που δεν είναι της παρούσης-για να μη ξύνουμε πληγές- την πέταξε στον παλαβό τον κυρ Μιχάλη Τροχανά με τα 5πλάσια λεφτά από όσα έδωσε για να την πάρει (μαζί με τον Καρρα ασφαλώς).
Το κυριότερο όμως είναι ότι η ΑΕΚ έγινε ένα γερό εφαλτήριο για τον ίδιο- και κατά δήλωσή του μάλιστα- προς τις επιχειρηματικές ευκαιρίες και τον κόσμο της χοντρής μπίζνας (το τι θεωρείται μπίζνα και επιχειρειν,εδώ στην Ελλάδα,καταλαβαινετε πολύ καλά).
Τέλος πάντων άνθησε οικονομικά. Εξυψώθει. Εξαργύρωσε με τον πλέον ιδανικό τρόπο τις ευκαιρίες και τελικά έγενετω ο σημερινός “μεγιστάνας” που λιβανίζουν ολημερης τα μμε κιτρινόμαυρα και μη αποσκοπώντας φυσικά σε κάποια ψυχουλα “αγάπης”.
Γνωστά όλα αυτά. Σήμερα όμως έχουμε γιορτή. Εγύρισε ο μόσχος ο σιτευτός και για να γιορτάσουμε σφάξαμε τον αδερφό μας.
Ανάποδα το είπα; Μπά όχι.
Εσφάγει η ΑΕΚ και επετάχθει με τα σωθικά έξω στη χωματερή της Γ κατηγορίας και έτσι πια “αναγκαζόμαστε και παίζουμε με αυτούς” όπως έλεγε και ο Συγκλητικός Τραιανός αποκαλώντας τον Κολιτσιδόκοσμο “μεροκαματιάριδες”, διαβεβαιώνοντάς μας ότι “δεν θα γίνουμε σαν κι’αυτούς”. Λες και εκείνος μεγάλωσε με νέκταρ και αμβροσία στον Ολυμπο.
Και δεν γύρισε μόνος. Εφερε και τον Ντούσαν. Η μάλλον ο Ντούσαν τον έφερε. Σου λέει “μια-δυο-τρεις, που θα πάει. Θα φιλοτιμηθεί ο πούστης και θα γυρίσει”. Εκεί οφείλεται και το σούρτα-φέρτα του Μπάγεβιτς μεταξύ ΑΕΚ-ΟΣΦΠ-ΟΣΦΠ (κατόπιν πήγε στον γείτονα δικέφαλο,και μας έκλεισε το μάτι για την πρώτη επιστροφή του)Αρης ΑΕΚ,μετά πάλι ΟΣΦΠ μετά ξανά ΑΕΚ,δεν θυμάμαι ακριβως τη σειρά των πράξεων της Σερβικής παράστασης.
Που “ντεν μπορει να μιλίσει γιατί άμα τα μιλίσει…”
Χεστίκαμε τώρα. Τέλος πάντων. Μη ξύνουμε πληγές ξανά.
Ηρθε λοιπόν ο πολέμιος της παράγκας. Ο γαμιας της γειτονιάς σας. Πως λέμε “η Δέλτα της γειτονιάς”.
Πάνω στη μπούτσα του ασπομάλη Μελισσανίδη,εχουν ανέβει άπαντες ΣΧΕΔΟΝ. Ολο το κοπροσκυλολοι του ποδοσφαιρκού κατεστημένου, το 90% του κιτρινόμαυρου κοσμου των μμε.
Σας σοκάρει η γλώσσα; Δεν νομίζω.
Οπως είχε πει και ο Steven: Ολοι ψάχνουν έναν πρόεδρο για να γαμίσουν μέσω αυτού τους “άλλους”.
Το γιατί δεν ήρθε πιο νωρίς, το που ήταν εξαφανισμένος 12 χρόνια ο Ιησους και έσκασε μυτη εις το ναό της Αγίας Σοφίας, δεν το ψαχνουμε. Αλλωστε δεν είναι υποχρεωμενος να κάνει χατήρια,ούτε θυσίες,ουτε και να παρακολουθει την πορεία της -όποιας- ΑΕΚ.
Μια χαρά εξαργύρωσε τις “πιέσεις” που άσκησε στα δυο βουνά,τον Ολυμπο και τον Κίσσαβο,δηλαδή τον “καπετάνιο” και τον “θείο”. Και μια χαρά βλέπουμε ότι οι κύριες πλέον ασχολίες του έχουν να κάνουν ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΔΥΟ. οπαπ και πετρέλαια. Σύμπτωσης.
Κατ’αλλους, “τους γάμισε” κατά δε άλλους “συνεργάστικε”.
Το δεύτερο πιστεύω και εγώ,αλλά καμιά σημασία δεν έχει.
Μη πληγώνουμε τον εγωισμό του Κετσετζόγλου και των τυφλών ακολούθων.
Οπως και καμιά επίσης σημασία δεν έχει να βάζουμε ΑΕΚόμετρα στους προέδρους,τους ποδοσφαιριστές,ή τους οπαδούς.
Προς επίρρωσιν, λέμε ότι ο Μπάρλος όταν εκλήθει να αναλάβει την ΑΕΚ, δεν είχε καμιά σχέση μαζί της και ήτο Αρειανός.
Το ΑΕΚοπώλειο είναι για τα δημοσιογραφικά παραμάγαζα,για να πουλάνε κανένα φύλλο ή κλικάρισμα. Για το μεροκάματο του τρόμου δηλαδή.
Για τους “Φουρθιώτιδες” της “ενημέρωσης”.
Επέστρεψε λοιπόν,τροπαιοφόρος ο “τίγρης”. Με τους “αντιπάλους”, η αντιρησίες αν θέλετε, νικημένους,όχι τόσο απ΄τον ίδιο αλλά από το ξερό τους το κεφάλι.
Αλλοι εξαφανισμένοι και άλλοι υποταγμένοι. “Αιχμάλωτοι πολέμου” όπως λέω καμιά φορά,αναφερόμενος στους εσωτερικούς “εχθρούς” τους οποίους τώρα ο Μελισσανίδης τους έχει φορέσει χαλκά στη μύτη και τους σέρνει σαν αρκούδες του τσίρκου.
Εφυγε σαν επιχειρηματίας και επέστρεψε ως ΑΕΚτζής.
Ετσι λέει το έργο,παρόλο που το αντίστροφο είναι το φυσιολογικό.
Ο ΑΕΚτζής Μελισσανίδης ποσώς μας ενδιαφέρει.
Και ο Σαμαράς Ελληνική ταυτότητα έχει.Και τι με αυτό;
Ο επιχειρηματίας Μελισσανίδης μας ενδιαφέρει.
Μας ενδιαφέρει,γιατί πάνω στην ΑΕΚ θα θεμελειώσει το Μαυσωλείο του. Γι’αυτό επέστρεψε.
Μη νομίζετε ότι και οι μπίλιονερς δεν έχουν την αίσθηση του χρόνου. Κάθε άλλο. Αυτοί είναι που την έχουν περισσότερο ανεπτυγμένη.
Εκ βάθρων λοιπόν. Εκ θεμελίων σκάψιμο και χτίσιμο. Να υψωθεί το κιτρινόμαυρο ζιγκουράτ και να βάλει την “μούμια” του μέσα.
Για πάρτυ του ξανάρθε. Και αυτό δεν είναι κατακριτέο.
Ολες οι μεγάλες πράξεις,ανακαλύψεις,εφευρέσεις, από ατομικά ελατήρια έγιναν. Αλλο αν ποτιστικαμε και εμείς κατόπιν.
Το μεγαλύτερο ελιξήριο είναι η προσωπική επιτυχία.
Θα φτιαχτεί λοιπόν μια “νέα ΑΕΚ”. Καινούρια. Το αν θα λέγεται ξανά σκέτο “ΑΕΚ”, ή το τι αριθμούς φορολ. μητρώου θα έχει, δεν θα πρέπει να απασχολεί και τόσο. Ξέραμε και χθες, οταν πανιγυρίζαμε τα “χαρτιά” της ΠΑΕ;
Αλλωστε η ιδέα παραμένει αναλλοίωτη,όπως μας διαβεβαίωσε και ο πρωτος τον θεμέλιο λίθο τοποθετών κος-κος Μπαρτολομιου. Αρχηγός της Ορθοδοξης Χριστιανικής πίστης της Αγάπης που έχει για έμβλημα ένα αρπακτικό πτηνό και μάλιστα δικέφαλο.
Μη μου πείτε ότι δεν σας αρέσουν τα ανέκδοτα που σκαρώνει η ιστορία.
Και θα χωθεί μέσα σε αυτήν ο Μελισσανίδης,ώστε να αναπάυεται εις τους αιώνας των αιώνων.
Αλλο καλύτερο όχημα δεν υπάρχει.
Οσο για το όνομα του γηπέδου, το “Αγιά-Σοφιά” είναι παροδικό.Ασε που αν βαφτισθεί από κάποιον χορηγό,ούτως ή άλλως δεν θα ονομάζετε έτσι.
Αμα τη αναχωρίσει του μεγιστάνα για τα Ηλισια Πεδία,το γηπεδο θα αλλάξει όνομα και πλέον οι σπίκερς θα μας λένε “καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι από το “Δημήτρης Μελισσανίδης”.
Ο αναμενόμενος από κάποιους “πόλεμος” μεταξύ του παραγκοκλάστη Μελισσανίδη και των παραγκομάχων του Πειραιά, δεν πρόκειται να συμβεί,καθότι εδώ παρεμβαίνει ένας υπερ πάντων νόμος που λέγεται “Συμφέρον”. Δεν έχει κανένα λόγο ο Μελισανίδης, μέσω της ΑΕΚ να “βομβαρδίζει” τις σχέσεις του και τις δουλειες΄του, οι οποίες πιθανόν να βλαφτούν από αυτο΄.
Οι ακόμα περισσότερο φαντασμένοι (εκείνοι τους οποιους περιγράφει και ο Steven λέγοντας ότι θα γαμίσουν με την πουτσα του προέδρου) νομίζουν ότι τόσο καιρό μάζευε λεφτά ισχυ και δύναμη ο Μελισσανίδης για να πολεμίσει τον Ιμπραήμ Μαρινάκη και την ομάδα του Τουρκολίμανου.
Φυσικά,αυτά είναι αστεία πράγματα.
Για εγωιστικούς λόγους και μόνο επέστρεψε ο Μελισσανιδης.
Και δεν το λέω αρνητικά. Ουτε παιρνω θέση. Το γράφω σαν πραγματικότητα. Ετσι κινείται ο κόσμος.
Ετσι φτιάχνονται,έτσι κατασκευάζονται,έτσι ορθώνονται τα πάντα.
Για λόγους προσωπικού εγωισμού,φιλαυτίας, μονομανίας, και τάσης αυτοδικάιωσης και προσωπολατρίας.
Με αυτό σαν αφορμή,σαν γεγονός, λέμε με σιγουριά ότι έρχονται λευκές μέρες για την “ΑΕΚ”. Οποια και αν είναι αυτή στο μέλλον.
Καμια ανακάλυψη δεν κάναμε ως τώρα. Οτι εγράφει,είναι γνωστα σε όλους.
Τι λέω όμως. Λέω ότι δεν μπορεί να καταμετρηθεί η ΑΕκοφροσύνη καθενός,αφού απο διαφορετικό πρίσμα και υπο διαφορετικές συνθήκες και καταστάσεις ο καθένας μας,πλησιάζουμε τα τρία μαγικά γράμματα.
Οπως και αδιάφορο μας είναι πόσο ΑΕΚτζής είναι ο Μελισσανίδης και το παρεάκι των αιχμαλώτων που έχει μαζέψει εκεί μέσα (και που πρέπει να το βελτιώσει σε πρόσωπα άρα και σε απόδοση,όπως σωστά γράφει ο The Snitch πιο κάτω. Και φαντάζομαι αυτό θα γίνει σαν ξαναγίνουμε ΠΑΕ μια μέρα).
Να επαναφέρει την ΑΕΚ εκει που την άφησε,μίνιμουμ. Αυτή είναι η μόνη υποχρέωση που έχει. Από κει και πέρα,υποχρεώση δική μας είναι να προσπαθούμε να την προστατέυουμε ώστε να μην έχουμε παρόμοια πέτρινα χρόνια εις το μέλλον.
Πράγμα σχεδόν αδύνατον,αφού τα πάντα υπάγονται σε νόμους φθοράς-αναγέννησης.
Αγάπης Αγώνας Αγονος. Παντού.
Τέλος πάντων.
Χριστιανὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά, καὶ καλὴν ἀπολογίαν τὴν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, αἰτησώμεθα.(δηλαδή τελικά,το δικαστήριο δεν το γλυτώνουμε. Και μεγιστάνας να είσαι,θα δικαστείς)
Υ.Γ. Τι ωραίο να είσαι ασήμαντος. “κλέβεις” τα καλύτερα πράγματα της ζωής και περνάς απαρατήρητος. Αλίμονο σε όσους κάνουν “θόρυβο” στη ζωή τους.
Connect
