Α Ε Κ – ΚΑΛΛΙΘΕΑ

Ωραία μέρα, κλασσική ποδοσφαιρική. Πρώτα τα ουζάκια μας στο μαγαζί του Μήτσου, μετά τα μεζεδάκια μας τα λαχταριστά και κατόπιν γήπεδο. Και παρότι ψιλοχορτασμένοι από τα ψαράκια, ξεκινήσαμε με πολύ όρεξη για το παιχνίδι. Μας την κράτησε ανοιχτή η προχθεσινή εμφάνιση, ανέβηκε ο πήχυς μας και θέλαμε κι άλλο. Και γιατί όχι; Χωρίς άγχος λόγω αδύνατου αντιπάλου, με πιο πλήρες ντεμπούτο για τον Σουηδό κι όλα καλά στον δρόμο για το ΟΑΚΑ.

Κι όλα ξεκίνησαν όπως τα είχαμε προϋπολογίσει. Ορμητική η ομάδα και  με διάθεση να προσφέρει γκολ και θέαμα. Καλλιθέα βέβαια δεν υπήρχε στο γήπεδο, αλλά αυτό πουθενά δεν χαλάει τα συμπεράσματα μας. Γιατί; Διότι αντίπαλος δεν υπήρχε σαν επιθετική προσπάθεια. Υπήρχε όμως μέσα στην περιοχή του. Εκεί που δυσκολευόμασταν πέρσι. Να ανοίξουμε δηλαδή συμπαγείς άμυνες.

Φάνηκε λοιπόν, οτι και σε αυτόν τον τομέα υπάρχει σημαντικότατη πρόοδος. Το λέω βάσει ποικιλίας επιθετικών προσπαθειών αλλά και βάσει σκοραρίσματος. Τρία γκολ και τελειωμένο παιχνίδι, τόσο νωρίς; Αυτό λέει πολλά. Κι ειδικά όταν έβλεπες ανάπτυξη με ποικιλία, είτε από τα άκρα, είτε από τον άξονα. Και παρόλο που δεν είχαμε αυθεντικά πλάγια μπακ. Και παρόλο που ήταν λίγο βιαστικός ο Μάνταλος. Καμία σημασία δεν είχαν αυτά. Ένας μονόλογος ήταν το παιχνίδι – ευχάριστος – αφού και ο σκοπός επιτυγχανόταν αλλά και δεν βαριόμασταν στην κερκίδα.

Και το στοίχημα ήταν αν θα συνεχίζαμε σε κάποιο ψηλό ρυθμό. Ένα πράμα που μας προβλημάτισε όταν φάγαμε το γκολ, που έδειξε κάποια πράματα για τον Ανέστη. Δυστυχώς. Όχι για να αγχωθούμε, αλλά για να δούμε πιο πολύ την δουλειά και στην νοοτροπία. Που κι αυτό μας έπεισε τελικά. Λίγο οι στροφές ανέβηκαν και το σκορ άρχισε να δείχνει την πολύ μεγάλη διαφορά δυναμικότητας με τον αντίπαλο. Είχε μείνει και παίκτη λιγότερο….

Λογικό λοιπόν ήταν να αρχίσουν τα πειράματα και το μίνι rotation από τον Δέλλα. Που όσο και να δικαιολογώ την διάθεση των αλλαγών, δεν μπορώ να καταλάβω τι πράμα σκέφτεται και διορθώνει τον εαυτό του. Βγαίνει ο Σουηδός που θεωρητικά ήταν το αμυντικό χαφ και στην θέση του μπαίνει ο Ζόριτς. Μπορεί ο Ανάκογλου να κάνει αυτός άμυνα; Ε, αυτό δεν γίνεται. Και μετά μπαίνει ο Φαγιέ, εντάξει, βγαίνει το σέντερ φορ και στέλνουμε εκεί τον Μάνταλο. Αυτό είναι ξεχαρβάλωμα αγαπητοί. Και σίγουρα δεν βγαίνουν συμπεράσματα, ακόμα και με αυτόν τον αντίπαλο.

Θα μου πεις, τι ψάχνω; Ό,τι θέλω ψάχνω, αφού διαζύγιο με την λογική δεν έχω πάρει ακόμα. Και η λογική του ποδοσφαίρου είναι πάναπλη. Ένα πράμα που λέμε εδώ μέσα τόσο καιρό : Ομάδα χωρίς σέντερ φορ, δεν υφίσταται. Κι ας έγραφε ο Κετσε, ” οτι είναι απόφαση του τεχνικού τημ η ομάδα να πάει χωρίς κλασσικό φουνταριστό.” Την ώρα που έγραφα οτι ” ακόμα κι αυτός ο Μπρέσεβιτς είναι χρήσιμος στην κατηγορία. ” Αυτό λοιπόν φάνηκε ξεκάθαρα. Το πέμπτο γκολ ήταν καθαρό λάθος του αμυντικού και όλη η ομάδα δεν ήξερε πώς να κάνει ευκαιρίες.

Συμφωνώ οτι όλη η ορμή είχε φύγει με το μεγάλο σκορ κι ήταν κατανοητή και κάποια χαλαρότητα μέχρι την τυπική διαδικασία της λήξης. Όμως έτσι δεν βοηθιούνται ούτε και οι παίκτες που μπαίνουν και δίνουν εξετάσεις παραμονής για τη νέα χρονιά. Τέλος πάντων όμως, ας μην γκρινιάζουμε αφού είμαστε μόνιμα στα ελληνικά δεδομένα. Με 5-1 να τρέχανε τα παιδιά κι άλλο; Σάμπως υπάρχει πριμ παραγωγικότητας;

Ήταν λοιπόν κουραστικό το τελευταίο εικοσάλεπτο, αλλά δεν στεκόμαστε εδώ. Η χρονιά ξεκίνησε καλά και η εβδομάδα μας ήταν γεμάτη από πρόκριση και γκολ. Και η κλήρωση του κυπέλλου ήταν καλή, αφού πραγματικά οι Τύρναβοι είναι για τα λιμάνια. Κι εδώ κολλάει η προηγούμενη κριτική μου : Όταν θέλεις να δείξεις οτι είσαι ομάδα πρώτης κατηγορίας, πρέπει νάσαι συνέχεια στην τσίτα. Ακόμα και με πιτσαρία να παίζεις. Εμείς έχουμε να αποδείξουμε πράματα, κι όχι οι άλλοι. Εμάς θα κοιτάνε του χρόνου όλοι. Τους άλλους τους ξέρουνε. Ελπίζω να γίνομαι κατανοητός. Όσα κατανοητά είναι τα συγχαρητήρια μου για τον προπονητή και τους παίκτες.

Υγ. Μια ψυχή του παρασκηνίου έγραφε, οτι ο Σπάθας ΔΕΝ θα ξανασφυρίξει. Ελπίζω αγαπητέ – μας διαβάζει ανελλιπώς – να κατάλαβες τι έλεγα. Που τελικώς υιοθετήθηκε. Τα ίδια όπλα θέλουμε. Δεν το λέω τόσο πολύ για την λάθος προφητεία, αλλά πιο πολύ για την βιασύνη. Σε τέτοια ηλικία και με τέτοια εμπειρία, τα λάθη απαγορεύονται.

Post By ...Το φως του φεγγαριού... (1.121 Posts)

Connect