Ο καπετάνιος σχεδόν έχει επισημοποιήσει την εμπλοκή του με τον σημερινό αντίπαλο. Κι άρα το παιχνίδι αναμενόταν με ενδιαφέρον. Σφιχτός αντίπαλος, σχετικά σκληρός αλλά σε ουδέτερη έδρα. Χρέος μας η νίκη αλλά και κάποιο θέαμα καλύτερο σε σχέση με την τραγωδία της προηγούμενης Κυριακής.
Η ενδεκάδα καλή σε πλήρη ετοιμότητα. Με ένα καταπληκτικό ξεκίνημα επίσης με γκολ ωραίο από τα αποδυτήρια. Τι άλλο να θέλουμε; Έφυγε το άγχος κι ήρθαν οι ευκαιρίες που έλεγα. Ο αντίπαλος θα ψιλοανοιγόταν και θα βρίσκαμε διαδρόμους πιο εύκολα.
Μπα. Τα δυό εξτρέμ μας ήταν αλλού γι’ αλλού. Είχανε παρέα και τον Μάνταλο μαζί με τον Αραβίδη. Την ώρα μάλιστα που τα δυό μπακ μας ανεβοκατέβαιναν διαρκώς σε ένα πρώτο μέρος που δέσποζε αυτός ο παικταράς ο Γιόχανσον αλλά και η πολύ καλή απόδοση του Ανάκογλου. Όσο παίρναγε η ώρα, τόσο έπεφτε η προσδοκία. Όταν δεν βάζουμε γρήγορο γκολ, αγχωνόμαστε. Όταν βάζουμε, βαριόμαστε να παίξουμε. Τι δηλαδή πρέπει να γίνει τελικά;
Τέλος πάντων. Στην σούπα του πρώτου μέρους, είχαμε την μπάλα πολύ ώρα αλλά ανούσια. Γύρω γύρω όλοι απέναντι στην φουλ άμυνα της Επισκοπής. Ούτε θυμάμαι κλασσικές ευκαιρίες εκατέρωθεν παρόλο που πρόλαβε να κάνει άλλη μια μαλακία ο Ανέστης. Κουραστικό θέαμα σε ένα γήπεδο ήσυχο και με πολύ σημαντική υποστήριξη από τον κόσμο μας. Ένα γκολ ακόμα κι ευκαιρία για αλλαγές στο δεύτερο. Ελπίδα ε; Τι να κάνω;
Που τελικά δεν ήρθε. Το κακό θέαμα συνεχίστηκε και τα μάτια μας σχεδόν πόνεσαν. Οριζόντιο ποδόσφαιρο, φλυαρία και καθαρή τυπική διαδικασία. Τώρα, πού βρήκε η τηλεόραση όλες αυτές τις τελικές, δεν καταλαβαίνω. Η ΑΕΚ είχε καθολική κατοχή μπάλας, δεν κινδύνεψε πουθενά – ίσως εκεί στο μοναδικό λάθος του Σουηδού – αλλά δεν είχε και λύσεις να ανοίξει την άμυνα του αντίπαλου, που δεν ήταν και μπετόν.
Οπότε κι ολόσωστα ο Δέλλας, έβγαλε τους μπροστινούς ακραίους κι έψαξε να δει πράματα. Αυτά δηλαδή που περιμέναμε κι εμείς. Τι είδαμε; Τίποτα απολύτως. Οι αλλαγές δεν προσέφεραν το παραμικρό. Ούτε φρεσκάδα δώσανε στην ομάδα αλλά ούτε και προσωπικές ενέργειες για την πάρτη τους. Το δεύτερο γκολ μας ήταν καθαρά λάθος του αντίπαλου τερματοφύλακα και καμία σχέση με ομαδική προσπάθεια.
Μπορεί λοιπόν να ταλαιπωρηθήκαμε, αλλά όπως και να το κάνεις, υπάρχει η δεδομένη ουσία. Η νίκη κι άλλοι τρεις βαθμοί. Το κέρδος του Σουηδού αλλά και η αρχοντική παρουσία του Τζανετόπουλου. Αυτά δεν είναι πλέον τυχαία και σκέφτομαι από τώρα το κέντρο μας με την επιστροφή του Κορδρέρο και την έλευση του Σιμόες. Νομίζω είμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Τόσο για την ομάδα όσο και για το πλεονέκτημα βαθμών στα μπαράζ. Οπότε δίνουμε απλόχερα συγχαρητήρια στα παιδιά αλλά και στο τεχνικό τημ για το σημερινό αποτέλεσμα αλλά όχι για την απόδοση. Γκρίνιες όμως όχι σήμερα, πρωτομηνιά κι αρχή άνοιξης. Εκτός αν βγει ξανά καμιά ανακοίνωση…
Ο Κορδερο να εχει την υγεια του αλλα απο τοτε που σταματησε να παιζει η ομαδα εδεσε, απελευθερωθηκε και ο Ανακογλου κ εχει ταριαξει με τον πραγματικα μεγαλο Γιοχανσον.
Εκτος του Μπαρμποσα φετος ολοι το προσπαθουν,ο Ποτρογαλος ειναι προκλητικα αδιαφορος