ΛΑΡΙΣΑ – Α Ε Κ

Καιρό είχαμε να πάμε στη Λάρισα. Όχι οτι μας έλειψε η πόλη με τις 2500 καφετέριες αλλά που παραπονιέται για ανεργία, αλλά αγωνιστικά όλο και θυμόμαστε την ένδοξη ιστορία και το κλεμμένο πρωτάθλημα από εμάς. Χρειαζόταν ο παπαντρέας βλέπετε τα τυριά σε ψήφους.

Το παιχνίδι λοιπόν ξεκίνησε με το σύστημα μας σε 4-3-3, αφού αντιμάνταλος δεν υπάρχει. ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΗΚΕ Ο ΔΕΛΛΑΣ. Πώς να το πει κι αυτός αλλιώς ; Ζόριτς και Πίου, απλά είναι στο ντεκόρ της ατσίδας, που λέγεται Μιλοβάνοβιτς. Τρομερό πράμα για να φαίνεσαι, να πλαισιώνεσαι από απλά ανύπαρκτους. Αλλά έτσι είναι κότες, δεν αλλάζουν εύκολα.

Όπως ψιλοάλλαξε προς το καλύτερο η ομάδα σήμερα. Όχι οτι έκανε και κάτι στο πρώτο ημιχρόνιο, αλλά όπως και να το κάνουμε είχε μεγαλύτερη σοβαρότητα, και πιο καλή συνοχή αφού οι γραμμές ήταν σφιχτές. Πράγματα τα οποία ήταν στοιχειωδώς αρκετά για να κερδίσει ένα πέναλτυ που δεν δόθηκε αλλά και να πετύχει ο Πλατέλας μια γκολάρα από άλλες εποχές.

Η ομάδα απειλήθηκε σοβαρά μιά φορά, πράγμα λογικό για ένα εκτός έδρας παιχνίδι, στο οποίο είχαμε ποδόσφαιρο κατοχής. Ανούσιας μεν αφού υστερούσαμε στην δημιουργία, αλλά μακριά από την Αθήνα, έτσι παίζονται τα παιχνίδια. Και στον τρόπο αυτόν, βοήθησε κι ο αντίπαλος που νομίζω οτι δεν κάνει για πρώτη κατηγορία, όχι μόνο λόγω ρόστερ αλλά και διότι ούτε άδεια παίρνει σήμερα αλλά και αύριο με Πλεξίδα, αλλά και λόγω φωτοβολίδων και λοιπών εκρηκτικών. Η διακοπή ήταν αρκετή για να αποσυντονίσει τους παίκτες της ΑΕΛ, που πλέον έκαναν άλλη δουλειά στο γήπεδο, και η πρώτη κατηγορία οφείλει να αποκτήσει άλλα κριτήρια συμμετοχής.

Όπως βέβαια άλλα κριτήρια χρειάζονται όταν σχεδιάζεις μια ομάδα με φιλοδοξίες για κάποια αξιοπρεπή παρουσία μέσα στο γήπεδο κι ειδικά στην πρώτη κατηγορία. Κι αυτά τα λέω διότι μάλλον ήμουν βιαστικός για την σοβαρότητα μας στην κριτική μου. Διότι ήρθε κι αυτό το διαβολεμένο δεύτερο ημιχρόνιο.

Το οποίο ήταν πολύ ευχάριστο σαν θέαμα σε έναν ουδέτερο θεατή. Σε έναν Αεκτζή όμως, ήταν εφιάλτης. Η ΑΕΚ έπαθε καθολική καθίζηση και στην ουσία έπαιξε μέσα στην μεγάλη της περιοχή. Κατενάτσιο βγαλμένο από πολύ παλιές εποχές. Με τα γνωστά επακόλουθα. Αποκρούσεις φτου ξελευθερία, καμία διάθεση για δημιουργία και φυσικά κορυφαία μορφή αυτή του Ανέστη, που έσωσε το τέρμα τουλάχιστον τρεις φορές. Όλα αυτά μέσα σε ένα καταιγισμό κόρνερ, φάουλ, γιόμες και πλήρη απώλεια της κατοχής της μπάλας. Το μόνο καλό διάστημα ήταν ένα δεκάλεπτο που απλά παγώσαμε τον ρυθμό.

Η ΑΕΚ ήταν τραγική κι άξιζε να χάσει. Φυσικά και διακαιούται μιας κακής εμφάνισης μια ομάδα, αλλά εδώ η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο. Η όποια διάθεση επίθεσης εξαφανίστηκε αφού έμεινε μόνο ο Αραβίδης αλλά και ο Πίου, ο οποίος ξαναπήρε ευκαιρία ! Το κέντρο χάθηκε αφού ο Σούλης το γέμισε και κατάπιε τους φιλότιμους Γιόχανσον και Τζανετόπουλο. Το κεντρικό αμυντικό δίδυμο ήταν να μασάς και να φτύνεις, τα δε πλάγια  μπακ – ο Μπακάκης έγινε και χαφ σε κάποια φάση – με την βοήθεια ακόμα και του Γεωργέ, ψάχνανε να κρατήσουν το σκορ. ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΟΥΛΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ, απέναντι σε αντίπαλο για τον οποίον δεν ήμουν καθόλου βιαστικός στην κριτική, τότε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Ο ΠΙΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΩΤΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΑΦΟΥ ΠΙΟ ΠΟΛΛΕΣ ΙΔΕΕΣ ΘΑ ΕΧΕΙ.

Πρέπει να ήταν το χειρότερο ημιχρόνιο που είδα όσο αναφορά την απόδοση της ΑΕΚ. Οι παίκτες μάλλον τόχουν ρίξει στο σορολόπ, το τεχνικό δίδυμο μάλλον ασχολείται πού θα κάνει διακοπές,  και η διοίκηση περιμένει εντολές που δεν έρχονται. Τι να πεις ! Για άγχος; Για κατάρρευση της φυσικής κατάστασης; Για έλλειψη διάθεσης ή στόχων; Δηλαδή, μόνο εγώ θέλω πρωτάθλημα; Μπορεί νάναι κι έτσι. Μπορεί κι ο Δέλλας να βρει τις λύσεις αφού τελειώσει το πρωτάθλημα. Όλα γίνονται, όπως έγινε και σήμερα το θαύμα και πήραμε τους τρεις βαθμούς και περάσαμε και πρώτοι.

Υγ. Μια ψυχή μου είπε ” οι παράγοντες κοστίζουν πιο φθηνά από τους παίκτες. ” Για πότε πρόλαβε ο μη εμπλεκόμενος να κάνει διάψευση !!!!!

Post By ...Το φως του φεγγαριού... (1.114 Posts)

Connect