Πάλι ο λαός δεν αστειεύτηκε. Αυτός ο λαός, που γενικώς είναι πολύ αποφασισμένος. Ανεξαρτήτως τόπου καταγωγής ή προηγούμενων καταβολών. Αυτά, από ένα σημείο και μετά, παύουν να ισχύουν ή ισχύουν για κάποιους κολλημένους σε έθη κι έθιμα, που ταιριάζουν σε πολύ παλιά χρόνια. Αυτοί οι κολλημένοι με την Ακρόπολη ας πούμε, δεν θα μας κρατήσουν πίσω. Με το οποίο συμφωνώ.
Είχα τον ίδιο προβληματισμό, την ώρα που προσερχόμουν στην κάλπη. Ήμουν στο εξοχικό της γυναίκας μου – μαλάκες δεν θα βρείτε τεκμήριο σε μένα – αλλά, υπό το βάρος των συνθηκών της αποχώρησης του Βενιζέλου, μου ήταν αδύνατον να συνεχίσω να βλέπω κώλους και microbikini στην παραλία. Στο φινάλε, αυτοί θα υπάρχουν εσαεί. Είτε με ευρώ, είτε με μνά.
Και ποιό ήταν το βάρος που αισθάνθηκα, αφού χθες το βράδυ με έλουσε με πυροτεχνήματα κάποιος ιδιοκτήτης της Naftomar που είπε να απαλλαγεί από την κόρη του και να την δώσει σε κάποιον που ο μπαμπάς του έφτειαχνε φωτεινές επιγραφές; Ποιό ήταν το βάρος, σύντροφοι; ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΨΗΦΙΖΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ.
Ελεύθερες διαδικασίες, συνταγματικότατες αφού προίστατο σαν ανταγωνιστής ολόκληρος Λοβέρδος, χωρίς κανένα παρελθόν να παίζει κάποιο ρόλο, και μόνο με ένα ευρώ συμμετοχή, που ήταν πραγματική τιμή αναξυκτηρείου μπουρδέλου, αλλά απόλυτα λογική με βάση την εξυπηρέτηση του χρέους που έχει το Πασόκ, όσο αναφορά το δάνειο του προς τις τράπεζες, δηλαδή προς εμάς. Αυτές τις απόψεις εξ άλλου έχουν και στο κόμμα. Φέρε ένα δάνειο με εγγύηση την δεύτερη θέση. Τα δώσανε οι Σάλλες και οι Βαρδινογιάννηδες που δεν πληρώνουν τα 170 μύρια στο ΙΚΑ και λογικά πήγαμε σε εκλογές.
Φυσικά η ψήφος μας ήταν μονοκούκι. Ο Λοβέρδος ήταν μνημονιακός, χώρια που δεν είχε πάει στην τελετή αγιασμού των υδάτων, διότι πηδούσε μια γκόμενα. Το άλλο παιδάκι που διεκδικούσε, δεν είναι δυνατόν να πάρει τέτοια θέση, αν δεν μας έχει γαμήσει. Ο ψηφοφόρος πρέπει να έχει φάει ένα πρωκτικό για να καταλάβει την αξία αυτουνού που ψηφίζει. Αλλά επειδή είμαστε σε φάση ανάπτυξης και γυρνάμε σελίδα, τι ωραιότερο από την Φώφη;
Μια ωραία γυναίκα, μια τίμια αγωνίστρια, μια σοσιαλιστική παρουσία, ιδανική για τον γαμήκο τον Ολάντ. Γυναίκα σαν χωριάτικη σαλάτα. Με την ελιά στο μάγουλο, να την τρως και να μην θέλεις άλλο ζαρζαβατικό. Σου αρκεί το ψευδό. Η ατέλεια του ηγέτη. Πώς η Γερμανία έχει Σόιμπλε; Κάτι αντίστοιχο σε γυναίκα. Κάτι αντίστοιχο σε σοσιαλισμό μέσα σε καπιταλιστικό περιβάλλον. Όπωςο Λαφαζάνης, που βρήκε κομουνιστική μπογιά σε μαύρο μόνο για το μαλλί του.
Ήταν μονόδρομος σας λέω. Μπήκα στον χώρο της απόλυτης δημοκρατίας και προχώρησα προς την κάλπη. Εγώ χαβαλέ έκανα, αλλά οι τύποι εκεί μέσα, το είχαν πάρει πολύ σοβαρά. Οπότε σοβαρεύτηκα κι εγώ, μην φλαμε και κανά ξύλο στα γεράματα. Στο οτι η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα και στο οτι πρέπει να υπάρχει εναλλακτική φωνή στο brand name Πασοκ. Ένα ευρώ; Ποιό θέαμα το καλύπτεις με τέτοια τιμή;
Και κοίτα να δεις, που δικαιώθηκα ξανά. Μπορεί να μην είμαι σταθερά ψηφοφόρος του Πασόκ, αλλά ο χαβαλές μου, έβγαλε την Φώφη. Συντονίσθηκα με όλους εκείνους, που πίστευαν στο κόμμα και βλέπουν καλύτερο μέλλον στην χώρα, στην τσέπη τους και στα λοιπά για τα οποία υπάρχει κόμμα, και βγάλαμε την ύψιστη προσωπικότητα. Την Γεννηματά, την Φώφη όλων των Ελλήνων, την Φώφη που μας έλειπε για να υπογράψει τα μνημόνια αλλά και να τα τροποποιήσει ελαφρώς. Να κάνει άσκηση γλωσσολογίας για τον λαό. Όταν έχεις λαό αμόρφωτο, δεν είναι κακό να τον μορφώνεις με στάσεις πέους. Ολόκληρο Τριανταφυλλίδη έχουμε και Μπαμπινιώτη, που εκπαίδευσαν το μπουρδέλο.
Και πλέον χαιρετίζουμε την δημοκρατία. Διότι βγάλαμε αυτήν που θέλαμε, κι όλοι οι άλλοι που ψήφισαν άλλους, να πάνε γαμηθούνε. Διότι αρκετά μας τα ζαλίσανε. Τώρα θα απολαύουν αυτοί την δημοκρατία μας κι ο Λοβέρδος θα ξαναπάει στο κόμμα της σκέψης του. Πώς το λένε; Ρίξη; Αν το κάνει, ρίψη, μπορεί να πάω να ψηφίσω κι εκεί. Να ρίψω την ψήφο μου. Λοβέρδος. Άκου όνομα. Ρε μαλάκα, τρελός ήταν ο Βενιζέλος που το άλλαξε; Με το λοβέρδος, πού πας; Ο Έλληνας ψηφίζει είτε αυτούς που έχουν αποτύχει και τους δίνει μια δεύτερη ευκαιρία, είτε κανά τραγουδιστή είτε καμιά βίζιτα. Πλάκα κάνεις;
Κι η Φώφη είναι ολόκληρο νοσοκομείο. Γιατί την βγάλαμε; Μπας και προσφέρει γάζες στο ίδρυμα που έχει το όνομα της. Εντάξει, όχι κι ακριβώς, αλλά όταν λες Γεννηματά χωρίς σίγμα τελικό, πού να πάει και το μυαλό του βλάχου που θέλει και ισότητα ψήφου; Και καλά του σημερινού, που θα έπρεπε να ξέρει. Σκέψου του αυριανού, ναι αυτουνού που κάθεται στην καφετέρια και περιμένει από τον Λαφαζάνη ή τον Γιούκερ την ανάπτυξη, πού θα πάει το μυαλό. Δεν θέλει πολύ. Πώς βλέπεις τον Κουρουπλή; Έτσι ακριβώς. Κοιτας κατάματα την ανάπτυξη.
Όμως σήμερα, κέρδισε για άλλη μια φορά η δημοκρατία. Αυτήν που πάνε να καταλύσουν οι θεσμοί και οι λοιποί εταίροι. Άκου τώρα όνομα. Εταίροι. Λες κι είμαστε η Λαίδα ή έχουμε τα νησιά μας για να κατουράνε όταν αυτοί δεν παράγουν. Και στην δημοκρατία, οφείλουν σεβασμό όλοι. Διότι η ψήφος μου ήταν κίνηση ζωής. Θα μπορούσα να πίνω ούζα και να παίζω τάβλυ σαν τον ανεύθυνο ψηφοφόρο του Πασόκ, που τώρα του γύρισε την πλάτη.
Δεν πάει έτσι. Το κόμμα πρέπει να υπάρχει ακόμα κι όταν δεν διορίζει, ακόμα κι όταν δεν μοιράζει λεφτά. Και για την θέση του αρχηγού, μόνο Φώφη υπήρχε. Δαγκωτό. Κι είμαι σίγουρος οτι με τέτοια δόντια που διαθέτει, μόνο καλά έχουμε να περιμένουμε. Για το Πασόκ μας, για τον τόπο, για την Ευρώπη αλλά και για όλο τον πλανήτη. Μπορεί ο πυρήνας του κόμματος να μίκρυνε, αλλά εδώ είμαστε εμείς για το μπέρδεμα των δημοσκοπήσεων κι ειδικά όταν θέλουμε να κάνουμε χαβαλέ. Όπως κι όλο το πλήθος που έβγαλε την τίποτα. Ή τους τίποτες που το παίζουν κυβέρνηση. Εμείς το κάναμε βρε κι αυτό.
