Παραπάνω “βλέπετε” τα μέτρα. Δεν φαίνονται καλά,το ξέρω,αλλά λίγη σημασία έχει,αφου αυτό που μετράει είναι η 50άρα που έρχεται.
Σε κύκλους είναι τα “θα” που περιέχονται στις “Ελληνικές υποσχέσεις” για αλλαγές και “reformation” εις το μέλλον. Πάρτε ένα σκαλιστιρι και ξύστε τα αχαμνά σας.
Παραπάνω βλέπουμε το-άλλο ένα-μπακαλόχαρτο της βουλής,εις το οποιο η μουλαροπρόσωπη πρόεδρος της βουλής,χειρογράφως επισημάινει πως το κείμενο δεν είναι μεταφρασμένο εις τα Ελληνικά. Αλλά ποιος χέστηκε. Γίνεται βέβαια μια προσπάθεια να μάθουμε να διαβάζουμε,με βάση και την πτώση του ΦΠΑ στα βιβλία και τα θέατρα-όπως βλέπουμε και στα προτινόμενα μέτρα,αλλά μέχρι τότε καλό είναι να μη ξέρουμε τι γράφουν τα ιερά βιβλία και οι δέκα εντολές. Αλλωστε όταν ένα κείμενο είναι εις την αρχαίζουσα ή στην Αγγλικήν,προσδίδεται εις αυτό μεγαλύτερο κύρος.
Οι όποιες επιπτώσεις υπάρξουν-έτσι κι αλλιώς- θα πλήξουν τους ηλικιωμένους. Δυστυχώς για αυτούς.
Είχαμε αναφερθεί στο παρελθόν,στους απαράβατους νόμους της φύσης οι οποίοι φυσικά διέπουν και τις ανθρώπινες κοινωνίες.
Τι σημαίνει αυτό; Πως σε όποια πάλη χρειαστεί να λάβει χώρα,ανάμεσα στα νεαρά ηλικιακα μέλη μιας ομάδας,μιας αγέλης,μιας κοινωνίας,και στα γέρικα μελη,αυτά που επιβιώνουν και αναλαμβάνουν την διαχείρησή της,είναι φυσικά (κυριολεκτικά) τα ηλικιακά νεότερα.Δηλαδή αυτά που έπονται των γερόντων.
Οτιδήποτε ανάποδο,είναι αδύνατον,αφύσικο και άτοπο.
Ακόμα και καθόλου μετρα να μη παρθούν,ή ακόμα και διαφορετικά από αυτήν την προσέγγηση μέτρα να παρθούν, οι φυσικοί νόμοι θα τεθούν σε εφαρμογή αυτόματα και ενστικτωδώς.
Δηλαδή,αν είναι να διαλέξω ανάμεσα στην επιβίωση του γέρου ή αυτήν του βρέφους που έρχεται από πίσω,ασφαλώς και δίχως περιστροφές η επιλογή είναι το δεύτερο.
Αν πρέπει να επιλέξει-λόγω περιορισμένης “τροφής”, ένας πατέρας ανάμεσα στην επιβίωση του πατέρα του ή του παιδιού του,φυσικά θα επιλεγεί το δεύτερο.
Δεν ξέρω αν θα συμβέι κάποια πάλη τάξεων-οι οποίες και αναδιαμορφώνονται τώρα που μιλάμε- αλλά σίγουρα,αναπόφευκτα,θα συμβεί-αιματηρή αν χρειαστεί-πάλη ανάμεσα στα νεοεισερχόμενα μέλη της αγέλης και σε αυτά που παρέρχονται και θνήσκουν.Τα γηρασμένα.
Αν λάβει κανείς δε υπόψην του πως είμαστε μια κοινωνία η οποια όχι μόνο γηράσκει αλλά εδώ και μερικά χρόνια ζει και υποστηρίζεται από την “τροφή” των παππούδων” (συντάξεις),τότε μπορούμε να πούμε πως η μάχη θα είναι ακόμα χειρότερη και θα έχει και “κωμικοτραγικά” χαρακτηριστικά,δεδομένου ότι θα πρέπει το νεαρό μέλος(ο πατέρας) που υποβοηθάται από το γηράσκον (τον παππού) μέλος να εκδιώξει το δεύτερο για να ζήσει το νεοεισελθόν (το παιδί).