ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΓΑΝΙΟΥ

Πενία τέχνας κατεργάζεται αλλά και ανία, δημιουργεί ανύπαρκτους συνειρμούς. Ρίχνεις μια ματιά στα ρεπορτάζ έγκριτων φυλλάδων, και τι βλέπεις; Οτι ο Μπαρμπόσα είναι αποφασισμένος να κατεβεί σαν ηγέτης στο τηγάνι, οτι ο καληνύχτας δεν κρατιέται κι οτι το πούλμαν της ομάδας – ναι αυτό που μόνο πουσάρισμα δεν του έχουμε κάνει από την εποχή της Ενικ – ξαναβάφτηκε και φέρει εις την πλαϊνήν του όψιν, την μάπα του Τζιμπούρ.

Όσο προχωράμε βέβαια προς το Σάββατο, οι τόνοι θα πέφτουν. Είναι ίδιον των ανδρών που παρεπιδημούν στα της ΑΕΚ, να πάνε στα μουλωχτά. Δεν είναι κακό αυτό, αφού αισθάνονται και οι ίδιοι πρόβατα εν όψει Πάσχα. Αγωνιστικά μιλάω. Στους άλλους τομείς, μια χαρά έχουν επιφέρει το πλήγμα το οποίο ήταν καρτερικά αναμενόμενο. Ο χάπιας έχει μετακομίσει την οικογένεια του στην Ινγκλετέρα. Δεν θέλει την επερχόμενη κατακραυγή να την νοιώσουν εν κολλεγιακώ περιβάλλον τα παιδιά του.

Η κουβέντα λοιπόν, είναι ποδοσφαιρική καθαρά, αφού οι χαρτοπετσέτες σιγά σιγά μπαίνουν στο πιεστήριο. Γλυτώσαμε κι από την αυτοκτονία του Φλαμπουράρη, κι άρα υπάρχει και το στήριγμα που ψάχναμε στην πρώτη φορά αριστερά.

Όμως, υπάρχει κι ένας αγώνας. Που τον θέλουν και οι δυό μεριές. Όχι τόσο πολύ για αγωνιστικούς λόγους. Όλοι εξ άλλου γνωρίζουν, ποιός είναι ο πληρέστερος, ποιός έχει πιο σοβαρό προπονητή και πιο σοβαρό ρόστερ. Κι εδώ ακριβώς κρύβεται το μυστικό και η αυριανή δήλωση : Όταν στους πάρω κι αυτούς, πότε θα ξαναπείς μαμά.

Γράφω αισιόδοξα, διότι ποτέ δεν φοβήθηκα τα ντέρμπυ. Και το ίδιο ξέρουν και οι οποιοδήποτε παίκτες παίζουν στις αντίπαλες ομάδες. Ανδρικά παιχνίδια που αναδεικνύουν τα προσωπικά ταλέντα, τα οποία και παρακολουθούν όλοι οι managers. Παιχνίδια στα οποία δείνει κι έμφαση ο Πλατινί, αφού ο μη στοιχηματισμός τους εν Ελλάδι πλέον, αυξάνει την γκανιότα των μη γνωρίζοντων. Παιχνίδια τέλος, στα οποία οι προπονητές έχουν μηδενικές παρεμβάσεις.

Πώς λοιπόν να κατέβει ο Δέλλας; Με την αγαπημένη μαλακία του Μπάγιεβιτς ή με κάτι άλλο, που όμως δεν δούλεψε στην Τούμπα; Έτσι δεν μας λένε; Τι; Δηλαδή αν ο διαιτητής είχε τελικά δώσει το πέναλτυ κι είχαμε ισόπαλο αποτέλεσμα, πράγματι, δεν θα είχε δουλέψει το άλλο; Δεν παίρνω και όρκο για το τι θα διαβάζαμε.

Εν πάσει περιπτώσει, τα πάντα είναι απλά. Στα πλάγια δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Μιλάω για τους αμυντικούς, που ούτε την σέντρα δεν θα περάσουν. Απλά πρέπει οι μπροστινοί του κέντρου, να ντουμπλάρουν σοβαρά και σωστά. Ο γάβρος παίζει κύρια από τα πλάγια, κι εκεί πρέπει να δώσουμε ό,τι μπορούμε. Οι εναλλακτικές του άξονα, που υπάρχουν παικταράδες, είναι θέμα σχολικού μαθήματος αντιμετώπισης του μπουλουκιού. Αλλά και παρμένης διαιτησίας.

Πρέπει λοιπόν να γεμίσει το κέντρο. Κι ένα σύστημα επιπέδου 4-4-1-1, είναι απόλυτα κατανοητό. Με πολύ τρέξιμο και πολύ κλωτσιά, στους νεκρούς χρόνους. Με σάλπισμα νίκης, με στόχο την ισοπαλία. Δεν βγαίνει αλλιώς, τι να κάνω; Στα ίσα, γάμησε τα. Γι’ αυτό είπα οτι μουλωχτά είναι καλή τακτική. Μουλωχτά βέβαια, που το πάνε κι οι δύο. Έπαρση από το εξωτερικό δεν μπορεί να υπάρχει αλλά κι έπαρση από το εσωτερικό, γιατί να υπάρχει;

Η κουβέντα θα μπορούσε να συνεχιστεί για πολύ. Μέχρι και το τέρμα μας. Ή για τα σέντερ μπακ μας. Που λογικά δεν πρέπει να αλλάξουν αφού, άλλο παίκτης της ακαδημίας του αντιπάλου κι άλλο, επαρχιώτης στην Ομόνοια. Στο δεξί άκρο λογικά, υπάρχει ένα πρόβλημα, βάσει αυτών που λέω. Αλλά η αλχημεία, δεν πήγε πίσω την κανονική επιστήμη. Ούτε τα γιατροσόφια. Καλή ευκαιρία τα ντέρμπυ για τους λάθος σχεδιασμούς. Τα έχουμε πει.

Όμως όταν μπαίνουν κάποιοι στο γήπεδο, παίζουν γι’ αυτό από το οποίο πληρώνονται αλλά και γι’ αυτό το οποίο θεωρητικά τους εμπνέει. Κι είμαι σίγουρος για το καθήκον που θα βγάλουν τα βρώμικα μας. Ειδικά αν μετά το 60, ο γάβρος σκεφτεί και την Τρίτη. Είναι σίγουρο οτι η πίεση θα είναι στα αρχικά. Μετά, θα μαζευτεί πίσω ούτως ή άλλως, αφού ο πρόεδρος, είτε θα θέλει να δείξει την ανυπαρξία μας στην δημιουργία, είτε θα θέλει να δείξει κι άλλους τρόπους αντιμετώπισης.

Είναι πολύ νωρίς για το κείμενο αυτό, αλλά δεν είχα ευκαιρία. Βλέπετε, αύριο πάω στην Μαδρίτη για την δουλειά μου, αφού έχω επιλέξει να μην έχω Σαμαρά ή Φλαμπουράρη ή περιφέρεια Αττικής για το επόμενο βήμα μου. Έχω μάθει να δουλεύω κύρια με εξαγωγές ή με ελληνική αγορά που δεν εξαρτάται από το τι θα χύσει ένα ελληνικό κοινοβούλιο δοτό κατά τεκμήριο, σε τύπους που ούτε τηλεφωνικό κέντρο δεν αγοράζουν μόνοι τους.

Κι από την Μαδρίτη, θα γυρίσω την Παρασκευή. Άρα τα σχόλια, θα περάσουν τότε. Κι άρα καλό είναι, να μην κάνετε σχόλια στο κείμενο αυτό. Διότι δεν θα μπορώ να τα εγκρίνω, αφού δεν θα έχω υπολογιστή μαζί μου, αλλά και μετά την έκθεση την οποίαν επισκέπτομαι, μάλλον θάχω διάθεση για άλλα πράματα από το να κάθομαι μπροστά σε ένα μηχάνημα για κάποια ΑΕΚ, κάποιον Μελισσανίδη ή κάποιο προβληματισμό αξιών, που όπως θάλεγε κι ο Επίκουρος, είναι αξία μη φυσική και μη αναγκαία. Θα μιλήσουμε ξανά μετά το παιχνίδι.