Τρομερο! Αυτός,αν δεν ήταν κατ’επάγγελμα πλούσιος,θα ήταν πολιτικός.
Θα μπορούσε νά κάνει καριέρα φιρμάτου μπαλκονάτου “Μαυρογιαλούρου”.
Ακου “Α-Ρενα Δούρου”. Το “α” δεν είναι στερητικό. Οχι. Οπως πχ. λέμε “α-χρηστος”. “ά-πατος” κλπ. Είναι το πρώτο γράμμα του “arena”.
Κάνει και λογοπαίγνια. Τσίφτης. Του κόβει. Καπάτσος. Σαίνι. Τι θα κάναμε χωρίς δ’αυτονε.
Αν και εμένα μου θυμιζει το “Α ρέζους”.
Τι μπορεί να ειπώθηκε μέσα στο κτίριο,από το οποίο κατόπιν μερικών ωρών, βγήκε ο Μελισσανίδης μη μπορώντας να κρατήσει το μυστικό και το χαμόγελό του; “Δυο λόγια θα πω: Το γήπεδο θα το ονομάσουμε Αρένα Δούρου”.
Οταν “γλύφεις” την υπάλληλό σου,δύο πράγματα μπορεί να σημάινει. Η ότι είσαι φουλ ερωτευμένος μαζί της, η ότι αμφιβάλεις για το εαν σου σηκώνεται πλέον και συμπληρώνεις τα κενά με κοπλιμέντα.
Ασχημο πράγμα τα γεράματα. Φέρνουν μια εγκαρτέρηση,μια υπομονή,μια περίεργη γλυκύτητα. Μα μη γελιέστε. Δεν είναι από την μακρά εμπειρία. Οχι. Είναι από ΑΔΥΝΑΜΙΑ πλέον.
Μικρός έλεγες: “έλα μωρή να σου ρίξω έναν” …μεγαλώνοντας λες: “το παν είναι η συντροφικότης”. Μμμ….
Απο την πιο πανω λοιπόν “αποκαλυπτική” ατάκα,χαρακτηριστική των προθέσεων εκατέρωθεν, προκύπτουν μερικά συμπεράσματα. Οχι απαράιτητα όλα ορθά-θα ήταν αδύνατον-αλλά οποσδήποτε κάποιο από αυτά,το δίχως άλλο.
α) Η Δούρου ήταν ανενδοτη απέναντι στο κεφάλαιο που την επισκέφτηκε (συνήθως πάει ο υπάλληλος στον προιστάμενο,ή τουλάχιστον δια τηλεφώνου και δια αλληλογραφίας έχουν επαφή,αλλά εδώ στην περίπτώσή μας, το αφεντικό είναι ταπεινής καταγωγής,την οποία μάλιστα δεν ξεχνά ποτέ και φροντίζει σε κάθε ευκαιρία να μας το υπενθυμίζει,επισκεπτόμενος τους “Πακιστανούς” που κατέχουν πολιτικά γραφεία. Σε αυτό,είμαι μαζί του).
Ανένδοτη λοιπόν η Δούρου,δεν ενέδωσε στην θέλξη των οδόντων,στη σαγήνη της μπαμπακένιας αραιής κόμης του επισκέπτου. Ούτε οι Γεωργιανοί την τρόμαξαν.”Δεν ξέρω,θα το σκεφτώ κύριε…πως είπαμε το όνομά σας…; Α,ναι. Εσεις. Λοιπόν,θα το σκεφτώ. Είναι πολύ δύσκολο,έως αδύνατον…” να του είπε!
Και εξερχόμενος ο Μελισσσανίδης,της έκανε “τρίπλα”: “οπλίστηκε” με χαμόγελο και σκαρφίστηκε μια ατάκα αισιόδοξη, αποκρύβωντας το ναυάγιο των συνομιλιών.
β) Η άλλη εκδοχή,είναι πως η σκληρή, άκαμπτη Δούρου, ο σκληρός αυτός πολέμιος των Χριστιανοποντίων στο δρόμο για τη “Δαμασκό” της εξουσίας, και πάνω στη στάση που κάνει στο μαγγανοπήγαδο της Περιφέρειας για να πιει λίγο “νερό”, είδε οραμα και νέφη κάλυψαν το χώρο γύρο της,φωνή μεγάλη ηκουσθη προς αύτην: “Ασε το Βαγγέλη γιατί δεν σε βλέπω καλά και πιάσε τον κάβο του Μήτσου αν θες να επιπλεύσεις. Ορα Φλαμπουράρης”. Εταράχθη σφόδρα,και της εσκίσθη η φόδρα. “Ημαρτον” αναφώνησε εκείνη. “Ας γίνει το θέλημά σου”.
“Your will be done” λέγεται αυτό στα Αγγλικά. Ασχετο.
Οπότε λοιπόν,είτε στη μια περίπτωση είτε στην άλλη,είτε σε- όποια- παράλλη, ο Μελισσανίδης βγήκε κεφάτος,για τις- όποιες και όσες- εξελίξεις μπορεί να προκύψουν-και- από αυτήν την -άλλη μία ακόμα- συνάντηση για την κατασκευή του γηπέδου.
Γιατί να μην είναι κεφάτος; Λεφτά δικά του δεν διακινδυνευει. Λεφτά από αλλού ζητάει. Αν τρενάρει το θέμα χρονικά, οφέλιμοι είναι και εκεινος αλλά και η -κάθε- Ρένα,αφού κρέμονται στα μανταλάκια των περιπτέρων-και των ηλεκτρονικών μέσων- επί μήνες.
Μια εταιρεία π.χ. για προώθηση κάποιου προιόντος της, για μια μόνο μέρα,αν θέλει να διαφημιστεί με πρωτοσέλιδο χτύπημα σε 4-5 εφημερίδες ταυτόχρονα,πρέπει να πληρώσει πολλές- πολλές χιλιάδες ευρώ. Και κάντε την αναγωγή, όταν αυτό θα πρέπει να διατηρείται επί μήνες. Ασύμφορο ασφαλώς.
Ομως,για έναν επανακάμψαντα από τα ξένα τσικιρικιτζή “επενδυτή” με λεφτά των άλλων και για μία-ακομα- πολιτικάντη, είναι παιχνιδάκι-μέσω ΑΕΚ- να συντηρούνται στις κορυφές των ΜΜΕ.Αλλωστε εδώ συντηρούνται κατ αυτόν τον τρόπο Εθνικές Κατίνες και Εθνικοί Πούστιδες,…αμέτρητοι οι κηφήνες, που ζουν λάθρα,σαν “ξενιστές” στις ζωές μας.
Η “άφαντη” Δούρου λοιπόν, που πολύ σωστά επέλεξε να εξαφανιστεί το τελευταίο 6μηνο της φθοράς και των μνημονιακών υπογραφών. Κρύφτηκε στην Περιφέρεια, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΛΕΩ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ,ΔΗΛΑΔΗ ΕΛΕΩ ΑΕΚ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΚΕΙ. Και τώρα, που υπογράφτηκαν όλα και όλοι οι άλλοι πήραν από ένα ποσοστό ευθύνης και άρα φθοράς, η Α-ρένα βγήκε από το καβούκι της με έναν εκωφαντικο τρόπο: Συνάντηση με τον Μελισσανίδη,για το αιώνιο κρίσιμο θέμα του γηπέδου. Το οποίο όσο καθυστερεί,φτιάχνει ζωές,καριέρες και περιουσίες.
Γιατί ο χρόνος είναι σχετικός. Ο άλλος βιάζεται να φτιαχτεί το γήπεδο για να μπει μέσα να φωνάξει “ΑΕΚάρα”. Καλά…
Για κάποιους άλλους ο χρόνος έχει διαφορετική “υφή” και “ποιότητα”. Δεν είναι φθορά και καθυστέρηση. Είναι χρόνος όπου μπορεί η κάθε- Δούρου,να κάνει τις απαράιτητες “διατάσεις” και να ξεμουδιάζει από την 6μηνη χειμερία νάρκη της.Επίσης είναι,απ’την άλλη και μετάθεση της κατασκευής του γηπέδου εις το εγγύς(;) μέλλον,για τον Μελισσανίδη,αφού ως γνωστόν, ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. (και αυτά της Περιφέρειας να απελευθερωθουν αύριο το πρώί,ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ η ΑΕΚ- η “Δικέφαλος” δηλαδή να τα χρησιμοποιήσει,αφού αφορούν σε δεύτερο στάδιο της κατασκευής του γηπέδου και επίσης αφορά σε συνοδά έργα. Αυτό σημάινει πως θα πρέπει ΗΔΗ να έχει αρχίσει να “σηκώνεται” το γήπεδο της ΑΕΚ,πρωτού δωθούν αυτά τα κονδύλια. Και όπως είπαμε,λεφτά για “σήκωμα” “γιοκ”.
Οταν έχεις στα χέρια σου ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΟΛΑ τα χαρτιά …ένα καρότσι έγγραφα δηλαδή και απομενει ΕΝΑ, και εσύ φτιάχνεις “ομάδα εργασίας ανάμεσα στην ΑΕΚ και την Περιφέρεια” και επίσης επίκεινται συνατήσεις των εμπλεκωμένων φορέων (φτου και απ’την αρχή δηλαδή,σε δουλειά να βρισκόμαστε) εσένα ολά αυτά ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΝΕ; Πως απλά δεν υπάρχει “μαρούλι”.
“Απορία ψάλτου,βηξ ξηρός” λένε στα ψαλτήρια.
Ο Μελισσανίδης, όπως “σοφά”-για τον ίδιο- πραττει εδώ και 65 χρόνια, Δεν Πληρώνει Ποτέ Από Την Τσέπη Του. (είναι γραμμένο με αρχικά κεφαλάια,γιατί πρόκειται για θεμελιώδη Νόμο της Θερμοκονομικής. Και επίσης μπορεί να αναχθεί και σαν κεφάλαιο στην Παλαιά Διαθήκη. Τόσο σημαντικός είναι. “ΠΟΤΕ ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΟΥ.ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ”.
Οταν αυτά δεν υπάρχουν, η δεν έχουν ακόμα εξευρεθεί,τότε απλά λέμε πως “έχουμε διαδικαστικά προβλήματα”..”προβλήματα συνεννοησης με τον Δήμο,τον καραδήμο και τον Παπαδήμο”…”προβλήματα βηματισμου της κυβέρνησης”,”γεροντική άνια του Φλαμπουράρη”, “Κυνικές Φιλοσοφικές ανησυχίες της κρυμένης στο πυθάρι του Διογένη,Δούρου”. Εχουμε ακόμα, γραφιοκρατίτιδα και πολυνομίτιδα να αντιμετωπίσουμε κλπ-κλπ. Ασθένειες πολλές όπως βλέπετε.Αλλά η κύρια,είναι μία: Οξεία Αφραγκίτις.
Αυτά λοιπόν. Καλά είναι τα νέα παιδιά. Δεδομένου πως η Δούρου δεν λέει ούτε ναι ούτε όχι και ο Μελισσανίδης επιμένει ακόμα πως θα καταφέρει να εξασφαλήσει τα κονδύλια από τις τσέπες των άλλων και θα καταφέρει να φτιάξει το “ζιγγουράτ” για να βάλει μέσα την ματαιοδοξία του. Και η μεν και ο δε, είναι “ζεστοί”. Ετσι διαβάζουμε εμείς οι δυστυχείς, θεαταί. Ευτυχώς.
Γιατί αν κρυώσουν,δεν θα κάνουν ούτε για βολβοί στα χωράφια.
Connect
