Διάβασα με ενδιαφέρον την συνέντευξη του Πογιέτ και μετά ζήτησα από τον Καραγιαννίδη να μου στείλει το tape. Έχει πάντα ενδιαφέρον να ακούς τι λέει ο άλλος, αλλά να προσπαθείς να βγάλεις πράματα κι από τον τόννο του. Πώς το λέει; Με τι χροιά; Με τι στόμφο; Είναι σταθερή η φωνή; Όσο κι αν τα γραπτά μένουν, έχουν μεγάλη σημασία τα προφορικά. Ας πούμε, θυμηθείτε τον Μπάγιεβιτς. Αν διαβάζατε μόνο γραπτά τις δηλώσεις του, θα λέγατε πάμε για νίκη. Αν τις ακούγατε δια ζώσης, ίσα που θα ήσασταν ενθουσιασμένοι αν δεν ερχόταν κάποια συντριβή.
Η συνέντευξη λοιπόν, ήταν νόστιμη. Σε σχέση με τα συστήματα που του αρέσουν και ποιά παίζει μέχρι τώρα, τους παίκτες που έχουμε, και τπους ευγενείς στόχους που θεωρητικά έχουμε. Ενδιαφέροντα όλα αυτά, αλλά απλές λεπτομέρειες για μια χαμένη χρονιά. Πάντως πιο ενδιαφέροντα είναι αυτά που έχουμε πίσω από τις γραμμές.
Έμπροσθεν των οποίων, σε πρώτη φάση, διακρίνω ευλόγως οτι είναι αρκετά ευχαριστημένος από την ζωή εδώ στην Ελλάδα, στην οποίαν και δίνει και κάποιο credit παραμονής δεχόμενοι οτι τα λεφτά του τα παίρνει έξω, οτι το σερβικό λόμπυ πλέον έχει απομακρυνθεί από τα πόδια του κι οτι έχει μια ηρεμία τόσο αυτός όσο και ο πρόεδρος ( και μην ρωτάτε ποιός είναι ο τελευταίος ).
Είναι όμως επίσης σαφέστατο οτι θέλει να φύγει από το ελληνικό σκουπιδαριό αλλά ταυτόχρονα αναγνωρίζει οτι όσο πλούσιο βιογραφικό και να φτειάξει εδώ, δεν θα μπορεί να είναι εξόχως πλούσιο για κάποια ομάδα της προκοπής στην Αγγλία. Αυτά όμως αφορούν αυτόν κι όχι εμάς που γκαραντί θα μείνουμε εδώ, και δεν θα γίνουμε μισθοφόροι υποστηρικτές κάποιας άλλης ομάδας.
Οπότε γυρνώντας το φύλλο και δεχόμενοι οτι οι λεπτομερείς τοποθετήσεις του Πογιέτ είναι να μειώσουμε την απόσταση από τον γάβρο σε σχέση με το ύψος, την σωματοδομή και την τεχνική κατάρτιση των παικτών που θα αποκτηθούν – αυτά είναι οι απαιτήσεις του από τον Μελισσανίδη -, το μόνο που απομένει σε εμάς, είναι να κρίνουμε τον Πογιέτ για την συνέχεια. Πάντα ο προπονητής κρίνεται συνέχεια και πάντα η ευτυχία από την δυστυχία έχουν πολύ μικρή απόσταση στην Ελλάδα, αλλά δεν εννοώ αυτό.
Να το κάνω πενηνταράκια. Ο Πογιέτ μέχρι σήμερα είναι απόλυτα πετυχημένος σε σχέση με τον προκάτοχο του. Μιλάω για το πέταμα του γελοίου συστήματος, τις καινούργιες θέσεις που αφομοίωσαν οι παίκτες, το εικονικό βάθος του ρόστερ, την ταυτότητα της σκληράδας που επιδεικνύει η ομάδα και τον πλήρη οικογενειακό έλεγχο των αποδυτηρίων. Αυτά, σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα, τα βλέπει ακόμα κι εκείνος που είχε σταθερό πεοθηλασμό με τον Δέλλα.
Η συνέχεια όμως έχει άλλο μενού. Και πρακτικά έχουμε μόνο τα μπαράζ κι άλλα τρία δύσκολα παιχνίδια που αφορούν το κύπελλο. Τίποτε άλλο δεν υπάρχει. Τα άλλα παιχνίδια του πρωταθλήματος, δεν έχουν καμία απολύτως σημασία, αφού όλες οι ομάδες που είναι υποψήφιες για τα μπαράζ, βράζουν μέσα στο ζουμί τους. Ακόμα και τρεις πόντοι διαφορά να υπάρχουν από τον δεύτερο στην ειδική βαθμολογία, δεν λένε τίποτα.
Οπότε ψάχνουμε εδώ την διαχείριση του υλικού για τους κρυφούς κι ανομολόγητους στόχους της διοίκησης – που σαφώς κρύβεται πίσω από τον προπονητή – αλλά και τους στόχους του προπονητή, που πρέπει να μην κοιτάξει την πάρτη του αλλά το ovrall καλό της ομάδας μας. Μην ξεχνάμε οτι πορευόμαστε με ελάχιστα χαφ και με γκαντεμιά τραυματισμών αλλά και καρτών. Κι εδώ θα κριθεί πάλι ο Πογιέτ, που οφείλω να πω οτι σαν κουλτούρα αλλά κι επαγγελματισμό, δεν έχει καμία σχέση με τον Μπάγιεβιτς. Ο Πογιέτ θέλει να αφήσει κάτι αν φύγει σαν υστεροφημία. Δεν είναι της νοοτροπίας της καμένης γης.
Πολύ γρήγορα έχει καταλάβει αυτό που ξέρουν όλοι αλλά δεν το ομολογούν δημόσια. Οτι η ΑΕΚ είναι μια ιστορία της πλάκας ελληνική : Ένας πρόεδρος που δεν είναι, μια μεγαλομέτοχος που δεν είναι, ένας εκτελεστικός διευθυντής που τώρα κρεμάστηκε από τις ακαδημίες για να παίζει ακόμα λίγο στην δημοσιότητα, ένας άφαντος χρηματοδότης, και μερικοί ποδοσφαιριστές που τους μαζεύουν από τα μπουζούκια μπας και κάνουν καμιά προπόνηση ( άκου να ακούει Σαμπάνη ).
Μιλάμε για επαγγελματία – χωρίς να λέω οτι είναι μεγάλος προπονητής – απέναντι σε ερασιτέχνες ή κατά τύχη χομπίστες. Αν λοιπόν ο επαγγελματισμός της σκοπιμότητας του δεν καπελώσει την συνέχεια, θα κριθεί αρνητικά. Και θα ανοίξει ο δρόμος για τον Ρουμάνο, που εύκολα συμβιβάζει τα πράματα στην Βαλκανική χερσόνησο. Αν το πάει αλλιώς, τότε θα αναδείξει κι άλλη πλευρά της προσωπικότητας του – αν την έχει – η οποία θα φέρει στον αφρό και την αιώνια κόντρα διοίκησης και κόσμου όπως και διευθυντών με υπαλλήλους. Δεν κάνουμε χάρες στους εργαζόμενους, αλλά αυτοί με την απόδοση τους μας αναγκάζουν να δώσουμε πριμ.
Κατά βάθος ο Πογιέτ, θέλει να μείνει. Τα εχέγγυα όμως τα ζητάει διότι θέλει να γίνει πρώτος στο χωριό αφού στην πόλη δεν ήταν ούτε καν δεύτερος. Μιλάμε πάντα υπό τις παρούσες συνθήκες, με τον γυμναστή του, με τέσσερις μίνιμουμ προσθήκες, με διώξιμο του Τζιμπούρ και του Μπουνανότε και με πλήρη έλεγχο στα εξωγηπεδικά των παικτών. Δεν έχει τόσο μεγάλο άγχος για τα αποτέλεσματα που θα έρθουν, διότι σκέφτεται με κουτάκια και τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα. Το δε παιχνίδι με την αλογοτροφή, το φοβάται πολύ, όπως κάθε σώφρων που ξέρει μπάλα.
Υγ. Οι ρήτρες για τον Γιόχανσον και τον Σιμόες, είναι μέχρι τον Δεκέμβριο. Ελπίζω να γίνει το σωστό διότι όποιος και να είναι στον πάγκο, εκεί πάνω θα χτίσει.
Το παιχνίδι με το βαζελο εχει δυο αποτελέσματα.
1. Ήττα
2. Θρίαμβος. Οχι νίκη αλλα ξεφτιλίκι του αντιπάλου, με ΟΛΕ κλπ
Οι πιθανότητες ειναι 30-70 ειδικά αμα αρχίσει τα μαγικά ο στραμα που δύσκολα θα δει παςχα στην Ελλάδα.
Μακάρι να παίξει ο λετο
Ευτυχώς που δε παιζει το μανταλάκι
Άψογος,respect δηλαδή.Βεβαια μου εχει γεννηθει μια απορία έχουμε τόσο κακό ποδόσφαιρο σαν χώρα ή μηπως ειναι άσχημο το περιτύλιγμα (γήπεδα,κουλτούρα οπαδών,μαρκετινγκ κτλ)?
Δηλαδή ήρθαν οι Καμπιασο, Μπερμπάτοφ, Εσιέν οκ με προβλήματα κ στα τελευταια τους αλλά θεωρώ πως αν ήμασταν τόσο χάλια μια διαφορά θα την έκαναν.Επισης ο Μανωλάς ο Μωρας ο Κονέ ακόμα κ ο Γκέκας που στο ταπεινό μας πρωτάθλημα δεν εβγαζαν κ μάτια έξω καλουτσικα την παλέυουν.
Δεν θέλω να πώ πως συγκρινόμαστε με τις μεγαλες λιγκες της Ευρώπης αλλά ψιλομπαλίτσα βλεπουμε. Τρομερο χάντικαπ έχουμε στα γήπεδα που ειναι σταυλοι και προφανως επηρεάζουν τη ψυχολογία- απόδοση θεατών ποδοσφαιριστών και τελικά θεάματος.Σε αυτό νομίζω πρέπει να γίνει μια αρχή, θέλουμε γήπεδα
Προς The Snitch : Εγώ βλέπω διπλό στο παιχνίδι και στην καλύτερη μια ισοπαλία. Μακάρι να πέφτω έξω
Προς netrino : Ρε φίλε, τόσα πολλά θέματα, όλα στο μείξερ; Είναι ποτέ δυνατόν η Ελλάδα να γίνει αυτά που λες; Έχει ας πούμε γίνει το Άινταχο ίσα με την Μασαχουσέτη; Κάποια πράματα δεν γίνονται. Κι όχι επειδή ο κόσμος δεν θέλει, απλά δεν μπορεί.Λόγω κλίματος κυρίως. Αυτοί που λες, πώς να μας ανεβάσουν; Πάρε έναν συνταξιούχο στην δουλειά σου. Πώς να σε ανεβάσει; Δεν γίνεται αυτό. Τώρα άμα βάλεις παρέα και τους στάβλους που λες, εύκολα θα βγάλεις και το συμπέρασμα σου. ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΕΘΝΙΚΟ ΗΡΩΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ. ΟΤΑΝ ΕΒΓΑΛΕΣ ΣΩΚΡΑΤΗ, ΗΣΟΥΝ ΠΛΑΝΗΤΑΡΧΙΑ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ. Τώρα είσαι με Τσίπρα στο τέλος με κλεισμένα σύνορα, εξηκοστή δύναμη στον στρατό με την Τουρκία έκτη, ΚΑΙ ΜΑΧΕΣΑΙ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΖΗΣΟΥΝ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.
Κι όπως λεγανε οι αρχαίοι, πατήρ πάντων πόλεμος.
Κι ασχολείσαι τώρα με τους Μπερμπάτωφ, κάποιους συνταξιούχους Αμερικάνους που πάνε στην Φλώριδα; Έλα, μπορείς να δεις πιο καθαρά.
Καταλαβαινω τι λες αλλωστε το εχουμε ξανασυζητησει και φυσικά είμαστε στη φάση της παλιάς προτασης των Αμερικάνων που μας ειχαν πει να μην ασχοληθούμε με τους Β.Ευρωπαίους και να δημιουργήσουμε μια ενωση κρατων της ανατολικης Μεσογείου.Τότε βεάβαια τους ειχαμε αγνοησει αλλά αυτοί δεν ξεχνούν ηρθε η ωρα να μας την επιβαλουν (προσφυγες κτλ).
Πάντως το παρακάναμε κοιτάζοντας συνέχεια προς της Δυση τα τελευταια 40 χρόνια και ειχαμε ξεχασει τη γειτονιά μας,δεν ειμαι τοσο απαισιόδοξος
το εικονικό βάθος του ρόστερ… ΤΕΛΟΣ
να μην λησμονούμε πως η λέξη τέλος στην ελληνική γλώσσα σημαίνει δύο σημασίες. Με την πρώτη θα πει το τέλος, την τελευταία , το τέρμα, την παύλα, τη λήξη, το finis, το θάνατο. Με τη δεύτερη σημαίνει το σκοπό. Όπως οι τελικές προτάσεις, που λένε οι γραμματικοί, δηλώνουν το σκοπό.
Ο ΠΑΟ ειναι απλα αστείος. Αστείος όμως αν τον εχεις δει. Μια αμυνα για γέλια, ενα κέντρο επίσης με ενα Εσιέν.. και οτι εχει ειναι ο Μπεργκ.
Η ομάδα εχει το κουτρουμπη βασικό τι λέμε τωρα..
Εγγύηση ο στραμα στο πάγκο που ειναι πιο αλλοπρόσαλλος απο άνεμομυλο, προχτές έκανε δώρο το ματς στο ΜΠΑΟΚ.
Μονο τα χάφ μου με ανησυχούν που δεν εχω, απο την αλλη πιστεύω οτι το κλίμα χαβαλέ που υπαρχει στην ομάδα όλη την εβδομαδα το εχει δει ο δικός μας.
Πιστεύω οτι τους εχουμε αν και παίζει πολυ μικρο ρόλο η διαφορα στο τελος αν δεν ειναι μεγάλη δηλαδη > 10
Ξαναλέω μακάρι να παίξει ο λετο. Ενα πτώμα δηλαδη που εκτός απο ολα τα αλλα θα τους κοστίσει και μια αλλαγή.
ΥΓ ενα ημίχρονο και ο ίδιος να μπει τους εχει για πλάκα όλους. Αν τον θυμάσαι για τι παίκτη λέμε.
@Στήβεν:Αδελφέ γιατί διακατέχομαι από την ίδια με σένα, αρνητική προδιάθεση, όλη την εβδομάδα για το συγκεκριμένο κωλοπαίχνιδο;;;;
Και καλά εγώ είμαι ένας από τους ¨απέξω¨…Εσύ όμως σαν “insider”,δεν μπορεί…κάτι παραπάνω ¨οσφραίνεσαι¨στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα…
Καλή(;) Κυριακή.
Προς Αγησίλαος : Έλα μου ντε. Πάντως μόνο διαίσθηση είναι, δεν παίζει κάτι άλλο. Καλή Κυριακή και σε σένα.
ο βαζελος ειναι καλυτερος εκτος εδρας και εμεις εχουμε σοβαρες ελλειψεις στα χαφ..εγω φοβαμαι την περιρρεουσα σιγουρια απαντων οτι το ματσακι ειναι ξεκαθαρος ασσος..προσωπικα εννπειται θελω να κερδισουμε , ομως περισσοτερο θελω να βγουμε αλλωβητοι εν’οψει κυπελλου..
Ειναι που ειμαστε loosers τοσα χρονια και μας εχει ποτισει αυτο.Ετσι οπως ειμαστε τωρα το ματσακι ειναι ασσος. Μπαλα ειναι ομως και δεν ξερεις.αλλα στην φαση που ειναι οι δυο ομαδες ειναι για πουτσα.
Για μένα το ματς με παο είναι μια καλή πρόβα για πλέι οφ. Πάντως με δεδομένο ότι θα δώσουμε δύο προκριματικά για το europa είτε βγούμε δεύτεροι είτε τρίτοι, το ερώτημα είναι πάμε για πρώτοι στα πλέι οφ και αν γίνει θαύμα και περάσουμε τον πρώτο γύρο να πάμε ομίλους europa(τον δεύτερο γύρο ούτε για πλάκα) ή καθόμαστε στα αυγά μας? Δεν ξέρω σαν αεκ τι θα έκανα. Όπως έχεις πει και εσύ ούτε η διοίκηση ξέρει. Μακάρι να γινόταν να μπούμε απευθείας ομίλους europa και να τελείωνε το παραμύθι των πλέι οφ. Πολύ φοβάμαι ότι ο αλαφουζος δεν αντέχει πάλι προκριματικά champions League και μην βγούμε πρώτοι στα πλέι οφ και ας μην θέλουμε…. Εκτός και αν στείλουμε τον Ιβάν….