ΔΙΑΝΟΜΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ

Νομίζω πρέπει να βλέπουμε και το ποτήρι “μισογεμάτο” εκτός από τελείως άδειο που μάλλον έτσι είναι.
Καποιοι το βλέπουν αρνητικά. Ως κατάπτωση δηλαδή. Σου λένε:” κάποτε είχαμε τη Βουλγάρα για τις δουλειές του σπιτιού,τον Αλβανό για το χωράφι και την Ρωσσίδα στο κωλόμπαρο να ξεσκάμε. Τώρα; Με Σύριους και Αφγανούς θα τη περνάμε; Οι μεν πρώτοι δεν κάνουν για “χειρονακτικές” εργασίες, καθότι αστοί, οι δε δεύτεροι,δεν κάνουν γενικά για τίποτα. Αυτήν την Ευρώπη θέλετε κύριοι; Να μη μπορούμε να έχουμε τους σωστούς υπηρέτες και να ήμεθα εμείς σήμερα απολογούμενοι έναντι των πρώην υπηρετών μας; Και τέλος πάντων,είναι δίκαιος διαμοιρασμός αυτός; Η Μέρκελ να παίρνει το καλό πράμα και σε εμάς να πετάνε τη σαβούρα; Θέμε το 50-50 πούστιδες!” Εχουν ένα δίκιο,δεν λέγω…

Εχει και τα θετικά του όμως αυτή η ιστορία με τους εισερχόμενους ή μεταφερόμενους, ή εγκαθιστάμενους πρόσφυγες, “παράτυπους” ή μη μετανάστες (το “λαθρομετανάστες” όπως βλέπετε, δεν “παίζει” πια).

Σε μια χώρα που ανατέλει ο εποχή μιας προσφυγικής ομάδας, τί καλύτερο,τι πιο ταιριαστό  και τί πιο αναμενόμενο,από το να εισέρχονται μυριάδες πρόσφυγες κάθε είδους. Εν δυνάμει δηλαδή οπαδοί φρέσκοι της ΑΕΚάρας μας. Ποιος θα τους “πάρει” αυτούς ρε; Εμείς φυσικά.

Πέρα απο ότι θα λάβουμε ως χώρα,-για να τα ξεκοκκαλίσουν οι γνωστοί άγνωστοι- πολλά-πολλά εκατοντάδες εκατομμύρια γιούρο. Οπως παλιά,το 1922,με τα δάνεια των “επανορθώσεων”,τα οποία όρθωσαν μερικά “τζάκια”-τα οποία καπνίζουν ως σήμερα- και παράτησαν στις λάσπες τους πρόσφυγες,οι οποίοι έχτιζαν πετραδάκι-πετραδάκι κυριολεκτικά και με ίδια μέσα,εκ του μηδενός και έγινα ότι έγιναν. Τα ίδια και σήμερα. Μη μπερδεύεστε λοιπόν. Τα ποσά αλλάζουν-αφού είναι άλλο και το νόμισμα κάθε φορά- και τα ονόματα. (όχι όλα). Αυτά. Ολα τα άλλα,παραμένουν πληκτικά και καταστροφικά ίδια. Από τότε.

Υπάρχουν και οι καλές πλευρές όμως,όπως προαναφέραμε. (έτσι έλεγαν από τότε. Ευρισκαν όσοι “έτρωγαν” εναν καλό λόγο για να γίνονται όσα γίνονται.) Αφού λοιπόν είναι με το μέρος μας η Γερμανία,αυτό θα πρέπει να μας ανακουφίζει. Οσοι σας λένε ότι αυτό σημάινει μελλοντικό κωλοδάχτυλο σε κάποιον άλλο τομέα (νησιά π.χ.),δεν ξέρουν τί τους γίνεται. Εδώ μεχρι και ο τωρινός “Μέτερχνιχ”  στέκεται απέναντι στην Γερμανία; Τί; “Ειναι κόλπο και αργότερα θα τα δούμε”; Ε, καλά μωρέ. Μεχρι τότε βλέπουμε.Δεν κολάμε πουθενά.

Εχουμε Κοτζιά. Εχουμε και Αβραμόπουλο επίτροπο. Εχουμε και Αλέκση.  Τι να κλάσει η Τουρκία με την εξωτερική πολιτική του “αναθεωριστισμού” λέει. Σιγά. Εμεις έχουμε την πολιτική του “σταρχιδισμού”.

“oti-vreksei-as katevasei- international relatiοnship center- stamatis gardelis & synergates”.

Ζητάνε λέει οι Τουρκοι 18 νησιά. Χεστίκαμε. 3.200 έχουμε. Δώστους μωρέ μια ντουζίνα από δαύτα να δένουνε κανένα καίκι. Αϊ στο διάολο πια.

Το μόνο που μας σώζει, είναι ο τελικός σχεδιασμός να μιλά για κατακερματισμένη Τουρκία. Ισως στο άμεσο μέλλον,δούμε και τον Ερντογάν να σέρνεται ημίγυμνος πίσω από κάποιο αγροτικό στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης. Μόνο από σπόντα δηλαδή θα την σκαπουλάρουμε,αν την σκαπουλάρουμε. Αλλιώς….

Παντού “hot-spots” εκτός  από την Πελοπόνησο. Αφού μόνο αυτή δεν διεκδικείται από κάποιον επίσημα. Ολα τα άλλα διαμερίσματα πάιζουνε γερά για απόσπαση. Συνήθως ο κλήρος λένε πως πέφτει στον πιο νέο. Ο πιό νέος είναι τα Δωδεκάνησα,αφού στην δεκαετία του 1950 μας τα “έδωκαν” πρόικα οι Ιταλοί,για να παντρευτούμε τον νταβατζή Αγγλο.  Αρα,δεν τα βλέπω καθόλου καλά.

Δυο Ελλάδες παλεύουν. Οπως πάντα. Η μια, προσφέρει,μοιράζεται,περιθάλπτει, βουτάει στα νερά και  σώζει ζωες, ταίζει κόσμο,θηλάζει μωρά,σκεπάζει άστεγους κλπ. Υπάρχει και η άλλη. Των 5 ευρώ η φόρτιση για κάθε κινητό. Των 5 ευρώ το μπουκάλι το νερό. Των  “επενδυτών” που ναυλώνουν πούλμαν με 100 ευρω,τα τιγκάρουν πρόσφυγομετανάστες και με κάθε σούρτα-φέρτα στα σύνορα, κερδίζουν 5 χιλιάρικα.

Ποιος είπε πως η κρίση δεν γενά και ευκαιρίες; Το είχε πει και ο καραφλομαλάκας γιος της Μάργκαρετ. Ορίστε που δικαιώνεται.

Και όλοι μας αναρωτιώμαστε,μέσα στο γενικό χαμό: “Τί “πάιζει”; Τι να πάιζει; Τίποτα. Μια ανακατανομή πληθυσμού γίνεται,με βάση τις ανάγκες κάθε χώρας. Στη Γερμανία π.χ. φτάνουν  μόνο Σύριοι της μεσάιας τάξης. Με τα Αγγλικά τους,με την μόρφωση και την κατάρτησή τους. Ετοιμοι για τα εργοστάσια. Α, και μια μικρή αλλαγή στα σύνορα, όξω από το Καστελόριζο μωρέ. Το οποίο κείται μακράν είναι αλήθεια.

Εδώ πάλι,τί να τους κάνουμε τους καταρτισμένους; Εδώ διώχνουμε τα δικά μας παιδιά που τα μορφώσαμε τζάμπα. Αμάν κάνουμε να τα ξεφορτωθούμε. Θα κουβαλίσουμε και μουσαφιραίους με κάποιο γνωστικό αντικείμενο; Οχι δα. Εδώ χρειάζόμαστε τους άλλους. Το “έρμα”.Τη “μούργα”.

Να γίνουμε ένα όλοι και να πλακωνόμαστε στα σκαλοπάτια των ΙΚΑ και των ΟΑΕΔ για το επιδοματικό ξεροκόματο,το οποίο θα είναι το εισητήριο στην Ελλάδα του Αυριο. Αφού πλέον όπως βλέπουμε,γίνεται διαχείρηση της φτώχιας και της εξαθλίωσης.

Πλέον τα “θα” δεν περνάνε. Ο λαός ξύπνησε ρε μαλάκες. Πάει η εποχή που μας κορόιδευαν οι Παπαντρέϊδες. Πλέον τα άκαρπα “θα”  έγιναν  “δεν θα”. “ΔΕΝ ΘΑ σε απολύσω”…”δεν θα σου μειώσω  άλλο τη σύνταξη”…”δεν θα σου μειώσω άλλο το μισθό”…δεν θα παραμέινεις άνεργος”…. “δεν θα σου κόψω το ρεύμα” … “δεν θα σε αφήσω στο κρύο να πεθάνεις”…

…Φυσικά και τα “δεν θα”, όπως παλιά τα “θα, είναι και αυτά ψέματα. Εδράζονται στην τυχαιότητα και στην προσευχή. Και φυσικά στην αυτοοργάνωση της κοινωνίας. Γιατί το κράτος έχει πεθάνει και επίσημα πια. Αυτό που μένει,είναι ο ρόγχος ενός έθνους που ψυχοραγεί σε ένα κελί,ανάμεσα στον Εβρο και την Κρήτη (ακόμα).

Αυτός είναι πλέον ο πολιτικός-κομματικός αγών. Αυτή ειναι η αρένα και η κύρια δεξαμενή ψηφοφόρων,που θα βγάζουν κυβερνήσεις-αρχής γενομένης με τις  εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου. Μιλιούνια οι άθλιοι. Αυτούς τους “Αθλιους” ποιος “Ουγκώ”  θα τους πάρει,να τους “διηγηθεί”, να τους ξηγήσει το  “όνειρο”  από το μπαλκόνι;