Δεν έχει τέλος – ευτυχώς- το κωμώδραμα του ελλληνικού ποδοσφαίρου και κατ επέκταση της νεοελληνικής πραγματικότητας.
Η οποία δεν είναι καθόλου πολύπλοκη,δεδαλώδης και …καταχθόνια όπως -πιθανόν- πολλοί εξ ημών να υποπτευόμαστε. Τα πράγματα είναι πάναπλα: Κωλόμπαρο.
Ή πιο απλά, συμβαίνει ότι συμβαίνει σε έναν σε όλους μας γνώριμο χώρο. Στην λαική αγορά ας πούμε. Αγοράζει κάποιος δυο κιλά χόρτα,καθώς κρατά τις σακούλες με τα υπόλοιπα ψώνια,ξεχνά τα χόρτα στον πάγκο,περνά κάποιος άλλος που τα νομίζει για δικά του,τα πάιρνει και πάνω στη φούρια του ξεχνά και ο ίδιος τα καρότα και τις πίπεριές του παραπέρα,όταν άφησε τα πράγματά του για να ψωνίσει μαρίδα.
Αφήνει τα αντίδια και τα κρεμμύδια που είχε πάρει κατά λάθος από έναν άλλο,και παίρνει τελικά τα ραπανάκια αντί για την μαρίδα,φεύγει και τελικά η μαρίδα πέφτει κατά λάθος στα χέρια αυτού που είχε κατά λάθος ξεχάσει τα χόρτα και καθώς όλοι ξεκινάνε για τα σπίτια τους,βάζουν το τσουκάλι στη φωτιά και “ετοιμάζονται” να φάνε ότι έχουν ψωνίσει.
Αλλος βράζει την μαρίδα σαν χόρτα,ακόμα και όταν βλέπει πως δεν πρόκειται για χόρτα αλλά για ψάρια. Ο άλλος τιγανίζει τα χόρτα ακόμα και όταν βλέπει πως δεν είναι ψάρια,αλλά είναι πεπεισμένος πως δεν έχει κάνει λάθος και ένας τρίτος βάζει στο φούρνο τα zovirax και τα amoxil συνεχίζοντας να πιστεύει πως πρόκειται για το λαιμό μόσχου που είχε ψωνισει από τον χασάπη της αγοράς,κρέας το οποίο ξέχασε κατά λάθος καθώς μπήκε σε ένα πρακτορείο να πάιξει ένα τζόκερ και μπέρδεψε την σακούλα με μια άλλη κάποιας γριας που είχε κάτι φάρμακα.
Δεν πρόκειται λοιπόν για “λάθος”,ούτε για “μπέρδεμα”. Πρόκειται για κάτι απολύτως λογικό,απόλύτως νεοελληνικό και τελείως “φυσιολογικό” για την πραγματικότητά μας. Ετσι “λειτουργούν” όλα. Με ένα μαγικό τρόπο έχουμε νερό στις βρύσες, ρεύμα στα καλώδια και άσφαλτο στους δρόμους. Το ότι δεν τρέχει ρεύμα από τις σωλήνες της ΕΥΔΑΠ και δεν κυλά νερό μέσα στα καλώδια της ΔΕΗ,αυτό είναι ένα επίτευγμα που μόνο δια της ως άνω νεοελληνικής λογικής και πρακτικής επιτυχγάνεται.
Ασε τους άλλους να κάνουν πλάνα “Α” “Β”…άστους να προνοούν και να προσπαθούν να προβλέψουν και να προκάνουν. Αδικος χρόνος και κόπος.
Οταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο έλληνας βάζει τα γέλια.
Με μια αναβληθείσα συνάντηση, απαντες είναι κερδισμένοι. Και ο Μαρινάκης,αφού παίρνει πάράταση μια κατάσταση απόλυτα συμφέρουσα για τον ίδιο. Και για τον Μελισσανίδη,αφού παρουσιάζεται στα μάτια των ιθαγενών κιτρινόμαυρων ως “μπαμπούλας” που διώχνει τον Μαρινάκη. Και ο Σαββίδης επίσης κερδισμένος αφού έτσι κι αλλιώς κρέεμται από τα αρχίδια του Μελισσανίδη. Και ο Αλαφούζος επίσης κερδισμένος-και δικαιωμένος- με την εξ αρχής άρνησή του να μη μετάσχει στην μη συνάντηση.
Και η χελληνική ντικαιοσύνη επίσης βγαίνει κερδισμένη,αφού παρενέβει την ίστατη ώρα και πρόκαμε το ανοσιούργημα να συναντηθούν υπόδικοι ιδιοκτήτες με τον τσέλιγκα υπουργό. Μπορεί οι “Ντογιάκοι” να κάνουν “γαργάρα” τις “siemens,τα δομημένα,το PSI,το χρηματηστήριο.
Μπορεί να στέκονται “σούζα” στο κεφάλαιο και στις πολιτικές και άλλες πιέσεις και “παραινέσεις” και να πετάνε τις υποθέσεις και τα στικάκια ο ένας στον άλλον και όλοι μαζί στο πηγάδι,αλλά σε φαινόμενα μείζονος σημασίας όπως το παραπάνω,είναι άτεγκτοι,σαν σκερπάνια. Ανένδοτοι σαν Ιαβέριδες. Το παν είναι ο νόμος κύριοι. Εδώ, κάνουν οι ίδιοι “παραίνεση” και “συστάσεις”. Προτείνουν δηλαδή πως “καλόν είναι αγαπητοί δωρητές κεφαλαιούχοι” ίνα μην προσέλθετε εις τάυτην συνεύρεσην,διότι ο Ζυγός περνά από τον Τοξότη και ο Ερμής είναι άναδρομος ως τις 34 Μαρτίου.
Αλλά και ο υπουργός-Πιλάτος επίσης δικαιωμένος και κερδισμένος βγαίνει από άυτό,αφού με ήσυχο το κεφάλι θα πάει αύριο στην ταβέρνα να φάει τον μπακαλιάρο του,έχοντας ένα προβλημα να μην αντιμετωπίσει αύριο,εφόσον το πρόβλημα κατάφερε να το μεταθέσει στην επαύριον,άρα ένας ακόμα λόγος για ανάγκη να βρεθεί λύση στο μη προβλημα το οποίο και θα λυθεί προσεχώς δια της εις άτοπον απαγωγής.
Δια της χωρίς τόπο δηλαδή αρπαγής της αναβολής της λύσης,μετατέθοντάς την εις το άχαρο και αβέβαιο μέλλον. Μπορεί μέχρι να έρθει το μέλλον,να έχει λυθεί το πρόβλημα και έτσι όταν βρεθούμε μπροστά του να είναι λυμένο από μόνο του. Γιατί να αφήσεις για σήμερα,κάτι που μπορείς να μη το κάνεις ούτε αύριο. Αγιοι οι λόγοι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Αμήν.
Connect
Καλησπέρα Χρήστο,
Δεν λέω ότι δεν είμαστε μπουρδέλο, αλλά κάτι δεν μου κάθεται καλά με την αναβολή της τελευταίας στιγμής. Για να αποφασίσουν να κάτσουν αυτοί οι τρεις στο ίδιο τραπέζι δεν μπορεί να μην έχουν καθαρίσει τις όποιες εκκρεμότητες νωρίτερα. Βγήκε ο Ντογιάκος και έθεσε θέμα νομιμότητας για τον χοντρό μια ώρα πριν την συνάντηση. Οι γαύροι τα ρίχνουν στον Αλαφούζο, ο οποίος αμέσως μετά την αναβολή έθεσε τον εαυτό του στην διάθεση του Κοντονή. Και οι τρεις τους θέλουν από 10 Ντογιάκους μόνο για πρωινό, αλλά το πράγμα να κόλλησε από τις καταγγελίες δημοσιογράφων;
Καλησπέρα. Εγώ πάλι νομίζω-έχοντας βέβαια στο μπροστινό μέρος του μυαλού την πάγια μπουρδελοποίηση- πως αυτή η συνάντηση δεν θα γινόταν εξαρχής. Πως να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι; Οχι ότι εις το μέλλον δεν μπορεί να καθήσουν. Εδώ από τον “γραβατοπόλεμο” με τον Βαρδινογιάννη,περάσαμε στην σύμπραξη. Αν το κρίνουν σκόπιμο για τα συμφέροντά τους αυτοί συνεργάζονται και με (ή πρωτίστως) με τον διάβολο. Αλλα στην παρούσα φάση, η φερόμενη ως συνάντηση,μάλλον ήταν εξ αρχής “μούφα”. Ποιος ο λόγος,που να ξέρω. Κάποιοι λένε για να θεωρηθεί “ντε φάκτο” εκτός συνεννοήσεων ο Μαρινάκης. Δεν ξέρω,αλλά και δεν με νοιάζει στο κάτω-κάτω. Απλά λέω,-όπως και σε όλους είναι φανερότατο για πολλοστή φορά δηλαδή- πως και στο ποδόσφαιρο,οργανωτικά τεχνοκρατικά,δομικά,είμαστε κατσαπλιάδες, όπως σε όλους τους τομείς. Παρακολουθείς ας πούμε το τί γίνεται σε Αγγλία, Γαλλία Γερμανία,Ιταλία και σου έρχεται να βάλεις τα κλάματα. ΑΛλά προτιμότερο όμως είναι να βάζεις μόνο τα γέλια. Δεν έχει σωσμό το μπουρδέλο,γιατί εκ συστάσεώς του έχει δρομολογηθεί να λειτουργεί ως τέτοιο. Αυριο μάλιστα έχει και “γενέθλια”. Να μας ζήσει.
Τα πολλά λεφτά στο ποδοσφαιρο τα βαζει η ΟΥΕΦΑ, ουτε υπάρχει πια το μονοπώλιο του ΟΠΑΠ.Ποιος Κοντονής τώρα(που μάλλον παει σπίτι του) και ποιες νεκροκεφαλές και τα ρέστα.Ο χοντρός έχει τη στηριξη των απεξω που στέλνουν το χρήμα,δεν τον κουνάει τιποτα.
Σίγουρα ο υιός Θεοδωρίδη κάνει έργο εκεί. Και έιναι καλό όπλο για τον γάυρο. Αλλά τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Και σε μια ρευστή κατάσταση,οι θέσεις και τα “κουκιά”- όπως και τα “δωράκια” κάτω από το τραπέζι- επίσης αλλάζουν. Εντάξει,20 χρόνια μασουλάνε στο Πειραιά.Σερί. Να γίνει χώρος και για καμιά άλλη μασέλα. Αυτό λέει τουλάχιστον η διεθνής πρακτική.
Οσο για τον ΟΠΑΠ,ήταν είναι και θα παραμείνει-όπως λέει και η συμφωνία με την Ε.Ε- για καμία 15αριά χρόνια ακόμα μονοπώλιο. Εϊναι που σκίζονται για το άνοιγμα των επαγγελμάτων και την ανοιχτή κοινωνία των ευκαιριών και των λοιπών μπούρδων.
Βέβαια κάποτε θα πάψει και αυτό. Ολα αλλάζουν. Εδώ ο άνθρωπος περπάτησε στα δυο του πόδια από τα τέσσερα. Εδώ καταργήθηκε το μονοπώλιο των σπίρτων και του οινοπνεύματος.
Σιγά-σιγά λοιπόν. Κάντε υπομονή και φυτέψτε και καμιά λεμονιά στου κήπου τη γωνιά.