Ποιον να πάρεις; Και ποιον να αφήσεις;

Του Γρηγόρη Τζιοβάρα το βαζω αυτουσιο:

Για τους υπουργούς που επέλεξε ο Αλέξης Τσίπρας τα ερωτήματα που με απασχολούν, καθώς αισθάνομαι ότι τα κυβερνητικά στελέχη μοιάζουν τόσο πολύ μεταξύ τους που φαίνεται να είναι όλοι τους «κατ΄ εικόνα και καθ‘  ομοίωση» εκείνου ο οποίος τους διόρισε και είναι ο πρώτος διδάξας τις παλινωδίες.

Ιδίως μετά τις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, παρατηρείται μια απόλυτη ομογενοποίηση των χαρακτηριστικών που διέπουν τους κυβερνώντες. Σαν να τους πέρασε ο Αλέξης Τσίπρας από μια εξονυχιστική «οντισιόν» και να τους επέβαλε να συμπεριφέρονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι λένε, λίγο ως πολύ, με την ίδια ευκολία, τα ίδια, πάνω κάτω, ψέματα: «η τρόικα εσωτερικού που, σε αγαστή συνεργασία με την ψυχορραγούσα διαπλοκή, δεν μας αφήνει να κυβερνήσουμε», «το κακό ΔΝΤ που μας εμποδίζει να αλλάξουμε την Ευρώπη» και άλλα τέτοια ηχηρά παρόμοια.

Το εξοργιστικότερο, μάλιστα, είναι ότι δε δείχνουν να διαθέτουν ίχνος πολιτικής ευθιξίας, τέτοιο που, όπως ισχύει διεθνώς, επιβάλει -σε έναν, έστω- να αναλάβει κάποιος το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί για την εξακολουθητική εξαπάτηση στην οποία επιδίδονται.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς και τι να μην ξεχάσει; Τον Δρίτσα ο οποίος ξεφτιλίζεται με τα «είπα – ξείπα» για την παραχώρηση του ΟΛΠ στους Κινέζους; Ή τον Μάρδα που ανακαλύπτει πρόσφυγες επενδυτές μέσα από το ψαχτήρι της google;

Τον Κοντονή που ταπεινώνεται μπροστά στους παράγοντες του ποδοσφαίρου που μπαίνουν στο Μαξίμου από την πίσω πόρτα; Ή τον Τόσκα, ο οποίος δηλώνει ότι, ως δάσκαλος στρατηγικής, εντοπίζει τους… μελλοντικούς τζιχαντιστές, αλλά αδυνατεί να ασκήσει τα στοιχειώδη καθήκοντα για τα οποία ορκίστηκε υπουργός και προτιμά να κλείνει τα μάτια για τις αρμοδιότητες προστασίας των πολιτών που του έχουν ανατεθεί;

Τον Φίλη που όσο και αν προσπαθεί δεν καταφέρνει να κρυφθεί πίσω από τις (ν)τροπολογίες που τον υποχρεώνουν να συνυπογράψει; Ή τον Σπίρτζη με τα κροκοδείλια δάκρια που χύνει για τις αποκρατικοποιήσεις με τις οποίες υποτίθεται ότι διαφωνεί;

Θα μπορούσα να συνεχίσω μέχρι εξαντλήσεως του υπουργικού καταλόγου, αλλά δεν έχει νόημα. Είναι, άλλωστε, τόσο πολλοί, αλλά και τόσο ίδιοι εκείνοι που, ο ένας μετά τον άλλο, γελοιοποιούνται στα μάτια της κοινής γνώμης με όσα λένε ή κάνουν, χωρίς, όπως φαίνεται, σε κανέναν να περνάει από τον νου ότι μπορεί να αφήσει την υπουργική καρέκλα αναλαμβάνοντας την ευθύνη για μια πράξη ή μια παράλειψη.

Το μεγαλύτερο δυστύχημα, όμως, δεν είναι τόσο ότι με όλα όσα συμβαίνουν ούτε ένας δεν νοιώθει την ευαισθησία ή και την ανάγκη να παραιτηθεί για λόγους ευθιξίας. Είναι, πολύ περισσότερο, που κανείς από την κυβερνητική ηγεσία δεν τους ζητεί να το κάνουν.

Σκεφτείτε, δηλαδή, ότι με όσα έχουν συμβεί τους τελευταίους 15 μήνες, ο μόνος από τον οποίο ζητήθηκε να παραιτηθεί ήταν κείνος ο άμοιρος υφυπουργός Υποδομών Παναγιώτης Σγουρίδης που το… έγκλημα καθοσιώσεως για το οποίο πήρε την άγουσα εκτός κυβέρνησης ήταν ότι παραδέχτηκε δημοσίως πως προεκλογικά είχαν δοθεί από τον κ. Τσίπρα υποσχέσεις στους αγρότες που ήταν αδύνατο να εκπληρωθούν.

Για τόσες άλλες αστοχίες, ου μην αλλά και απροκάλυπτες ψευτιές που ειπώθηκαν, ακόμη και μετά τις εκλογές, δεν αποδόθηκε η παραμικρή ευθύνη σε κανέναν. Γι΄ αυτό προφανώς και δεν είναι λίγοι στην κυβέρνηση εκείνοι που συνεχίζουν να ψεύδονται ασυστόλως, όντας βέβαιοι ότι δεν πρόκειται να υποστούν την παραμικρή συνέπεια.

Πάρτε, για παράδειγμα, τον φοβερό και τρομερό Κατρούγκαλο ο οποίος εξακολουθεί με αβυσσαλέο θράσος να εγκαλεί τα μέσα ενημέρωσης για παραπληροφόρηση επειδή δεν καταπίνουν αμάσητη την άθλια προπαγάνδα ότι, ενώ θα περικοπεί η συνολική δαπάνη του Ασφαλιστικού κατά τουλάχιστον 1,8 δισ. ευρώ, εκείνος –ως άλλος Χριστός στον γάμο εν Κανά- θα πετύχει να δοθούν αυξήσεις στις συντάξεις!

Δεν σας κρύβω ότι την  ώρα που τον παρακολουθούσα στη συνέντευξη της περασμένης Τρίτης να ισχυρίζεται ότι «για το 80% των μισθωτών, οι νέες συντάξεις είναι υψηλότερες από τις σημερινές», προς στιγμήν κάμφθηκα. Σκέφθηκα ότι ίσως έγινε κάποιο θαύμα και προσήλωσα την προσοχή μου για να αντιληφθώ πως μπορεί να συνέβη κάτι τέτοιο.

Όταν, όμως, τον άκουσα να συμπληρώνει ότι «το νομοσχέδιο θα κατατεθεί την επόμενη εβδομάδα», αλλά «είμαστε σε φάση ποσοτικοποίησης και ανταλλαγής ορισμένων στοιχείων και με τους θεσμούς» και «πρόκειται να δεχθούμε προφανώς βελτιωτικές προτάσεις εκ μέρους τους», άρχισα να επανέρχομαι στην πραγματικότητα.

Έτσι, μόνο καγχασμό μού προκάλεσε η συνέχεια, όταν τον άκουσα να αρνείται συγκεκριμένα στοιχεία που του (αντι-)παρατέθηκαν, ισχυριζόμενος επί λέξει τα εξής απίθανα: «Αν είχα σκοπό να πω αριθμούς θα τους έλεγα. Απλώς να διορθώσω αυτό που είπα, λέγοντας ότι στην πραγματικότητα λιγότερο και από το 10% του πληθυσμού των συνταξιούχων πρόκειται να θιγούν. Και δεν πρόκειται να δώσω άλλον αριθμό, γιατί όπως σας είπα, είμαστε σε μια φάση ποσοτικοποίησης και ανταλλαγής στοιχείων».

Καταλάβατε; Συζητούμε τουλάχιστον από τον περασμένο Ιούλιο, τουλάχιστον, για τις συμφωνημένες περικοπές στο Ασφαλιστικό, έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου να κατατεθεί στη Βουλή το σχετικό νομοσχέδιο –«μονομερώς», υποτίθεται, κατά τους κυβερνητικούς λεονταρισμούς που κράτησαν λίγες μόνον ώρες-, αλλά ο αρμόδιος υπουργός που, επί τόσους μήνες, δεν «ποσοτικοποίησε» τις αλλαγές, μπερδεύεται και στην αρχή δηλώνει ότι θα αυξηθεί το 80% των συντάξεων, αλλά μετά θυμάται ότι δεν θα θιγεί το 90%.

Πρόσφατα, αλλά και παλαιότερα, από ιδρύσεως ελληνικού κράτους, υπήρξαν αρκετοί πολιτικοί οι οποίοι, άλλοι εξ ανάγκης, επειδή έτσι το έφεραν οι συγκυρίες, και κάποιοι ενσυνείδητα, είπαν ψέματα στους Έλληνες. Προσωπικά, ωστόσο, όσο  μπορώ να θυμάμαι (ψηφίζω ο ίδιος ανελλιπώς από το 1981…), αλλά και από τα διαβάσματά μου, δεν μπορώ, ειλικρινά, να βρω –και θα είμαι ευγνώμων σε όποιον μου το υποδείκνυε- ανάλογο προηγούμενο με τέτοιας έκτασης συγχορδία διαρκών εξαπατήσεων και εξακολουθητικών διαψεύσεων.
Και το χειρότερο όλων; Χωρίς τσίπα!

Του Βασίλη Στεφανακίδη το βαζω αυτουσιο:

Παρ’ ότι στο παρελθόν, είχα κάποιες αμφιβολίες, τώρα πλέον έχω πεισθεί.

Οι άνθρωποι δεν ζουν εδώ και δεν έχουν καμιά επαφή, με αυτό που οι υπόλοιποι θεωρούμε κοινή λογική. Η καθημερινή τους δημόσια στάση και οι ανεπανάληπτες ρήσεις και πράξεις τους αποδεικνύουν εναργέστατα, τα περί παράλληλου σύμπαντος.

Εμείς, οι πολλοί, στα πατώματα της απελπισίας κι αυτοί οι λίγο,ι στα σύννεφα των απανωτών “θριάμβων” τους, απέναντι σε δανειστές και συντηρητικά κατεστημένα που επιδιώκουν την… καταστροφή μας!

Σταχυολογώ μόνο ορισμένες δηλώσεις υπουργών της κυβέρνησης τελευταίας εσοδείας και τα συμπεράσματα δικά σας.

-Κατρούγκαλος: Δεν μειώνονται οι συντάξεις και με τη μεταρρύθμιση θα θιγούν μόνο 260.000 συνταξιούχοι!Και από που θα γίνει η εξοικονόμηση του 1,8 δισ.; Θα δείτε.

Ε, αυτό είναι που φοβόμαστε να δούμε.

-Φαμελος: Με τη σχεδιαζόμενη φορολογική μεταρρύθμιση θα δούμε μειώσεις φορολογικών συντελεστών και ελαφρύνσεις! Δεν μπορεί, κάτι πίνει και δεν μας δίνει

Μάρδας:Τα capital controls δεν δημιουργούν κανένα πρόβλημα στην οικονομία καθώς οι περιορισμοί έχουν αφομοιωθεί από όλους ,ακόμα και από τους τουρίστες! Πάντα  to the point  αυτός ο άνθρωπος,όπως και με τους πρόσφυγες επενδυτές με τις 250.000 ευρώ έκαστος που θα  δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη της οικονομίας!

Παπάς: Στην ΕΡΤ υπάρχει υπεράριθμο προσωπικό που δεν έχει αντικείμενο και πρέπει να μεταταχθεί σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου, εφ’ όσον το επιθυμεί! Αλήθεια ποιός τους προσέλαβε; Κι αν δεν κάνουν αιτήσεις μετάταξης θα παραμείνουν να πληρώνονται χωρίς αντικείμενο εργασίας;

Τόσκας: Ο ελληνικός λαός δεν έχει νοιώσει το προσφυγικό πρόβλημα  εκτός από κάποια νησιά και παραμεθόριες περιοχές. Οι Σκοπιανοί δεν παραβίασαν τα σύνορα μας στην Ειδομένη. Δεν τίθεται θέμα αν πέρασαν λίγα μέτρα την οριογραμμή. Δεν είμαστε λάινσμεν να σφυρίξουμε οφσάιντ.

Ούτε προφανώς έχει κάποια σημασία που ρίχνουν χημικά και πλαστικές σφαίρες μέσα στο ελληνικό έδαφος!

Τσακαλώτος:Την άλλη εβδομάδα καταθέτουμε το ασφαλιστικό και το φορολογικό νομοσχέδιο.

Μα, αφού δεν έχει κλείσει η αξιολόγηση και είμαστε  υποχρεωμένοι να μην νομοθετούμε τέτοια θέματα χωρίς προηγούμενη ενημέρωση και έγκριση από την τρόικα, δεν  είναι μια τέτοια ενέργεια μονομερής; Απάντηση δεν είναι μονομερής και είναι κυριαρχικό μας δικαίωμα!

Αφού το λες, μάλλον έτσι θα είναι!Μόνο να έχεις έτοιμη  τη δικαιολογία όταν θα σας τα κάνουν αγνώριστα τα νομοσχέδια αυτά.

Αλεξιάδης: Οι αυξήσεις των συντελεστών  φορολόγησης αφορούν τους έχοντες και όχι τα λαϊκά στρώματα. Και από ποιο ποσό και πάνω θεωρείται κάποιος , ως έχων; Πάνω από 20.000 ευρώ!

Σωστά . Χώρια που είναι και αναίσχυντοι που και δουλειά έχουν και κονομάνε 1500 το μήνα!

Δρίτσας: Η πώληση του ΟΛΠ στους Κινέζους, δεν έχει τελειώσει, έχει πολύ δρόμο και στο τέλος θα δούμε τι θα γίνει. Μια δήλωση που έγινε αμέσως μετά  την υπογραφή που έγινε με το πλέον επίσημο τρόπο στο Ζάππειο και αφού είχε προηγηθεί συνάντηση των επενδυτών με τον ίδιο τον πρωθυπουργό! Η αλήθεια είναι πως αυτός μας τρελαίνει τζάμπα.

Τσίπρας στη Βουλή: Δεν θα επιβληθεί κανένας φόρος στα χαμηλά εισοδηματικά  στρώματα της κοινωνίας.

Και οι αυξήσεις του ΦΠΑ  από το 23 στο 24%, οι αυξήσεις φόρου στη βενζίνη , στο φυσικό αέριο, στα τσιγάρα και τα ποτά ποιοι θα τους πληρώσουν; Οι πλούσιοι;’ Η θα υπάρχει πρόνοια να μην τον πληρώνουν οι φτωχοί επιδεικνύοντας της φορολογική τους δήλωση;

Κι ενώ λοιπόν η κυβέρνηση μας  και οι υπουργοί της είναι λαλίστατοι και εκστομίζουν με μεγάλη ευκολία τη μια παλαβομάρα μετά την άλλη,  δεν έχουν ούτε μια κουβέντα να πούνε για τις αποκαλυπτόμενες τροπολογίες που απαλλάσσουν  υπουργούς της από παλιότερα μπλεξίματα με τη δικαιοσύνη, για τις φωτογραφικές διατάξεις που περιλαμβάνουν βολέματα ημέτερων, ακόμα και της συμβίας του πρωθυπουργού. Δεν κάνουν κανένα σχόλιο για το όργιο προσλήψεων μετακλητών υπαλλήλων των δικών τους παιδιών που τους ανασύρουν από τα σκυλάδικα μέχρι τα μπαρ για  να κάνουν στρατηγικό σχεδιασμό!