Είμαι υποχρεωμένος να ομολογήσω οτι χθες έκλαψα. Με πήραν τα ζουμιά κατά την τελετή παράδοσης του υπουργείου παιδείας και θρησκευμάτων, από τον Φίνις στον άλλον περίεργο – με το καλό βιογραφικό είναι αλήθεια – με το μουστάκι του νταλικιέρη. Όχι τόσο πολύ για το τελετουργικό, αλλά για τον πύρινο λόγο που εκφώνησε το χοιρογούρουνο με τα πράσινα μάτια, που όπως τόνισε και η φυλλάδα των συντακτών, μίλησε στην καρδιά της αριστεράς.
Και μέσα στον λογικότατο θρήνο μου, άρχισα να ψάχνω πού είναι ακριβώς η καρδιά αυτή. Νάναι στο ΚΚΕ και στον λαό που υποστηρίζει τον Κουτσούμπα; Νάναι στην Κωνσταντοπούλου ή στον Λαφαζάνη; Νάναι στους 53 του Σύριζα; Νάναι σε αυτούς που ανασχηματίσθηκαν, ή νάναι σε αυτούς που έμειναν στην διακυβέρνηση; Ή μήπως είναι στους εξωκοινοβουλετικούς ΜΛ, ΛΜ κλπ ; Μαλακίες σκέφτηκα. Η καρδιά της αριστεράς είναι μία, είναι παντού, και πλέον άλλος ένας απολυμένος έβαλε υποψηφιότητα για να διασπάσει κι άλλο την αριστερά.
Ένας γνήσιος ηγέτης, που σωστά είπε οτι ο Τσίπρας ήρθε σε συμφωνία με τον Ιερώνυμο, και με την πίεση του θρήσκου Καμμένου, εκτέλεσαν ένα συμβόλαιο πολιτικού θανάτου του. Και τολμώ να συμπληρώσω, οτι από την αρχή είχε στοχοποιηθεί ο Φίνις. Από τότε που του έδωσαν αυτό το υπουργείο. Ένας Φίνις που ουδέποτε εκτέλεσε συμβόλαια πολιτικού θανάτου στην ζωή του για τους αντιπάλους του, με μικρή εξαίρεση εκείνους που εξουδετέρωσε μετά το περσινό δημοψήφισμα. Άντε και τότε που στοχοποιούσε κάποιους όταν έγραφε τα πρωτοσέλιδα της Αυγής.
Ένας γνήσιος αρχηγός, που είχε ίδιο τέλος σαν του Κολοκοτρώνη, τότε παλιά. Που ενώ φανέρωσε την γνήσια αξία της αριστεράς, οτι δηλαδή η αριστεία είναι καταδικαστέα αφού όλοι είναι αμόρφωτοι μίνιμουμ, μετά δεν μπορούσε να καταλάβει πώς ενώ πήρε 20+ από τον Τσίπρα, ξαφνικά βρέθηκε εκτός κυβέρνησης. Κάτι όμως που εμένα δεν με ξένισε. Διότι ο Τσίπρας πράγματι δεν γουστάρει τους άριστους. Όπως επίσης δεν γουστάρει τους κωλοτούμπες. Κι ο Φίνις έκανε κωλοτούμπα μεγάλη όταν πήρε τέτοιον βαθμό.
Όμως, κακά τα ψέμματα, ο Φίνις έδειξε και μιαν αντρίκεια στάση, όταν αρνήθηκε να μείνει στην κυβέρνηση σε άλλο υπουργείο. Διότι ο Τσίπρας του πρότεινε να χωρίσει το υπουργείο σε δυό άλλα : Το παιδείας και το θρησκευμάτων. Ο Φίνις δεν θα μπορούσε να πάρει απλά το παιδείας. Πώς άλλωστε; Με ένα απλό πτυχίο γυμνασίου; Δεν γίνονται αυτά τα πράματα. Ο Φίνις ήθελε και τα δυό μαζί, αφού θα μπορούσε να βγάλει ένα καλό μέσο όρο, όταν θα πάντρευε την αγραμματοσύνη του παρέα με τα δόγματα της εκκλησίας, που βρίσκουν λαμπρό πεδίο εφαρμογής, είτε σε άπιστους, είτε σε αμόρφωτους.
Μπορώ λοιπόν να πω, οτι η χώρα, η θρησκεία και η παιδεία, έγιναν φτωχότερα με την αποχώρηση του Φίνι. Μας έμεινε αυτός ο καινούργιος με το βιογραφικό και το μουστάκι, που στα πρώτα του λόγια, στην ουσία εφάρμοσε το κανονικό πολιτικό πρόγραμμα όλων των πολιτικών : Δεν θα λύσουμε τίποτα. Από μακριά κι αγαπημένοι. Όμως δεν πρέπει να απογοητευόμεθα πολλαπλώς, αφού ο Φίνις πλέον έγινε ο νούμερο ένα εσωκομματικός αντίπαλος του Τσίπρα, οπότε μπορεί και να υπάρχει ελπίδα για την σωτηρία μας. Η Νέα Δημοκρατία είναιι αδύνατον να κερδίσει μόνη της, στα ίσια. Χρειάζεται Δούρειους Ίππους. Κι οφείλω να ομολογήσω οτι δημοσιογράφος με τέτοιο δέμας, δεν υπάρχει πλην του Φίνις.
Τα κλάμματα όμως συνεχίστηκαν κι άλλο. Διότι, όπως και να το κάνεις, πληρώνεις που πληρώνεις για να έρθει η ανάπτυξη, να μην σκας κι ένα χαμόγελο; Να μην έχεις μιά χαρμολύπη; Ε, αυτό στην ουσία έπαθα. Διότι δεν είναι μικρό πράμα να χάνεις γραφικούς από την καθημερινότητα σου. Και μπορώ να πω οτι μεταξύ Σκουρλέτη, Δρίτσα και εκείνων των κατινών που το παίζανε βαθειά πολιτική ανάλυση, ο Φίνις ήταν ο μεγαλύτερος Καραγκιόζης. Με την καλή έννοια το λέω. Στο μπουρδέλο που λέγεται Ελλάδα, κάτι μπορεί να κάνει ο καθένας. Κι ο Φίνις είχε χαρίσει μεγάλες χαρές στους στοιχειωδώς μορφωμένους. Ειδικά όταν κοιμόταν μέσα στην βουλή, προσβάλοντας συναδέλφους, συναγωνιστές αλλά και μαλάκες που τον ψήφισαν, ειδικά αυτούς τους τελευταίους που βαφτίστηκαν λόγω αρνητικής ψήφου, αριστεροί.
Όμως τα καλά νέα συνεχίζονται. Διότι στο πρόσφατο συνέδριο του Σύριζα, ο Φίνις πήρε μπόλικες ψήφους. Και μάλιστα στα twitter – ναι εκεί που διέγραψε τις θέσεις της η καινούργια υπουργός εργασίας, την οποίαν την πάει ο Πολάκης, ο πρωτάνθρωπος – γράψανε όλοι οι κανονικοί αριστεροί επιπέδου Καρανίκα, οτι είμαστε όλοι Φίλης σήμερα. Συμφωνώ πλήρως. Πράγματι όλοι αυτοί είναι σαν τον Φίνις. Δεν είχα καμία αμφιβολία. Οτι κλαίνε που με τα αντίστοιχα προσόντα με το χοιρογούρουνο, δεν πρόλαβαν να μασήσουν κανά χαριστικό διορισμό, έστω για κανά χρόνο. Που δεν πρόλαβαν να ανταλλάξουν την πολιτική τους άποψη, για κάποια πολιτική θέση. Οτι τους έφαγε ένας Ιερώνυμος δηλαδή, οπότε τα κλάματα μου είναι αποτέλεσμα άλλου συναισθήματος.
Η απαντηση-άρθρο:
Ώστε, Νίκο Φίλη, την περασμένη βδομάδα, με την συνέντευξη του Ιερώνυμου στον ΣΚΑΙ, εκτελέστηκε ένα «συμβόλαιο πολιτικού σου θανάτου». Και ύψωσες αμέσως τα ταμπούρια της προσωπικής σου αντίστασης, απέναντι σε τέτοια φρικτά συμβόλαια και άθλιες πρακτικές. Κι έγινες –θαρρείς- ήρωας.
Διότι εσύ ο ηθικότατος αριστερός, δεν έχεις ιδέα από συμβόλαια πολιτικών και κοινωνικών θανάτων, έτσι; Ούτε εκτέλεσες ποτέ τέτοιες άθλιες πράξεις, ούτε τις υπέθαλψες, ούτε τις ανέχτηκες, σωστά; Όταν τριγύριζες στα βοθροκάναλα του μιντιακού κατεστημένου και χαρακτήριζες απροκάλυπτα ‘’ερπύστριες’’ και ‘’καρακόλια της διαπλοκής’’ αυτούς που σε καλούσαν, δεν υπέγραφες τον κοινωνικό και επαγγελματικό τους θάνατο;
Όταν το κόμμα σου έβγαζε τρελή την Κωνσταντοπούλου και ανισόρροπο τον Βαρουφάκη μόλις αρνήθηκαν να σας ακολουθήσουν, δεν υπέγραφε συμβόλαιο πολιτικού (ίσως και ποινικού αργότερα) θανάτου τους δηλαδή; (Δικοί σου σύντροφοι ήταν, εγώ από την αρχή έλεγα ότι είναι επικίνδυνοι. Τώρα εσύ ήρθες στα λόγια μου, λες βαρύτερες κουβέντες απ’ όσες έχω πει εγώ γι αυτούς, αλλά εγώ παραμένω υπάλληλος της ‘’διαπλοκής’’, έτσι δεν είναι;)
Όταν ο Τσίπρας έβαζε τον Κουβέλη ν’ αρνηθεί την Προεδρία της Δημοκρατίας με την υπόσχεση συνεργασίας και στην συνέχεια (αφού ο αφελής Φώτης το ‘κανε) τον πέταξε σαν στημένη λεμονόκουπα, δεν ήταν άθλια πρακτική, σωστά; Ήταν μαγκιά του Τσίπρα. Κι όταν ξωπετούσε τον ευεργέτη του Αλαβάνο με συνοπτικές διαδικασίες, δεν ήταν αχάριστος και κυνικός, καλά τα λέω; Απλώς αποδείκνυε την αρχική του στόφα. Τώρα που ο Αλέξης ξεπέταξε κι εσένα, γιατί πράττει αθλιότητα;
Όταν αγκαλιαζόταν ο αρχηγός σου με τον Καμμένο κάτω από την εξέδρα σας το βράδυ των εκλογών, εσύ δεν ήσουν παραδίπλα και χαμογελούσες πανευτυχής; Τώρα που ο Καμμένος σε εκπαραθύρωσε, ξανάγινε ακροδεξιός; Διότι έτσι κατάλαβα από τα συμφραζόμενα των λόγων σου στην παράδοση του υπουργείου.
Όταν ο Τσίπρας μοίραζε λαγούς με πετραχήλια σ’ έναν ολόκληρο λαό από την Θεσσαλονίκη ξέροντας ότι λέει ψέματα, τον χειροκροτούσες κι έτρεχες στις τηλεοράσεις να τον δοξάσεις, θυμάσαι; Κι όταν καταπάτησε τις υποσχέσεις του υπογράφοντας μνημόνια, το ‘κανε με καλές προθέσεις. Κι όταν το «όχι» το ‘κανε «ναι», πάλι δεν διέκρινες καμιά αντίφαση. Μόνο όταν έκανε κωλοτούμπα στην δική σου βαθμολογία ως υπουργού (από το είκοσι στο μηδέν, μέσα σε λίγες μέρες) κέρδισε επαξίως ο Αλέξης τον ειρωνικό τίτλο του «γαλαντόμου καθηγητή»; Τα άλλα ήταν πταίσματα. Τι αριστερός εγωκεντρισμός είναι αυτός;
Κι άσε κατά μέρος το «μέταλλο» που σε χαρακτηρίζει ως άνθρωπο της «ανυπότακτης γενιάς», γιατί μ’ αυτά γελάνε και οι πέτρες. Στο ράδιο του (μη διαπλεκόμενου) Κόκκαλη δούλεψες και υπάλληλος σε κομματικό έντυπο σ’ όλη την επαγγελματική σου ζωή, άσε τα σάπια. (Εσύ δεν ήσουν που σαν διευθυντής της Αυγής, έβγαλες με φωτοσοπ το σφυροδρέπανο από την κόκκινη σημαία σας στο πρωτοσέλιδο;)
Μεταξύ μας, είσαι και τυχερός. Πρόλαβαν και σ’ έφαγαν τα δυο συνεταιράκια της εξουσίας (που δόξαζες) επειδή το απαίτησε ο Ιερώνυμος κι έτσι δεν θα κριθείς ποτέ τελεσίδικα για το έργο σου στην Παιδεία. Ούτε παραγγελιά να το ‘χες ρε μπαγάσα. Φτηνά τη γλίτωσες από μαθητές, φοιτητές, γονείς και εκπαιδευτικούς.
Φυσικά, δικαιούσαι να περηφανεύεσαι ότι αρνήθηκες άλλο υπουργείο. Αλλά επίτρεψε μου κι εμένα να έχω την δική μου ερμηνεία. Εγκατέλειψες το καράβι πρώτος απ’ όλους βλέποντας την πορεία του προς τον ύφαλο, για να πιάσεις μια καλή θεσούλα στην βάρκα που θα το διαδεχτεί παρέα με τους ολίγους διασωθέντες.
Δεν θα διαφωνήσω με αυτά που γράφεις, ούτε θέλω να υπερασπιστώ τον Φίλη. Σαν πατέρας ενός παιδιού Δημοτικού όμως και σαν σύζυγος εκπαιδευτικού Γυμνασίου παρατήρησα αλλαγές προς το καλύτερο. Δεν μπορώ να το αναλύσω εδώ λόγω χώρου και σίγουρα η οπτική μου είναι περιορισμένη. Οι αλλαγές όμως δεν ήταν του Φίλη αλλά ενός συμβουλίου ανθρώπων με γνώση. Αυτός τις εφάρμοσε.
Όσον αφορά το νόμο περί αλλαγής του μαθήματος των Θρησκευτικών, που ξεκίνησε την διαμαχή με την εκκλησία, τον βρήκα και τον διάβασα, πράμα το οποίο πιστεύω πως δεν το έκανε ούτε το 1/1000 από αυτούς που τον σχολίασαν.Εμένα προσωπικά μου φάνηκε πολύ καλή δουλειά, σύγχρονος και να προωθεί μια διδασκαλία πολύ ενδιαφέρουσα για τα παιδιά. Αλλά έφτανε και αυτό το ελάχιστο για να ξεκινήσουν έναν νέο ιερο πόλεμο οι χριστιανοί τζιχαντιστες.
Και στην τελική, είναι πολύ λυπηρό εν ετει 2016 να ανεβοκατεβαζει υπουργους (αξιους ή ανάξιους, αυτο δεν εχει σχέση) και να καθορίζει προγράμματα σπουδών αυτο το αναχρονιστικο και σκοταδιστικο μορφωμα. Το οποιο επηρεαζει βεβαια και ολη την ζωη μας και ας μην το καταλαβαινουμε και δεν ειναι απλως κανουμε την πλακα μας σαν παρεα, οπως εδω μεσα με την ΑΕΚ (που και αυτο ειναι λυπηρο πια…).
Πράγματι,ο Φίνλις,έκανε φοβερά πράγματα,που αν όχι τι άλλο,οδηγούσαν τα παιδάκια στην ασφαλή εύρεση ταυτότητος ,ανάπτυξη προσωπικότητας κλπκλπ,ειδικά με την κατάργηση της ¨αριστείας¨(βαθμολογίες και λοιπές μαλακίες),την ακριβή και εμπεριστατωμένη διδασκαλία της Ιστορίας(έστω αυτής της τέως Ελληνικης και νυν γραικυλικής),που εμπεριέχει την άρνηση της γενοκτονίας των Ποντίων,των Αρμενίων,και άλλων ¨ατυχών¨μειονοτήτων η λαών που ατύχησαν στο παρελθόν ,ευρισκόμενοι στο δρόμο πολιτισμικής έκφρασης των γειτόνων και φίλων μας.Επίσης αξιόλογες προσπάθειες έγιναν για την προώθηση της τουρκολαγνείας και πολυπολιτισμικότητας(βλέπε αφομοίωση λαθρομεταναστών),ως επίσης το πλασσάρισμα της αποπλάνησης ανηλίκου ως κάτι το φυσιολογικό(για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να βρει σχετικά κείμενα στο βιβλιαράκι της Α’ Γυμνασίου) …Και επειδή τα παραπάνω ,είναι ένα απειροελάχιστο δείγμα για την τεράστια προσφορά της σακούλας περιττωμάτων που παρίστανε τον υπουργό (α)παιδείας,καλύπτοντας την επιτροπή ¨ανωμάλων σοφών¨ που κρυβόταν πίσω του,καλό είναι να το κόψω εδώ και να μην συνεχίσω ,¨ εκθειάζοντας¨ έτι περαιτέρω την τεράστια συμβολή της φασιστερής συμμορίας στην ισοπέδωση παδιών και παιδείας την οποίαν με μεγίστη χαρά -να σημειωθεί ,υποδέχθηκε το 80% τουλάχιστον των εκπαιδευτικών μας τιτάνων,αφού δεν αφορούσε την τσέπη τους.
Χαίρε Στήβεν.