Σαν ταύροι όρμησαν οι “κοτσόβολοι” και οι “πάμπλικ” στα οικονομικά στενοσόκακα της Βαλκανικής Παμπλόνα. Εκστασιασμένοι και αλαλάζοντες οι χιλιάδες επισκέπτες-πελάτες,απολαμβάνοντας το ποδοκυνηγητό και το στρίμωγμα ανάμεσα στα ράφια-συρματοπλέγματα, μουγκάνιζαν ενθουσιασμένοι,άπαντες.
Επιτυχημένο κρίνεται το πείραμα, η πιλοτική αυτή εφαρμογή. Ενα stress-test για να δούμε και σε τί κατάσταση είναι ο εν αποθεραπεία ασθενής. 7 χρόνια στις γάζες. “Good…Very good”! αναφώνησαν όταν είδαν τις πρώτες εικόνες από τους πλημμυρισμένους διαδρόμους και τα ασφυκτικά γεμάτα από κόσμο ταμεία, οι γιατροί “Μέγκελε”.
Φυσικά,τα “εξαιρετικά” αποτελέσματα,θα προσπαθήσουν να τα καρπωθούν ως πολιτικό κέρδος οι “νοσοκόμες”. Η Νου-Δου θα εξάρει το έργο της,-αποτέλεσμα του οποίου είναι η ενθαρρυντική σημερινή εικόνα της “Μπλακ Φράιντέυ”. Η δε Πασόκα, επίσης θα αυτοκαυχιέται ότι και αυτή έβαλε ένα λιθαράκι στην τόνωση του ασθενούς. Για την δε Σύριζα,δεν το κουβεντιάζουμε. Ολο καμάρι παρακολουθεί τον κανακάρι της να στέκεται στα ποδάρια του και να σουλατσάρει με τον ορό στο χέρι πέρε-δώθε στον διάδρομο της κλινικής. ( το ΚΚΕ ως “τραυματιοφορέας” θα κουνάει το κεφάλι του για το χάλι και οι “οικολόγοι” ως “καθαρίστριες” θα διαμαρτύρονται για την κακοποίηση των ζώων).
Καλά πάμε. Είναι οι μισοί χωμένοι στους κάδους των σκουπιδιών και οι άλλοι μισοί χωμένοι στα ράφια των “σκουπιδιών”.Αλλος απλώνει το χέρι,τεντώνεται για να πιασει το πεταμένο μισοφαγωμένο σάντουιτς και ο άλλος κάνει τον “τιραμόλα” για να προκάνει να πάρει το i-phone στο βάθος. Ο ένας κυνηγάει υπαίθρια και ο άλλος στεγασμένα. Αλλά η αγωνία,όπως και η ικανοποίηση όταν βρίσκεται “κάτι”, είναι η ίδια.
Σε καλή κατάσταση μας βρίσκω πάντως. Σίγουρα δεν θα γίνουμε “Αλβανία”, όπως κάποιοι άδικα έτρεμαν, όμως και σίγουρα δεν θα γίνουμε Γαλλία και Αγγλία,μήτε ποτέ και Γερμανία, ή Αμερική. Γιατί είμεθα “αναγκασμένοι” να ζούμε στην καταραμένη και πολύ βολική γλύκα της υπό επίβλεψη μετριότητας. Βολική για όλους. Και για το “ιατρικό τιμ” και για τις Ελληνόφωνες “νοσοκόμες”, αλλά τέλος και για τον ίδιο τον “ασθενή” ο οποίος το μόνο που θέλει είναι να μη πονάει. Παυσίπονα μόνο. Και λίγο κουβεντολόι. Κανά τσιγάρο στα σκαλοπάτια του νοσοκομείου περιμένοντας να φτάσει η ώρα για τον δίσκο με το φαί. Που να τρέχεις τώρα έξω; Φασαρίες,κίνδυνοι,αγωνίες,αβεβαιότητες… είναι καλά εδώ μέσα.
Υ.Γ: Τα “τίναξε” και ο μπαμπούλας των ΗΠΑ. Κανένα στεφάνι θα στείλει η CIA, ή είναι “too much”?
Connect
