Τον Μελισσανίδη και τα μάτια μας

Το χειρότερο-και ενδεικτικό της κατάστασης-δεν είναι το γκολ της Κέρκυρας και η ισοφάρισή της.Αυτά συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Το χειρότερο είναι η νοοτροπία και η συμπεριφορά που επιδείχθηκε από εκείνο το σημείο, ως το σφύριγμα της λήξης του ματς. Ενδεικτικό της ψυχολογίας που υπάρχει. Ακόμα και με αυτό το ρόστερ,ακόμα και ΧΩΡΙΣ προπονητή, η σχεδόν οποιαδήποτε ΑΕΚ θα έπρεπε να ορμήξει κατά πάνω στην Κέρκυρα και ότι γίνει. Αυτό τέλος πάντων κάνει ένας υγιής,ισορροπημένος οργανισμός,ακόμα και αν είναι μέτριος και περιορισμένων δυνατοτήτων.

Υπάρχει πρόβλημα από πάνω ως κάτω στην ΑΕΚ. Από τον “εγγυητή” της δηλαδή  ώς τον πάγκο της.

Επέλεξε να πορευτεί με γαλέτες και κρεμύδι,πιστεύοντας ότι στους παρόντες στείρους και φτωχούς χρόνους που περνάμε-από κάθε άποψη και όχι μόνο οικονομικά,-θα ήταν αρκετή η ορθή διαχείρηση της κρεμυδόσουπας,προκειμένου να φτάσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος στο οποίο ούτως ή άλλως συμπρωταγωνιστούν μονόφθαλμοι.

(Ενας φίλος σχολιαστής, προχθές  είχε “ποστάρει”  εδώ την περιφημη δήλωση του Μελισσανίδη,όταν κυβερνουσαν οι “μέτοχοι-αμέτοχοι”, περί ” ανάγκης γενναίας χρηματοδότησης της ομάδας”  και πως “δεν αρκεί η ορθολογική διαχείρηση των εσόδων της” αφού ” ακόμα και έτσι θα υπολείπεται κατά πολύ των ανταγωνιστών της”. Φυσικά αναρωτιέται εύλογα ο σχολιαστής μας: “γιατί αφού τώρα είναι ο ίδιος στα πράγματα,δεν κάνει αυτό που πρότεινε τότε”; Η απάντηση είνα πάναπλη φίλε μου: Στην περίφημη δήλωση-προτροπή του Μελισσανίδη, ΠΟΥΘΕΝΑ ΜΑ ΠΟΥΘΕΝΑ δεν αναφέρεται στον εαυτό του. Απλά είπε πως χρειάζονται λεφτά. Και- συμπληρώνω εγώ την δήλωση:- “αυτά τα λεφτά δεν πρόκειται φυσικά να τα δώσω εγώ,αφού μαλάκας δεν είμαι”. Ελπίζω να κατανόησε ο  φίλος σχολιαστής το πνεύμα της τότε δήλωσης. Αναφερόταν σε οποιαδήποτε γενναία χρηματοδότηση εκτος από αυτήν που θα προερχόταν από τον ίδιο. Είναι ας πούμε σαν να διαπιστώνω εγώ πως ο πύργος του Αιφελ χρειάζεται γενναία αντιστήριξη. Δεν σημάινει αυτόματα πως θα την κάνω εγώ. Ετσι δεν είναι; Ωραία η ελληνική γλώσσα. Το καλό με  αυτήν είναι ότι μπορούν να “παίζουν” μαζί της ακόμα και οι αγράμματοι).

Ετσι λοιπόν απεφασίσθει δια της ανατάσεως της χειρός  του πως το ζειν είναι πολυτιμότερο του ευ ζειν. (για τους άλλους) Και όταν αυτό το προτείνει κάποιος που έχει και κότερο σαν τον Βουτσά,τότε αποκτά διαφορετική αξία.

Ετσι θεώρησε αρκετό το να βάλει πέντε-δέκα “δικούς του” στην ΠΑΕ-με προεξάρχοντα τον πεπαλαιωμένο σαν κομοδίνο Μπάγεβιτς, να πάει ίσα μέχρι  την Κωνσταντινούπολη να τον χρήσουν-και αυτόν όπως και αρκετούς άλλους “Κορλεόνε”- κουροπαλάτη, να μοστράρει μια μακέτα και μερικά σούρτα-φέρτα στους εναλλασόμενους και συναλλασόμενους υπουργούς 3-4 κυβερνήσεων,-μή έχοντας εξασφαλίσει ούτε ευρώ χρηματοδότησης, πέραν της Δούρειας υπόσχεσης και τέλος με μερικές δηλώσεις αντιολυμπιακές: “αυτοί τελειώσανε” , “αυτός είπε “μαμά” στα 20″,  “Καραπαπάρες” και λοιπές ανοησίες και κουβέντες του μεσοπολέμου.

(κάποτε ήταν αντιπαναθηναικός ο Μελισσανίδης. Τις καλές εποχές,θυμάστε,επί του λεγόμενου “Βαρδινογιαννισμού”.Και δεν του βγήκε σε κακό,σε προσωπικό επίπεδο,αφού  ο αγών του-σαν άλλος ένας Κανάρης,- ενάντια στην “Υψηλή Πύλη” της Παιανίας,επιβραβεύτηκε με εκατοντάδες βενζινάδικα αλλαχού. Not bad. Μπορεί και αυτή τη φορά,να εξαργυρώσει με κάποιον τρόπο τον “αγώνα” του για την απελευθέρωση του αθλήματος από την κόκκινη αυτή τη φορά παράγκα. Αλλά ξέχασα. Εχει ήδη “αποζημιωθεί” για τον αγώνα του, με την απόκτηση μεριδίου εις τον Κοκκαλικό ΟΠΑΠ. (κάτσε μαλάκα εσύ στις κρύες κερκίδες και φώναζε “Αυτό δεν είναι ΑΕΚ”) Είναι πολύ βολικό να έχει κανείς χρήσιμους “εχθρούς”.

Στο προκέιμενό μας όμως. Η ΑΕΚ μας ενδιαφέρει κυρίως εδώ και όχι τα “κατορθώματα” του οποιουδήποτε  αμόρφωτου  κομπλεξάρα που νομίζει πως δικαιούται περισσότερο και καλύτερο μερίδιο ζωής από τον διπλανό του,μονο και μόνο επειδή στερείται  του “ελατώματος” της συναίσθησης.

Δεν θα κάναμε νήξη για τον – οποιοδήποτε-Μελισσανίδη,αν δεν ηταν ενεργά εμπλεκόμενος με τα της ΑΕΚ. Ενεπλάκει. Αποφάσησε το 2013-για δικούς του λόγους- να εμπλακεί. Και ενώ ξεκίνησαν όλοι και όλα με τις καλύτερες προυποθέσεις και με τους καλύτερους ιωνούς, εν έτι 2016-17, τέσσερα χρόνια μετά, ΤΙ έχει επιτευχθεί; “ΤΙΠΟΤΑ” είναι η απάντηση. Ενα κυπελάκι ως τίτλος,που το γύριζαν σαν ινδιάνοι  στα μπουζούκια λες και ήταν σκαλπ.

Διαρθρωτικά η ΠΑΕ αποτελείται- ώ τί έκπληξης- από “ανθρώπους του προέδρου”. Οχι απαραίτητα  κατάλληλους δηλαδή  και ικανούς    επαγγελματίες,αλλά έχοντας μόνο  ως προσόν την “πίστη” που είχε και ο Αργος στον Οδυσσέα. Συγκινητικό  δεν λέω,αλλά αποδεικνύεται ότι δεν είναι πάντα αποτελεσματικό.

Οι -λεγόμενες- “ακαδημίες” της ΑΕΚ, δεν πάράγουν μήτε λάχανα. Στην ίδια ξηρασία, στα ίδια χάλια, με τα ίδια  γνωστά στείρα αποτελέσματα,όπως και προς της ελεύσεως του μεγιστάνος.(λέμε και καμιά μαλακία)

Το ποδοσφαιρικό τμήμα  αποτελείται επίσης από γνωστούς και “φίλους, οι οποίοι εναλλάσονται,ανακυκλώνονται και αναφλέγονται ως γκαζάκια στα χέρια του εγγηυτού-“τρομοκράτη”,αλλά αποτέλεσμα μηδέν. Αλλοι εθελοντικά και αμισθί,άλλοι ως “αιχμάλωτοι” σύρονται να κάνουν την “κοινωνική τους εργασία”,άλλοι ως πειραματόζωα και στοιχήματα,όλοι όμως ανακυκλώνονται σαν σκουπίδια στον Μελισσανίδειο κάδο. Στο τέλος ο άνθρωπος αυτός, θα κάψει τα πάντα και θα αναγκαστεί να πετά στη σόμπα της ΑΕΚ ακόμα και τα κομοδίνα και τα ντιβανοκάσελα,όπως κάνουν χιλιάδες συμπολίτες μας εν οικονομική κρίση. Ενα καλό “μπαούλο” για κάψιμο είναι το Σέρβικο. ‘Οπως βλέπετε και οι πλούσιοι έχουν σκοτούρες. Η κρίση μας έχει αγγίξει-με τον έναν ή τον άλλον τρόπο-όλους.

Γηπεδικά,τα πράγματα είναι-ευτυχώς για ‘κέινον-ακόμα στάσιμα. Δηλαδή είμεθα ακόμα εις τα τελευταία δόντια του γραφειοκρατικού τέρατος μαζεύοντας χαρτιά,υπογραφές και έγγραφα 3 χρόνια(!). Πράγμα που σημαίνει πως δεν χρειάζεται ακόμα να ξεβρακωθεί  στα μάτια του κόσμου,αφού πλέον όταν όλα τελειώσουν από πλευράς αδειών,θα πρέπει να αρχίσουν τα έργα-μετά τα λόγια-,δηλαδή λεφτά,δηλαδή χέστα.

Αλλά…

Δεν φτάνει που σας έσωσε,θέτε και γήπεδο. Και χωρίς να βάλετε λεφτά. Ολα αυτός. Αυτός να τρέχει στους “Σκουρλέτιδες” και τις Περιφέρειες μέσα στα κρύα. Αυτός να βρεί χορηγους και τραπεζίτες για δάνεια. Αυτός να βρίσκει πετυχημένους προπονητές και πάικτες συνέχεια-και αν κάνει κανένα “λαθάκι” κάθε τόσο να τον βρίζετε. Αυτός να νοικιάζει κτήρια,αυτός να βάφει πούλμαν. Αυτός να ποτίζει τις ζαρντινιέρες στα γραφεία. Ε,άι στο διάολο πια,αχάριστοι. Λες και δεν μπορεί να τα βροντίξει όλα και να φύγει,ξαναφήνοντας μας εκεί που μας βρήκε: ΣΤΟ ΜΗΔΕΝ.

Μη φεύγεις Μήτσου !