Βατραχομυομαχίες.

“Tσακώνονται” τα σαίνια μεταξύ τους,για μία ακόμα φορά. ΔΝΤ ενατίον Ντάισελμπλουμ, Γιερούν εναντίον Τόμσεν. Τιτανομαχία δύο μογγόλων. “Είναι εφικτο να ζητάς πλεονάσματα από έναν μπατίρη”; λέει ο ένας με τις βρεγμένες μπούκλες  που τελευταία προέκυψε και “φιλέλλην”.”Γιατί όχι”; του απαντά ο άλλος με τα μπλε μάτια και την κενή κάρα. “άμα του δανείσετε,δεν θα έχει να του περισσεύει”; “Μα δώστε και σεις” ματαλέει ο μπούκλας.  “Πριτς” λέει ο άλλος ανόητος,αλλά καπάτσος υπάλληλος. “Εμείς παρέχουμε μόνο την τεχνογνωσία…βάλτε εσεις τα υλικά”.

Γιούνκερ εναντίον Μπουτάρη (αυτό προέκυψε πρόσφατα,μετά από το πέρασμα του Ζαν-Κλοντ από ελληνική ταβέρνα). Βελκουλέσκου εναντίον Αχτσιόγλου (με αφορμή τον νέο σχεδιασμό της  “allways ultra night”).

Σουλτς “εναντίον” Μέρκελ στη Γερμανία. Αν υπήρχε μίνιμουμ αξιοκρατία,θα έπρεπε ο πρώτος να εργάζεται σε βουλκανιζατέρ και η δεύτερη ως πλύστρα σε άσυλο. Τι να πεις…

Μακρόν (το νέο “πουλέν” των τοκογλύφων) “εναντίον” Φιγιόν  στη Γαλλία,με το βλακόμετρο τον Ολαντ να χάσκει σα χάνος,χωρίς να εξηγεί εις το δημοκρατικό εκλογικόν σώμα το διατί δεν βάζει ξανά υποψηφιότητα. ( ο Κούλης ο Μητσοτάκης, εν τω μεταξύ,μέσω “twetter”  ευχήθηκε καλή επιτυχία στον Φιγιόν στην εκλογική του μάχη, ΕΝ ΜΕΣΩ μάλιστα του “σκανδάλου” της έμμισθης συζύγου-υπαλλήλου. Τι πιο φυσικό αυτό για έναν Μητσοτάκη,αφού είναι πασίγνωστο πως  ολόκληρη η οικογένεια πληρώνεται εξ’ολοκλήρου από το δημόσιο κορβανά. Από τον παππού,ώς το δισέγγονο. Ξαδέλφια,γαμπροί,κουνιάδες,τα πάντα. Φυσικά το αποτέλεσμα είναι ο μεσιέ Φιγιόν να γίνει “φυγιόν” από την θέση του διεκδικητή της Γαλλικής προεδρίας. Πάλι καλά. Με τέτοιες ευχές να τον συνοδεύουν, θα μπορούσε να πάει και φυλακή. Μέχρι και τον τάφο φτάνει η δύναμη της ελληνικής  οικογένειας “Ανταμς”.

Το άλλο το πόκεμον ο Ρέντσι το πήρε το ποτάμι κι αυτό. Αφαντος. Θύμα της υπερβολικής δημοκρατίας και αυτός. Επικίνδυνο πολίτευμα τελικά. Και βολικό. Που ενώ για ότι γίνεται πανευρωπαικά γίνεται εν αγνοία του πόπολου, και οι κοστουμαρισμένοι “γιατροί” εφαρμόζουν ότι θεραπεία τους έρθει, αίφνης προκύπτουν “δημοψηφίσματα” από παντού με απρόσμενα αποτελέσματα.

Είδατε ρε, που ισχυρίζεστε πως “δεν λειτουργεί η δημοκρατία εντός Ευρωπαικής ένωσης” και πως “κάνει ότι θέλει η Γερμανία”; Μια χαρά βλέπω εγώ πως πάει η εγγόνα της αρχαίας Αθήνας. Ζει και βασιλεύει. Οση δημοκρατία υπήρχε και τότε,άλλη τόση υπάρχει και σήμερα. Και ακόμα περισσότερη,αφού πλέον δικαίωμα ψήφου έχουν ΟΛΟΙ και όχι μόνο εκείνοι που πρέπει. Οσο “αξίζεις” ΕΣΥ,άλλο τόσο μετρά και η “κυρά Μαρία”. Αρα,η πιθανότητα να γίνονται πράξη οι σχεδιασμοί των πονηρών έναντι των ηλιθίων μεγαλώνει. Να την χαίρεστε.

Αιφνης δημοψηφίσματα παντού. Και με “άβολα” αποτελέσματα. Οπως στην Βρετανία.Τόσο άβολα, που τα 2/3 των βουλευτών εκεί έτρεξαν και είπαν “yes” στο “Βrexit”  μη χαθεί η ευκαιρία.

Και εκλογές παντού,ταυτόχρονα,του χρόνου. Η μισή Ευρώπη “στις κάλσες” που έλεγε και ο εδώ αλήστου μνήμης καραφλομαλάκας. Και εδώ λογικά θα έχομεν. Ισως και πιο νωρίς. Βιάζονται βλέπεις και εδώ, ποιος θα πρωτοπάρει το επόμενο “πρόγραμμα”. Λογικό. Είναι σαν να έχεις σπουδάσει διαιτολόγος και να σου προτείνουν δουλειά σε μια κοινωνία γεμάτη “λίπος”. Δύσκολο να αρνηθεί κάνεις  μια τόσο  μεγάλη εργολαβία.

Τόση δημοκρατία έχει να δει η Ευρώπη από την εποχή του Περικλέους. Και μάλιστα εν μέσω οικονομικών τρικυμμιών. Πρόσεξε.Είναι σημαντικό αυτό. Οσο μεγαλύτερα τα οικονομικά αδιέξοδα και τα κοινωνικά προβλήματα,τόσο περισσότερα τα δημοψηφίσματα και οι απανωτές εκλογές. Κύριο μέλημα των δημιουργων και των διαχειριστών της οικονομικής-και όχι μόνο- κρίσης,είναι να μη χάσει το δικαίωμα το ινδικό χοιρίδιο να επιλέγει το ίδιο τον τρόπο αρπαγής και σφαγής του. Μου έρχεται να κλά…ψω.

Λαμπεροί farmers, που αδυνατούν να χωρίσουν δυο γαιδουριών άχυρα, επιζητούν μετά μανίας την ψήφο μυριάδων ξενηστικωμένων που το μόνο που τους έμεινε έιναι  η διαδρομή από τον καναπέ  στην κάλπη. Σε λίγο καιρό, θα ρίχνουν  στην κάλπη το διαφημιστικό της  πιτσαρίας και θα παραγγέλνουν  διαβάζοντας το μενού των ψηφοδελτίων.

“Τιτανομαχίες” λοιπόν παντού στην Ευρώπη. Είτε μεταξύ προσώπων,είτε μεταξύ παρατάξεων,είτε μεταξύ κοινωνικών τάξεων, οι οποίες αυτές οι τελευταίες αποτελούνται από μέλη τα οποία δεν γνωρίζουν επ ακριβως ούτε σε πια τάξη κοινωνική ανήκουν πλέον,αλλά ούτε και ξεκάθαρα υπερ και κατά ποίου πολιτικού φορέα η προσώπου θα πρέπει να ζητοκραυγάσουν ή να καταραστούν. Πέρα-δώθε είναι η συντριπτική πλειοψηφία (αυτή που εν τέλει ψηφίζει και “αποφασίζει” βρε). Το “parkinson”,στον υπερβολικό βαθμό του, προκαλεί ακινησία. Πόσο να τρέμεις; Κάποια στιγμή,από τις πολλές ταλαντώσεις φαντάζεις ως στήλη άλατος.

Post By Πίσσα και πούπουλα (845 Posts)

Connect