“ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ”

Τελικά διαπιστώνεται …ύφεση (!)  αντί για ανάπτυξη από τις στατιστικές υπηρεσίες. Ελληνικές και ξένες. Ξέρουν αυτοί και δεν ξέρει ο…Σαπέν, ο…Τσίπρας , ο …Τουσκ ο …Στουρνάρας, και ο …Ολαντ; Τι γίνεται; Τίποτα δεν γίνεται. Να πάνε να γαμηθούνε και μάλιστα σε ωραία μέρη πληρωμένα όλα με τους φόρους μας. Οτι κάνουν δηλαδή τόσα χρόνια. Ποτε θα γίνει κατανοητό πως μιλάμε για μια πλάκα,εναν χαβαλέ; Με σοβαρότατες πολλές φορές επιπτώσεις μεν,-για τους άλλους-συμφωνώ,αλλά χαβαλές. Δεν αλλάζει κάτι. Οσο τα πρόβατα θα ζητάνε τσοπάνη,τόσο οι τσοπάνιδες θα ορέγονται κτηνοβασίες στις στάνες παρέα με  φουά-γκρα και σαμπάνιες.

Αλλά το κείμενο υποτίθεται πως θα γινόταν λόγος για τις περιβόητες- ή καλύτερα διαβόητες- “συμμαχίες”, μιας και μιλάμε για  επιχειρηματίες-τσαρλατάνους. Αν αυτές  “σπάνε”, “χαλάνε” “τελειώνουν” ,πόσο κρατάνε κλπ.

 

Κανείς τους δεν ενδιαφέρεται για καμιά εξυγείανση. Κανείς τους δεν ενδιαφέρεται για καμιά ισονομία και  δικαιοσύνη. Μη γελιέστε και μην αιθεροβατείτε. Κανείς τους δεν αναζητά την-όποια- κάθαρση. Την μόνη κάθαρση που γνωρίζουν είναι το  χρηματικό “λόντρυ”. Μην έχετε ψευδαισθήσεις. Ουδείς τους  αναζητά με  το φαναράκι το 50-50 και τις ίσες αποστάσεις. Αν ήταν έτσι,δεν θα ήτο “μεγιστάνες”, θα ήτο καλόγεροι στη μονή Παντοκράτορος.

Λυκοφιλίες που κρατάνε τόσο,όσο τα-τρέχοντα κάθε φορά- προσωπικά τους συμφέροντα. Πιθανόν δηλαδή τόσο, όσο και το χάραγμα στην επιφάνεια του νερού. Αυτές οι έννοιες,είναι άγνωστες. Και άχρηστες. Εμπόδια είναι. Οσο διαρκεί το-όποιο- συμφέρον,κοστολογούνται οι αποστάσεις,τα δεδομένα, οι χασούρες και τα κέρδη (μακροπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα, όσο μπορούν τουλάχιστον,γιατί και αυτοί πιθανόν  να  είναι άνθρωποι και ισως να πέφτουν και σε λάθη) και ανάλογα πράττουν πάνω σε μια σαβάνα “ευκαιριών”, αλληλοσπαραγμών και συνεχούς εκμετάλευσης εκατέρωθεν, ως που να τα τεζάρουν και πάνω από την κεφάλα τους να πακτωθούν λευκά μάρμαρα με χρυσά επιγράμματα,ανεξίτηλα στις βροχές και στα κρύα.  Οπως π.χ.: “ενθάδε κείται ο μαλάκας”.

Οσο ο μπακάλης  που κλέβει στο ζύγι  θα “ήθελε” ευνομία και τακτικούς αυστηρούς ελέγχους στο μαγαζί του,άλλο τόσο και αυτοί οι μπακαλόγατοι πολυτελείας, θα ήθελαν κάποιο “50-50” ή κάποια “εξυγείανση”.

Πλούσιοι, ολίγον ευκατάσταστοι, ολιγον πτωχοί αλλά και θεόπτωχοι αναζητούν την ατομική “φτιάξη” και το προσωπικό βόλεμα. Εντάξει όχι όλι,τα έιπαμε αυτά. Μιλάμε για το 90%. Αυτά λένε τα βιβλία και  οι στατιστικές του “βιβλίου της Ζούγκλας”.

Ποια “συμμαχία”, ή ποιες “συμμαχίες” άρα; Τραμπάκουλες, κανίβαλοι και  τομάρια που σκοτώνουν κυριολεκτικά και μεταφορικά για το ατομικό τους συμφέρον. Πόσο μπορεί να κρατήσει η “ανακωχή” ή η “ειρήνευση” ανάμεσα ας πούμε σε δυο-τρεις τέσσερις ύαινες; Τόσο,όσο διαρκεί το τσιμπούσι. Οταν αρχίζει και λιγοστεύει, η κάθε μια  τραβάει και από ένα μεγάλο κομμάτι και παίρνει τον δικό της δρόμο. Οταν δε τα κομμάτια γίνουν άφαντα και φαγωθούν,τότε τα θηρία των αγελών τσακώνονται μεταξύ τους.

Θα το επαναλαμβάνω  σε κάθε ευκαιρία: Εχετε απορίες για το πως λειτουργεί ο κόσμος  (όχι μόνο οι “άπερ κλας” αλλά όλο το σύστημα;) Τότε δείτε Αnimal Planet.  Και για ακόμα καλύτερα συμπεράσματα,όσο αφορά στον αέναο πόλεμο των θηρίων να κρατηθούν   ή να ανεβούν στην τροφική αλυσίδα (δηλαδή να γίνουν “χαλιφιδες”, “βασιλιάδες”, “μεγιστάνες” καί ότι άλλο βαρύγδουπα γελοίο και ανούσιο),τότε να βλέπετε  Nat Geo Wild.  Και απορίες τέλος.

Οταν βλέπεις κοιλιές να σμίγουν χωρίς κανένα προηγούμενο, όταν βλέπεις αγκαλιές και φιλιά δίχως κανένα παρελθόν και ιστορικό, όταν βλέπεις  όψιμα “φίλους” να δίνουν τα χέρια, ορκιζόμενοι δικαιοσύνες και λαμπρούς ήλιους και λοιπά κουραφέξαλα, να είσαι έτοιμος για άλλος ένα επεισόδιο στην σαβάνα του Σερεγκέτι. Κάθησε πίσω αναπαυτικά και απόλαυσε τα ζώα να τρέχουν μανιωδώς μεσα στη σκόνη  για να σωθούν το ένα από το άλλο. Από την Ευελπίδων,στα κρατητήρια. Από εκεί στην ΕΠΟ και από την ΕΠΟ στην Σούπερ Λίγκα και από κει στροφή για  την ΚΕΔ και δώστου πάλι αστυνομίες, κοριούς και προφυλακίσεις. Συμβόλαια κρατικά, λαδώματα σε γραφεία που “τρίζουν”, φωνές και βρυχηθμοί την ημέρα, ψήθυροι σκιών  τα βράδια. Μάτια που γιαλίζουν για άιμα. Μάτια εξόφθαλμα τρομαγμένα απ’την άλλη. Εκβιασμοί εκατέρωθεν, κουκιά και μέρες μετρημενες. Βρισιές απειλές, σπασμένα πόδια, πυροβολισμοί..Και ξανά μανά στροφή για την λίμνη της σαβάνας να “σπρώξουμε” για λίγο νερό και καμιά θηλυκιά που αναζητά ένα εύρωστο αρσενικό με λεφτά και άσπρα μαλλιά για να εξασφαλίσει τους γόνους της. Τα ίδια και τα ίδια. Αλλά πάντα έχει πλάκα να βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη κάποιου άλλου.

Είτε φοράς παπούτσια,έιτε έχεις πέλματα με συσταλτά νύχια, δεν  κάνει καμιά διαφορά: ΖΩΟ ΕΙΣΑΙ. Είτε “πλούσιο” που  παλευει για την μερίδα του “λέοντος”, είτε γύπας και πτωματοφάγος “μικρομεσαίος” που αναζητάς θνησιμάια, είτε είσαι “αθώο” πετούμενο, ή αμνοερίφιο” που αναζητά καρπούς και φρούτα, υπό τον κίνδυνο των αρπαχτικών.

Χαρείτε τα ζώα λοιπόν και μην έχετε αυταπάτες. Δείτε την συναρπαστική ζούγκλα, όπου ζωα μικρά μετά μεγάλων παλεύουν δια την επιβίωση. Αλλο ζώο έχει βάρκα,άλλο κότερο. Αλλο έχει καταθέσεις,άλλο είναι στην “απέξω”. Αλλο χέζει σε χρυσές λεκάνες και άλλο στην ύπαιθρο. Αλλο θέλει “συμμαχίες”, “50-50” και “δικαιοσύνες” και άλλο απλά ένα βαρύ γλυκό στον καφενέ,μια τράπουλα και ένα τάβλι για να κρύψει τις ευθύνες του για το χάλι της ζούγκλας  στην οποία  ζει.

Και όποιος νοιώσει καμιά δαγκωνιά στα πισινά του, να μη πει πως δεν ήξερε τίποτα.  Σας το λέω.