ΚΟΤΕΣ

Ο μόνος λόγος που δεν ήθελα το δοκάρι του γαύρου να γίνει γκολ,ήταν ότι θα κερδιζε την πρόκριση χαιρέκακα η παρέα του Σαββα και των Τσουκαλάδων. Αν ήταν οποιαδήποτε άλλη ομάδα,ναι.

Πραγματικά,τέτοιο ξεφλούδισμα “dna” σε ποδοσφαιρικό οργανισμό,δεν πρέπει να έχει συμβεί,μιλώντας για την ελληνικη ποδοσφαιρική αγορά,τουλάχιστον. Από τον Εβρο,ως τη Γαύδο,δεν πρέπει να υπάρχει ομάδα-και των ερασιτεχνικών συμπεριλαμβανομένων-που να έχει υποστεί τέτοια μετάλλαξη.

Τέτοιο κιότεμα,για την ΑΕΚ μιλώντας,αυτή που ξέραμε και βλέπαμε δεκαετίες τώρα,δεν έχει ματαυπάρξει. Εχει περάσει οικονομικές “μπόρες”, αγωνιστικές καθιζήσεις, διοικητικές αναταράξεις κλπ-κλπ. Αλλά η φανέλα μέτραγε ίσα. Ανεξαρτήτων πρόσκαιρων “καιρικών συνθηκών”. Τα τελευταία όμως χρόνια,έχει δεχθεί τέτοια βίαιη “αναπροσαρμοστηκότητα” και τόσο επισταμένο -εξωαγωνιστικό κυρίως- “ξυλοδαρμό”, που πια έχει κατασταλλάξει η συμπεριφορά του φόβου.

Της ομάδας δηλαδή που εκ των προταίρων κατεβαίνει στο γήπεδο κυρίως για να μη χάσει,απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο. Και όπως πάει το ματσάκι. Αν ο αντίπαλος αποδειχθεί “Κέρκυρα” πιθανόν να νικήσουμε σκοτώνοντας το “θηρίο” με τα φιλοδιοικητικά “ΜΜΕ” να γράφουν δυθυράμβους δια τους πάικτας και κυρίως δια την διοίκησην. Αν ο αντίπαλος αποδειχθεί “ισάξιος” (πολύ άστοχος και άκαιρος πλέον χαρακτηρισμός”,αφού αφορά την πάλαι ποτέ ΑΕΚ) τότε στήνουμε “Κούγκι”,μετερχόμενοι ΚΑΘΕ μέσο.

Κάτι ο “δικός μας διαιτητής” τον οποίον δεν φοβόμαστε,κάτι οι ξάπλες για καθυστερήσεις,κάτι οι συνεχείς διακοπές και διαμαρτηρίες,κάτι το “ξυλίκι” των διαφόρων “Βράνιες” (αφού έιπαμε οι διαιτητές πλέον πάιζουν 50-50 μετο σκατό στο κώλο) και τέλος  με τις απαραίτητες “γκρίνιες” και “κλάψες” μετά τον αγώνα από τους “Μπίλαρους”, αλλά και από σχεδόν όλους. Πάικτες,προπονητές,παράγοντες, σκιώδεις πρόεδροι,”μπροστινοί”. Ολοι κλαίνε. Ολοι σκούζουν. Σαν τις μιξοπαρθένες  που περνούν κάτω από υπόγεια γέφυρα.

Προκαταβολικά μιξοκλαίνε για προκαλέσουν το ενδιαφέρον των περαστικών και να αποθαρρύνουν τους επιδοξους θωπευτές. Και όταν βγουν στην άλλη μεριά,πάνω στο δρόμο,σκούζουν “με βιάσανε,πιάστε τους”! Μιλάμε για ΚΟΤΑΡΕΣ ΟΛΚΗΣ. Και δεν μιλώ μόνο για την αγωνιστική συμπεριφορά. Ετσι την πάει τη δουλειά και η διοικούσα (και όχι διοίκηση αυτό το καραγκιόζ μπερντε συμμαζεμα ημιηλιθίων γνωστων και φίλων του μεγιστάνος). Ετσι την πάει την δουλειά κατ επέκταση και το  σύνολο των υποταγμένων (και πως αλλιώς) κιτρινόμαυρων μέσων ενημέρωσης που φοβούνται διπλά από την φοβισμένη διοίκηση,αφού ξέρουν καλά πως το μπαιλντισμένο  “αφεντικό” όταν βρει “μπόσικη” κατάσταση,γίνεται πολύ εκδικητικό. Αυτό λέει και η ψυχολογία άλλωστε. Εχετε ιδέα από κομπλεξάρες;

Ολος μαζί λοιπόν αυτός ο συρφετός,μηδενικής ψυχολογίας,ανύπαρκτου πλάνου και ελάχιστης γνώσης, καμώνεται πως φορά τα “κιτρινόμαυρα”. Ξέρετε,εκείνη τη φανέλα με τον Αυτοκρατορικό Δικέφαλο του Βυζαντίου. Ναι,ξέρω,είναι για γέλια. Είναι σα να καλούν ένα κοτέτσι σε μασκέ πάρτυ. Και εκείνες, οι κότες, αποφάσισαν να βάλουν για μουτσούνα λιονταρίσιες μάσκες, για να “τρομάξουν” τις “αλεπούδες”. Ουδεμιάς εξαιρουμένης. Από τον βραχνοκόκκορα με το πούρο,και τον φίλο μεθύστακα πετεινό πρώην σέντερ-φορ, ως τις κοτούλες τύπου Μάνταλου,που φοράνε και περιβραχιόνιο στην δεξιά φτερούγα.  Ως και ο κόσμος της ομάδας,σε μεγάλο βαθμό πια,όπως φάνηκε χθες, αποδέχεται και συμμετέχει στο “μασκέ πάρτυ”.Αντί να γιουχάρει,βολεύτηκε με κάποια πρόκριση παραβλέποντας την μικρότητα. Τελικά τα απανωτά μνημόνια έχουν κάνει δουλειά. Ξεβρακώθηκαν όλοι.

Για τον μπούφο  Ανέστη δεν χρειάζονται πλέον λόγια. Στέκεται στη θέση του Στεργιούδα και του Χρηστίδη, ένα όρθιο κουτορνίθι. Οτι πιο αντιπροσωπευτικό υπάρχει στο κοτέτσι. Προφανως, με την χθεσινή υπέρτατη ηλιθιότητα του να κέρδισε ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ μια ανανέωση συμβολαίου, όπως έχουν πετύχει οι περισσότεροι εκει μέσα, με μόνο προσόν την ποδοσφαιρική μετριότητα και κυρίως-σημαντικό αυτό-την έλειψη προσωπικότητας. Δεν τα σηκώνουν αυτά  ο τέτζερης Μελισσανίδης και βέβαια ούτε και ο καπάκης Μπάγεβιτς.

Και καλα, λες. Ο δεύτερος είναι γνωστός φοβιτσιάρης, που πάντα “σέβοταν τον αντίπαλο” και ως γνωστόν δεν γούσταρε “ψηλότερους” ανθρώπους δίπλα του ή γύρω του. Ο άλλος, ο πρώτος,  που έγινε γνωστός ως “τίγρης”,πως διάολο ανέχεται αυτό το “εξώγαμο”; Και όχι μόνο ανέχεται,αλλά και σε μεγάλο βαθμό δημιούργησε κι όλας. ‘Η καλύτερα,”βελτίωσε”. Και επί Αδαμίδη και επί “αμέτοχων”, η ΑΕΚ είχε χάσει τον ψυχολογικό της μπούσουλα και την ιδιοσυγκρασιακή της ταυτότητα με όλα όσα  την βασάνισαν τόσα χρόνια,αλλά αδερφέ μου,αμα τι αφίξει του “εξυγειαντή” κουροπαλάτη,από το 2013 ο φόβος έχει γίνει όπλο! Μιλάμε για πληρη αντιστροφή. Και πλήρη συστροφή.

“Η βάρα να σε σκιάζονται, ή κλαίγε να σε λυπούνται” λένε στα χωριά. Ετσι και η νεοΑΕΚ, μετέρχεται και τα δύο. “Δέρνει” παρασκηνιακά,και  κλαίει αγωνιστικά. Με τη διαφορά ότι κλαίει οργανωμένα,επίσημα. Οταν γαμιέται,ή όταν φοβάται μη την γαμίσουν, δεν κάθεται στην άκρη,αλλά πάει στο αστηνομικό τμήμα για καταγγελία. Αφού ως γνωστόν πλέον έχει διοίκηση με “κάκαλα” και δεν είναι έρμαιο. Κάτι είναι κι άυτό.

Πλέον η κορασίς που κατεβαίνει την υπόγεια διάβαση,δεν περιμένει να διαμαρτηρηθεί και να καταδείξει τον επίδοξο “βιαστή” της όταν ανέβει τις σκάλες,αλλά από την αρχή,από όταν αρχίζει να μπαίνει στην υπόγεια διάβαση, σκούζει και διαλαλεί την ανάγκη της για προστασία, προκαλώντας έτσι περισσότερο ενδιαφέρον από τυχόν περαστικούς.

Και -κυρίως- με  αυτόν τον τρόπο καταφαίνεται και η αναγκαιότητα του “κόκορα” που συνοδεύει το κοτέτσι στο μασκέ-πάρτυ. Αμα δεν  ξέρει από ψευδοπροστασία ο Μελισσανίδης, τότε ποιος ξέρει; Εγώ; Και αν δεν νοιώθει την ανάγκη  να αποκαλείται “σωτήρας” και “ευεργέτης” εκείνος, που βρήκε την  ΑΕΚ  ως ΑμεΑ και μεσολάβησε να της κόψουν κρατικό επίδομα αναπηρίας,τότε ποιος άλλος; Εγώ;  Κοτέτσι δεν έιχα ποτέ,αλλά τα αυγά πάντα μου άρεσαν.

Ολοι σκίζουν τα ρούχα τους για την “χούντα”, η οποία έχει αυτοπροσκληθεί στην ΑΕΚ. Δεν υπάρχει κάποια άλλη,όπως καταφάνηκε περίτρανα στην φετεινή χρονιά. Μόνο η αυτοχούντα της ΑΕΚ υπάρχει. Οταν πας με παικτάκια στο γήπεδο και ανθρωπάκια στην διοίκηση,τότε τι περιμένεις;

Σε αυτήν την ΑΕΚ, ο Μελισσανίδης φάινεται πραγματικά “σωτήρας” και απολύτως απαραίτητος,τόσο,όσο είναι απολύτως απαραίτητη η Βουλγάρα  νοσοκόμα στον  κατάκοιτο παππού. Ποιος θα “γυρίζει” την ΑΕΚ,ποιος θα την πλένει και ποιος θα την βγάζει στο μπαλκόνι;

Να την χάιρεστε ΜΑΛΑΚΕΣ αυτην την ΑΕΚ. Να την βάλετε στο κήπο,στο πίσω μέρος της βίλας ή του εξοχικού και στους γνωστούς σας να λέτε πως είναι “μια γριά κότα” και σε όσους δεν ξέρουν να λέτε πως εκεί πίσω έχετε ένα φυλακισμενο λιοντάρι.  Ετσι για να “τρομάζουμε” και κυρίως για να σπάμε πλάκα.

ΔΟΥΛΟΙ,που φοβάστε μη χάσετε ότι έχετε και δεν έχετε.Και εκ του ασφαλούς περπατάτε,τοίχο-τοίχο την υπόγεια διάβαση. Και αφού ανεβείτε επάνω στη λεωφόρο,ακόμα και εκεί συμπεριφέρεστε σαν να σας κηγυγάνε όλοι. Είτε βρίσκεστε στην Γ είτε στην Α κατηγορία, η μπολιασμένη νοοοτροπία είναι η ίδια: Κοτάρες με σχέδιο.