Βλέποντας την παραπάνω πατσαβουροφυλλάδα- όπως είναι σχεδόν όλες άλλωστε-μπορούμε απλά να παραφράσουμε τον ποιητή και να πούμε: “Θεέ μου, πόσο μπλε ξοδεύεις για να μη τον βλέπουμε”.
Ούτε η “Ακρόπολις” τέτοια απόχρωση. Αντε και εις ανώτερα.
Από την άλλη, το πατσαβουροκάναλο-όπως σχεδόν όλα άλλωστε- του Σκάι, απέλυσε “νύχτα” το όνειρο κάθε γυνάικας,τον Μπογδάνο,γιατί λέτε; Γιατί όπως λέει και η διεύθυνσης του σταθμού (που σέβεται τους πάντες και τα πάντα): «Ο ΣΚΑΪ ζητάει συγγνώμη για τις ανάρμοστες και αδόκιμες αναφορές του δημοσιογράφου Κωνσταντίνου Μπογδάνου, ο οποίος στην σημερινή του εκπομπή άφησε απαράδεκτους υπαινιγμούς κατά του Έλληνα πρωθυπουργού”.
Τί είπε ο Μπογδάνος; Το εξής απλό: «Είναι ένα μήνα και μία βδομάδα ο Λουκάς Παπαδήμος στο νοσοκομείο, χτυπημένος από πρώην συντρόφους του Έλληνα πρωθυπουργού κι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν έχει πάει να του πει ένα γεια..”
Οχι παίζουμε. Οποιος δεν καταλαβαίνει να “διαβάζει” τους ανέμους και τον ρόλο του στο καράβι,παρά νομίζει πως ως λοστρόμος μπορεί να ανεβαίνει στη “γέφυρα” και να κάνει υποδείξεις στους αξιωματικούς για τις πορείες που -κάθε τόσο- χαράσονται,τον τρώει η μαρμάγκα.
Οταν ο καπετάνιος λέει “τιμόνι 10 μοίρες αριστερά” και ο Μπογδάνος δεν ακούει,τί να κάνει τότε ο κάπτεν; Ο Σκάι αρμενίζει σύμφωνα με τους κατά τόπους ανέμους-όπως κάθε καθώς πρέπει σκαρί δηλαδή- και ο Μπογδάνος κοίταζε τον γυαλό που του φαίνοταν στραβός. Κάτσε στην στεριά και βρες άλλο σαποιοκάραβο. Αλλωστε ως “αγωνιστής στις επάλξεις της μάχιμης δημοσιογραφίας” έπεσε και με τέτοια ένσημα θα είναι περιζήτητος σε κάποιο “αντιμνημονιακό” κανάλι. Θα βρει δουλειά ξανά. Δεν τον φοβάμαι.
Στο παραπάνω θέμα όμως, η δική μου η απορία είναι η εξής: Τι στο διάολο τον κρατάνε κλεισμένο πάνω από μήνα τον τραπεζίτη στο νοσοσκομείο; Πολυτραυματίας είναι,ή μήπως χεσμένος να βγει έξω; Μάλλον το πρώτο. Γελάστε με δ’αύτους ρε.
Κατά τα άλλα,έκλεισε η αξιολόγηση και επιτέλους μπορούμε να πάμε στην επόμενη. Η χώρα πάει “τραίνο”. Υπολογίζουν συνεχεια πλεονάσματα 2% για τα επόμενα 3-4 χρόνια και -λογικά μιλώντας πάντα και σύμφωνα με την πραγματικότητα- η χώρα να “τρέχει” με πλεονάσματα 1.5% από το 2021 ως το 2060.
Βρίσκετε τίποτα παράλογο; Δεν τα λέει η ‘Αυγή” και το “Χωνί”, αλλά οι ίδιοι οι “πιστωτές” της χώρας. Διάσημα ονόματα με βαρύγδουπες θέσεις. Ο Ρέγκλιγκ μάλιστα εξεπλάγειν -όπως είπε- για το πρωτοφανές πλεόνασμα το φετεινό της Ελλάδας. ‘Η είναι παράλυτοι, ή σε δουλεύουν χοντρά. Αλλοι,επίσης σημαντικοί θεσμικοί παράγοντες- οι δανειστές μας ντε- σχολίαζαν χαρακτηριστικά: “Η Ελλάδα μπορεί να πετυχαίνει πλεόνασμα πάνω από 3% για τα επόμενα 20 χρόνια. Σερί. Αλλωστε αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο. Το έχουν πετύχει στο παρελθόν, η Νορβηγία και η Δανία”. Why not?
Δεν πιστεύω και τώρα ακόμα να κρατάς επιφυλάξεις για το νέο “σαξές στόρυ”,μετά από εκείνο του στραβοσουγιά από την Πύλο.Που τον “έριξαν” και δεν τον άφησαν να ολοκληρωσει το έργο του. Ποιος τον “έριξε” αν όχι η επιλογή του Δήμα ως προέδρου Δημοκρατίας; Αν δεν είσαι τόσο μαλάκας ωστε να βάλεις μόνος σου αυτογκόλ, τότε μάλλον έκανες μόνος σου στην άκρη για να έρθουν οι “συριζαίοι”. Αλλωστε το όνειρο έγινε πραγματικότητα και για τον “ξεχασμένο” Αντώνη.
Εγινε και αυτός πρωθυπουργός. Μπήκε στο πάνθεον. Αυτός ήταν ο στόχος. Εγινε ο ΓΑΠ, έγινε ο Σαμαράς….παρολιγο να γίνει ο Βενιζέλος…προσπαθούν να βρεθούν στην ύψηστη καρέκλα υποτέλειας κι άλλοι. Καλόβλεπαν οι Λοβέρδοι,οι Φώφες,οι Ντόρες,οι Ποτάμιδες. Why not?. Εδώ έγινε ο …τσίπρας. Το απόλυτο τίποτα. Για τον οποίο ο τεμπελχανάς Πάγκαλος- ο οποίος έχει χειροκροτήσει τους πάντες χωρίς εξαίρεση- έιχε πει: “αν έχει μυαλό, θα γίνει ο Ρουσβελτ της Ελλάδας”. Εχουν πιάσει στασίδι για την καρέκλα του ΑΡΧΙμαλάκα της χώρας, ο Κούλης και ο Αδωνις.Οι οποίοι αγαπιούνται τρελά ως γνωστόν. (Βλέπω την Ευγενία ως Κλαιρ Αντεργουντ και τρελαίνομαι. Γουστάρω.) Και από πίσω, με ολιγότερες ελπίδες (δεν παύουν όμως να είναι αισιόδοξοι, στη χώρα του μαλάκα άλλωστε ζουν), οι: Ζωή,Λαφαζάνης, Ρένα (Δούρου arena), Ραχήλ, Καμένος, Βορίδης, κλπ…Εχει και πιο κάτω,μη χαίρεσαι:
Η Λουκά δεν έχει βάλει ακόμα υποψηφιότητα για ή σε κυβερνών κόμα ή και πρόεδρος της Δημοκρατίας…Ο Φουρθιώτης… Ο Μπουγάς ο “πλανητάρχης”… Η Βάνα Μπάρμπα (why not?) ο Σεφερλής, τρεις γριές απ’τη μέσα Μάνη,πέντε σαργοί, δύο τρόλευ και ένα γαιδούρι απ΄την Υδρα.
Μαραθώνιος πρώην ξυπόλυτων, κουνόντας αγορασμένα μπακαλόχαρτα “ανωτάτων” ιδρυμάτων χορηγούμενοι κατόπιν από κατσαπλιάδες που παριστάνουν τους ολιγάρχες επιχειρηματίες,δηλαδή ως αντιπρόσωποι συμφερόντων που έχουν το ελληνικό “franchise”. Βιάζονται ενθεν και ένθεν να μπουν σε μέγαρα με πολυέλαιους και να πατήσουν μαρμάρινα σκαλοπάτια σκεπασμένα με κόκκινο χαλί…ενω τα δάχτυλα στα ποδάρια τους ακόμα έχουν σημάδια από καρκατσίλες.
Σας χαιρετώ μεσοπέλαγα σε μια βάρκα,εγώ και ο Θεός. Και οι δυο ψαρεύουμε περκόχανα.Μόνο εγώ έχω πιάσει κάτι. Τα οποία θα γίνουν τροφή για τις γάτες. Για την πλάκα άλλωστε γίνεται. Οπως και για πλάκα προσπαθούν να μας σώσουν οι άσωτοι. Οι μεν και οι δε. Πουτάνες σε διαφορετικά πεζοδρόμια. Εσύ αδεφέ απλά έχεις να διαλέξεις ανάμεσα στους “αργούς” “αριστερούς” που καμώνονται πως “διαπραγματεύονται σκληρά” με αυτούς που τους έστρωσαν το δρόμο για την εξουσία και απ’την άλλη στους “σβέλτους” και “γρήγορους” δεξιοκεντρώους” που υπογράφουν μέχρι να πουν “κίμινο”,γλυτώνοντας και από απανωτά πέρα δώθε τους τροικανούς και τους υπουργούς των Γιούρογκρουπ. Είναι και αυτό ένα προσόν, μη το γελάτε. Ξέρεις το γαμοσταυρίδια τρώνε ετούτοι οι ρεμπεσκέδες οι συριζανέλ με τα τρεναρίσματα και τις καθυστερήσεις,από τα γερόντια και τις κοκότες των Βρυξελών; Οι άλλοι ήταν καπάτσοι. Τελείωναν τις δουλειές στο “τσάκα-τσάκα”. Μας κόστιζαν λίγο παραπάνω βέβαια,αλλά αν θες γρήγορη δουλειά,πρέπει να πληρώσεις.Ενώ ετούτοι είναι αργοκουρούτες. Φτηνοί μεν,αλλά χελώνες. Αμαθοι παιδί μου,τι τα θέλεις.
Η απάντηση φυσικά της Αλεξοκυβέρνησης σε όσους κατηγορούν τον κυβερνητικό αραμπά είναι: Μη τα βάζεται μαζί μας. Δεν είναι δική μας έμπνευσης το έργο. Οπως όλα, και αυτό είναι της Μαντάμ Μέρκελ. Μπορεί να “τρέξει” ή να “τρενάρει” μια διαδικασία ένας καταδικασμένος σε αέναο θάνατο; Πως; Ποτέ. Εκτός μόνον και αν βάλει τρικλοποδιά στον εαυτό του. Να κερδίσει μερικά δευτερόλεπτα εξουσίας, ως πρωθυπουργός-πρόεδρος ή υπουργός,δηλαδή ως έπαρχος, χιλίαρχος, ή εκατόνταρχος στην “Ιουδαία” των Βαλκανίων. Οι “Ιακώβ” της πολιτικής. Εκτιμώ απείρως περισσότερο τα περκόχανα.
Connect
