Πολλά έχουμε διαβάσει για την καινούργια περιπέτεια που έτυχε στον Μάνταλο. Δακρύβρεχτα και μη. Τι θα κάνει η ΑΕΚ χωρίς τον αρχηγό της, τι θα κάνει ο Μανόλο, πώς πρέπει να γίνει το σύστημα πλέον, και γενικά δημοσιεύματα άλλα υπερβολικά, κι άλλα σε μια κατεύθυνση εξεύρεσης κάποιας πανικόβλητης λύσης.
Το πρώτο πράμα που θέλω να καταθέσω μέσα από την καρδιά και την ψυχή μου, είναι η βαθειά λύπη μου για τον τραυματισμό του παίκτη. Ίσως και μια οργή για την ποδοσφαιρική μοίρα του παίκτη. Που μπορεί να έχω καταλογίσει μπόλικα στον Μάνταλο – κανένα δεν παίρνω πίσω – όμως του αναγνωρίζω σαφέστατα το πάθος του καθώς κι οτι έχει υποστεί τρεις σοβαρότατους τραυματισμούς για την ομάδα μας. Επομένως θα ήθελα κι εγώ να ευχηθώ να γυρίσει δυνατός ξανά και να εκπληρώσει τις επιθυμίες του : Να φύγει στο εξωτερικό και να κρατήσει κάποια χρήματα για το μέλλον για να μην έχει την τύχη των λοιπών βετεράνων του ποδοσφαίρου.
Είναι όμως μόνο η κακιά μοίρα που έφερε αυτόν τον τραυματισμό; Η απάντηση είναι αρνητική, κάθετα κι οριζόντια. Βλέπετε η σημερινή ντόπα και η προσπάθεια συστηματικής απουσίας από ελέγχους – συνυπεύθυνοι οι παράγοντες, οι δήθεν κοπτόμενοι για καθαρό άθλημα που ενεργούν τους ελέγχους, καθώς και οι ίδιοι οι παίκτες – έχουν φέρει τα πράματα εντελώς στην κόψη του μαχαιριού. Πλέον απαγορεύουν στο σώμα να προειδοποιήσει, κι άρα να το στείλουν έγκαιρα για ξεκούραση κι αποκατάσταση.
Κάπου εδώ μπαίνει και η αγωνιστική ΑΕΚ, η οποία με τα χίλια ζόρια προπαθούσε να κάνει rotation στον Μάνταλο. Παραδεχόμενη οτι δεν έχει αντικαταστάτη – ποτέ ο αναπληρωματικός δεν είναι ίδιος με τον βασικό, κι άρα τέτοιες αναλύσεις είναι του κώλου τα εννιάμερα – ούτε σαν παίκτη, αλλά ούτε και σαν σύστημα. Αυτή η αδυναμία είναι η πρώτη που έφερε τον τραυματισμό, αφού ο παίκτης έπαιζε στα κόκκινα, εντελώς απροστάτευτος από το τεχνικό τημ του. Αυτή θα ήταν κύριε Κώστα μια σοβαρή ανάλυση, διότι όταν έχεις τέτοιο τραυματισμό και μάλιστα σε επανάληψη, δεν χωρούν άλλα γλυψίματα στον μαλάκα που έκανε τον μεταγραφικό σχεδιασμό. Ούτε στον άλλον που με αμφισβητεί όταν έχω φάει τα λυσακά μου να μιλάω για χαφάρα. Πέντε μήνες πριν τον χιαστό του Μάνταλου.
Ο οποίος Μάνταλος, έγινε ετσιθελικά ο αρχηγός και ο ηγέτης της ΑΕΚ. Κι όλη η ΑΕΚ το δέχτηκε αυτό χωρίς να λαμβάνει υπόψη της την πραγματικότητα του αθλήματος : Οι αγώνες είναι πολλοί, υπάρχουν και κάρτες, αλλά υπάρχουν και τραυματισμοί. Και φυσικά το παμπάλαιο δόγμα : Μεγάλος παίκτης είναι αυτός, που δεν τραυματίζεται. Μπορεί να ακούγεται σκληρό αυτό, αλλά είναι απολύτως αληθινό. Και παλιότερα – όταν δεν υπήρχε ντόπα – ήταν απόλυτα κατανοητό, αλλά σήμερα εξακολουθεί να ισχύει όταν βλέπεις τυχαίους τραυματισμούς, κι όχι συστηματικούς. Επιτέλους. Για ανθρώπους μιλάμε κι όχι για φαναρτζοδουλειά σε αυτοκίνητο, που ακόμα κι αυτό, όταν πάρει το σασί του, είναι για πέταμα.
Η ΑΕΚ λοιπόν, βρίσκεται μπροστά στο οριστικό της δίλημμα. Θέλει να πάει μπροστά; Αν ναι, τότε οφείλει να έχει αναπληρωματικό στο αριστερό άκρο της, οφείλει να έχει αναπλήρωση στον Μάνταλο έστω και με αλλαγή συστήματος, πρέπει να έχει back up στον κόφτη της, και πρέπει να δώσει και κάποια λεφτά στον Γιόχανσον. Και κυριότερα οφείλει να κάτσει να σκεφτεί το τρόπο με τον οποίο θα πορευτεί. Θα βλέπει τους αθλητές σαν αναλώσιμα εξαρτήματα της μηχανής της, ή θα εκπονήσει σχέδιο δράσης;
Διότι πράγματι η ομάδα θα βρει κάπως τον δρόμο της. Θα μπει ο Μπακασέτας, ο Κονέ, τα εξτρέμ, θα πάρει άλλη θέση ο Λάζαρος ; Θα κάνει δυό μεταγραφές; Κάτι θα κάνει. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Το θέμα είναι να μην έχουμε άλλους Δίντσικους, με μεγιστοποίηση της προσφοράς τους, με δήθεν αρωγή για καινούργια συμβόλαια και λοιπά κατινίστικα, αλλά να έχουμε έναν σεβασμό στην ανθρώπινη προσφορά κι όχι ατάκες τύπου, δώστε του ένα ΤΝΤ και βάλτε τον να σκοτωθεί.
Ο Μάνταλος ήταν πράγματι ένα εξάρτημα, αλλά δεν ήταν αυτό που περιγράφεται από τα ΜΜΕ, που πάλι μιλάνε για ατυχία και λοιπά κουραφέξαλα. Δεν είναι δυνατόν να παίζει παντού, ούτε είναι δυνατόν ένας Βέγγος όπως τον ήθελαν, να είναι και κορυφαία προσωπικότητα στα αποδυτήρια. Τον σκοτώνεις τον άνθρωπο με όλα αυτά που του προσάπτεις, και φυσικά τα αποτελέσματα είναι αυτά που είδαμε. Να τα πιστεύει κι αυτός και πλέον όλοι να κοιτιούνται λες και χάσανε τον Ρόμποκοπ. Λίγη ισορροπία δεν βλάπτει. Αντιθέτως προστατεύει τους αθλητές – περιουσιακά στοιχεία και το μέλλον της ίδιας της ομάδας. Όπως προστατεύει το αυτοκίνητο του ένας οδηγός, όταν ασχολείται με τα λάστιχα. Τι να την κάνεις την περιουσία όταν τρέχεις με καμένα;
Υγ. Είμαι αισιόδοξος για την πορεία της ομάδας. ΟΜΑΔΑΣ, ξαναλέω, κι όχι το μονότονο και προβλέψιμο που βλέπαμε πριν.
Καλημέρα
Steven από τα καλύτερα σου κείμένα.
Μακάρι να δούμε σύντομα έτσι την ομάδα μας. Ως οργανισμός που βγάζει υγεία. Να ξέρεις αν συμβεί αυτό όλος ο υγιής κόσμος της ομάδας θα ταυτιστεί με το σύλλογο αναφανδον.
Ότι εσύ είσαι αισιοδοξος νομίζω ότι είναι το καλύτερο κλείσιμο στο κείμενο.
Την αποκλειστική ευθύνη για τον τραυματισμό του Μανταλου την εχει το προπονητικο και ιατρικό τημ που τον εχει από τον Ιούλιο να παίζει ασταμάτητα ενώ έχει κανει χιαστούς.Συμφωνώ
Διαφωνώ σε αυτό που λές για Σιμόες Γιοχανσον μια καλή ΑΕΚ θα πρέπει να αναζητήσει κατι καλύτερο στις θέσεις τους,όχι μπακ απ
Κρίμα για τον παίκτη να ξαναπάθει τέτοια ζημιά.
Έδειχνε στην καλύτερη φάση της καριέρας του, χωρίς βέβαια να έχει τα προσόντα του ηγέτη που σώνει και καλά κάποιοι του έβαλαν την ταμπέλα και τον φόρτωσαν με ευθύνες που δεν μπορεί να ανταποκριθεί.
Και μάλλον η βασική αιτία για τον τραυματισμό του,είναι η λάθος διαχείριση του Μανόλο…
Τέλος πάντων, εύχομαι να πάνε όλα καλά με τη νέα του περιπέτεια και να γυρίσει το ίδιο δυνατός.
Είναι σίγουρα ενας χρήσιμος παίκτης, ειδικά σε αυτή την ΑΕΚ.
Τα κενά στο ρόστερ της ομάδας είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα εδώ μέσα.
Το μεγαλύτερο κενό όμως, είναι ένα δημιουργικό χαφ.
Ένα χαφ να ξέρει μπάλα,να βλέπει γήπεδο,να ντριπλάρει,να δίνει ασίστ,να σκοράρει.
Εκεί πρέπει να επενδύσει η ομάδα.
Αν δεν μπορεί για την ώρα να κάνει αρκετές ποιοτικές μεταγραφές,ας κάνει μία αλλά πραγματικά καλή.
Ας έρθει επιτέλους ένας παίκτης που να δίνει ποιότητα και ηρεμία στο παιχνίδι της ΑΕΚ.
Ένας παίκτης που με την παρουσία του θα γίνει πιο εύκολο το γκολ και θα βελτιώσει την νοοτροπία της ομάδας, ανεβάζοντας και την ψυχολογία του κόσμου.
Steven αν περιγράψουμε το χαφ που θέλουμε θα λέγαμε κάτι σε σκοκο ;
Ps. Μόλις είδα τη βράβευση του βαλβερδε χθες. Ο χάπιας κορμοστασιά. Πρέπει να έχει διάμετρο μέσης για βραβείο Guinness.
Προς Koreas : Φυσικά κάνεις πλάκα. Ο Σκόκο δεν ήταν χαφ, κι ούτε θα μπορούσε να γίνει. Όταν μιλάμε για χαφ, μιλάμε για ένα Αίντάρεβιτς – ξέρω τι ακραίο λέω – με ταχύτητα στην σκέψη και στην εκτέλεση, ή για ένα Τσιάρτα ή για έναν Αυστριακό που είδαμε, ή για έναν Νικολούδη, άντε Κουσουλάκη. Μην τρελαίνεσαι που λέω αυτά,αν είσαι μικρός σε ηλικία. Αν αυτά δεν μπορούν να σε καλύψουν, μια χαρά είναι ο Μασούντ, από αυτά που ξέρεις ή αυτά που βλέπουν τα αστέρια μας. Σου δίνω το σκαρίφημα, μην νομίζεις οτι λέω κάτι άλλο.
Προς Koreas : Δεν μας ενδιαφέρει η μέση του, αδερφέ. Μας ενδιαφέρει να εφαρμόσουμε νομους, και μαζί με αυτόν, να πάνε όλοι μέσα. Ή καλύτερα, να φύγουν από εδώ.
Εγω ειμαι της αποψης οτι ο χαφ που θελουμε ειναι τυπου Ασουνσαο που ειχε φερει ο Σαντος δανεικο το 2004. Και να κοβει και να τσουλαει την μπαλα και να την μοιραζει σωστα και γρηγορα. Αλλα δεν φτανει μονο ο χαφ. Χρειαζομαστε και εξτρεμ και αριστερο μπακ. Ειναι τρεις θεσεις που χρειαζονται επ επειγοντως παικτες για να παρουμε πρωταθλημα. Διαφορετικα θα δουμε πολλες ΑΕΚ της Τριπολης και της Ξανθης.
καλημέρα……
κατευθειαν για εξοστρακισμό….
από τα λεγόμενα σου συμπεράινω ότι ο σχεδιασμός της ομάδας με αιντάρεβιτς ήταν στη σωστή κατεύθυνση, απλά ο παίκτης που επιλέχθηκε είναι αργός σε σκέψη και εκτέλεση (πρόσφατα μάθαμε ότι έιναι και αισθάνεται αλβανός). πηγαίνοντας ακόμη πιο πέρα εχω την εντύπωση ότι θεωρητικά ξέρουμε τι ζητάμε. στην πράξη βέβαια να δούμε τι θα βγει…
Η άποψη μου είναι ότι δύσκολα θα κάνουν μεταγραφή αντικαταστάτη του Μάνταλου. Θα προσπαθήσουν μέσω Α. Κονέ (ο θεός βοηθός) Β. Μπακασέτα (φέξε μου και γλίστρησα, το παιδί είναι δεύτερος επιθετικός) Γ. Γαλανόπουλου (ακραίο σενάριο, το παιδί δεν μπορεί πέρα του να κόβει καλά τις επιθέσεις)
Θα μου πεις και ο Μάνταλος ΔΕΝ ήταν επιτελικός μέσος που χρειαζόμαστε τώρα, και πριν τον τραυματισμό του μιας και κατά ανάγκη φορτώσαμε τον ρόλο αυτό στο συγκεκριμένο παίχτη και κλάταρε στο τέλος από τις πολλές βιταμίνες. (βλέπε και τα πολλά σπυριά που είπε και ο Στίβεν κάποτε)
Σαν στυλ πάιχτη που θα ήθελα να έρθει είναι ο Χολτζχάουζεν που είδαμε πρόσφατα
ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΟΔΙΚΩΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΑΚΙ ΣΕ 10 ΛΕΠΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ………Η ΜΕΡΑ ΑΚΟΜΗ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΗ……..ΜΑΣ ΕΝΘΟΥΣΙΑΖΕΙ Η ΕΙΔΗΣΗ ΟΤΙ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΘΑ ΕΙΧΕΙ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ, ΣΥΓΚΡΑΤΗΜΕΝΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ…….
ΠΑΜΕ ΟΜΑΔΑΡΑ ΜΑΣ…….ΜΙΑ ΝΙΚΗ ΣΗΜΕΡΑ – ΓΙΑ ΝΑ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΑ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ……..ΠΑΜΕ ΑΕΚΑΡΑ