Όπως έχουμε ξαναγράψει, όταν στραβώσει το παιχνίδι ο Μανώλης χάνει το μπαλάκι.
Η ομάδα είναι μέσα στα νεύρα, έτοιμοι να πλακωθούν με οποιονδήποτε. Και αυτό προέρχεται απο τον πάγκο.
Η πλάκα είναι πως μας πήραν χαμπάρι και όλοι οι αντίπαλοι προσπαθούν να κερδίσουν κάρτες και αποβολές απο τους παίκτες μας.
Έβλεπες αυτόν το Βιγιαφάνιες μόνιμα εριστικό, έβλεπες ακόμα και κάποιον Κουτρουμπή να προκαλεί σε μόνιμη βάση τον Λιβάια για να του ρίξει μια και να αποβληθεί όπως την πάτησε ο Αραούχο.
Ο προπονητής έχει την ευθύνη να μεταδώσει ηρεμία στους παίκτες.
Όταν οι παίκτες βλέπουν τον προπονητή τους να κάνει κωλοδάχτυλα και να χοροπηδά σαν το κατσίκι, τί περιμένουμε να κάνουν?
Με τις συγνώμες δουλειά δε γίνεται. Τί να το κάνω να αποβάλλεται και να ζητά συγνώμη? μια δυο, τρείς.. Αν το κάνει απο υπερβολικό στρες ας του φέρουν έναν ψυχολόγο.
Ευτυχώς που ο Λιβάια είναι παίκτης που μπορεί να κρίνει ενα παιχνίδι (οχι πάντα θετικά), και ισοφαρίσαμε απο σπόντα στο 95′.
Μας το χρώσταγε η τύχη, με τόση γκαντεμιά που μας δέρνει τώρα τελευταία.
Ελπίζω να πείστηκαν οι περισσότεροι πως παίκτης Μπακασέτας δεν υπάρχει για την ΑΕΚ.
Είτε στη θέση του είτε μπροστά είτε πίσω, κρύβεται για 90′ και περιμένει τη μια πάσα για να κάνει σουτ απο τα αποδυτήρια. Παραπάνω δε μπορεί.
Οχι τίποτ’άλλο, τόσο καιρό μας είχανε πρήξει που δεν παίζει “στη θέση του”. Λες και αμα τον μετακινήσεις 3 μέτρα δεξιότερα εξατμίζεται το ταλέντο του.
Και ποιός παίζει στη θέση του στη σημερινή ΑΕΚ? γιαλατζί 8άρια, γιαλατζί εξτρέμ, γιαλατζί 10άρια και πάει λέγοντας. Όλοι κάπως την παλεύουν.
Ο μόνιμα “αδικημένος” είναι ο Μπακασέτας. Έχει πάρει τις περισσότερες ευκαιρίες απ’όλους τους αναπληρωματικούς. Δεν κάνει ούτε για τον Ατρόμητο.
Παίκτης Κλωναρίδης δεν υφίσταται μέχρι στιγμής τουλάχιστον.
Τον έκανε άνθρωπο ο Μπέργκ πέρυσι, και νομίζαμε πως κάτι έμαθε. Τίποτα.
Παραμένει ο ίδιος που ήταν πριν 8 χρόνια. Με τα ίδια κουσούρια που είχε τότε.
Ο Κονέ μεγάλο ερωτηματικό. Παίκτης που (υποτίθεται πως) ήρθε χωρίς τραυματισμό, και απλά δεν είχε κάνει προετοιμασία. Έτσι δε μας έλεγαν?
Δηλαδή ολόκληρη η προετοιμασία των ομάδων είναι 20-25 μέρες. Ο Κονέ ήρθε τέλη Αυγούστου και πιάσαμε Νοέμβριο για να μπεί σε αποστολή.
Φαντάζομαι πως για να μην τον βάζει ο Μανώλης έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά του.
Να περάσει και αυτός ο μήνας, να πάμε με το καλό για Ιανουάριο και να δω τι θα φέρουν για ενίσχυση. Είμαι πολύ περίεργος.
Βέβαια ηδη άρχισαν να φτιάχνουν κλίμα μια για το χαφ απο την Αυστρία, μια για τον αντι-Μάνταλο, μια για τον αντι-Γιόχανσον κλπ.
“θα δούμε αν θα τον πάρουμε τώρα ή το καλοκαίρι που μένει ελεύθερος” λένε για τον Αυστριακό. Ο οποίος εδω που τα λέμε μου θυμίζει έναν λίγο πιο γρήγορο Αϊντάρεβιτς.
Όμως όταν έχεις χάσει το Γιόχανσον και έχεις μόνιμα θέμα στα χαφ (εδω και 4 χρόνια χωρίς καθαρό 8άρι) τότε δεν έχεις την πολυτέλεια να περιμένεις για να μείνει ο άλλος ελεύθερος.
Όταν καίγεται ο κώλος σου θα πληρώσεις κατιτίς τον Ιανουάριο για να κλείσεις τρύπες. Μην την πατήσουμε πάλι για 100-200 χιλιάρικα.
Το’χουμε δει το έργο πολλές φορές. Να χάνει η ΑΕΚ παίκτες για ψίχουλα και μετά να χρυσοπληρώνει Πατίτους.
Θέλεις έναν ακόμα Σιμόες και ενα 8άρι τουλάχιστον. Για να μην αρχίσω για εξτρέμ κλπ, τα χιλιογραμμένα. Αναφέρω απλά τις θέσεις που υπάρχει μόνο ο Σιμόες.
Αστρίτ ποδοσφαιριστής δεν υπάρχει για την ΑΕΚ. Ξεκάθαρα ρουσφέτι του καράφλα που μας τον άφησε προίκα, και ο προπονητής τον χρησιμοποιεί αναγκαστικά αφού ξέμεινε απο λύσεις.
Γαλανόπουλος στασιμος. Βασικά ποτέ δεν ήμουν σίγουρος για το πόσο μπορεί να εξελιχθεί. Μου φαίνεται πως δεν τον χρησιμοποιούν σωστά λόγω έλλειψης δημιουργικού μέσου.
Δηλαδή δεν παίζει ούτε κόφτης ούτε 8άρι. Παίζει κάτι σαν σκούπα. Τρέχει και μαρκάρει σε ολο το γήπεδο, χωρίς να έχει έναν συγκεκριμένο ρόλο για να μάθει να τον εκτελεί σωστά.
Γι’αυτό όταν βρέθηκε φάτσα με το γκολ δεν ήξερε πού να στείλει τη μπάλα. Διότι το μόνο που ξέρει είναι να τρέχει.
Υπο προϋποθέσεις και με πολύ δουλειά θα μπορέσει να γίνει ένας Σιμόες, μιας που υστερεί σε ύψος και τεχνική.
Αλλά για να γίνει Σιμόες θα πρέπει κάποιος να του μάθει τη θέση, να μάθει να καλύπτει χώρους κινούμενος με συγκεκριμένο τρόπο, και οχι να πέφτει πάνω στους αντιπάλους σαν νταλίκα.
Το χτεσινό παιχνίδι ξεκάθαρα παίχτηκε στη σκιά του Ευρωπαϊκού με τη Ριέκα. Και να χάναμε στο ντέρμπι δεν τρέχει και τίποτα. Όμως το ματς στο Europa είναι υψίστης σημασίας για χίλιους λόγους.
Μετά το πρόγραμμα δείχνει να στρώνει κάπως, αφού βγάλαμε τα ντέρμπι αναίμακτα και παρόλες τις απώλειες και την τρέλα του Μανώλη κρατηθήκαμε στην πρώτη θέση.
