Το αυστηρώς απαραίτητο cookie θα πρέπει να είναι ενεργοποιημένο ανά πάσα στιγμή, ώστε να μπορέσουμε να αποθηκεύσουμε τις προτιμήσεις σας για ρυθμίσεις cookie.
Εάν απενεργοποιήσετε αυτό το cookie, δεν θα μπορέσουμε να αποθηκεύσουμε τις προτιμήσεις σας. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που επισκέπτεστε αυτόν τον ιστότοπο θα χρειαστεί να ενεργοποιήσετε ή να απενεργοποιήσετε ξανά τα cookies.
Απολογήθηκε ο αναγνώστης του μνημονίου Χρυσοχοϊδης στην νύφη του “Σκάυ”.
“Είπαμε να αφήσουμε-λόγω της ημέρας- ορισμένες εκδηλώσεις. Επίσης δώσαμε εντολή στα ΜΑΤ να λένε “χρόνια πολλά” στους πολίτες,-λόγω της ημέρας ξανά.
Γελοία πράγματα. Φυσικά,αναμενομενο ο Καραμαλάκης (σχεδόν ορθό το επώνυμο) άιρει το πρόστιμο στην κατα μόνας πολίτη που έφαγε ένα 300άρι επειδή πήγε και άφησε ένα λουλούδι. Οταν τριγύρω γίνεται “πάρτι”και αφού οι “Κουτσούμπες” ούτε απωθηθηκαν,ούτε βέβαια τους επιβλήθει πρόστιμο, τί πας και κόβεις πρόστιμο στην κατά μόνας βρε βόδι;
Ο οποίος Κουτσούμπας έκανε “παρέλαση” με το τσούρμο του. Τα έλαβε τα “ένσημα”. Επρεπε να λάβει ολίγον “αίμα” το αριστεριστικο σύστημα καθ ότι ολίγον αναιμικό τα τελευταία χρόνια,εφ όσον δεν έχει πλέον και σημαντικό ρολο ύπαρξης.
Κάτι πήγε να κάνει και ο “Γιάνης”. Εκατσε οκλαδόν σαν τον Γκάντι και περίμενε να τον δείρουν. Πρέπει να είναι από τις λίγες φορές που κάποιος λαχταρά να φάει φάπες και δεν του κάνει κανείς τη χάρη. Ελεος.
Αρχηγοί κομμάτων,αρχηγοί αστυνομίας,δημοσιογράφοι.Τι θεατρινοι είναι αυτοί… Τι αισχίστου είδους μπακαλόγατοι…
Από κάθε “ξαφνική” “άρση ελευθεριών” και επιβολής “περιορισμών” -τα οποία με την διαδικασία του “κατεπείγοντος” νομοθετούνται, μένουν ως “σημάδια” στο “σώμα”,το νομικό κανονιστικό πλάισιο εκαστης χώρας κανονικά. Ειτε “δια λόγους δημοσίου συμφέροντος” (μνημόνια) ή “δημοσίου κινδύνου για την υγεία” (κοροναϊός) λαμβάνονται σκληρά μέτρα τα οποία καθώς υποτίθεται αίρονται μετά την απομάκρυσνη του κινδύνου δια τον οποίον και επιβλήθηκαν, μένει “κάτι” πίσω τους.
Δεν αποσύρρονται όλα. Στο τέλος μένει ένα “ικρίωμα” ένας “σκελετός” νομοθετικής και συνταγματικής ισχύος, ο οποιοςμε την πάροδο του χρόνου μεγενθύνεται.
Κάποια,ή πολλά απο αυτά “επιζούν” και μετά της “ξαφνικής επιβολής τους”. Επιβάλονται ακομα και όταν εχουν παρελθει οι κινδυνοι για τους οποιους -υποτιθεται- εφαρμοστηκαν εν συνολω.
Αυτό εχει ως αποτέλεσμα να προστίθενται αρθριστικά,συν τω χρόνο, στην “πλάτη” της φουκαριάρας της Δημοκρατίας (η οποία δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα συμφωνημένο σύνολο ελευθεριών και περιορισμών κατά βάση,για να τα λέμε με το όνομά τους) ολοένα και μεγαλύτερο “καθεστωτικό” βάρος. Η οποία δημοκρατία καλέιται να συνεχίσει να λειτουργεί και να υπάρχει με τέτοια “εκζέματα”. Με “ογκίδια” και “κύστες”,αποτέλεσμα των προηγούμενων “αναγκαστικών θεραπειών” στις οποίες υπεβλήθει.
Δηλαδή, “αυταρχικές αποφάσεις” (άρα και συμπεριφορές) με την διαδικασία του “κατεπείγοντος” (πόσες φορές δεν το ακούμε όλο και πιο συχνά,ε;) με τις οποίες,στο τέλος της “ημέρας” καλούνται να συνυπάρξουν τα οσα και όποια εναπομείναντα δημοκρατικά χαρακτηριστικά εχουν απομεινει στο σύστημα.
Με άλλα λόγια-για να μιλήσουμε και με ιατρικούς όρους σε επίπεδο ανθρώπινου οργανισμού- πράγμα το οποίο αγαπούν να αναφέρονται ΟΛΕΣ οι εξουσίες (κάντε μια μικρή απλά έρευνα στις ομιλίες εξουσιαστών,κυβερνώντων,αυτοκρατόρων,Δημοκρατικών και μη,ανα τους αιώνες και δείτε με τί επιμέλεια και εμμονή αναφέρονται στην ανάγκη να “εξυγειάνουν” το ΄συστημα και να αποτρέπουν “μολύνσεις” με ολοένα και πιο προοδευτικές και “πρωτοπόρες” “ιατρικές μεθόδους”. Αυτοαναφέρονται σχεδόν ως γιατροί που πρέπει να κρατούν μακρυά τις “αρρώστιες” στις κοινωνίες. Γι αυτό και σε κάθε ευκαιρία λέω, ότι όσοι -το 99% δηλαδή- άρχουν,εξουσιάζουν,πρόκειται για ψυχοπαθολογικά ανισόρροπους,οι οποίοι έχουν τέτοια και τόση αποδοχή, όση τους δίνει η “δημοκρατικότητα”, δηλαδή ο λαικισμός που φέρουν. Ο χίτλερ είναι ένας “τρελός”. Η Θάτσερ είναι “σιδηρά”.Ο Ανδρέας ήταν “του λαού”… Ο Στάλιν είναι “μανιακός δολοφόνος”, ο Ρούσβελτ ήταν “θεόπνευστος”, ο Τραμπ είναι “καβαλημένος” ο Τουταγχαμόν ήτο Θεός, ο Περικλής ήταν “απαραίτητος” κ.ο.κ. Τι προσπαθουσαν και προσπαθούν; Μα, να σε “γιατρέψουν”.
Είναι λοιπόν-για να επανέλθουμε στο παράδειγμά μας-σαν να εμβολίζεσαι τυφλά,γενικευμένα και απανωτά για το καλό σου φυσικά,με ακτινοβολίες και χημειοθεραπίες,προκειμενου να αντιμετωπιστεί ο καρκίνος σου.
Ο οποίος φυσικά -κατα τους πολιτικοστρατιωτικούς “γιατρούς” οι οποίοι έχουν,λένε, εκ Θεού εντολές για εκρίζωσή του- είναι ιδιοπαθής. Δηλαδή “ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ”. Το τί μένει “πίσω” σαν “κληρονομιά”, στο σώμα, ουδείς γνωρίζει. Και κατά βάση, ουδείς ενδιαφέρεται,πέρα απο σένα.
Οπότε, πολύ ορθά η κυρία Δεγνωρίζω Τιποτοπούλου πρόεδρος της δημοκρατίας, μίλησε πια για “δημοκρατικό καθεστώς”. Φυσικά η λέξη,γενικά σημαίνει: “ο τρόπος ασκησης εξουσίας” ή “ο τρόπος διακυβέρνησης μιας κοινωνίας ή ενός κράτους”.
Δεδομένου όμως του “ειδικού βάρους” που “κουβαλά” ή λέξη “καθεστώς” και το που και πως αυτό χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες (π.χ. γίνεται λόγος για “καθεστώς Απαρτχάϊντ” η “Σταλινικό” “φασιστικό” ολιγαρχικό” “δικτατορικο” “ανελευθερο”, “αποικιακό” καθεστώς,μάλλον είναι καλό να συνηθίζουμε και σε “δημοκρατικό καθεστώς”. Δεν ειναι λάθος εννοιολογικά. Εϊναι όμως άθλιο σημειολογικά.
Υ.Γ Για όλα φαίει η “Λόλα”. Πολύ ωραία η προσπάθεια των παιδιών, AEK LFC.