Στο πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι για εμάς, αλλά όχι για τους οπαδούς, η ΑΕΚ κατέβηκε με το ακόμα πιο ενδιαφέρον 3-4-3 ( την ώρα που αμύνεσαι αυτό γίνεται 5-4-1 ) και με μπόλικο rotation. Κι είδαμε ένα πολύ ευχάριστο παιχνίδι κι από τους δυό αντιπάλους, οι οποίοι μοιράστηκαν τα διαστήματα του πρώτου μέρους σε καλή απόδοση, την κατοχή της μπάλας αλλά και τις τελικές. Χωρίς σκοπιμότητες και χωρίς χτυπήματα, είχαμε καλό θέαμα τόσο σε επίπεδο προπονητικών τακτικών όσο και παικτικών χαρακτηριστικών, όπως κι έναν πολύ καλό ρυθμό.
Αν πάρεις την ομάδα μας, μπορείς να πεις οτι τήρησε την όποια γνώση είχε για αυτό το καινούργιο σύστημα. Αμύνθηκε σωστά κι επιτέθηκε μερικές φορές πολύ οργανωμένα. Θα μπορούσε να είχε προηγηθεί με αυτόν που προσποιείται τον ποδοσφαιριστή και λέγεται Τάνκοβιτς ( ο άνθρωπος δεν κάνει ούτε για δεύτερη κατηγορία ), έδωσε το σωστό βάθος στην άμυνα της και φυσικά είχε κορυφαίο τον Σιμάνσκι καθαρά λόγω τρεξιμάτων αλλά και συστήματος. Κάποιες φορές κινδύνεψε πίσω, πιο πολύ αμυντικής αδυναμίας του Σάκχοφ, όμως τους κινδύνους τους απεσόβησε ο Αθανασιάδης όπως και η αμυντική πολυκοσμία.
Ο Αστέρας έπαιξε κι αυτός πιο ανοιχτά από τα συνηθισμένα του, όμως στην ουσία υστερούσε στο κέντρο, ενώ όταν πάτησε την περιοχή μας ήταν πιο πολύ λόγω των ατομικών χαρακτηριστικών που έβγαλαν κάποιοι Λατίνοι του. Το καθήκον του όμως το έκανε στο έπακρον, όπως και σε όλα τα μπαράζ που έδειξε μια ποδοσφαιρική υγεία.
Από την ομάδα μας, μπορείς επίσης να σταθείς και στην παρουσία του Μιτάι τόσο αμυντικά όσο κι επιθετικά. Η δεξιά πλευρά μας ήταν στην θεωρία πιο ενισχυμένη, με τις προωθήσεις του Μπακάκη, αλλά μάλλον έχανε σε ποιότητα σε σχέση με την αριστερή, όπου ο Μιτάι ήταν full back, που είχαμε κάποια καλή δραστηριότητα κι από τον Αλμπάνη. Νομίζω είμαστε ευχαριστημένοι με όσα έχουμε δει φέτος, τόσο σε τήρηση συστημάτων όσο και σε αγωνιστική προθυμία. Ίσως το πιο δίκαιο αποτέλεσμα σε αυτό το πρώτο μέρος, θάταν μια ισοπαλία με γκολ.
Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε ίδια, όμως την ΑΕΚ να υποχωρεί λιγάκι και τον Αστέρα να παίρνει μέτρα στο γήπεδο. Δεν ήταν λόγω απόδοσης των δυό ομάδων, αλλά ήταν προπονητικές επιλογές. Οπότε ήταν ο αντίπαλος στην επίθεση και η ΑΕΚ στην αντεπίθεση. Κι είναι αλήθεια οτι είδαμε ένα καταπληκτικό τέταρτο, στο οποίο η ΑΕΚ προηγήθηκε με την πιο άρτια επιθετική προσπάθεια της και με ένα εκπληκτικό passing game, όπου ό,τι έκαναν τους έπιαναν, ενώ ισοφαρίστηκε αργότερα με μια γκολάρα του Κώτσιρα, από πλάγια θέση, που τέτοιο θα ξαναβάλει μετά από 20 χρόνια, κι ειδικά αν έρθει και στην ΑΕΚ.
Ο παπατζής γύρισε το σύστημα σε 4-3-3, βάζοντας και τον Σαρδελή μέσα, κι ελπίζω να μαντέψετε όσοι δεν είδατε το ματς, σε ποιανού την θέση. Ο ρυθμός εξακολούθησε να είναι καλός με την μπάλα να ανεβοκατεβαίνει και με το παιχνίδι εντελώς ανοικτό. Ο Αστέρας φαινόταν πιο επικίνδυνος αλλά ήταν καθαρή οφθαλμαπάτη. Δεν έκανε τίποτα το ιδιαίτερο πέραν κάποιας εδαφικής κατοχής αλλά το σίγουρο είναι οτι και η ΑΕΚ είχε χάσει την συνοχή της και δεν απειλούσε ούτε με τηλεγραφικό περιστέρι.
Φυσικά κανείς δεν κατάλαβε γιατί ο παπατζής γύρισε ξανά το σύστημα σε 3-4-3 με ένα τρομερό ανακάτεμα της τράπουλας, όπου κινδύνεψε χοντρά με όλες αυτές τις αλχημείες, στις οποίες συστατικά ήταν κι ο Κοσίδης αλλά και η κυρία Μαχαίρα. Ίσως να ήθελε κι αυτός να δει τι μπορεί να κάνει ο Γαλανόπουλος σαν μπακ, ή αν ο ΜΑΝΤΑΛΟΣ, που δήθεν είχε παίξει με ένεση πριν τρεις ημέρες, είχε γίνει καλά Ήταν ιατρικό το ενδιαφέρον του μάλλον. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς.
Όμως να μην μακρυγορούμε. Είδαμε ένα πολύ ωραίο παιχνίδι, ανοιχτό και καθαρό, με πολύ τρέξιμο και ταχύτητα, που όσο πέρναγε η ώρα, γινόταν και καλύτερο. Και οι δυό ομάδες θα μπορούσαν να είχαν κερδίσει, όμως οφείλω να πω οτι στο τέλος μάλλον τον Αστέρα είδα καλύτερο. Όπως μέχρι τέλους είδα καλύτερο από εμάς τον Σιμάνσκι και τον Αλμπάνη, που φυσικά η αλλαγή του ήταν άλλο ένα λάθος του παπατζή. Δεν πειράζει όμως. Περάσαμε πολύ ωραία κι έχουμε και συνέχεια.
Απο το πρωι,απο την στιγμη που ανακοινωθηκε η συνεντευξη του προεδρου,ολοι οι αεκαρχες μιλανε για πλανο τριετιας.Ειναι αραγε το νεο αφηγημα-σανο;Στρωνουνε το εδαφος για αυτα που θα ακουσουμε.Πιστευω οι υποσχεσεις θα’ναι πολλες και μεγαλες.Το καλαθι ομως που θα κρατω θα ειναι μικρο.Ειδομεν