Έφτασε κι αυτή η στιγμή. Του απολογισμού γι’ αυτήν την χρονιά, για την οποίον βέβαια κανείς δεν ασχολείται μέσα στην εταιρεία. Απόλυτα λογικά πράματα δηλαδή. Λογικά για τον εγγυητή δηλαδή, που είναι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει και φυσικά δεν υπάρχει καμία συνέχεια στην εταιρεία, αφού η ΑΕΚ δεν είναι εταιρεία κατά πως λέει. Το ότι υπάγεται στο υπουργείο εμπορίου, ότι απασχολεί υπαλλήλους με μισθοδοσία κι ότι συμπληρώνει ισολογισμό, είναι μάλλον λεπτομέρειες ασήμαντες. Αλλά δεν πειράζει. Εκείνοι εκεί μέσα την δουλειά-χαβαλέ τους, κι εμείς εδώ το ίδιο : Τον χαβαλέ μας με την μπάλα.
Στα πλαίσια βέβαια αυτού του χαβαλέ, ήδη έγινε ένας απολογισμός του εγγυητή : Εσείς που είστε ρεπόρτερ της ΑΕΚ πρέπει να στηρίζετε. Και, άστα τώρα αυτά. Ό,τι έγινε φέτος, έγινε. Πού διάθεση για να μιλήσει τεχνοκρατικά ακόμα και το χοιρογούρουνο, που ήταν λαλίστατο παλιότερα όσο αναφορά την στατιστική και τα λοιπά κουραφέξαλα για την Ευρώπη. Φαίνεται μόνο για την γηραιά ήπειρο έχει προσληφθεί αυτός.
Εμείς όμως, δεν είμαστε ρεπόρτερ της ΑΕΚ. Είμαστε μια παράξενη κάστα, που κάνουμε κριτική αλλά και στηρίζουμε κιόλας. Και σε πρώτη φάση πιάνουμε τα νούμερα της ΑΕΚ. Η ομάδα λοιπόν, με το πιο πλήρες ρόστερ όπως λέγανε, έπιασε στην κανονική σεζόν 48 βαθμούς σε 26 αγώνες. Μην κάνετε διαίρεση, θα πάρετε ζανάξ. Αφείστε το έτσι, απλά υπολογίστε οτι είχε 3 λιγότερους βαθμούς σε σχέση με πέρσι, πριν τα μπαράζ. Άμα ρίξετε στην σούπα και τα μπαράζ, μιλάμε για 17-9-10, με επίθεση που έβαλε 53 γκολ και με άμυνα που έφαγε 45. Χειρότερη επίδοση ακόμα κι από τον πέμπτο στα μπαράζ.
Τα νούμερα όμως, δεν λένε και πολλά, ειδικά άμα τα διαβάζει και η Αρκάδη, που σαν γυναίκα που είναι ειδικεύεται αλλού κι όχι στο ποδόσφαιρο. Τα νούμερα λοιπόν, μιλάνε για πολύ κακή επίθεση αλλά και κάκιστη άμυνα. Πιο κάτω δεν μπορεί να πάει. Κι αν ξεκινήσεις από την άμυνα μπορεί και να μιλήσεις για κακούς παίκτες συνολικά. Αν πεις λοιπόν οτι ο Ινσούα, ο Χνιντ κι ο Τσιγκρίνσκι δεν συνεχίζουν, ο Ρουμάνος πωλείται κι οτι παίκτης Ντατσένκο δεν υπάρχει, τι να σου κάνουν και οι δυό μέτριοι τερματοφύλακες που διαθέτεις; Αν πας στην επίθεση κι απομονώσεις τα γκολ που βάλανε οι καθαροί επιθετικοί, κατανοείς οτι ούτε κι εκεί έχεις κάτι που θα ερχόταν μια ομάδα να σου δώσει χρήματα για να πάρει κάποιον.
Αν όμως κι εδώ υπαρχει κάποια ψιλοδιαφωνία, τότε υποχρεωτικά πας στον συνειρμό, οτι η ομάδα ήταν πάντα κομμένη στη μέση. Δεν είχε χαφ για να το πούμε λιανά. Ούτε χαφ για να κόβουν και να προστατεύουν την τελική άμυνα, ούτε χαφ για να σπρώχνουν την μπάλα μπροστά και να σερβίρουν κάποια εύκολα γκολ στους μπροστινούς. Δηλαδή μιλάμε για μαντάρα, αν μάλιστα υπολογίσεις οτι η ομάδα δεν έχει άξονα ( 1-5-10-9 ) ή κορμό, και φυσικά οτι δεν έχει και κάποια ιδιαίτερη προσωπικότητα, που τι κάνει αυτή; Εμψυχώνει, δείχνει πάθος για την ομάδα, παίρνει την ομάδα στις πλάτες του και αλλάζει τον ρυθμό ανάλογα με τις ανάγκες του αγώνα. Το να πίνεις ουίσκι και να ξενυχτάς, δεν σε κάνει ηγέτη, ειδικά αν είσαι μισοπλέμονος και κακομοίρης που σε κάθε τζαρτζάρισμα πέφτεις κάτω.
Και βέβαια η ομάδα ξεκινάει από τα χαφ. Δυό σκυλιά να κόβουν, με ταχύτητα, σωματική δύναμη και συνεχές τρέξιμο. Και δυό δημιουργικά χαφ, που να βλέπουν τον κενό χώρο, να έχουν την κάθετη πάσα, αλλά και να έχουν και μακρινό σουτ μαζί με εκμετάλλευση στατικών φάσεων εκτός περιοχής. Αν υπάρχουν τα χαφ, αρχίζουν και φαίνονται καλύτερα και τα υπόλοιπα που παίζουν. Διότι τραβάνε αμυντικούς επάνω τους κι απελευθερώνουν τους μπροστινούς. Διότι πέφτουν στις αντίπαλες επιθέσεις και κόβουν την απέναντι ομάδα στην μέση. Και κάνουν τους από πίσω τους, να φαίνονται κι αυτοί καλύτεροι. Εδώ τι έχουμε; Τον Μάνταλο, που πλέον έχει τελειώσει αλλά δεν το ξέρει και τον Σιμόες, που κανείς δεν ξέρει πώς θα γυρίσει. Και που βέβαια και σε άριστη κατάσταση να βρεθούν του χρόνου λόγω ντόπας, δεν έχουν από φυσικού τους ταχύτητα και δύναμη.
Κοινώς δεν υπάρχει τίποτα αγωνιστικά, ενώ υπάρχουν και παίκτες που θεωρητικά θα συνεχίσουν, ενώ όλοι ξέρουμε οτι δεν αξίζουν. Φυσικά το κορυφαίο είναι οτι δεν έχουμε προπονητή, αλλά είναι ζήτημα αν μπορεί κάποια προσωπικότητα να έρθει στην ΑΕΚ του Μελισσανίδη. Όμως εδώ κλείνει ο απολογισμός, και λογικά θα πάμε στον προϋπολογισμό μόλις υπογράψει κάποιος. Κι επειδή εμείς, λόγω δουλειάς, είμαστε καλύτεροι στον προϋπολογισμό – στην εταιρεία τον έχουν κάτι σαν απαγορευμένο χαρτί ή σαν προφητεία της Πατέρα – άνετα μπορούμε και να προβλέψουμε το πού θα πάει η ομάδα, που άλλωστε το κάνουμε τα τελευταία τρία χρόνια.
Ταξιδια στη δυση στην ανατολη.Προπονητες στη σειρα και παρε τα εκκατομυρια,που κανεις ομως δεν ηθελε.Και η λυση ηταν μες στα.ποδια μας,στη Γλυφαδα ρε χαζα.Προεδρε βαλτους χερι γιατι μου φαινεται οτι απλα μαζευαν μιλια… Αλλα να ξερεις οτι εισαι τριτο-τεταρτο-πεμπτη επιλογη και στο τελος να δεχεσαι δειχνει,οσο και να το κανεις,καποια πραγματα… Περιμενω να παρει το ρουμανο ο ιβαν και να δωσει συνεντευξη.Αν το θελει μπορει να πεταξει δυο ατακες και να μας τελειωσει πριν καν ξεκινησει το πρωταθλημα. Τσπ,καλη επιτυχια στο νεο μας προπονητη και ας φροντισει η ομαδα να παρει και κανα παικτη της προκοπης,ας τον βοηθησει…
Τελικα,ειναι οπως το ελεγε η διαφημιση.Καλυτερα να μασας παρα να μιλας….
Mιλόγεβιτς τελικά. Πάλι καλα. Εϊχα ένα προαίσθημα ότι θα ξαναφέρει τον Τουμπάκοβιτς.
Για το μπάτζετ δεν ξέρω αν μίλησαν και τι είπαν.
–Χρίζμστε έξεφτ παικτς.
–Τι είπε;
— Χρειαζόμαστε έξη-εφτά νέους παίκτες, λέει
–Συμφωνώ πέσ του.
–Ο.Κ. ντεκ-εκ γιουρο κι’ ειμαστς νομιζεντάξ.
— Ποιο “Ζανάξ”
–Οχι προεδρε. Λέει “δέκα εκατομμύρια γιούρο και είμαστε εντάξει.
— Πέσ του οτι αν είχα δέκα εκατομμύρια γιούρω,θα αγοραζα τη Μποταφόγκο.
— Μιστερ Βλάνταν, ο προεδρος είπε: Μποτφκγ μπιρ-παρά Τιγρς.
–Ο.Κ. Πεντκσ χιλιάδοβιτσ ταμάμ μπαξισ
–Τι έιπε;
— Με πεντακόσια χιλιάρικα λέει είναι εντάξει.
— Ειδες ρε λούστρο πως γίνονται τα παζάρια; Κλείσαμε. Πέστου “καλώς ήρθες” εκ μέρους μου και να πάει στο Μοναστηράκι φεύγοντας να περάσει από το μαγαζί του κυρ Μένιου στην Ηφάιστου,να πάρει τέσσερα λουλουδάτα πουκάμισα.Του τα κάνω δώρο.
–Πρόεδρος,λέει,εσύ,Μοναστηράκι,δώρο,πουκάμισα.Τέ-σσε-ρα.
— Ω…Φχαρστ πρόντρε
–Τίποτα ρε. Να είσαι καλά.
Η διαφορά ενός πετυχημένου και ενός αποτυχημένου:
Διάβασα την δήλωση του Τούχελ μετά τον τελικό του Ch L ότι συνάντησε για πρώτη φορά τον Αμπράμοβιτς μετά την λήξη του αγώνα.
Ο ιδιοκτήτης της Τσέλσι έχει ανθρώπους γνώστες του αντικειμένου σε κάθε πόστο ώστε να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα,συνήθως.
Εν αντιθέσει με τον εγγυητή-κάβουρα της ΑΕΚ 2013 που έχει ανθρώπους άσχετους με το αντικείμενο που ασχολούνται, ασχολείται αυτός προσωπικά ως παντογνώστης, από τι καζανάκι θα έχουν οι χέστρες της Αγιάς σοφιάς μέχρι σε τι θέση θα παίξει το Μπακάκι και φυσικά δεν έχει ποτέ το επιθυμητό αποτέλεσμα(εξαιρώ τα καζανάκια διότι δεν έχει ξεκινήσει ακόμη η λειτουργία τους)