Σε αυτό το καθοριστικό για τον προπονητή μας τεστ, η ομάδα κατέβηκε με 4-2-3-1 και κάποιες αλλαγές μεσοεπιθετικά. Κατέβηκε όμως και με όρεξη να γίνει και αφεντικό του παιχνιδιού. Με αδιάκοπο πρεσάρισμα ψηλά και στον χώρο του κέντρου, κυριάρχησε για μισή ώρα και σκόραρε δυό γκολ. Όλο το μυστικό ήταν η αριστερή της πλευρά καθώς και η εναλλαγή θέσης στον άξονα και στο πλάι των Μάνταλου και Τσούμπερ. Φυσικά και το πολύ τρέξιμο σε συνδυασμό με το κάποιο μούδιασμα του αντιπάλου.
Οπότε, σε εκείνο το διάστημα, είδαμε μια ΑΕΚ σοβαρή και σθεναρή που δεν άφηνε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Είδαμε καλό ρυθμό και συνδυασμούς, και πολύ σωστό ποδόσφαιρο. Είδαμε κορυφαίους τους Μάνταλο και Μοχαμαντί και θεωρήσαμε οτι ησυχάσαμε. Όμως δεν ήταν έτσι τα πράματα στην εξέλιξη του πρώτου μέρους.
Η ομάδα κουράστηκε; Χαλάρωσε; Δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά. Το θέμα είναι οτι το κέντρο μας έπεσε, έχασε την συνοχή του και ο Παναιτωλικός άρχισε να απειλεί. Και μιλάμε για σοβαρές καταστάσεις, τις οποίες απεσόβησε κυρίως ο Στάνκοβιτς, που δίκαια πέρασε κι αυτός στους καλύτερους αυτού του μέρους. Όλοι οι άλλοι είχαν πάθει μια καθίζηση, απλά έδιωχναν στα τυφλά κι ήταν αδύνατον να κρατήσουν την μπάλα, χάνοντας και στατιστικά την κατοχή της. Στις κάποιες προσπάθειες αντεπίθεσης μας, ο Μάνταλος εμφάνισε και τις γνωστές παθογένειες του, στο επίπεδο της αργής αντίδρασης και της ατομικότητας του που έφερνε λάθη.
Τέλος πάντων, μπορώ να πω οτι την γλυτώσαμε και πήγαμε με σκορ ασφαλείας – που λέει ο λόγος αφού πρόσφατη είναι και η Κρήτη -, όπου θεωρώ να ξαναγίνει μια κουβεντούλα και καμιά διορθωσούλα. Από την άλλη μεριά, όλοι εμείς είδαμε ένα πολύ καλό πρώτο ημιχρόνιο με τις δυό ομάδες να προσφέρουν ένα ενδιαφέρον παιχνίδι στα δικά τους διαστήματα. Με μπόλικες τελικές, δυό γκολ, πολύ τρέξιμο και χωρίς καμία σκοπιμότητα.
Το δεύτερο μέρος ήταν τραγικό σε ρυθμό και σε θέαμα. Είδαμε ένα πολύ κακό παιχνίδι στο οποίο κύρια υπεύθυνη φυσικά ήταν η ΑΕΚ. Κι αυτό διότι έμειναν από δυνάμεις οι Σιμόες και Μάνταλος, οπότε δημιουργικά ήμασταν εντελώς ανίκανοι, ενώ συνεχίζονταν τα λάθη. Αυτό έφερε και την μείωση του σκορ από τον αντίπαλο, ο οποίος είχε ξεκινήσει με το υπονοούμενο για την αλλαγή του τερματοφύλακα του ( ! ).
Το θέμα ήταν οτι οι μνήμες της Κρήτης ξύπνησαν ξανά κι ο προπονητής, που έβλεπε αυτό το παρατεταμένο σβήσιμο της ομάδας, πλάκωσε τις αλλαγές. Ανακάτεψε πολύ την τράπουλα με νέους στο γήπεδο, όμως όλο το κόλπο ήταν η μετάθεση του Τσούμπερ στον άξονα, που από την μια τον γέμισε, ενώ εμπλούτισε και τα άκρα μας. Αυτό στην ουσία έσβησε τον αντίπαλο, εμείς δημιουργήσαμε κάποιες μικροευκαιρίες ( πρώτο σουτ κάναμε στο 70 ), αλλά κυρίως σταμάτησαν οι κίνδυνοι πίσω και χαμήλωσαν και οι καρδιακοί παλμοί μας.
Φυσικά το παιχνίδι ήταν άναρχο, κακοδομημένο και αποκρουστικό. Όμως πετύχαμε και τρίτο γκολ μετά από έξοχο συνδυασμό Τσούμπερ και Καρίμ, αφού προηγουμένως ο Στάνκοβιτς – που αυτός ήταν τελικά ο κορυφαίος σήμερα – απεσόβησε την ισοφάριση. Διότι μπορεί να λέω οτι έσβησε ο αντίπαλος, όμως η ΑΕΚ ήταν χαλαρή κι έτρωγε στατικές φάσεις. Εν πάση περιπτώσει το τρίτο γκολ κλείδωσε το παιχνίδι, το οποίο έτσι θα πήγαινε ακόμα κι αν ο Παναιτωλικός σημείωνε κι άλλο γκολ στην φάση που είχε δοκάρι. Στην φάση που κοιμήθηκαν και τα τρία σέντερ μπακ που έπαιζαν πλέον αφού το σύστημα είχε γίνει 3-5-2.
Συμπερασματικά και κλείνοντας, δεν ξέρω αν πέρασε το τεστ ο προπονητής. Δεν ξέρω αν κέρδισε χρόνο κι αν αυτό είναι υπέρ της ομάδας. Η ΑΕΚ έδειξε καθαρά οτι έχει πρόβλημα φυσικής κατάστασης και σίγουρα ταχύτητας αμυντικά στο κέντρο, αφού Λεταλέκ και Σιμόες δεν μπορεί να συνυπάρχουν. Επίσης ταχύτητας στην αντεπίθεση αφού ο Μάνταλος είναι πιο προβλέψιμος κι από πατίνι. Επίσης αυτό που προβληματίζει είναι η κακή δεξιά πλευρά μας με τον Γκαρσία να μην καλύπτει τον Μισελέν, που είναι τρομερά επιπόλαιος και πρόχειρος. Και βέβαια ο πιο μεγάλος προβληματισμός είναι αυτό το τεράστιο black out την ώρα που προηγείσαι με δυό γκολ και που σήμερα έτυχε να μην το πληρώσεις.
Δουλειά μου τσαμπουνάνε συνέχεια. Με το Αγρίνιο παίζεις ρε φίλε, προηγείσαι με δυό γκολ και τρέμεις ενώ δεν παίζεις καν μεσοβδόμαδα; Τι δουλειά δηλαδή; Όλη την εβδομάδα και σε όλη την προετοιμασία, δεν δούλευαν; Μάλλον λέω εγώ κι ευτυχώς που ο Τσούμπερ δεν έκανε την δική μας προετοιμασία, κι είναι ένα κλικ παραπάνω στην έκρηξη από όλους τους άλλους. Ο Τσούμπερ, που πρέπει να το πω αυτό, θυμίζει τις επαφές και τις κινήσεις ουσίας του Οκόνσκι.
Πρόεδρε δεν ξέρω ποιον θα φέρεις πάντως αυτόν τον τσοπάνη τον μιλογεβιτς δεν τον βλέπω καλά!επισης να σου πω ότι σε στήνουν μέχρι και τα σημαιάκια στα κόρνερ!
Δυο κόκκινες σε μαρκαρίσματα επάνω στο μανταλο χαρισανε.
Στηβεν Καλημερα.Η είδηση της χθεσινής μέρας είναι οτι τραυματίστηκε ο Τσίγκρι.Τον γλωσόφαγες χαχααα.
Στα δικά μας ,βλέπω οτι φέτος δεν θα έχει εκδρομές
Την τιμητική σου έχεις,Στηβεν, στον “αποδυτηριακια”. Δίκιο έχεις σε ότι αφορά τα κρασιά, αφου η τεκμηρίωση είναι πανσωστή περί υδάτων,αέρος,εδάφους.Υπάρχουν όμως ακόμα κάποιες περιοχές,που βγάζουν παραγωγή το πολύ 200-300 κιλά τελείως “καθαρο”από αυτά που αναφέρεις,άντε να βάλουμε μέσα τον αέρα που είναι παντού.Κι αυτά συνήθως τα πίνουν μεταξύ τους οι συγγενείς,είναι για πάρτη τους.Μιλάμε τώρα για σταγόνα στον ωκεανό,αλλά δεν παύουν να υπάρχουν.Αν τα καταφέρω,σίγουρα θα δοκιμάσεις.
Τώρα,για την ψήφο των ζώων,φίλε μου αυτός που θα το διαβάσει,θα πρέπει να το κάνει λεξη-λέξη για να πιάσει την ουσία….
Για το παιχνίδι δεν έχω να πω κάτι παραπάνω.Αποκτήσαμε επιτέλους και αριστερή πλευρά οπότε δεν πας μονοπάτια.Στο κέντρο πάσχουμε λίγο,αλλά όλα μαζί δεν γίνονται,στην ΑΕΚ…
Πράγματι στο πρώτο 25λεπτο είδαμε την καλύτερη φετινή ΑΕΚ. Παρά το ότι σε αυτό το διάστημα ο Μάνταλος ήταν πολύ καλός και εκτέλεσε πολύ καλά τα στημένα, συνολικά η παρουσία του δημιουργεί πρόβλημα. Δεν θέλει; Δεν μπορεί; Η ουσία είναι ότι δεν γίνεται να παίζεις με κάποιον που περπατάει προκλητικά. Τόσο για αγωνιστικούς λόγους, όσο και για εξωαγωνιστικούς, αφού τον βλέπουν οι συμπαίκτες και ξενερώνουν.
Όπως είχε πει ο Κρίστιτσιτς δηλαδή, ”ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΤΡΕΧΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΝΤΑΛΟ”.