Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα η ευχή μου βγήκε. Στο “τί θες να σου φέρει ο καινούριος χρόνος” απάντησα: “ένα πακέτο καπνό απ΄το περίπτερο καθώς θα έρχεται, γιατί ξέμεινα”. Μάλλον έχω καταλάβει ότι πρόκειται για χρόνο-ντελίβερυ. Οταν του είπα “αν σε φέρει κάποια παραγγελία ξανά κατα’δω, φέρε μου και μια μεγάλη με πεπερόνι και μια κόκα”, η απάντησή του ήταν: “άσε μας ρε φίλε”. Νομίζω ότι το παράκανα.
Καλό είναι να μη ζητάμε και πολλά, γιατί προφανώς δεν εργάζεται και σε πολύ οργανωμένη εταιρεία. Το δίκτυο μπερδεμένο,τα μηχανάκια λίγα,λεφτά για GPS δεν υπάρχουν, ούτε λόγος για POS
-“Πως την παλεύετε ρε μεγάλε” του λέω. “Εχετε μείνει στο 1980”;
-Γιατί, μου απαντά, “υπάρχει καμια διαφορά; Θα σου πω ένα μυστικό αλλά μη το πεις παραπέρα”‘ “Προς θεού” του λέω. “Λέγε”.
-Ο ίδιος είμαι. Από το 1978 δουλεύω. Μαύρα φυσικά. Ούτε παπί δεν μας έχουν αλλάξει.!
-Οχι ρε πούστη μου” λέω. “Δηλαδή μου λές ότι είσαι ό ίδιος από όταν πήγαινα στο Δημοτικό;
-“Φυσικά! Ασε που σε θυμάμαι. Εσύ δεν είσαι που ζήταγες να φυσήξει αεράκι στο διάλειμμα για να δεις το χρώμα από το βρακάκι της μικρής Βαγγελιώς…”
-Ω να σου γ@@@σω! Τί μου λές τώρα ; Συγνώμη ρε φίλε αλλά να, ξέρεις…
-Ναι ρε συ” μου λέει. “Μη κολλάς. Ολοι τέτοια ζητάνε. Αλλά δυστυχώς επειδή ακριβως δίπλα έπαιζε μπακότερμα ο μικρός Γιαννάκης-θυμάσαι- και παρακαλούσε να μη φυσήξει και του χαλάσει το μαλλί, αποφάσισα να δώσω άπνοια. Τι να κάνω. Δυο χέρια έχω.
-Σε καταλαβαίνω my frient. Και τώρα για που πας;
-Αστα. Τρέχω,γιατί άλλοι θέλουν νέο αυτοκίνητο, άλλοι θέλουν να ισιώσει το πόδι τους,άλλοι θέλουν λεφτά, άλλοι να σταματήσον να δουλεύουν….Χαμός.
-Ελα ρε .Και πως διάολο τα προλαβαίνεις.
-Κοίτα. Τίποτα δεν κάνω. Απλά διατυπώνουν λάθος τις ευχές. Παράδειγμα : ο άλλος λέει: “κάνε νέε μου χρόνε, να μη χρειαστεί να ξανασηκωθώ το πρωϊ να πάω για δουλειά…”
-Και…;
-Ε, το απέλυσαν σε μια βδομάδα.
-Μάλλον δεν εννοούσε αυτό…
-Α,δεν ξέρω. Αμ’ο άλλος… Ο χοντρός. “Χρόνε μου καλέ, φέρε μου μόνο Υγείας έγραφε. Η έκανε λάθος στο “ς”΄ ή ήθελε σοκολάτες. Του πήγα και ‘γω ένα φορτηγό χαρτιά υγείας. “Τι να τα κάνω” μου λέει. “Βάλτα στο κώλο σου του λέω”, για να τον κατατοπίσω.
-Είσαι λίγο σκληρός…
-Δεν με νοιάζει. Τους βαρέθηκα. Δε προκάνει να έρθει ο ένας χρόνος, ξεκινάνε ευχές για τον άλλον που “έρχεται”. Και συνεχίζουν να θέλουν να εύχονται. Μονίμως. Συνεχώς . Ακατάπαυστα. Υποκριτικά. Σαν ηθοποιοί. Η μάλλον σαν πολιτικάντιδες.
– Αλήθεια. Αυτοί τί εύχονται συνήθως;
-Τα ίδια. “Χρόνια πολλά” για να μασαμπουκώνουν τις απραγματοποίητες ευχές των ψηφοφόρων. Φοβούνται βέβαια και αυτοί ότι δεν θα προκάμουν, οπότε παρακαλάνε να έχουν “υγεία”. Να μη τους προδώσει ούτε και τη “νέα” χρονιά το πετσί που κουβαλάνε,το οποίο σαπίζει ήδη. Και στο τέλος της φράσης πετάνε και το απαραίτητο “…Σε όλο το κόσμο”.
-Κάτι σαν το “…θα σας κάνω και γεφύρια…”
-Α μπράβο. Αρα η καλύτερη ευχή είναι: “Νέε μου χρόνε παμπάλαιε, σταμάτα να έρχεσαι και μείνε κει που είσαι. Μη ξανάρθεις, για να ζήσω καμιά 100αριά εκατομμύρια χρόνια.
-Ναι αλλά άμα έχει κάποιο προβλημα,ή αποκτηθεί στο μέλλον, πως θα το διαχειριστεί κανείς αν ειναι να ζήσει εκατομμύρια χρόνια;
-Α μπράβο. Φαντάζεσαι να έχεις μόνιμο πονόδοντο ως το έτος 234.478.422 μετά Χριστόν; Γι αυτό σου λέω.
-Τελικά να εύχονται για το “νέο έτος” ή όχι;
-Ας κάνει ότι θέλει ο καθένας. Σάμπως έχει καμιά σημασία; Αλλά μη τους το πείς. Μη μείνω και ΄γω άνεργος. “Χρονιάρες” μέρες.
* Οπως θα έλεγε και μια ψυχή.
Connect
