Ήταν περίεργες οι μέρες που προηγήθηκαν. Κρατήθηκαν χαμηλοί τόνοι εκ μέρους της ΠΑΕ χωρίς δηλώσεις και γενικά απέφυγαν οτιδήποτε θα μπορούσε να αποπροσανατολίσει το ποδοσφαιρικό τμήμα.
Είχαμε μια αποστολή εκτός έδρας με αντίπαλο μια ομάδα που έχει παίξει αρκετά επίσημα παιχνίδια, σε αντίθεση με εμάς που μείναμε στα φιλικά της Ολλανδίας.
Οι αντίπαλοι είχαν ψυχολογία, έδρα και φανατισμό. Η ΑΕΚ έπρεπε να πάρει αποτέλεσμα και να τελειώσει την δουλειά στην Ν. Φιλαδέλφεια.
Η ομάδα ξεκίνησε με την σύνθεση των play-offs και στο τέρμα Στάνκοβιτς.
Στο πρώτο ημίχρονο δεν είχαμε ρυθμό και πολλοί παίκτες έμοιαζαν εκτός αγώνα, όπως ο Πινέδα που στα άκρα χάνει μεγάλο μέρος της δυναμικής του.
Οι Κροάτες με το σπρώξιμο της κερκίδας μας πίεζαν και δεν μπορούσαμε να επιβάλλουμε ρυθμό.
Συμπαθητική ομάδα τελικά, δεν τους περίμενα έτσι. Σαν μια μικρή εθνική Κροατίας.
Σφιχτοί στο κέντρο, γρήγοροι και με καλούτσικη τεχνική.
Η ΑΕΚ στα πρώτα λεπτά ψαχνόταν και “φάγαμε” αρκετές φάσεις, όμως είχαμε σε καλή μέρα τον Στάνκοβιτς και κράτησε το μηδέν. Το γκολ που δεχτήκαμε από μια φάση που ουσιαστικά δεν υπήρχε, ενω τα “σπόρια” του διαιτητή πήγαν ξεκάθαρα στους γηπεδούχους.
Μετά το 55′ έγινε η αλλαγή που περιμέναμε. Ο Ελίασον δεν την πάλευε με το δυναμικό παιχνίδι των γηπεδούχων και ορθώς αντικαταστάθηκε από τον στρατιώτη Αμραμπατ που είχε ξεκάθαρο ρόλο: να κρατήσει μπάλα, να τους νευριάσει, να παίξει ξύλο, να κάνει φάουλ και να δώσει δύναμη μπροστά από τον Σιντιμπέ που κινούνταν σε όλο το γήπεδο.
Από εκείνο το σημείο ήταν λες και κάποιος πάτησε το “play” και η μηχανή πήρε μπρος.
Πήραμε τον έλεγχο του αγώνα, αρχίσαμε να κόβουμε και να κλέβουμε μπαλιές και μετά από ένα τέτοιο κλέψιμο ισοφαρίσαμε με Τσούμπερ.
Ο αντίπαλος κατέρρευσε ψυχολογικά και ήταν ευκαιρία να το γυρίσουμε.
Στο τελευταίο δεκάλεπτο μπήκαν Αραούχο-Μάνταλος-Πιζάρο και είχαμε καλύτερη κυκλοφορία που απέφερε το γκολ της ανατροπής.
Οι Κροάτες έδειχναν παραδομένοι στη μοίρα τους. Θα μπορούσε να τελειώσει 1-3 ή 1-4 αν δεν είχαν τόσο καλό τερματοφύλακα.
Όμως είναι από τις βραδιές που μπορείς να πεις πως η ΑΕΚ πήρε βαθμούς από το τέρμα της.
Ο Στάνκοβιτς ήταν εκεί όταν η υπόλοιπη ομάδα έψαχνε βηματισμό.
Το πρώτο ημίχρονο τελείωσε. Ραντεβού το Σάββατο στη Ν. Φιλαδέλφεια.
Συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα για την αποψινή νίκη που ήταν κάτι παραπάνω από απλά ποδοσφαιρική.
Καλημέρα σε όλους.
Μετά τα γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας,
επιτέλους είδαμε ξανά την ομάδα μας. Στο Β ημίχρονο δείξαμε τις δυνατότητές μας. Βέβαια η ομάδα έχει τιμωρηθεί ουσιαστικά με τη μετάθεση του άγωνα μια εβδομάδα μετά, αφού έχουμε να παίξουμε μαζεμένα πολλά παιχνίδια.
Εντωμεταξύ οι λαγοί με την αστυνομία, πάνε να αναβάλουν το Σαββατιάτικο παιχνίδι πρωταθλήματος για τον φόβο επεισοδίων.
AEK Παλαιάς Κοκκινιάς
Μας αντάμειψε το αποτέλεσμα. ίσως κι ένα τρίτο γκολ θα έκανε τη ρεβάνς ακόμη πιο εύκολη.
Ονειρευόμαστε τ’ αστέρια.
επιτέλους μια κίτρινη εμφάνιση με μαύρο σορτσάκι, όπως είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε τη λατρεία μας.
Οι Κροάτες δεν άντεξαν μετά το 60’ παρά τον καλύτερο ρυθμό και το μεγαλύτερο βαθμό ετοιμότητας. Στο Β´ εμφανίστηκε σε μεγάλο βαθμό η περσινή ΑΕΚ. Το ακυρωθέν για λίγα εκατοστά γκολ του Πινέδα ήταν μια ακόμα φάση που ο αντίπαλος απλά παρακολουθεί χωρίς αντίδραση, κάτι που είδαμε αρκετές φορές πέρυσι. Η ΑΕΚ εκτός της ομαδικής λειτουργίας και του τεράστιου προπονητή, έχει παίκτες ΚΛΑΣΗΣ. Εξαιρετικός Στάνκοβιτς, τρομεροί οι δύο ξανθοί, καταπληκτικός Τσούμπερ, αλλά για εμένα κορυφαίος και με διαφορά ο παγκόσμιος ΒΙΝΤΑ. Αυτός είχε ένα λόγο παραπάνω να αισθάνεται περίεργα, αλλά ήταν αλάνθαστος και στο τέλος απείλησε δύο φορές. Πολύ μεγάλος παίκτης!
Οι αλλαγές βοήθησαν πολύ, παίκτες κλάσης όπως ο Πισάρο, ο πάντα θετικός ως αλλαγή Μάνταλος, ο απίστευτα γρήγορα ετοιμοπόλεμος Αραούχο, μα πάνω απ´ όλους ο Γαλανόπουλος. Όχι μόνο για το εκπληκτικό γκολ και την τρομερή συνεργασία-ασίστ στον Πινέδα. Συνολικά για τα τρεξίματα και την τοποθέτηση στο γήπεδο. Πανέτοιμος και πανάξιος για το ρόστερ αυτής της ΑΕΚ.
Χρειάζεται προσοχή, υπομονή και σοβαρότητα το Σάββατο. Πανέξυπνα ο Αλμέιδα προσπάθησε να δώσει το στίγμα, ελπίζω όλοι όσοι βρεθούμε στο γήπεδο να χρησιμοποιήσουμε μόνο τη φωνή μας και όλα θα πάνε καλά.