…Το φως του φεγγαριού και η σκιά του ήλιου…

Πρωτο παιχνιδι χτες και ειδαμε ΑΚΡΙΒΩΣ οτι περιμεναμε και γραφαμε πριν το ματς. Ομαδα Κετσπαγια, δε περιμενα τιποτε διαφορετικο απο οτι ειπα στο χθεσινο ποστ. Το θεμα δεν ηταν αυτο, αλλα αν-πως και ποσο καλα θα επαιζε το πλανο του Τιμουρ. Ο οποιος ειναι ενας ανθρωπος ΕΠΙΜΟΝΟΣ που δεν τα παραταει και οτι κανει το πραττει μεσω ενος πλανου απο τοτε που ηταν πιτσιρικας: Ξεκινησε απο μια ανυπαρκτη χωρα ποδοσφαιρικα (ποσο μαλλον στα 90’ς), πηγε Κυπρο, μετα Ελλαδα μετα Αγγλια (σε μια πολυ ισχυρη Newcastle τοτε που επαιζε ομιλους CH.L με Dalglish προπονητη) στο peak του, για να αρχισει και παλι αναλογα φυσιολογικη πτωση μεχρι να κλεισει τη καριερα του στη Κυπρο.

Χτες ο αντιπαλος μας δεν ηταν τοσο απεναντι απο μας αλλα αναμεσα μας: Νεος προπονητης, ευρωπαικο παιχνιδι μετα απο 5 χρονια, πρωτο κανονικο παιχνιδι της περιοδου, αγχος σε ολους?

ΟΧΙ σε ολους. Ο τυπος πηγε οχι απλα διαβασμενος αλλα μαλλον ηξερε καλυτερα απο τον αντιπαλο προπονητη την ομαδα που αντιμετωπιζε. Στο παιχνιδι η ΑΕΚ ουδεποτε κινδυνεψε απο οργανωμενη επιθεση των αντιπαλων παρα μονο απο 2-3 περιστασιακες ενεργειες μεμονομενες οπως η λομπα που πηγε να φαει ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΥΛΑΓΚΟΥΡΟ που εχουμε στο τερμα. ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΟΝ ΔΙΩΞΟΥΜΕ τοσο το καλυτερο για μας. Το οτι προλαβε και το εβγαλε δε μου λεει κατι, μου λεει ομως το γεγονος οτι εδωσε δικαιωμα και χρονο στον αντιπαλο να σκεφτει και να εκτελεσει για να το κρεμασει επειδη ως συνηθως ΧΑΖΕΥΕ αντι να ειναι στη θεση του. Εχουν γνωση οι φυλακες ομως και σταδιακα (για να μη καει) θα μπει ο μικρος στο τερμα και ο Ανεστης θα παει εκει που του αξιζει να συναντησει τους υπολοιπους ΑΜΠΑΛΛΟΥΣ: το Γκουαρδελλα το Γροντη τον Ανακογλα (που πουλαει και ΑΕΚφροσυνη) και ολο αυτο το συμφερτο που μας εκαψε τα ματια 3 χρονια. Αντε να ξεκαθαριζουμε απο τη φυρα σιγα σιγα.

Στην αμυνα απλα φανηκε η διαφορα ενος κανονικου ποδοσφαιρηστη σε σχεση με τα λιμα που αγωνιζωνται στο Ελλαντα τυπου Ντα Κοστα-Μποτια κλπ. Ο Τσιγκι απλα σκουπισε οτι περπαταγε πετουσε και κολυμπουσε, ακριβως γιατι μπορει μεν να ειναι σε καθοδικη πορεια αλλα μπαλλα στη θεση του ξερει καμμια δεκαρια φορες παραπανω απο το Κολοβετσιο. Μπαλλα- ειδικα στα CB-  δεν ειναι να κανεις τριπλες και τακουνακια αλλα να ξερεις να σταθεις στη θεση και να μπορεις να διαβαζεις τη φαση. Ακριβως γι αυτο ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ- δινωντας χωρους και χρονους αντιδρασης- τον Κολοβετσιο να γινεται καλυτερος: παντα οταν εχεις ενα καλο παικτη διπλα σου με τα πατηματα του και το τροπο του σε κανει να ψηλωνεις. Το πιο χαρακτηριστικο παραδειγμα ηταν ο Ντιοπ με αυτο το ορθιο σκουποξυλο το Μακο: μολις πηρε μπροστα 4-5 μηνες το θηριο ο Μακος ξαφνικα εγινε παικταρας που εκοψε τις σαχλαμαρες. Μολις εφυγε ο Ντιοπ (αληθεια η γυναικα του γεννησε ρε Σταυρακα η ειναι ακομη εγγυος 6 χρονια?) ο Μακος ξαναγινε ο παλιος καλος ΑΜΠΑΛΛΟΣ.

Τα δυο πλαινα μπακ χωρις να κανουν τιποτε τρομερο, πηγαν μα χαρα για ενα και μονο λογο. Μπαρμποσα και Βαργκας- ειδικα ο δευτερος- εκαναν τρομερο ανασταλτικο παιχνιδι και βοηθησαν πολυ στη καλυψη των πλευρων τους ΜΗ ΑΦΗΝΩΝΤΑΣ εκτεθημενα τα μπακ. Ο μεν πορτογαλος συνεχιζει τη καλη σαιζον απο περσυ και επιτελους αποκτα ροη στα καλα ματς αφηνωντας τους ανουσιους εκνευρισμους πισω του, ο δε Βαργκας ισως για πρωτη φορα ηταν τοσο συγκεντρωμενος στο ματς. ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΧΤΕΣ πολυ καλοι και χρησιμοι.

Στο κεντρο αυτη η παικταρα που λεγεται Σιμοες επαιξε απο νωρις τραυματιας χωρις ο αλλος να τον βγαλει. Αυτο δειχνει ποσο πολυτιμος ειναι στην ΑΕΚ. Ο Σουηδος εκανε το γνωστο καλο ματς του συμπαρασυρωμενος και απο το συστημα και απο το πορτογαλο που στο κεντρο ανασταλτικα απλα στην Ελλαδα (ισως και λιγο πιο εξω) δεν εχουν ανταγωνισμο.

Για πιο μπροστα δε εχει να πουμε κατι γιατι απλα δεν υπηρχε κανενα πλανο και καμμια διαθεση να κανουμε κατι. Οταν η μονη λυση σου ειναι ο Πεκχαρτ τοτε και οι 3-4 ψιλο-ευκαιριες  που εγιναν καλα ειναι.

Παμε λοιπον στον επαναληπτικο με υπομονη και ΑΝ μπορει να βοηθησει οποιοσδηποτε αλλος εκ των νεων εστω και λιγο καλα θα ειναι. Γνωμη μου ειναι οτι δεν θα αλλαξει κατι στο συστημα απλα δεν θα ειναι τοσο παθητικο. Παλι δε πρεπει να φαμε γκολ, και ας παμε και παραταση. Better safe than sorry λενε οι Αγγλοι και κατι ξερουν για να το λενε..

Ειναι μεγαλο συν για την ομαδα οτι ο κορμος ειναι ο ιδιος. Με σταδιακη ενταξη των νεων ανεβαζουμε ποιοτητα. Ο Τσιγκι μας εδειξε τι πρεπει να περιμενουμε, ο Μπακασετας σε αυτη την ΑΕΚ κολλαει ευκολα. Θα δουμε και τους αλλους 2 τον Ουγκο και τον Πατιτο. Ο Μπαρκας αν συνεχισει οπως περσυ απλα ειναι ο επομενος τερματοφυλακας της Ελλαδας για 15 χρονια, ο Ανεστης μπορει ανετα να δωθει στον Αγγελοπουλο για το μεροκαματο στο αθλημα της σαχλαμαρας. Ο τυπος ειναι απλα επικινδυνος.

Αφησα τελευταιο το Γαλανοπουλο που πρωτος ειχα γραψει πριν κανα μηνα. Απλα συνεχισε μικρε ετσι και τους εχεις για πλακα στη μεσαια γραμμη. ΟΛΟΥΣ ομως και οταν ερθει η ωρα να φυγει ο Σιμοες ουτε που θα το καταλαβουν τα ΑΜΠΑΛΛΑ που νομιζουν οτι βλεπουν ποδοσφαιρο επειδη καθωνται μπροστα σε μια τηλεοραση. Μπραβο στο Τιμουρ που κουβαλαει πλεον Βρεττανικη νοοτροπια και πεταξε το μικρο μεσα day one και τον δικαιωσε. Οι παικτες που ΞΕΡΟΥΝ μπαλλα, ερχωνται, μπαινουν και παιζουν με τη μια. Αυτα τα κατσε να προσαρμοστω κλπ ειναι για τους Ανακογλες και τους Κλωναριδηδες που 4-5 χρονια ψαχνουν να βρουν τα ‘πατηματα’ τους. Σωκρατης: μπηκε με τη Μιλαν επαιξε στα 18 και στα 22 του εφυγε εξω. Παπαδοπουλος Γιαννης το ιδιο. Κατσουρανης, πηγε στη Μπενφικα βασικουρα day one. Ντεμης, ηρθε μπηκε επαιξε. Ο Τσιγκι χτες το ιδιο. Γκαμαρα το ιδιο. Μπλανκο, το κατεβασαν απο το αεροπλανο στις 3 το μεσημερι και στις 8 το βραδυ ειχε πεταξει 2 τοπια..  Απλα πραγματα ειναι.

ΥΓ Πραγματικα χαρηκα ΟΛΕΣ τις ομαδες ΜΠΑΟΚ-ΒΑΖΕΛΟ-ΑΕΚ που επαιξαν και οι τρεις καλα. Ακομη και ο ΠΑΣ εχασε 1-0 στην Ολλανδια. Θελουμε τους βαθμους ειναι ξεφτιλα να παιζει ακομη και ο πρωτος προκριματικα. Εκει μας εφτασε το σιχαμα του Gay και γι αυτο ροδα ειναι και γυριζει. Η Ελλαδα ειχε φτασει να εχει 2 ομαδες στους ομιλους και αλλη μια προρκιματικα CH.L. Αλλα οταν εισαι ΦΑΤΑΟΥΛ και δεν αφηνεις ουτε ενα κυπελλακι σε καποιο Αστερα, θα ερθει η ωρα και θα τα πληρωσεις: τραβα τωρα στη κοιλαδα του Ιορδανη με 85% υγρασια και τους Μποτιες με τους Ντα Κοστα να παρεις αποτελεσμα. Πραγματικα ευχωμαι να αποκλειστει- οπως ολη η ελλαδα- και να τη βγαλουν με κανα Europa και αμα οι επενδυσαρες.

ΥΓ2 Ρε Στραπατσονι ΕΝΑΝ ΕΛΛΗΝΑ δεν εχει ολοκληρη Βαζελα? Ουτε ΕΝΑΝ?

YΓ3  Χτες ξεκινησαν και τα πρωτα φραγκα απο την Ευρωπη: €220,000 πηραμε για τα ματς του τριτου γυρου και ΑΝ προκριθουμε ειναι αλλα €230,000 για τη συμμετοχη στα play off (ασχετως αποτελεσματος- προκρισης η οχι στους ομιλους). Μισο εκκ δε το λες και ασχημα Αυγουστο μηνα..

Κανείς σοβαρός και προσγειωμένος,δεν περίμενε μπαλάρα και γκολάρες. Ενα 0-0 πολύ προσεκτικό,με κόπο αποκτημένο,το οποίο η ΑΕΚ το άξιζε και πάνω-κάτω δεν πολυκινδύνευσε, αφού δεν είχε απέναντι της και τον Αγιο Ιερεμία του Παρισιού,αλλά επρόκειτο για τον επαρχιακό Αγιο Στέφανο, όπως προείπε και ο Steven.

Αμυντικά θα πάμε καλά,το δίχως άλλο. Εκεί βρίσκεται και το μεγαλύτερο βάρος. Αυτός ο Ουκρανός Ρασπούτιν,φαίνεται να συμμαζέυει τα πράγματα εκεί πίσω. Ορατότατη η εμπειρία του και θα ξεκουράσει και το ταλαίπωρο δίδυμο Σιμόες-Γιόχανσον,που αναγκάζονταν να μαρκάρουν μέχρι την γραμμή του τέρματος μας. Μακάρι να συνεχίσει έτσι και να τιμήσει το ψωμάκι που τρώει.

Ο Κετσπάγια, παρ’όλο που σαν πάικτης διακρινόταν για την “επιθετική τρέλα του”, εν τούτοις ως προπονητής είναι αμυντικογενής,και η εξήγηση, μόνο μέσα από Εθνολογικές αιτίες μπορεί να προέλθει. Αμα είσαι μαθημένος στην άμυνα και στον πετροπόλεμο από τα ερέιπια, είναι αναπόφευκτο να πράττεις ανάλογα εις το μέλλον,όταν βρεθείς όχι απλά πια ως μέλος (παίκτης) μιας ομάδας,αλλά ως κουμανταδόρος.

Και ορθά-έστω και αδικαιολόγητα καθυστερημένα- η διοίκηση-δηλαδή ου Μήτσους- έπραξεν που τον προσέλαβε,αφού ανάλογου “ύφους” είναι και το μεγαλύτερο μέρος του ρόστερ. Ομάδα “Σαμουήλ” με σήμα το “Κούγκι”.

Οταν οι αετοί λόγω τραυματισμού δεν μπορύν να πετάξουν  ψηλά,αναγκάζονται σε “χαμηλές πτήσεις”,μεταφέρουν τη φωλιά τους στους πρόποδες και άμα λάχει τρέφουν τα μικρά τους και με θνησιμαία. Στην ανάγκη, όλα τα κάνει κανείς.

Ελπίζουμε εις το μέλλον να επανέλθουμε εις την φυσική μας θέση,ως κυνηγοί κορυφογραμών. Προς το παρόν,πατάμε  έδαφος και τρώμε ποντίκια.

Αν περάσουμε-μακάρι-την Σαιντ Ετιέν, θα ακολουθεί το δίχως άλλο δυσκολότερος αντίπαλος,αλλά ας φτάσουμε εκεί και βλέπουμε. Καλόν είναι να πάρει η ΠΑΕ τα λεφτά που έδωσε τουλάχιστον για τις μεταγγραφές και να βγάλει και μέρος των λειτουργικών εξόδων,μετην πρόκριση στους ομίλους του “Europa”. Γιατί αν παρελπίδα “δεν”, τότε θα βγει στο σφυρί εις εκ του προαναφερθέντος διδύμου,για να καλυφθεί η ζημιά. Η μπορεί ο Μήτσος να τον δώσει και μετά την πρόκριση,αν αυτή έρθει. Και καλά θα κάνει,αφού θα πουλήσει 20 φορές και βάλε στην αξία αγοράς του. very good.

Η “ρεβανς” εδώ στην Αθήνα,για εμάς θα είναι ακόμα πιο δύσκολη ως αποστολή,γιατί αν στον πρώτο εκτος  έδρας αγώνα, ο σκοπός-που έγινε- ήταν “απλά να μη φάμε γκολ”, εδώ στο ΟΑΚΑ είναι διπλός: και να μη φάμε,αλλά και να βάλουμε γκολ”. Αν το πράγμα πάει στην παράταση,ίσως δεν μας βολεύει,αν όντως όπως λένε είναι πιο μπροστά -λογω προετοιμασίας- σε φυσική κατάσταση η Γαλλική ομάδα.

Το ότι δεν έπαιξαν πολλοί από τους νεοαποκτηθέντες, μπορεί να ήταν και για καλό,αφού έπαξε σχεδόν αυτούσια η περσυνή ομάδα,άρα είχε-όπως αποδείχθηκε- ελάχιστα προβλήματα συνεννόησης και ομοιογένειας.

Πρέπει όπωσδήποτε όμως στον επαναληπτικο να μπει μπροστά στην επίθεση ο Αλμέιδα,σε όποια κατάσταση και να είναι,έστω και στο δεύτερο ημίχρονο,ώστε να μεγαλώσουν οι πιθανότητες του γκολ. Είτε από τον ίδιο,είτε,λόγω αντιπερισπασμού από κάποιον Μπαρμπόσα, Μάνταλο κλπ.

Το under θα πάει σύννεφο στο πρωτάθλημα. Τα 20 από τα 30 ματς μάλλον θα είναι με ολίγα,με ένα ή κανένα γκολ. Μπορεί να μη μας αρέσει και “ΑΕΚ να σημαίνει επίθεση”,αλλά η πραγματικότητα επιτάσει αυτό. “Ας είμαστε ρεαλισταί,τί κι αν υπήρξαμε ερασταί”.

Δεν μπορούμε να περιμένουμε θεαματικά πράγματα από αυτήν την ΑΕΚ. Τα οποία άλλωστε δεν χρειάζονται εδώ που τα λέμε,σε ένα κόσμο πραγματιστικό και σε μια Ελλάδα,ποδοσφαιρικά και κοινωνικά-οικονομικά στον πάτο. Οταν υπάρχει “ικανοποίηση” για την μερική άρση των κάπιταλς κοντρόλς, δηλαδή τα 420 ευρώ τη βδομάδα ως όριο,”μετατράπηκαν” σε 840 το δεκαπενθήμερο,καταλαβάινεις πολύ καλά πως το πρωτάθλημα μπορεί να παρθεί από την ΑΕΚ αφού αυτό παίζεται  ανάμεσα σε νεκτροζώντανους.

Να μας φυλάει ο Χάγκα από κακό μάτι. Να μην έχουμε σοβαρούς τραυματισμούς, πρώτα από όλα για το μέλλον των ιδίων των παικτών. Να έχουμε όσο γίνεται λιγότερα παρατράγουδα,ξεφτιλίκια,ντροπές και τιμωρίες από τα “αγαπημένα και χρήσιμα παιδιά του Μήτσου” εκεί στο πέταλο.

Υ.Γ: “Γράψε λάθος” λένε τα παιδιά από το ΔΝΤ. Από μια “ανεξάρτητη” -γιατί δεν γελάτε;- υπηρεσία του,τουλάχιστον.

“Δεν ξεύραμε ότι έπρεπε να υπολογίσουμε σε ανάλογη απομείωση του χρέους και δεν υπολογίζαμε ότι έχουμε να κάνουμε με χώρα που είναι ενταγμένη σε κοινό νόμισμα…” κλπ-κλπ. Λεπτομέριες μωρέ.  Πράγματα που θα τα πρωτουπολόγιζε  ακόμα και ένας κοινός λογιστάκος,ή ένας φοροτεχνικός της σειράς, “διέλαθαν” της προσοχής των “τιτάνων”. Μάλλον γιατί ήταν αποροφημένοι στις “σκόνες”, στα παιδάκια και στα dildos  που έπρεπε να ψωνίσουν. Που να τα σκεφτεί κανεις όλα. Ενα μυαλό είναι αυτό.

Κάτι δικαιολογίες λένε τέλος πάντων γελοίες,ώστε να περάσει του Τζακ Λιου (Λεβ) που έχει φάει τα λυσσακά του να μας απομειώσουν το χρέος,να λάβει αυτό το “αντίδωρο”   η εδώ -όποια- κυβέρνηση βρίσκεται εκείνη την εποχή στα “πράγματα” έτσι ώστε να μπορέσουμε να ανασάνουμε όλοι. Και “γιατροί” και “ασθενείς”. Αντε γιατί παρατράβηξε το πράγμα. Εχουμε και μια Τουρκία να διαμελίσουμε.

Πριν το παιχνίδι, πραγματικά  αναπολούσα να παίζαμε τοπικό. Τι δουλειά έχει τώρα η περσινή ομάδα στην Ευρώπη; Εδώ τρέμαμε τον ίσκιο μας εδώ στα τοπικά. Θα μπορούσαμε την υπέρβαση; Θα μου πείτε οτι η ελπίδα τελειώνει τελευταία, ειδικά όταν οι μεταγραφές γίνανε όπως γίνανε, κι ειδικά όταν κανείς από τους καινούργιους δεν θα έπαιζε, με εξαίρεση εκείνον τον περίεργο ασκητή πίσω.

Μην τα κουράζουμε όμως τα πράματα. Το σημερινό παιχνίδι, είναι μια νίκη ξεκάθαρα του συμπαθέστατου Τιμούρ. Γεωργιανός ο τύπος, που σαν όλους τους ομοεθνείς του, θεωρείται κορυφαίος σε αποστολές αυτοκτονίας, όπως και σε συμβόλαια θανάτου. Δυσκολοκατάβλητος και κρύο αίμα. Μαχητής με μια κομψή ομορφιά. Σαν το σουτ που είχε παλιά. Δεν χρειάζεται να ψάξουμε την περιοχή, αφού σκοράρουμε με τούβλο από μακριά.

Όλα καλά τα είχε μελετημένα ο προπονητής μας. Τον Άγιο Στέφανο, τον είχε μελετήσει τέλεια, κι ήξερε και τις δυνατότητες της ποσότητας της φυσικής μας κατάστασης, που κατά τεκμήριο, θα ήταν λιγότερες από των αντιπάλων. Οπότε προσέγγισε το παιχνίδι, με ένα φυσιολογικό 4-5-1, – ΟΙ ΕΞΤΡΕΜ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΗΤΑΝ ΣΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΠΛΑΓΙΩΝ – και με κάποιον Πέκχαρτ μέσα, που μόνο κατά λάθος θα μπορούσε να σκοράρει. Ένα λάθος όμως που τρόμαξε τους αντίπαλους τεχνοκράτες, λόγω ύψους. Οι Ευρωπαίοι, πάντα γουστάρουν και σέβονται τα αγκονάρια.

Η ομάδα λοιπόν βγήκε καθαρά αμυντικά, κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει σε κάποιαν κόντρα. Η ομάδα είχε ξεκάθαρο πλάνο, ξεκάθαρη αμυντική λειτουργία και ξεκάθαρη λαμπροπρεπούσα παρουσία στο ποιός πρέπει να έχει τα ηνία του αγώνα. Έδωσε ο προπονητής το γήπεδο, τρέξανε οι άλλοι, σχεδόν μέχρι σκασμού, κι εμείς κρατήσαμε το απόλυτο πίσω, με τα όπλα μας: Τον Σιμόες, τον Ανέστη και την τύχη. Λογικά όπλα σε παιχνίδι που είχαμε δεχτεί οτι δεν είμαστε το φαβορί.

Ο Τιμούρ όμως, κατώρθωσε κι έκρυψε τον Αραβίδη. Μιλάμε για σοβαρότατη κίνηση τακτικής. Όπως σοβαρότατο ήταν το κοουτσάρισμα στην διάρκεια του αγώνα. Την αλλαγή του ξυλάγκουρου με τον Μπακασέτα, την άμεση απάντηση με τρίτο αμυντικό χαφ στην κίνηση του Γάλλου, αλλά και την ελαφρώς επιθετική κατάληξη της ομάδας μας ( πάντα στο 4-5-1 ), με την είσοδο του Πλατέλλα. Ξέρετε τι είδα; Έναν νικητή. Έναν ορκισμένο μαχητή, που ακόμα κι αν έχανε, κανείς δεν θα μπορούσε να του καταλογίσει τρέλες ή μουρλές αλλαγές. Είδα έναν άνθρωπο, που πήρε την σκοπιμότητα του, γνωρίζοντας άριστα το ρόστερ του.

Το παιχνίδι δεν ήταν για δάφνες βέβαια, αλλά ήταν πολύ πιο ωραίο από αυτό που είδα εχθές με τον αποτυχημένο διάδοχο του Εσκομπάρ, κατά Χρυσόγοννο. Είχε ρυθμό, ένταση και αρκετές φάσεις, κι από τις δυό μεριές. Φάσεις όχι τόσο πολύ τελικές, αλλά τελειώματα των τακτικών που παίχθηκαν. Τακτικές που ανάδειξαν τις δυό ομάδες σαν πρωταγωνίστριες του αγώνα τελικά, κι όχι κάποιους μεμονωμένους stars. Κακό αυτό για τους οπαδούς, αλλά πολύ καλό για τους επαίοντες του αθλήματος. Ομαδικό σπορ δεν είναι;

Η ΑΕΚ με άφησε πολύ χαρούμενο. Γνωρίζοντας ή τουλάχιστον ελπίζοντας, οτι αυτός είναι ο πάτος της. Οτι μπορεί να παίξει άμυνα καλά, αλλά αν βγουν τα στοιχήματα των μεταγραφών, μπορεί να εκτοξευθεί. Οπότε σκέφτομαι θετικά αφού υπάρχουν ακόμα αυτές οι αποκτηθείσες προσθήκες. Όσο κι αν δεν σκέφτομαι θετικά για την ρεβάνς του σημερινού αγώνα. Η ισοπαλία μας δίνει ελπίδες, αλλά αν ξέρεις μπάλα, μάλλον αφήνεις την θέση σου κι ασχολείσαι με το χωριό σου. Το να παίζεις καλή άμυνα για μισό παιχνίδι, το να υστερείς σε σωματοδομή και να πέφτεις κάτω στο ελάχιστο τζαρζτάρισμα, σε στέλνει εύκολα πρωταθλητή στο Γιουνανιστάν, παρά σε έναν ακόμη προκριματικό για την Ευρώπη.

Γιατί λοιπόν είμαι χαρούμενος;  Διότι επιτέλους έχουμε έναν σοβαρό προπονητή για τα μέτρα μας. Διότι έχουμε αυτόν που δεν είναι loser και συνέχεια γκρινιάζει για τους παίκτες. Διότι εκμεταλλεύτηκε το roster κι έδειξε το ταβάνι του  σαν άμυνα, όπως έδειξε και πού υστερούμε. Το να παίζεις με τον Μπακασέτα – μου άρεσε πολύ – σέντερ φορ, είναι τουλάχιστον αστείο, εφάμιλλο του οτι υπάρχει εξτρέμ στην Ευρώπη τύπου Πλατέλλα. Δηλαδή δεξιού Μπουανανότε.

Κι είμαι χαρούμενος, διότι δεν θα ξεχωρίσω παίκτη. Διότι μπορώ να μιλήσω για ομάδα. Η οποία πήγε πολύ καλά. Και πήρε και το ελπιδοφόρο κι απατηλό αποτέλεσμα. Κι η ομάδα είναι το ζητούμενο. Οπότε, μόνο θετικά μπορώ να περιμένω. Τρέμοντας βέβαια μην χτυπήσει ο Σιμόες ή κάποιο χέρι κόψει την προσήλωση που είχαμε σήμερα από τον φόβο κάποιου εξευτελισμού. Συγχαρητήρια στην ομάδα λοιπόν, που θα αναγκάσει πολλούς Αεκτζήδες να βγάλουμε έξτρα εισιτήρια για κάποιο όνειρο απροσδιόριστο.

Χτες ηταν ισως το πιο ενδιαφερον ματς της εβδομαδας. Οχι δεν ειδα Chelsea-Liverpool που ειναι καθαρα ενα ματς επιδειξης για Αμερικανακια και εσοδων για τα club (το οποιο ειδα σημερα οτι χασαμε 1-0). Αυτα τα tour σε Αμερικες και Ασιες μου θυμιζουν τον Αλκετα το 1994 που οποιος εδινε κατι παραπανω απο 2 σουβλακος ειχε την ευκαιρεια να γνωρισει ολη την εθνικη ομαδα σε τσιμπουσι με τσολιαδες κοψιδια κλπ. Ειχε γυρισει τη μιση Αστορια ο τεραστιος coach, μη πουμε για τη διατροφη των παικτων που ειχαν γινει κουβαδες απο το λιπος που ετρωγαν. Τοτε που τα πηρε ο Στελιος στο κρανιο και πηγε να τον σβερκωσει αλλα Νινιαδη- για οσους δε ξερουν και ειναι μικροτερης ηλικιας- και μετα στα αποδυτηρια του πεταγε τα κατοστοδολλαρα στη μουρη. Παντα υπαρχει εθνικη ομοψυχια στον Ελληνα που βαζει χαβαλεδες να τον ‘καθοδηγουν’, τυπου Σαντος ας πουμε- για να παμε πιο προσφατα- που πριν τα πεναλτυ με τη Κοστα Ρικα αντι να ηρεμησει τους παικτες και να τους πει 2-3 κουβεντες πριν τη διαδικασια, αυτος τσακωνωταν με τον Ref και το τεταρτο σε εξαλλη κατασταση. Μετα πηρε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ το αεροπλανο- ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ και πηγε στη πατριδα του, ουτε καν στην Ελλαδα. ΑΥΤΑ ΘΥΜΑΜΑΙ εγω απο το καρπουζα που ενω ειναι ενας εξαιρετικος τυπος ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΗΤΑΝ ΗΓΕΤΗΣ και τι μου λενε τωρα για ενα euro τα ακουω βερεσε.

Φανταζεστε τον Μουρινιο (για να μη παμε μακρια – να πιασουμε ενα ομοεθνη τους) να ειναι προπονητης στο τελικο και να εχει σηκωθει ορθια αυτη η ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΑ ποδοσφαιρηστη ο ιμιτασιον, να καθεται διπλα του να δινει οδηγιες και να κανει το καραγκιοζη? Θα τον ειχε στειλει αδιαβαστο ο special που παει να χωθει στα χωραφια του.  Μη πουμε γι κανα Κοντε που θα τον ειχε στειλει στη ΜΕΘ του Παρισιου.

Στο θεμα μας ομως. Ηθελα να δω το ΜΠΑΟΚ επειδη εχει αλλαξει αρκετους παικτες και εχει και τον Ιβιτς. ΜΙΑ ΧΑΡΑ επαιξε σε μια δυσκολη εδρα – οχι δυνατη αλλα δυσκολη- εκει που ΑΝΕΤΑ αμα κανεις ενα κακο 15-20λεπτο μπορεις να εισαι με ενα ντορτι στη πλατη πριν καταλαβεις τι εγινε. Οχι επειδη ο Αγιαξ ειναι ομαδαρα, αλλα επειδη παιζουν τετοια μπαλλα: πιεσαν 2 εικοσαλεπτα στο ματς σοβαρα και ειδικα στο πρωτο με 2-3 σουτ καλα και ενα δοκαρι δεν ηθελε πολυ να εισαι με ενα 2-0 στη πλατη. Το γκολ σαν δημιουργια ηταν αψογο, σαν εκτελεση επισης αλλα εκει ειναι και ο παραγων τυχη. Αμα του πεις του σκουρου να το κανει σε προπονηση χωρις πιεση αλλες 10 φορες πολυ αμφιβαλλω αν θα πετυχει κατα 50% εστω τη μια. Ο ΜΠΑΟΚ παντως επαιξε πολυ καλα, ειχε τρεξιματα και διαθεση, εβγαλε καλο transition για 70 λεπτα (πολυ δυσκολο Ιουλιο μηνα με τοσους νεους παικτες) και η γενικη εικονα ηταν καλη. Μακαρι να περασει την αλλη εβδομαδα τον Αγιαξ που χτες εχασε και τον καλυτερο παικτη του με μεταγραφη στη Ναπολι 35εκκ ευρω.

Μια χαρα ο ΜΠΑΟΚ προχτες, και δυο (και βαλε) τρομαρες ο Gay χτες. Τετοιο ΠΡΑΓΜΑ (γιατι αυτο ΔΕΝ ειναι ποδοσφαιρικη ομαδα αλλα ΠΡΑΓΜΑ) ειχα να δω χρονια. Σαν να εβλεπα την ομαδαρα του Μαυρου και του Βλαχου που θα τους εσκιζε με τα μυξιαρικα πριν 4-5 χρονια. Ενα τερμα που ΟΛΑ τα σουτ τα επιανε με διπλη προσπαθεια, μια αμυνα αργη ασυνδετη και με αυτον τον Φιγκέιρας να ειναι οτι πιο ΤΡΑΓΙΚΟ εχω δει σε δεξι μπακ εδω και χρονια. Δεν ειναι οτι εκανε λαθη ουτε οτι οι σεντρες θυμισαν εντονα Βυντρα. Ειναι οτι ο τυπος απλα δεν ηξερε που να σταθει στη θεση, αλλου για αλλου ηταν μονιμα. Οχι οτι ο αλλος απεναντι ο Ντε Λα Χαλιας ηταν καλυτερος, απλα δεν ηταν τραγικος. Στη μεση ο γνωστος Μεσι του λιμανιου ο Φορτουνακος που ως συνηθως πολυ κλο κλο και τηγανιτα μηδεν. Το εχω πει 10 φορες, ο τυπος ειναι ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ και εχει μονο αυτα: τρεχει με τη μπαλλα στα ποδια οταν εχει χωρο και κανει σουτ απο μακρια. Μολις του κλεισεις τους χωρους με ενα man to man εχει τελειωσει  αλλα Σιμοες και οπως χτες. Οσο για το θεμα συγκρισης, συνολικα σε μπαλλα ξερει οσο το κακο ποδι του Μανταλλου συν το ΜΕΓΑ ΜΕΙΟΝ οτι ο Πετρακης ΜΑΡΚΑΡΕΙ και δε το παιζει ντιβα. Μπροστα στην επιθεση no comment. Ομαδα που κανει 28 νικες περσυ με 81 γκολ ενεργητικο και ο CF της εχει βαλει 10 τα λεει ολα. Ομαδα που εχει τον Πουλιδο στο ροστερ (ο μεξικανος Κρισαντους) τα λεει ολα.  O μπουοναταπας σε εμας με 17 νικες τα μισα γκολ (43) και χρονο συμμετοχης τιποτα, εβαλε 9 ενα λιγοτερο απο τον Ιντεγε τη παικτουρα.. Τα ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ οπως και η αναλυση τους υπαρχουν για καποιο λογο βεβαια και δε φτανει μονο να τα εχεις διαθεσιμα αλλα να ξερεις και να τα διαβασεις και να τα ερμηνευσεις. Σε μας ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟΥ να κανει αυτη τη δουλεια? Ο Βοσνιος ο Ραν Ταν Πλαν η ο Bill-KEEP WALKING- Δημητριαδης?  Εχεις δει ποτε ΑΜΟΡΦΩΤΟ να κανει τετοια δουλεια? Μονο για ξερολιδη που πεταει τις παπαριες του και ‘σοφο’ τον εχεις.

Νευριασε λεει ο Βαγγελας και τους ειπε οτι αυτος λεει δεν ειναι ο Gay ΤΟΥ. Λαθος φιλε μου. ΟΛΟΣ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ. ΕΣΥ εδιωξες το τερμα σου και δε πηρες αλλον, ΕΣΥ αλλαξες προπονητη εν μεσω προετοιμασιας, ΕΣΥ πουλας πουλας και δεν αγοραζεις. Εσυ εκανες το Μελμπεργκ- Σιοβα και τον Κοβασεβιτς-Πουλιδο. ΕΣΥ εφερες τον …Ντα Κοστα τον Φιγκέιρα και τον Ντε λα Χαλια που αμα ειχες μια τυπικα σοβαρη ομαδα χτες απεναντι σου θα σου ειχε ριξει 3 χαλαρα. Αυτοι μολις παταγαν περιοχη παθαιναν παρκινσον απο το φοβο τους και μολις εληξε το ματς εκαναν σαν να πηραν το CHL. ΕΣΥ λοιπον δεν ‘επενδυσες’ οπως μας ελεγες για τους αλλους για τον απλο λογο οτι ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ οτι το παρτυ τελειωσε, που ελεγε και μια ψυχη που πλεον ειναι καταδικασμενος απο τη δικαιοσυνη..

Θα πω εγω λοιπον ΓΙΑΤΙ δεν επενδυσες αφου εσυ μιλας στα ερυθροδερμα προβατα:

1. Περιμενες ευκολο ματς με το Νιονιο του Ισραηλ και ακομη και εκει πας με τους Σιοβες.
2. Περιμενεις να δεις το Market Pool με πιθανο αποκλεισμο του ΜΠΑΟΚ
3. Περσυ οι ‘μεταγραφες’ εγιναν ακριβως απο αυτο: το Market Pool ΔΗΛΑΔΗ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΒΑΖΕΛΟΥ, που πηρες επιπλεον μιας και ολες οι ‘επενδυσεις’ εγιναν Ω ΤΙ ΣΥΜΤΩΣΗ μολις αποκλειστηκε ο Βαζελος απο τη Μπρυζ..

Ακομη και αν γινει κανα θαυμα- πολυ αμφιβαλλω αν πας στο Ισραηλ οπως χτες και δε φας κανα διφραγκο- απο το play off δεν προκρινεσαι ΟΥΤΕ ΜΕ ΣΦΑΙΡΕΣ με αυτο το χαλι. Τελευταια φορα ηταν η περσυνη που πηρες τα φραγκα και ΑΝ τα παρεις και φετος απο σποντα θα εισαι πολυ τυχερος. Απο του χρονου γιοκ και παμε στο τιτλο του post: Η ζωη χωρις τα 25. Μαθε την, συνηθισε την- αν δε τη κανεις- γιατι πλεον προς τα εκει παει το πραγμα.

Οποτε καλο το σωτο με τις απειλες αλλα ΕΠΕΝΔΥΣΕ ΠΡΩΤΑ ΦΤΙΑΞΕ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΙΛΑ. Οσο γι αυτο το σας διωχνω και θα παρω αλλους προσεχε μη σκισεις κανα καλσον. Πρωτον αμα ηθελες να παρεις αλλους θα τους ειχες παρει ηδη και δευτερον τα εχουμε ακουσει αυτα απο το δικο μας πριν 2-3 χρονια που μας ελεγε οτι αμα τα παρω θα αγορασω τη Μπαρτσελονα. Μετα μας εφερε τον Κρισαντους τον Φουντα και τον Γροντη. Στη θεση του Ενρικε μας εβαλε το Βδελλα. Οποτε χαλαρωσε και μη τα παρεις αποτομα και φτασει ο gay να παιζει ντερμπυ με καμμια Καλλονη εντος..

Τα εχουμε πει 2-3 χρονια τωρα. Μολις σταματησουν τα φραγκα του CH.L εχετε να δειτε νεους Τσαλουχιδηδες, Αμανατιδηδες και Παχατουριδηδες που θα παει συννεφο.

Η ζωη χωρις τα 25- ειδικα αν εχεις καλομαθει να τα παιρνεις 20 χρονια- ειναι δυσκολη. Αντιθετα η ζωη ακομη και με τα +5 (αν τα παρεις απο το Europa) αρχιζει και αποκτα μια γλυκια αισθηση.

Wouldn’t you say so mate?

Και κατι τελευταιο: επειδη εχεις ποσοστο στο Κωστακη το ΤΣΑΦ μεταπωλησης μας εχει πεθανει στο ΣΩΤΟ οτι τον θελει ο μισος γαλαξιας με 857ΔΙΣ. Μεχρι και ο προεδρος της Ρομα βγηκε και δηλωσε επισημα οτι ΟΥΔΕΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ υπαρχει και ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΑΡΡΕΕΙ Ο ΟΣΦΠ για αυτον ακριβως το λογο! Τωρα βεβαια αν εσυ νομιζεις οτι οι Ιταλοι θα πληρωσουν ρητρα που ληγει σε 2 μηνες και δε θα περιμενουν, τοτε τι να πω. Εδω βεβαια αλλοι νομιζουν ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΠΛΗΡΩΣΕ, ΦΟΡΤΩΣΕ ΚΑΙ ΣΑΛΠΑΡΕ ΜΟΝΟ ΤΟΥ χωρις εντολεα-χρηματοδοτη. ΜΟΝΟ με μεσαζωντες της πλακας..Τα 50εκκ που εκτιμαται το φορτιο δηλαδη τα εκαναν δωρεα οι ζαχαροπλαστες της λουκουμοσκονης στο πλοιο.  Οποιος δε τα πιστευει αυτα μπορει ΟΠΩΣ ΟΙ ΕΝΝΕΑ να παθει ‘ανακοπη’, ‘εγκεφαλικο’, να ‘γλυστρησει’ σε καμμια χατζαρα πανω, η απλα να τον πιασουν ‘τυψεις’ και να ‘κρεμαστει’. Οπως οι ΕΝΝΕΑ νεκροι μαρτυρες ας πουμε.

Για την ΑΕΚ που επιτηδες την αφησα τελευταια ευχωμαι να παρουμε ενα καλο αποτελεσμα σημερα. Αν παιξουμε σφιχτα τις γραμμες μας νομιζω το μπορουμε, ειδικα αν δε πεσουμε στη παγιδα να ανοιχτουμε. Η ιστορια λεει οτι ο καραφλας δε μασαει σε τετοια, θα δουμε. Με ενα καλο αποτελεσμα ο επαναληπτικος θα εχει κοσμο- κατι που θελουμε φυσικα- και δεν ειναι δυσκολο να περασουμε. Απο εκει και περα θεωρω – ετσι λεει η λογικη- οτι δυσκολα αν περασουμε τα γαλλακια, θα παιξουμε σε ομιλο μιας και η επομενη ομαδα στα play off θα ειναι ακομη πιο δυνατη. Θεωρητικα παντα, οπως παντα μιλαμε για την ΑΕΚ την ομαδα που εχει πεταξει εξω τη πρωταθλητρια Αγγλιας και εχει αποκλειστει απο το Βολο στο κυπελλο..

ΥΓ Φυσικα το χρεος μας ΩΣ ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ το καναμε και ανανεωσαμε τις καρτες μας απο τη πρωτη εβδομαδα για να βλεπουμε την ομαδα μας. Πριν γινει οποιαδηποτε μεταγραφη. Εγιναν οσες κινησεις εγιναν απο την ΠΑΕ οποτε ωφειλουμε να στηριξουμε την ομαδα μας.

Ολα τα αλλα ειναι ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΜΠΟΥΡΔΕΣ. Απο λογια κριτικη εκ του μακροθεν τσαμπα και σαχλαμαρα πηξαμε βεβαια.

ΥΓ Ωφειλω να δωσω συγχαρητηρια στον κ. Κώστα Παναγιωτόπουλο, γενικο υπευθυνο του τμηματος εισιτηριων της ΠΑΕ ΑΕΚ για τη σταση του. Απο τετοιους ανθρωπους η ΠΑΕ μονο κερδος μπορει να εχει.

ΥΓ 2. Μεσσηνια παλι- μεταφραζεται σε κολλημα  η addiction οπως λεγεται επισημα πλεον: ΔΕΝ πινω φραπε – ποτε δεν επινα-  σε αντιθεση με τη παρεα που για καποιο (αγνωστο σε μενα) λογο εχει ξετρελλαθει.  Αρα to nectar of the gods (according to Irish) σε μενα σε συνδυασμο με το υπερθεαμα

Για την ακρίβεια, θα έπρεπε να μιλάω για ένα κέρμα. Το οποίο είναι αλήθεια, μπορεί να κάνει πολλά. Ας πούμε να πέσει από την πλευρά των γραμμάτων ή της κορώνας – για να θυμηθούμε τα παλιά. Μπορεί επίσης στο στρίψιμο να χαρίσει έναν τίτλο ή να φέρει λεφτά στους τζογαδόρους, που το χρησιμοποιούν για να παίξουν. Μπορεί επίσης να ρολάρει ή να κάτσει κι όρθιο ακόμα και μετά το πέταγμα του.

Όταν όμως μιλάς για ποδοσφαιρικές ομάδες, κι όταν το παίζεις οργάνωση και τα τοιαύτα που σερβίρονται από την ΑΕΚ, η θεωρία του κέρματος που μπορεί να κάνει ό,τι θελήσει, είναι κάθετα κι οριζόντια, απαγορευτική. Όταν υποτίθεται έχει γίνει ένας στρατηγικός σχεδιασμός για να καλύψει η ομάδα τις αδυναμίες της αλλά και να ενισχυθεί περαιτέρω, μιλάμε για επενδύσεις και στοχευμένες κινήσεις. Δεν μιλάμε ούτε για κάποιον Γάλλο προπονητή που σε έφτυσε, δεν μιλάμε για τα φιάσκα με Λαίφηδες ή Κατσάρ – ακόμα και σήμερα με κάποιον ανύπαρκτο Αλγερινό -, αλλά μιλάμε πράγματι οτι η νέα μασκότ – ο Χάγκα – ίσως και να περιγράφει τον κλαυσίγελο που επικράτησε και φέτος.

Το μόνο θετικό αυτήν την στιγμή, είναι οτι απολύθηκε ο Ραν Ταν Πλαν. Πάντα όταν μια ομάδα λιγοστεύει από Σέρβους, κάνει βήματα προς την θετική κατεύθυνση. Κι όποιος αμφιβάλει γι’ αυτό, μπορεί να δει απλά τις κόνξες που κάνει ο Ζόριτς – ναι το άμπαλο πουλέν του Μπάγιεβιτς – , τον οποίον λέει η ΑΕΚ αποφάσισε να τιμωρήσει κρατώντας τον σε κάποια ετήσια αργομισθία. Μιλάμε οτι δεν ξέρω ποιόν τιμωρεί τελικά.

Αφήνοντας όμως την γκρίνια κατά μέρους, μπορούμε να κοιτάξουμε την μιά πλευρά του κέρματος : Η ΑΕΚ κακήν κακώς, έκανε έξι μεταγραφές. Και μπορούμε να πούμε οτι έβαλε τέσσερις παίκτες στον άξονα της, οι δύο που υπολογίζονται σαν βασικοί ( Τσιγκρίνσκι και Αλμέιδα ), και οι άλλοι δύο που λογίζονται σαν καλές εφεδρίες ( Μπακασέτας και Μπάρκας ). Επίσης η μεταγραφή του Πατίτο στα φτερά καθώς και του Ντίας σαν back up του Ντίντακ, οφείλουν να λογιστούν σαν κινήσεις χρήσιμες. Άρα, η μια όψη του νομίσματος, λέει οτι η ομάδα ενισχύθηκε.

Το κέρμα όμως έχει και την άλλη όψη : Την αρνητική. Την οποίαν θα ήθελα να αποφύγω σαν οπαδός και πελάτης – ανανέωσα κανονικότατα τα διαρκείας μου – αλλά δεν είναι δυνατόν να μην την μοιραστώ με όλους που είναι συμπάσχοντες με εμένα. Όσο και να θέλω να φοράω τον οπαδισμό, δεν μπορώ να είμαι Τσουκαλάς. Μπορεί να αγαπάω μια γυναίκα, αλλά αν εκείνη με κερατώνει, είμαι υποχρεωμένος να κάνω την καρδιά μου πέτρα.

Κοιτώντας λοιπόν τις έξι μεταγραφές, και γνωρίζοντας τέλεια οτι όλες οι μεταγραφές σε όλες τις ομάδες του κόμσου είναι θέμα τύχης, μπορώ να πω οτι οι αποκτηθέντες ξένοι παίκτες, έχουν μια καθοδική πορεία. Χρόνο με τον χρόνο, γίνονται χειρότεροι σε διάθεση προσφοράς. Και μάλιστα δεν είναι οτι παίζανε στην ίδια ομάδα και λόγω του περιβάλοντος της είχαν βαλτώσει. Ίσα ίσα που είχαν αλλάξει μπόλικες ομάδες και παραστάσεις. Φυσικά κι αυτό δεν λέει τίποτα, αλλά είναι άξιο καταγραφής.

Ποιάς καταγραφής; Μα οτι οι συγκεκριμένες μεταγραφές, ανήκουν σε κάποιο στοίχημα που παίζεται. Κι όταν παίζεις στοίχημα με νόμισμα, τότε έχεις πιθανότητες 50% να κερδίσεις ή να χάσεις. Πάντως να σου βγουν όλα τα πονταρίσμτα, είναι στατιστικώς αδύνατον. Αν σου βγουν τα μισά, είσαι παραπάνω από επιτυχημένος. Στις κανονικές εταιρείς ας πούμε, είσαι πολύ καλά αν σου βγει ένα 30% σε καινούργιο ανθρώπινο δυναμικό. Οπότε εδώ, ήδη έχουμε ξεπεράσει τον άγραφο κανόνα.

Φυσικά μπορεί να είμαστε κωλόφαρδοι και να βγουν τα πάντα. Είπαμε, τα πάντα γίνονται στον τζόγο. Αν όμως δεν είμαστε, και δεν χρειάζεται να πούμε τι θα γίνει αν δεν βγει τίποτα, μπορεί να προσευχόμαστε να μας βγουν οι δυό παίκτες του άξονα. Ο Ουκρανός κι ο Πορτογάλος δηλαδή. Και δεν μας λέει τίποτα οτι ο Τσιγκρίνσκι έχει πάρει φανέλα βασικού. Είχε κάποιον ανταγωνιστή; Κενό είχαμε εκεί, οπότε πήρε μια χήρα θέση. Ή μήπως είχε ανταγωνιστή ο Αλμέιδα, που βέβαια ακόμα δεν είναι έτοιμος. Κι αυτός, σε μια τρύπα μπήκε. Κι εύχομαι ειδικά γι’ αυτόν, να του βγει ο εγωισμός του, διότι αλλιώς για να βάλουμε γκολ, θα πρέπει να κάνουμε αίτηση στην Θεία Χάρη.

Οι άλλοι δύο, οι περιφερειακοί, ανήκουν κι αυτοί σε στοίχημα. Άλλος περισσότερο, κι άλλος λιγότερο. Ο Πατίτο έχει πιο πολλές περγαμηνές, κι είναι τα πάντα στο χέρι του, αφού η ΑΕΚ χρειαζόταν ακραίο μπροστά, που παίζει και τις δυό μεριές, κι άρα μια χαρά παίζει με τον Μπαρμπόσα. Άλλος ανταγωνισμός δεν υπάρχει, αφού ο Βάργκας δεν είναι εξτρέμ, ενώ ο Πλατέλας έμεινε επειδή δεν έκλεινε μια στοιχειώδης μεταγραφή, και φοβήθηκε ο Τιμούρ. Στοίχημα μεγαλύτερο λοιπόν σε σχέση με τον Ντίας, που η θέση του δεν είναι και τόσο νευραλγική. Όσο κι αν ευχόμαστε να έχει καλύτερη σέντρα από τον υποτιθέμενο βασικό, και βέβαια να δώσει και λίγη ουρουγουανική τσαμπουκαλίδικη νοοτροπία στην ομάδα.

Το κέρμα λοιπόν, αυτά μας λέει. Οτι έχουμε προχωρήσει με τζογάρισμα και με τα χέρια στην στάση της προσευχής. Με κάκιστο μεταγραφικό σχεδιασμό, που αποδεικνύεται οτι στο ματς της Ευρώπης, από όλες τις μεταγραφές, θα παίξει μόνο μία. Και μην μου πεταχτεί κανείς και μιλήσει για ομοιογένεια. Αυτά είναι παπαριές. Όταν οι παίκτες είναι μπαλαδόροι, τα λοιπά ευκόλως παραλείπονται. Τι να θυμηθούμε ; Παλιά τον Μανωλά ή τον Μαύρο, που όποτε γουστάρανε κάνανε προετοιμασίες, ή μήπως πέρσι τον Γιόχανσον που ήρθε και φυτεύτηκε μέσα στην ομάδα;

Άφησα τελευταίους τους δυό Έλληνες. Κι αυτοί στοιχήματα είναι αφού από αστείες φανέλες, ήρθαν σε ομάδα, που πλέον έχει στόχο το πρωτάθλημα. Την μπάλα την ξέρουν, και πλέον είναι στοίχημα προσωπικότητας αλλά και προπονητή. Τώρα το γιατί δεν ξεκινάει ο Μπάρκας, ίσως να οφείλεται στο οτι ακόμα υπάρχει εκεί μέσα, η νοοτροπία καψόνι του Μπάγιεβιτς. Ίσως και το οτι δεν θέλει να τον αγχώσει ο Τιμούρ, με το ( τα )  παιχνίδι της Ευρώπης, και θέλει να τα φορτώσει όλα στον Ανέστη. Το σίγουρο είναι οτι η ομάδα έψαχνε πιο έμπειρο τερματοφύλακα – ακόμα και μετά την απόκτηση Μπάρκα – αλλά ξαναέπαθε άλλο ένα φιάσκο.

Ένα φιάσκο, που δεν θέλουμε με τίποτα να πάθουμε με τον Μπακασέτα. Έναν παίκτη που δεν τον ήθελε ο Πογιέτ, αφού είναι σαν τον Μάνταλο, δεν είναι τόσο βρώμικος, δύσκολα μαρκάρει, και δεν ανταποκρίνεται σε ελαφρώς πλάγιες θέσεις. Το στοίχημα εδώ είναι να μην κάμψουμε το αεκτζήδικο φρόνημα του και να τον χωρέσουμε στην ενδεκάδα, αφού μόνο αυτός έχει το πλεονέκτημα του δυνατού κι εύστοχου σουτ, εκτός περιοχής. Αυτό που θα θελήσουμε κόντρα στους Γάλλους, που πρακτικά θα πάμε σε κόντρα επιθέσεις.

Όμως για τον Μπακασέτα, θα έχουμε μπόλικες ευκαιρίες για συζητήσεις στο μέλλον. Μπορεί και να ήρθε, επειδή επίκειται κάποια πώληση του Μάνταλου, του χρόνου. Όπως και να το κάνουμε, η ΑΕΚ, μπορεί να αρνείται τώρα τις διάφορες προτάσεις, αλλά η πολιτική της θα αλλάξει. Κι ολόσωστα. Ήδη το να κρατάς τον Σιμόες, δηλαδή να αρνείσαι πρόταση έξι μύριων ενώ τον έχεις πάρει με εβδομήντα χιλιάρικα, είναι τεράστια πολυτέλεια. Πολυτέλεια, που δείχνει την διάθεση του Μελισσανίδη για το πρωτάθλημα, αλλά ταυτόχρονα δείχνει και την γύμνια μας.

Στο κέντρο. Εκεί που χτίζονται όλες οι ομάδες, και η ΑΕΚ, σε ένα ακόμα στοίχημα, δεν έχει αναπληρωματικούς χαφ στις θέσεις του Σιμόες και του Γιόχανσον. Θα πάρουν παίκτη, θα μου πείτε. Ε, όταν πάρουν, θα ξαναγράψω το κείμενο, κι ειδικά αυτήν την τελευταία παράγραφο. Διότι όλα τα παραπάνω, δεν βλέπω να αλλάζουν, οπότε πράγματι ευχόμαστε το νόμισμα που ρίχνουμε, να σταθεί όρθιο. Να πιάσουν όλοι, να πετύχουμε τον στόχο μας,  και να δούμε και ολίγην μπάλα. Και να σταματήσουμε να βλέπουμε στοιχήματα μόνο.

Υγ. Καλή επιτυχία κόντρα στους Γάλλους. Όχι οτι μας λέει και κάτι, αφού η ομάδα θα ετοιμαστεί αργότερα, αλλά έτσι για το ονόρε και τους βαθμούς που χρειάζονται για τις ελληνικές ομάδες, μια που δεν έχουν αποφασίσει αυτοβούλως το ποδοσφαιρικό grexit.

Robert “Bob” Paisley OBE

(Most Excellent Order of the British Empire)

Winner

• Football League First Division (6): 1975–76, 1976–77, 1978–79, 1979–80, 1981–82, 1982–83
• League Cup (3): 1980–81, 1981–82, 1982–83
• FA Charity Shield (6): 1974, 1976, 1977, 1979,1980, 1982
• European Cup – Champions League(3): 1976–77, 1977–78, 1980–81
• UEFA Cup (1): 1975–76
• UEFA Super Cup (1): 1977

Runner Up

• Football League First Division (2): 1974–75, 1977–78
• FA Cup (1): 1976–77
• League Cup (1): 1977–7
• Intercontinental Cup (1): 1981
• UEFA Super Cup (1): 1978

Εκεινη τη χρονια, εγινα (2-3 χρονια πριν την ΑΕΚ) οπαδος της μεγαλυτερης ομαδας στο πλανητη.

Απο τοτε ειδαμε πολλα:  Dalglish, Rush, Fowler, Owen, Suarez, Barnes, Keegan etc etc.

Ειδαμε ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ να μην αλλαζει φανελλα οταν του εδωσε ΔΥΟ φορες λευκη επιταγη η Ρεαλ, ΜΙΑ η Μιλαν και 2 ο Abramovic..

Στη πορεια μεγαλωνωντας δεθηκαμε ακομη περισσοτερο με το club-ειδικα τα 4 τελευταια χρονια-  γνωρισαμε κοσμο (επωνυμους και μη) και τη πολη καλυτερα ασχετα αν δεν κερδισαμε τιποτε.Μικρη σημασια εχει, μολις ηρθαν οι καρτες μας για φετος..

You ll never walk alone

Εισαι πισω 0-1 με τη Ναπολι και αναλαμβανεις δραση στο ημιχρονο: κολλας 3 ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ , νικας 3-1 και αποκλειεις τους Ιταλους:

Θες ενα γκολ να περασεις το ΣΙΧΑΜΑ και κανεις ΑΥΤΟ στο 87′..

15 DOMESTIC CUPS  – 5 EUROPEAN CUPS in NINE YEARS

THANK YOU SIR BOB PAISLEY

ΥΓ Καποιοι εχουν το ΘΡΑΣΟΣ να αποκαλουνται special. ΚΑΚΟΜΟΙΡΗΔΕΣ… τοσο ξερετε τοσο λετε, κουνια που σας κουναγε..

Ευτυχως εχουμε τη τυχη να καθεται ενας normal one στο παγκο μας.

“Ναι…γελάτε…γελάτε”. (κάτι μου θυμίζει αυτό) Γελιοκρατία. Θα μπορούσε να είναι και “γελοιοκρατία”. Δεν απέχει και πολύ άλλωστε,όταν μιλάμε για τα νεοελληνικά αντιστασιακά “pokemon”. Δηλαδή για τους ελληνόφωνους υπαλλήλους-τοποτηρητές  της Αμερικανικής πρεσβείας εις το ιδιόκτητο ελληνικό κράτος,δηλαδή για τους “κυβερνώντες” κατά μια πολύ ατυχή,άστοχη άτοπη και δυστυχή έκφραση.

Ο “Μπόλεκ” ( ο Λόλεκ είναι ο μανιαμούνιας Αδωνις) της δύστυχης Ν.Δ. κατά την πανυγηρική επέτειο (το σωστό είναι “επάιτειος” αλλά τέλος πάντων) από την αποκατάσταση της “δημοκρατίας”,πρωτού το “σώμα” το κυνοβουλευτικό βγεί για το εθιμοτυπικό φαί και πιοτό τζάμπα στο Προεδρικό μέγαρο για να γιορτάσει την αποκατάστασή(του) εγινε και η εθιμοτυπική συνεδρίαση στα πρώην(;) Βασιλικά ανάκτορα, που κοροιδευτικά αποκαλείται “βουλή).

Πύρινοι λόγοι που μετά βίας κράταγαν το στόμα κλειστό, είτε από τα γέλια,είτε από τα χασμουρητά. Ενας εξ αυτών, ο “Δημοσθένης” της οικογένειας του Κομη Δράκουλα. Ο νεφεληγερέτης,ερίγδουπος,ακερσεκόμης,μουσηγέτης κλπ Κούλης, άστραψε και βρόντηξε όταν διαπίστωσε πως “οι αριστεροί” (στα έδρανα και δεξιοί στην νοοοτροπία προσπάθησαν να οικειοποιηθούν πλήρως την “αντίσταση” κατά της χούντας. Και έβαλε κατά τους,σφόδρα,κατακεραυνώνοντάς τους, με το επιχείρημα πως “τα πρώτα έξι χρόνια της  ζωής του,τα πέρασε στην “εξορία”. (για όσους δεν θυμούνται ή δεν γνωρίζουν, η “εξορία” της οικογένειας Μητσοτάκη,έλαχε στην Πόλη του φωτός,στο Παρίσι. Τι Παρίσι,τι ξερονήσι).Στα βρεγμένα σοκάκια της Μονμάρτρης. Δράμα. Εξι μηνών πολιτικώς κρατούμενος. Και για τα υπόλοιπα χρόνια, πολιτικώς υποβασταζόμενος από τον πατριό του.

Ο ορισμός του φτωχού άσημου ορφανού, που πάλεψε με ίδιες δυνάμεις ενάντια σε αντίξοες συνθήκες και τελικά τα κατάφερε και “εγινε κάτι”. Δίχως καμιά βοήθεια και σχεδόν απόκληρος. Μετα το 6αμηνο  αυτό σοκ,πείσμωσε.Ξεπέρασε τα υπόλοιπα βρέφη,πήγε το σχολείο,ξεπέρασε τους συμμαθητές του,κατόπιν στο Πανεπιστήμιο ξεπέρασε τους συμφοιτητές του,όλα μόνος,κατόπιν ξεπέρασε τους συναδέλφους του και έπιασε ποστο και “μισθουλάκο” στην Τράπεζα και κατόπιν ξεπέρασε και τους συναγωνιστές του στο κόμμα και έφτασε στην καρέκλα του πατέρα του. Ο Ολυμπιονίκης κατοστάρης που έτρεχει στον διάδρομο 1 και στους υπόλοιπους κανείς. Μέχρι και ο αφέτης είχε αυτοπυροβοληθεί. Ο “Ξανθόπουλος” της βουλής. Τα λεξικά,στο λίμα “μέσον” πρέπει να βάλουν την φωτογραφία του.

Το γενικό ερώτημα,βλέποντας κανείς την φτώχια,την πενία,την καταράκωση-όχι μόνο εδώ,αλλά και στις περισσότερες χώρες του λεγόμενου Δυτικού κόσμου) εις την οποία έχει περιέλθει ο λεγόμενος “πολιτικός κόσμος”,είναι: “πόσοι είναι ακόμα”; Πόσοι θα καταφέρουν να πάρουν καρέκλες και τέλος,αν η βλακεία,είναι η μοναδική έξοδος προς τα μπρος,προκειμένου να λυθούν τα τρομερά προβλήματα-κυρίως οικονομικά και κοινωνικά- που ταλανίζουν σχεδόν όλες τις “ανεπτυγμένες” χώρες;

Αν δηλαδή, η άνοδος των “κουτοθωμάδων” τελικά είναι ένα αποτέλεσμα της γενικής κοινωνικής “κουτοθωμοποίησης” των κοινωνιών (τέτοιο είναι το χωράφι,τέτοια προιόντα παράγει), ή αν, η άνοδος των ηλιθίων,των καθυστερημένων στα ανώτατα κυβερνητικά αξιώματα και στις πιο υπέυθυνες καρέκλες παντού,είναι ένα “αντίδοτο” της Νέας Τάξης,προκειμένου να ανασχέσει την -ανεξέλεγκτη  και για αυτήν ίσως-οικονομική ύφεση,δοκιμαζοντας το “υπερόπλο” της βλακείας. Εξαπολύωντας δηλαδή, αντι για “σκυλιά του πολέμου” όπως έκανε στο παρελθόν,τώρα ρίχνει στη μάχη τα κουτορνήθια. Υπολογίζοντας προφανως, οτι-όπως σε κάθε πόλεμο- όταν έχεις να αντιμετωπίσεις  ασύμετρες απειλές,τότε και εσύ με αναλογα αντίμετρα προσπαθείς να αμυνθείς και τέλος να  νικήσεις.

Ενας λογικός άνθρωπος, όσο “κακός” και “σκύλος” και αν είναι,δεν παύει να ακολουθεί την λογικοφανή,πεπατημένη,ορθολογική οδό και άρα μέσες-άκρες- έχει προβλέψιμη συμπεριφορά και πολλές φορές “αποκαλύπτεται”,προδίδεται από αυτήν.

Ενας πανίβλακας όμως, ένας που δεν περιορίζεται με πιθανολογίσεις και δεν δύναται να  “ζυγιστεί” και να “υπολογιστεί” η διαδρομή του,οι αποφάσεις του, τα λόγια του, η συμπεριφορά του και άρα οι όποιες “ιδέες” κατεβάσει είναι αδύνατον να “αποκρυπτογραφηθούν” από έναν λογικοφανή αντίπαλο μηχανισμό, είναι πολύ πιο αποτελεσμάτικός στον πόλεμο κατά των κατά καιρούς κρίσεων που μαστίζουν τον “δυτικό πολιτισμό”.

Μήπως δηλαδή τελικά, η ανοησία,η μωρία,είναι το αντίδοτο στις αλλεπάλληλες και εξακολουθητικές εξελίξεις στον σημερινό,ταχύτατο και άρα ευμετάβλητο και γεμάτο αοριστίες και κινδύνους κόσμο. Το “φάρμακο”. Η “πανάκεια” στα λογής νοσήματα του μοντέρνου κόσμου,το ταχύτατου και άρα δυσνόητου και δύσκολα εξηγίσιμου και προβλέψιμου κόσμου.

Το “κατάπλασμα” της ηλιθιότητας, που έχει το μεγάλο προσόν να μετατρέπει ένα άδειο δωμάτιο σε λαβύρινθο. Να αντιλαμβάνεται το κενό ως “παρουσία” και το μηδέν ως πληρότητα.Και το αντίθετο.

Ανθρωποι που  υπό “λογικές συνθήκες” θα έπρεπε να τους συναντάμε είτε ως καρατερίστες σε ταινίες του Ψάλτη και ως καλεσμένους στην Ανίτα Πάνια στην καλύτερη, είτε ως επισκέπτες ψυχιατρικών κλινικών στην χειρότερη, παρ’όλα αυτά τους “καμαρώνουμε” σε υψηλές κυβερνητικές και οργανικές θέσεις.

Φθορά,αποφλίωση,απίσχναση.Οι ικανοί,αλλά άδικοι έδωσαν την σκυτάλη στους κακούς.Και εκείνοι μετην σειρά τους στους πονηρούς. Και εκείνοι μετην σειρά τους στους ηλίθιους. Πιο κάτω,δεν πιστεύω να έχει. Δεν παίρνω και όρκο βέβαια.

Μούμπλε-μούμπλε….

Η τρομερή άνοδος, η χρυσή εποχή καλύτερα,των απόλυτων τενεκέδων,των σχεδόν πνευματικά καθυστερημένων,των με ανάγκη ψυχιατρικής επίβλεψης “φρούτων” που έχουν ξεπροβάλει τα τελευταία χρόνια και συνεχίζουν να φυτρώνουν,ίσως να μην είναι απλά και μόνο ένα απότοκο του “πνευματικού Τσέρνομπιλ” στο οποίο υποβαλόμαστε τις τελευταίες δεκαετίες από παντού. Ισως να είναι ένα όπλο ύστατο και τρομερό. Μια “Λυδία λίθος” πάνω στην οποία δοκιμάζονται οι πραγματικές δυνατότητές μας, ως είδος. Και η οποία θα αποφανθεί ποιος “αξίζει” και πόσα καράτια πνευματικά.

Θα εξεταστούμε,θα μετρηθούμε,θα υποβληθούμε σε σύγκριση και μέτρηση. Απαντες. Από τους ΓΑΠοΣαμαράδες. Τους ΑδωνιδοΚούλιδες. Τουν Μπόρις Τζόνσον. Τους Τραμπ.Τους ΤσιπροΛεβέντιδες. Τους Ραχόι και τους Ολαντ. Τους…τους…τους. Αμέτρητοι. Στρατός. Λεφούσια, ξεπηδάνε,κραδαίνοντας ένα αγορασμένο πτυχίο από την οικογένεια ή ένα δίπλωμα ψέυτικο δωρεά κάποιου επιχειρηματία-μαικήνα. Σαλτάρουν πάνω στις καρέκλες σαν “Γκρέμλινς”. Καταλαμβάνουν σιγά-σιγά όλο και περισσότερους θώκους. Εξαπλώνονται ως η βλακοπενικιλίνη ενάντια στην οικονομική και κοινωνική μούχλα. Ως ακρίδες ορμάνε στους αγρούς των κρατών και αφήνουν πίσω τους έρημες και άρα δίχως κίνδυνο πυρκαιάς εδάφη. Εξασφαλίζοντας για μας ένα περισσότερο ασφαλές και ήρεμο μέλλον,δια της απόλυτης αφαίρεσης. Ποιος φοβάται το τίποτα και ποιος τρεμει το καθόλου; Ουδείς.

Μακάρι να πετύχει το σχέδιο. Ποιος δεν το θέλει; Κατά μια παράφραση: “οι πνευματικά βασανισμένοι και φυλακισμένοι,δεν έχουν παρά να χάσουν μόνο την υπόλοιπη -και άρα άχρηστη-λογική τους.

Κέφι που τόχω, ε; Μέσα στο γενικό μπάχαλο, να θέλω να κάνω ακτινογραφίες του πρωταθλήματος. Τι να κάνουμε; Ακόμα και στην κατοχή, η ζωή συνεχίστηκε. Ακόμα κι όταν συλλαμβάνουν φορτία με ναρκωτικά και κάποιοι απειλούνται με αιώνες φυλακής, κάποιοι άλλοι συνεχίζουν την δουλειά. Μια δουλειά, που μπορεί και να οδηγήσει και σε τηλεοπτικές άδειες, όπως είπε και ο έγκριτος Χρυσόγονος. Χωρίς βέβαια να εξηγεί, αλλά αν εξηγούσε, δεν θα ήταν και Σύριζα. Ούτε βέβαια και ΝΔ. Ίσως ήταν σαν αριστερός, στο ΚΚΕ.

Έγινε όμως κλήρωση πρωταθλήματος. Που δεν καλύφθηκε από την Νόβα. Τι να κάνουμε τώρα; Χάσανε τα παλληκάρια την ευκαιρία να δούνε το μουνί κάποιας βιζιτούς. Το ποιός έχασε φυσικά σε τηλεθέαση, είναι νομίζω πασιφανές. Το ποιός θα χάσει, βάσει της απειλής της συνδρομητικής τηλεόρασης, είναι επίσης γνωστό : Η Φόρθνετ. Φυσικά και δεν το λέει. Το λέω εγώ βάσει των οικονομικώντης στοιχείων. Οπότε σωστά οι παράγοντες της λίγδας, απλά την γράψανε στα αρχίδια τους.

Φυσικά στις κληρώσεις, έχουμε την πάγια δημοσιογραφική θέση : Όλοι θα παίξουν με όλους. Μην μου λέτε ρε παιδιά. Πράγματι κάποιοι στο παρελθόν παίξανε με την Νίκη Βόλου ή με τον ΟΦΗ, και χάσανε βαθμούς. Κάποιοι άλλοι όμως δεν παίξανε, κι απλά κερδίσανε βαθμούς. Το οτι οι εταιρείες αυτές σκάσανε στην πορεία, ουδόλως επιρρέασε την βαθμολογία για επιστροφή βαθμών και τα λοιπά. Που αν δεχτούμε οτι υπάρχει εγκληματική οργάνωση στο ποδόσφαιρο, μπορεί και να σκάσανε επίτηδες. Τρέχει κάτι;

Όχι βέβαια. Είπαμε την μπαρούφα οτι όλοι θα παίξουν με όλους, και καθαρίσαμε και πάμε στην πλατεία να φάμε κανά σουβλάκι τζάμπα, κερασμένο από τον Μπέο. Λάθος κύριοι. Η κλήρωση έχει τεράστια σημασία. Ειδικά στην Ελλάδα. Που οι ομάδες δεν παίζουν για να κονομήσουν οι ίδιες, αλλά για να κονομήσει ο τύπος που τις ανέβασε, να ρίξει ένα κόκκαλο εκεί πέρα, και να κοντράρουν τον ανταγωνιστή του μυστικού χρηματοδότη τους, μπας και πάρει αυτός την ευρωπαϊκή επιχορήγηση.

Άρα παίζουν όλοι με όλους, αλλά παίζει ρόλο σε ποιό μπλοκ βρίσκεται η ομάδα την συγκεκριμένη χρονική στιγμή – ναι αλλάζουν οι πιστοί – , πότε βρίσκεις την ομάδα αυτήν στο πρωτάθλημα – όρα Ζωσιμάδες με το τερέν σαν γυαλί -, και φυσικά πόσο σακατεμμένο βρίσκεις τον αντίπαλο βάσει αλληλουχίας προγράμματος. Βάσει αγωνσυιστικών διακοπών, βάσει καιρικών συνθηκών, βάσει ανακατέμματος ντόπιων και ξένων υποχρεώσεων.

Η σύγκριση που επειχειρώ, είναι πάντα με βάση το περσινό πρωτάθλημα, στο οποίο η ΑΕΚ απέτυχε παταγωδώς. Οπότε στην θεωρητική φάση, θα ταιριάξω την Κομοτηνή με την Λάρισα και την Καλλονή με την Κέρκυρα. Είτε βάσει αποστάσεων και δυσκολιών μετακίνησης, είτε βάσει μπλοκ που ανήκαν, κάπου κοντά πέφτουμε. Επίσης στις παραδοχές του μοντέλου μας, δεν μας πολυαπασχολούν τα ντέρμπυ, όπως και γινότανε και παλιά στην πρώτη ομάδα του Μπάγιεβιτς. Το οτι τα παίζουμε έξω στον πρώτο γύρο, πρώτον μοιάζει με πέρσι – άρα καλύτερες συγκρίσεις – αλλά και δεύτερον, και να τα χάσουμε δεν τρέχει κάι κάτι αφού υπάρχει το πιθανό ρεφάρισμα με νίκες στο δεύτερο μισό, ενώ παίζει πάντα οτι αν πάρεις καλύτερο αποτέλεσμα από πέρσι στο πρώτο μισό, έχεις μεγαλύτερο αβαντάζ.  Ό,τι όμως και να κάνεις, το πρωτάθλημα δεν κερδίζεται από τα ντέρμπυ.

Κοιτώντας λοιπόν το πρόγραμμα, θεωρώ μειονέκτημα οτι παίζουμε μέσα την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος. Η τελευταία αγωνιστική οφείλει να είναι έξω, αφού ποτέ δεν χάνεις στην Ελλάδα από ομάδα αδιάφορη, η οποία είναι ευάλωτη ποικιλοτρόπως. Μιλάω για επαρχιακή ομάδα. Όπως αδιάφορο είναι αν παίζεις ντέρμπυ την πρώτη αγωνιστική εκτός έδρς. Όπως σημαντικότατο είναι οτι παίζουμε μέσα, στην πρεμιέρα. Η ομάδα πατάει κάπως στα πόδια της και σκέφτεται χωρίς πίεση με το καλημέρα.

Σίγουρα θέλουμε βελτίωση στις περσινές γκέλες, που ήταν πάμπολλες. Τα ντέρμπυ και να μην τα πάρεις, αν φέρνεις ισοπαλίες, κρατάς τις ισορροπίες και τις διαφορές. Πράματα που θα είναι ορατά, με το καλημέρα. Μέχρι το τηγάνι την έκτη αγωνιστική. Δεν μιλάω για το απόλυτο, αλλά συζητώ για τουλάχιστον 13 βαθμούς. Φυσικά στην επόμενη τριάδα, θα ξέρουμε τι δίχτυα έχουμε. Εκεί που ζητάω από έξι μέχρι επτά βαθμούς. Κι εκεί, που κι αν δεν υπάρχουν οι βαθμοί αυτοί, θα δούμε τηνη απόδοση, αλλά και την δίψα.

Η επόμενη τριάδα είναι επίσης αποφασιστική, αλλά με ένα τετράποντο, το νερό μπαίνει στο αυλάκι. Μέχρι να φτάσουμε στην τελευταία τετράδα, που ζητάμε καθαρά το απόλυτο. Οι αντίπαλοι δεν λένε και τίποτα, και θεωρητικά, εκεί δείχνεις τα δόντια σου, αν η κούρσα είναι κοντινή. Τι ζητάμε λοιπόν; Τίποτα το σπουδαίο. 35 με 36 βαθμούς. Πέρσι στον πρώτο γύρο είχαμε 27 βαθμούς.

Όταν τουμπάρεις το πρόγραμμα, και δεχόμενος οτι όλοι συνεχίζουν με την ίδια κατάσταση – αδύνατον αφού θα υπάρξουν και οι εκλογές της ΕΠΟ – μιλάμε για το απόλυτο στην πρώτη πεντάδα των αγώνων, μια στατιστική ισοπαλία με τον γάβρο, και σχεδόν με το σίγουρο μέχρι το τέλος. Υπεραισιόδοξο; Σίγουρα, αλλά ας μου πει κάποιος ποιός βγαίνει στην κόντρα, πλην της αλογοτροφής. Δηλαδή γκέλες δεν θα υπάρξουν; Φυσικά, όπως υπήρχαν στην παλιά υπερομάδα. Πού θα γίνουν δεν ξέρω, αλλά υπολογίζω από τους 45 βαθμούς, να υπάρχει το ίδιο με τον πρώτο γύρο. Ήτοι, αλλους 35 βαθμούς. Σύνολο, 70 βαθμοί.

23% βελτίωση λοιπόν σε βαθμούς, που δεν αρκούν για το πρωτάθλημα βέβαια. Όμως αντικατοπτρίζουν την άνοδο του budget, την ίδια ώρα που το budget του πρωταθλητή, πέφτει κατά 50%. Που δεν είναι είναι υποχρεωτικός κατοπτρισμός σε βαθμούς, αλλά αν πάρουμε σαν δεδομένο το μισό, τότε μιλάμε για διαφορές, της τάξης δυό βαθμών. Κάτι μεταξύ 65 και 72 βαθμών, για το νέο πρωταθλητή. Εκεί θα κυμανθεί, και οι πρώτες ομάδες θα είναι σε διαφορά 2- 4 βαθμούς. Καθείστε λοιπόν κι απολαύστε, χωρίς να λαμβάνετε υπ’ όψιν σας την χαρά του ποδοσφαίρου, τα βουλεύματα ή τις δηλώσεις του Χρυσόγονου για Εσκομπάρ.  Τα πάντα φαίνονται στο γήπεδο, όπως μας λένε οι Σπυρόπουλοι.

Υγ. Για την Ευρώπη, εγώ δεν θα ασχολιόμουνα. Η ΑΕΚ έχει ανάγκη το πρωτάθλημα και τίποτε άλλο. Για να πας εκεί, θέλεις βήματα σταθερά και να πατάς καλά στην χώρα σου. Τα τρία μύρια, δεν λένε σε κανέναν τίποτα. Η Ευρώπη μιλάει μόνο στους καρμοίρηδες δημοσιογράφους, που θα τρώγανε κι ένα τζάμπα σάντουιτς στην πιάτσα ντε λα κόλο. Η Ευρώπη μπορεί να περιμένει καμιά χρονιά ακόμα. Όταν η εταιρεία θα έχει στελεχωθεί, κι όταν θα φύγει κι ο τελευταίος Ραν Ταν Πλαν, μαζί φυσικά με την οργάνωση. Νομίζω οτι ο Μελισσανίδης το ξέρει. Εξ άλλου αν δεν το ήξερε, μάλλον δεν θα έκανε προσθήκες της τελευταίας στιγμής, που θα αποδώσουν τον Οκτώβριο. Γιατί δεν το είπε; Γιατί να το πει; Τι θα κέρδιζε; Καμιά χιλιάδα διαρκείας; Ε, σε αυτόν τον τομέα, όπως και να το κάνουμε, μάλλον πιο έξυπνος από το πόπολο είναι. Άφησε να αιωρείται το θέμα, όλοι οι υφιστάμενοι μιλήσανε για πρωτάθλημα και κανείς για Ευρώπη. Φυσικά καταλαβαίνω τον Αεκτζή. Θέλει τα πάντα. Άμα τα θέλει όμως, ας επενδύσει στην αγάπη του.

Οπως λέει και το άσμα, το παν είναι να πιαστεί το βαπόρι. Αυτό έχει σημασία. Πιάστηκε; Ολά καλά. Τι να τους κάνεις τους μούτσους και τους μηχανικούς; Εδώ συνέλαβες το ίδιο το πλοίο. Το αντικείμενο του εγκλήματος.Τα άλλα είναι λεπτομέριες. Ζούμε σε κανονική χώρα,ή θα κυνηγαμε pokemon; Φυσικά το πρώτο. Το βρωμοσκαρί αυτό λοιπόν,θα καταδικαστεί παραδειγματικά: Θα πάει προς λιώσιμο. Και για ακόμα μεγαλύτερη τιμωρία-παραδειγματισμό, όταν θα ανακυκλωθεί, θα γίνει μπετόβεργες,με τις οποίες θα καλουπωθεί  ένα νέο κτήριο στην Ευελπίδων. Ετσι για να μάθει.

Το -τάχα-πραξοκόπιμα έγινε μερικά χιλιόμετρα Ανατολικότερα,από ότι θα έπρεπε. Δεν σημάδεψαν καλά τα  αφεντικά. Δεν βαριέσαι. Ποτέ δεν είναι αργά. Οταν γίνει και εδώ, θα ζητάνε σχεδόν όλοι την επαναφορά της θανατικής καταδίκης…’οχι όμως για τους στασιαστές,αλλά για τους συλληφθέντες από αυτούς. Τέτοια “αγάπη” τρέφει ο νεοέλλην ψηφοφόρος για το σύστημα. Οπως φυσικά και το αντίθετο. Το μίσος των ελληνόφωνων υπαλλήλων που καλούνται ως “πολιτικό προσωπικό” είναι απέραντο για τον “μικρομεσαίο  νεοέλληνα”. Περισσότερο από ότι οι Τούρκοι στρατιωτικοί μισούν τους Τούρκους πολίτες.

Είναι ταξικό,σωστά. Και όχι μόνο. Χωροταξικό. Δηλαδή, “εδώ εμείς” “από κει εσείς”. Ολο κι όλα. Παστρικές δουλειές.

Εχεις καμιά σχέση εσύ με τον μούτσο του “Noore One”; Ποσο μάλλον με τους “ναυλωτές” του; Οχι.

Εχεις καμιά σχέση με τον Στουρνάρα και τον Παπακωνσταντίνου; Τον Προβόπουλο,τον Σταθάκη,τον Κατρούγκαλο,τον Θεοχάρη και τον Βαρουφάκη; Τι να κλάσεις εσύ,μπροστά στα τεράστια αυτά οικονομικά μυαλά,που σου κάνουν τη χάρη και μοιράζονται τον ίδιο αέρα με σένα.

Εχεις καμιά σχέση με τον Κούλη,τη Φώφη,τον Φώτη,τον Βασίλη,τον Σταύρο,τον Πάνο  και τον Αλέξη; Δεν ντρέπεσαι και μόνο που σηκώνεις τα μάτια σου πάνω τους,έστω και δια τηλεοράσεως; Για να μη πάμε στον ΓΑΠ,τον Αντώνη,τον Μπένυ, και μιλήσουμε για ιεροσυλία και μόνο που συγκατοικούμε στην ίδια χώρα με αυτά τα ιερά τέρατα. Αυτά τα “Pokemon”. Τα οποία, όλα  είναι “Go”. Δεν κάθονται. Δεν στέκονται δηλαδή. Πάνε δω και κει. Και λογικό. “πέτρα που κυλά δεν χορταριάζει (άρα ούτε και συλλαμβάνεται εύκολα). Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τούβλα με αεροδυναμικές τρύπες.

Υ.Γ: Υστερα απο την “ρελάνς” του “εγγυητού” και την απόκτηση του  Αλμέιδα ( ο οποίος ήρθε “παρατημένος” όπως τον κόψαμε) και του “πατίτου”,τα διαρκείας πήραν τα επάνω τους. Θα είναι μεγάλο κατόρθωμα αν καταφέρει να τελικά να κόψει φέτος όσα και πέρσυ. Τα οποία και αυτά υπολείπονται των αριθμών που έφτανε ο Αδαμίδης και ο Μαύρος με τα πιτσιρίκια. ‘Η είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε. Τϊποτα από τα δύο. “Μετριότης μετριοτήτων,τα πάντα μετριότης”. Αυτή είναι η απάντηση σε όλα.

Φυσικά δική μου ευχή ολόκαρδη,είναι να χαζέψουμε τους πάντες. Αλλωστε οι “πάντες” στην συγκεκριμένη περίπτωση,είναι μονόφθαλμοι. Για την Ελλάδα του Γκιρτζίκη μιλάμε και άυριο κάποιου “Γιώργου”. Μαλακίες δηλαδή. Να πάει η ομάς καλά,όσο γίνεται. Γιατί δεν είμαι-όπως και κανένας εξ υμών φαντάζομαι- ούτε “Μελισσανίδης”, ούτε “Μπάγεβιτς”, ούτε “Τιμούρ” ούτε τίποτα από αυτά τα περαστικά. Είμαστε με την ΑΕΚ και μόνο. Βέβαια αυτή απαρτίζεται από πρόσωπα. Δεν είναι μονο ιδέα (που λέει πονηρά και ο Μήτσος). Στη συγκεκριμένη περίοδο,τα πρόσωπα που την απαρτίζουν είναι τα προαναφερθεντα και όχι μόνο. Ε, τί να κάνουμε. Αυτά έχουμε,με αυτά θα φάμε.

Υπάρχουν και οι γοητευμένοι με τις μεταγραφικές κινήσεις οι οποιοι  όρμηξαν στους γκισέδες να πάρουν το μαγικό χαρτάκι διαρκείας,μη και δεν βρουν θέση για να χαζέψουν την dream team. Ο καθένας φυσικά κάνει ότι θέλει. Δημοκρατία (δεν) έχουμε.

Ισως αυτό,να είναι και μια παρηγοριά στον Μήτσο τον “εγγυήτουλα”, ο οποίος αυτές τις μέρες βρίσκεται σε κέντρο αποκατάστασης στο εξωτερικό,μετά από το διπλό συμβάν που είχε τις τελευταίες ημέρες. Δύο μεταγραφές των 500 χιλιάδων έκαστη; Σε μια μεταγραφική περίοδο; “πως το έκανα εγώ αυτό; Γιατί δεν μου δίνατε μια κλωτσιά. Μια γροθιά. Ενα κουβά νερό εν ανάγκη;”. Τώρα είναι αργά. Λογικό και επόμενο λοιπον να μεταφερθεί ευσπευσμένα σε σανατόριο,κάπου στα Απαλάχια νομίζω. Περαστικά και σιδερένιος ρε. Πως δεν έκανε τη μαλακία να βάλει εκείνα τα 10 εκατομμύρια στην “Δικέφαλος”; Θα τον κλαίγαμε σήμερα.  Ευτυχώς αστιευόταν. Πάλι καλά.

Το “πετραδάκι-πετραδάκι” πλέον,έχει πέραση μόνο στα Εξάρχεια,όπου γίνεται κατά καιρούς πετροπόλεμος. Εκεί, όντως έχει ένα νόημα. Εδώ όμως,κανένα.