ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΑ ΠΡΟΚΑΘΛΗΤΕΣ

Ελέησε ο Κύριος και είδαμεν πρωτιά. Το έργο ήρθε εις πέρας και όπως είπε στο τέλος-τέλος ο Δέλλας ό οποιος είδε και απόειδε ότι “κάποια πράγματα δεν μαθαίνονται” :”ο σκοπός μας είναι να φύγει η ομάδα από αυτήν την κατηγορία”.

Εγινε λοιπόν. Πάμε για την παραπάνω,την Β και “η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου” με τον Νίκο Ξανθόπουλο συνεχίζεται.

Θα μείνει κανείς από τους υπάρχοντες;  5-6.
Ο Δέλλας σίγουρα όχι κατά την γνώμη μου. Εντάξει.Τον έκανε τον “κανόνα” του που λένε και τα καλογέρια. Υπάκουσε στον Ηγούμενο,πέρασε την οδυνηρή διαδικάσία του ενταφιασμού από την Α στη Γ και το αγροτικό του επίσης από την Γ στη Β κατηγορία και με αυτό στο βιογραφικό του, μπορεί και να βρει δουλειά κάπου στην Κύπρο φαντάζομαι που έχει και κάποια κονέ, ελπίζοντας και νομίζοντας οι Κύπριοι ότι θα αποδειχθεί θυσαυρός ο άνθραξ.

Ο Τσιώλης είναι μια πρώτης τάξεως επιλογή,για απο δώ και πέρα.
Γνωρίζοντας τα κατατοπια και της Β και της Α κατηγορίας και κυρίως το πως να διαχειριστεί ένα σαφώς καλύτερο και πιο ορθολογικά επιλεγμένο ρόστερ,από αυτην την παιδική χαρά τη φετινή.
Το οποίο συν το χρόνο θα εμπλουτιζεται ακόμα περισσότερο,αφου μέσα στο καλοκαίρι θα έρθουν 5-6 ακόμα ώστε με ασφάλεια να μπορούμε να πούμε ότι θα περάσουμε τον Ρουβίκωνα της Β κατηγορίας,δίχως χρονοτριβή.

Και εκεί, οι αντίπαλοί μας δεν θα μας εύχονται οπως στην Γ, “γρήγορα να φυγει η μεγάλη ομαδα της ΑΕΚ και να παει όπου ανήκει”,αλλά θα μας παίζουν στα ίσα προσδοκώντας ότι εκείνοι θα κόψουν πρώτοι του νήμα της ανόδου.
Για να ξέρουμε και τι μας περιμένει δηλαδή. Οι ευχές και τα “καλοτάξιδα” τελείωσαν.
Οπότε και οι πειραματισμοί πρέπει να τελειώσουν και από δω και μπρος χτίσιμο κανονικό.

Και για όσους λένε διάφορα για τον Τσιώλη,περί “παράγκας” “υπαλλήλου” και “κότας του τελικού” (με τον Αστέρα) αυτά να τα ακούμε βερεσέ.
Αν υπάρχουν επί της ουσίας,δηλαδή επί του προπονητικού και επί του κοουτσαρίσματος ενστάσεις και διαφωνίες,ευχαρίστως να ακουστούν και είναι καλοδεχούμενες.
Αλλα επιχειρηματα του τύπου “δεν είναι ΑΕΚτζής” και “είναι της παράγκας του χοντρού”,αυτά είναι για γέλια.
ΔΗΛΑΔΗ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ,ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΕΚ ΔΕΞΙΩΝ ΤΟΥ “ΣΦΟΥΓΓΑΡΑ” ΚΑΙ ΒΓΑΖΕΙ ΛΟΓΙΔΡΙΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ “ΑΕΚ ΜΑΣ” ΚΑΙ ΤΟΥ “ΣΠΙΤΙΟΥ ΜΑΣ”, ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ;
ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΕΚ; ΔΕΝ ΗΤΑΝ “ΑΠΕΝΑΝΤΙ”;
Για να μην αρχίσουμε να λέμε για ένα κάρο άλλους που κατά καιρους-ακόμα και ΤΩΡΑ-φόρεσαν και φορούν τις κιτρινόμαυρες φόρμες ( οι οποίες έχουν γίνει μπλε,μάλλον από ντροπή).

Αφήστε λοιπόν. Αν αρχίσουμε να αναζητάμε “μόνο  ΑΕΚτζήδες” που ποτέ δεν έφυγαν ή ποτέ δεν ενεπλάκησαν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο κάπου και κάπως,τότε δεν θα μείνει σχεδόν κανείς.

Ρεαλιστικά και με λογική πρέπει να παρθούν οι αποφάσεις.
Το συναίσθημα,δεν έχει χώρο στους σχεδιασμούς και στα πλάνα.
Αυτό, μπορούμε να το εκφράζουμε σαν οπαδοί της ΑΕΚ,άνετα,από εξέδρας ή από τηλεοράσεως,χωρίς κανέναν ενδοιασμό.
Αλλο το ένα και άλλο το άλλο.

Τέλος λοιπόν το βάσανο της Γ και πάμε για αυτό της Β.
Και θα έχουμε-το δίχως άλλο- και την πρώιμη χαρά να αντιμετωπίσουμε κάποιους άσπονδους φίλους από την σούπερ Λίγδα μέσω Κυπέλου. Οπού εκεί θα έχουμε τα πρώτα “μπρα ντε φερ” -αγωνιστικά και μη.

Λίγες βδομάδες έμειναν και από την τυπική λήξη του ταξιδιού εις τα χωριά της Νοτίου Ελλάδος.
Του χρόνου πάμε για τις (κωμο) πόλεις ώσπου στου παραχρόνου να καταλήξουμε στην πρωτεύουσα.Αυτός είναι ο στόχος της επόμενης διετίας.
Αντε και στις “Βρυξέλες” με μια Ευρωπαική κούπα σε μερικά χρόνια,που κανονικά ΑΥΤΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΟΤΕΡΟΣ ΣΤΟΧΟΣ.

Δρόμος γεμάτος καρφιά,αυτός που περπατάμε. Δυστυχώς,δεν γινόταν διαφορετικά,έτσι που τα “καταφέραμε”.
Τα “καλυτερα ειναι μπροστά μας” λοιπόν. Και “ερχόμαστε” (we will coming) και “το νου΄σας”… και λοιποί ψευδολεονταρισμοί που αναφωνώνται από διαφόρους, καλό είναι να μείνουν στην άκρη.
“Γκουσγκούνιδες” που περιμένετε τις τουρίστριες.
Γιατί σαν πολλούς “γαύρους” έχουμε αναθρέψει τόσα χρόνια.
Αντε να βρίσκουμε τη “ρότα” μας λέω εγώ.
Αντε με τα “σαξες στόρυ” της πλάκας.
Αντε πια.