Στο κέντρο επιχειρήσεων ξεναγήθηκε χθες ο “πρωθυπουργός” Τσίπρας,από την ανώτερη υπάλληλο της “Βέρμαχτ”.
Ωραίο το Βερολίνο. Του πήγε και λίγο ήλιο,όπως είπε χαριτολογώντας ο Αλέξης. “Σας έφερα ήλιο,δώστε μου κανένα φράγκο” λέει στην Αγγελα.
– Τι λες ρε Ρωμιέ. Πρωθυπουργός είσαι ή ηλιακό πάνελ;
– Μας χρωστάτε και κάτι ηθικά λεφτά από την εποχή του πατριού σου του Χίτλερ.
– Ε,βρες τον και πάρτου τα. Εμένα τι με πιλατεύεις;
-…
-Ξέρεις τι λέω; Να φτιάξουμε ένα ταμείο…
-Ωραία ιδέα φράου.
-Και να αποτιμίσουμε το κόστος των βλημάτων που ξοδέψαμε.Θα κάνουμε την διάιρεση και έτσι θα βρούμε το ακριβές ποσό που μας χρωστάτε για κάθε Γερμανική σφαίρα. Μη ξεχνάς,πως, κάναμε και όση οικονομία μπορούσαμε. Τους στήναμε στον τοίχο όχι σε παράλληλη σειρά,αλλά σε στοίχους. Πράγμα που σημάινει πως με μια σφαίρα να διαπερνά 5 κεφάλια,πρέπει να υπολογίσουμε πως πρέπει να μας δίνετε λιγότερα από το 1/5 όσων υπολογίζατε ότι κάνει να λαμβάνουμε.
-Νομίζω ότι αυτό θα ήταν και το πιο σωστό θεία Αγγέλα.Αυτό θα πει διαπραγμάτευση και λύση.
-Εχεις κάτι άλλο για “συζήτηση”;
– Και κείνη η Siemens πάλι…
-Τι, βουίζει το ψυγείο σου; Φέρτο να στο αλλάξουμε.
– Ευχαριστώ για την κατανόηση “συντρόφισσα”.
-Ε,αλίμονο Αλέξη. Στα ίδια Σταλινικά καταγώγια έχουμε θητεύσει. Λες να μη συνεννοούμασταν;
-Ευχαριστώ θείτσα. Πάω πίσω να πω τα καλά νέα στους Βαυαροκρατούμενους συμπατριώτες μου. Εχουμε και Εθνική ΕπΑΙτειο μεθαύριο.
-Γιαβόλ! 200 χρόνια αδιάκοπης και στενής “συνεργασίας” μας.
-Ναι! Η οποία γίνεται ολοένα και καλύτερη και πιο βατή. Δεδομένου ότι πλέον σήμερα δεν υπάρχει κάποιος Καποδίστριας για να δολοφονηθεί,ούτε κάποιος Κολοκοτρώνης για να φυλακιστεί. Μας τελείωσαν. Εχουμε μείνει πια μόσο όσοι συμφωνουμε με όλα.
-Είσαι τσίφτης Αλέξ. Αν ζούσε ο “πατερούλης” θα έκλαιγε από χαρά.
– Ντάνκεσεν φράου Αγγελα. Πάω τώρα. Πρέπει να γυρίσω στη Βαλκανοταβέρνα να τους πω τα νέα. Αλήθεια,λεφτά από που να ζητήσω φεύγοντας…;
-…Λεφτά…;
– Ναι. Λεφτά. Είναι αυτά τα χρωματιστά χαρτάκια που τυπώνετε.
-Α,ναι. Εδώ παραδίπλα έχει ένα παλιατζίδικο. Εχει κάτι χαρτόκουτα,από συσκευασίες. Πάρε όσα θες.
-Α,ωραία. Να πάρω χοντρά χαρτόνια,και να τους πως φτάνοντας στην Αθήνα ότι είναι χαρτονομίσματα του ενός εκατομμυρίου το ένα;
-Σωστά Αλέξης. Οπως “κατοχή”. Με κάθε χαρτονάκι που θα ισούται με 1 εκ γιούρο,θα αγοράζει κάθε ιθαγενής ένα καρβέλι ψωμί.
-Ουάου…!
-Και το καλύτερο πιο είναι;
-Ποιο…;
-Οτι θα αγοράζουν τα καρβέλια τους δίχως τον φόβο-όπως κάποτε- της Γκεστάπο. Τέρμα οι ριψοκίνδυνες σάλτες στα καμιόνια. Ελεύθερα πια,θα φουρνίζετε και θα αγοράζετε ψωμί. Στην ελεύθερη και ενωμένη Εβγώπη ζούμε. Ντεν είναι αυτό βελτίωση;
-Οντως. Πλέον Χάρη στις άοκνες προσπάθειες κυρίως τις δικές σας, ζούμε πλέον σε έναν ελεύθερο κόσμο όπου ο καθένας μπορεί μόνος του να επιλέξει το πως θα πεθάνει. Τουλάχιστον αυτό,είναι μια ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ.
Connect
