Πώς να πας στο γήπεδο με ωτίτιδα; Θα μου πεις, με τα αυτιά θα περπατούσες; Όχι ρε παιδί μου, αλλά όταν είσαι πονεμένος και κουφός, μάλλον προτιμάς την θαλπωρή της μοναξιάς, παρά το πρώτο πάρτυ της σαιζόν από το οποίο θα ήσουν αμέτοχος. Και να χτυπάει το τηλέφωνο, να ο Κωνσταντίνος, να ο Δημήτρης, μέσα όλοι, κι εγώ απ’ έξω. Μόνη παρηγοριά η τηλεόραση κι οι ροζέ αφρώδεις ακακίες, μακράν το κορυφαίο ελληνικό ροζέ.
Που ήταν, αυτό το κρασί, και η μόνη παρηγοριά για το πρώτο ημιχρόνιο. Που άρχισε να φτειάχνει και την διάθεση μου, και να με μπερδεύει στην διάρκεια του χρονικού διαστήματος. Και να βλέπω την ΑΕΚ καλή, με βάση τις δεδομένες συνθήκες: Απαράδεκτο το 4-2-3-1, ούτως ή άλλως, αλλά κι αν δεν σου πάνε τα τριάρια, τι να ψάχνεις; Φυσικά με μπόλικες δικιολογίες.
Δύσκολος προπονητής ο Παράσχος. Με αυτήν την σούπερ πεντάδα στο κέντρο, πάλι καλά που είχαμε την ανούσια κατοχή. Διότι εκεί ήταν όλο το πρόβλημα : Η ομάδα ξεκίνησε τρακαρισμένη, αλλά βρήκε τα πατήματα της σιγά σιγά, όσο αναφορά την αναστολή του παιχνιδιού του αντιπάλου. Από το σύστημα, το 4-2, δούλευε καλά, αλλά μπροστά το χάος. Κι εξαιρώ τον Τζιμπούρ, που ήταν αρκούντως φιλότιμος. Αυτό το 3 πίσω από τον μοναδικό επιθετικό, ήταν μαντάρα. Εξτρέμ δεν υπήρχαν, κι αν ο Βάργκας έχει προσωπικότητα, τότε καλύτερα να έρθει ο Μάνταλος ή ο Αργεντίνος.
Στην Ελλάδα βέβαια, θριαμβεύει η χρυσή μετριότητα, οπότε υπολογίζοντας και την φανέλα παρέα με καμιά τριανταριά χιλιάδες κόσμου, η ομάδα πέτυχε ένα γκολ, που θα περίμενες να απελευθερώσει κι επιθετικά τα μπακ. Τίποτα δεν έγινε από αυτά, αφού οι σέντρες ήταν υποχρέωση δημόσιων υπαλλήλων, αλλά και ύψος, δεν υπάρχει στην ομάδα. Σούπα εν ολίγοις παιζόταν, αλλά αρχή είναι ακόμα και η γκρίνια δεν έχει θέση αυτήν την στιγμή. Μακάρι να ήμασταν έτοιμοι, αλλά πάλι καλά που γίνονται προσπάθειες για σέντερ φορ, αφού έτσι όπως κατεβαίνουμε, δεν μπορούν οι προσδοκίες να είναι ψηλές. Δυστυχώς, δημιουργικά αλλά κι επιθετικά, είμαστε ελαφροβαρείς. Και δεν ξέρω πόσο θα αντέξουν οι κορυφαίοι Σιμόες και Γιόχανσον, με τις εμμονές του Μπάγιεβιτς. Δηλαδή δεν ξέρω πώς θα γίνει το rotation.
Το τυχαίο λοιπόν γκολ, δεν πρέπει να παρασύρει κανέναν, όπως και η πεντάλεπτη πρώτη εξέλιξη, του δεύτερου μέρους. Στο οποίο μέρος, η ομάδα μπήκε φουριόζα κι αιφνιδίασε τον Παράσχο. Εντυπωσιακό ήταν αυτό. Μαζί με το καλύτερο τμήμα του παιχνιδιού. Τρεις χαμένες ευκαιρίες, αλλά και δυό γκολ, δεν είναι και μικρό πράμα, όταν έχεις χάσει και τον Τζιμπούρ. Όπως δεν είναι και μικρό πράμα, να κλειδώνεις παιχνίδι γρήγορα, χωρίς ουσιαστική παραγωγή. Ό,τι έχω γράψει πριν, ισχύει. Εγώ δεν αλλάζω γνώμη λόγω σκορ ή λευκής πετσέτας αντιπάλου. ΤΟ ΔΕΚΑΡΙ ΣΟΥ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΤΟΣΟ ΜΠΡΟΣΤΑ.
Όμως η κριτική, πρέπει να είναι λογική και ουσιαστική. Και την ώρα που ο αγαπητός Κώστας έγραφε για ευχαρίστηση με απλή νίκη με μισό μηδέν, έχουμε μια ευρεία νίκη απέναντι στο μπλοκ του χάπια, που μας κάνει πιο χαρούμενους, ειδικά όταν βλέπουμε τα κενά. ΔΙΟΤΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑΥΤΑ ΜΙΛΑΜΕ. ΔΙΟΤΙ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ. Που από τους μπροστινούς, το βλέπει μόνο ο Αραβίδης. Οι άλλοι είναι για να μπαίνουν στο 3-0 και να ξεκουράζουν τους επόμενους βασικούς. Όταν λοιπόν πάμε για πρωτάθλημα, στέλνουμε κι ένα μήνυμα με το σκορ.
Το σκορ που θα δημιουργήσει προσδοκίες, σαν αυτές που δεν έφερε σήμερα ο Μπουανόντε, που δεν έπρεπε να παίξει. Αλλά δεν βαριέσαι με τον λαϊκισμό. Συνηθισμένοι είμαστε κι αυτά είναι λετπομέρειες. Διότι το κοντέρ έγραψε σήμερα κι όλοι πρέπει να είμαστε χαρούμενοι αλλά και να δίνουμε συγχαρητήρια στο τεχνικό τημ, που με ανέτοιμη ομάδα, με πολύ άγχος, και μάλλον κακιά μέρα, μας έβαλε πρώτους στην βαθμολογία.
η ομαδα ηταν κατα (ελαχιστα) διαστηματα καλη και εκανε την καλη εμφατικη αρχη που της ηταν απαραιτητη.
αντιλαμβανομαι το μουδιασμα της πρεμιερας και την αμυντικο προσανατολισμο του (ανυπαρκτου γενικα) αντιπαλου ωστε να μην ειμαι αυστηρος στην κριτικη μου.
δεν ειχα απαιτησεις για σουπερ μπαλα στην πρεμιερα και ειδα αυτο που περιμενα,
την ομαδα να καθαριζει το ματσακι συνοπτικα.
μια χαρα αν υπολογισουμε οτι επαιζε χωρις τους ποιοτικοτερους μεσοεπιθετικους της και χωρις (σοβαρο) φορ.
μας επριξε το ριπαπα ο σπικερ με τον πλατελα. καλος ηταν για πλατελας. αυτος που εκανε για μενα τη διαφορα ηταν ο σουηδος παλι.
σπουδαιο πραγμα να εχεις ενα τετοιο παικτη διπλα σου και να σου εμπνεει σιγουρια και σοβαροτητα.
ο αργεντινος δεν προλαβε να δειξει κατι. εβγαλε ομως μια μακρινη καθετη απο αυτες που μας εχουν λειψει…
η ομαδα θελει φορ.
τα σκας , παιρνεις ενα καλο εστω ελευθερο (κατι λενε για μποριελο) και πηγαινεις στο πρωταθλημα καβαλαρης…
Το ματς δεν το είδα αλλά το άκουσα. Και αν κρίνω από αυτά που έλεγαν οι σπίκερς αλλά και όσα διάβασα κατόπιν στον ηλεκτρονικό τύπο,μάλλον υπερέβαλλαν-as usual- στα συμπεράσματα και στους χαρακτηρισμούς τους.
Οπως και να έχει όμως,έγινε μια καλη αρχή. Και στο χορτάρι και στην εξέδρα.
Τακτικά μιλώντας,δεν χρειάζονται γνωσεις κβαντομηχανικής για να δει κανεις πως δεν υπάρχουν φορ και εξτρεμ. Με τον φουκαρά τον Πλατέλα και το Μαλακοτζεμπούρ,δεν θα κάνουμε δουλειά. Και δεν θα ειναι “κάθε μέρα του Αι Γιαννιού”,όπως σήμερα,που ο Βαρθολομαίος από το Φανάρι έκανε τα κονέ του με τον Αποπάνω και βγήκε το ματσάκι “ατσαλάκωτο”.
Πρέπει στις 3 ευκαιρίες η μία να γίνεται γκολ.
Διαφορετικά θα δικαιωθεί ο Ζήκος περί “πλασαρίσματος”.
Αυτός ο Γιόχανσον,είναι άνθρωπος ή μηχανή ρε συ;
Κατι μας λειπει μπροστά, για τον Αργεντινο δεν ψηνομαι εχει αλλάξει το ποδοσφαιρο καποιο σχετικο υψος το θελει. Τοσο κοντος δεν πας πουθενα εκτος αν εισαι ο Μεσι
Απορώ πως έπεισαν έναν παίχτη σαν τον Γιόχανσον να έρθει στη β’ εθνική.
Κριτική Domani με την ησυχία μας στο αεροπλάνο. Παω ως καλεςμενος για το ματς της Δευτέρας στο Emirates.
Σε φουλ σουίτα Άγγλων με γνωστό Αεκτζή παρεα που ειναι και μέτοχος εκει.
Οποίος δε ξέρει τι σημαίνει κάτοχος στην arsenal ας κανει μια έρευνα.
Ειναι ο ίδιος που ειπε: ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ
Με πιο γεμάτη ομάδα απο περσυ αλλα ως ,ΑΕΚ χωρις οργανωτικό και επιθετικό προσανατολισμό: το γνωστό οτι βρέξει ας κατεβάσει.
Ευτυχώς βρέχει πολυ στο νησί.
ΥΓ Χαιρωμαι που έπεσα μεςα απο το πρώτο ματς με το Σουηδό παικταρα. Μαζί με Αντάμ ΑΝ παίξουμε ομίλους του χρόνου τα Χριστούγεννα βγάζουν το μισό κόστος γηπέδου με άνεση ..
Η ομαδα φωναζει οτι θελει σεντερ φορ. Γιοχανσον Σιμοες οι κορυφαιοι. Δεν ξερω αν εχουμε ελληψεις αλλα το κενο του εκτος αποστολης κεντρικου αμυντικου το καλυψαμε.
ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ ΤΩΡΑ. Ερώτηση, γιατί δεν κάνει αναπροσαρμογή συμβολαίου στον Ανταμ; Απο το να ψάχνει σεντερ μπακ. Δεν χτιζεις ομάδα πουλώντας.
Καλημέρα από την γκριζοπράσινη κομητεία του Σάρρευ.
Συμφωνώ σε όλα, Γιόχανσον (πως μας τον δώσαν αυτόν?), Τζανετόπουλος και -δίπλα στον 1ο- Σιμόες ξεχωρίζουν. Στους μπροστά 3…ισχύει το ρητό περί λαλιάς και χωρού…μόνο με Άραβα που θα βάλει 10-12 γκολ (και μπράβο του) πας, άρα…πλασάρισμα…
Ανεβάζει υποχρεωτικά πιο ψηλά το 10ρι, εδώ του βγαίνει διότι ο Σιμόες και ο Γιόχανσον δένει τις γραμμές πιο πίσω.
Θετική παρατήρηση: μου άρεσε ο τρόπος που βάζουν κόντρα, αρκετά κλεψίματα (που φυσικά όταν θελήσει ο τζάμπα δε χατ του λιμανιού θα σφυρίζονται φάουλ), αυτό πρέπει να είναι προϊόν δουλειάς σε ατομικό επίπεδο, αφού όλοι συστηματικά μαρκάραν με τον ίδιο τρόπο.
Στις αδυναμίες συμφωνούμε όλοι, είναι πασιφανείς, το θέμα είναι τι θα κάνουνε με τις εμμονές του Πρίγκηπα καβάλα στ’ άλογο (αφού αυτός το τρέχει το μαγαζί)…
Τα λέμε..