Λοιπόν, αγαπητέ Στήβεν. Τα πράγματα είναι απλά. Το μαγαζί είναι δικό σου. Εμείς απλά φιλοξενούμενοι είμαστε. Όταν δέχτηκα, με χαρά, την πρότασή σου να φιλοξενείς τα γραπτά μου (με αφορμή ότι με έβριζες, γιατί νόμιζες ότι σου έγραφα σχόλια με ψευδώνυμο) η εντύπωση που μου είχε δημιουργηθεί ήταν ότι το σάιτ, με τις ιδιοτροπίες του, θα είχε ένα επίπεδο διαφορετικό από το συνηθισμένο των αθλητικών σάιτς. Άμα ήταν να τα γραπτά μας να δημοσιεύονται δίπλα σε σκουπίδια, καλύτερα να γράφαμε στο 365, που έχει και μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα. Όσο για το ότι οι σχέσεις μου με τον Κώστα δεν είναι καλές: πάντα υπάρχει ο τρόπος να τα βρει κανείς με τον Κώστα. Να, είδες πόσο καλά τον πάει τον Ντέμη τα τελευταία χρόνια; Χάριν της ενότητας, βεβαίως βεβαίως.
Εδώ πρόκειται για θέμα αισθητικής—ο καθένας εννοείται ότι δικαιούται να έχει τη δική του. Αν παρανόησα, και το κείμενο αυτό δεν απάδει (και) της δικής σου αισθητικής σου, κανένα πρόβλημα. Απλώς μου το διευκρινίζεις και προχωράμε.
Προς Γιώργο : Οι καβγάδες είναι απόλυτα θεμιτοί, αλλά δεν αφορούν όσους διαβάζουν. Το επίπεδο φυσικά είναι στην κρίση του καθενός και βάσει στατιστικής, μια χαρά το κόβω. Το 365 δεν με αφορά κι ο καθένας είναι ελεύθερος να γράψει όπου θέλει.
Σιγά βρε Μαρία Αντουανέττα της πολιτικής ορθότητας.
Όλα οσα έγραφε το e-mail ισχύουν. Όλα. Ρατσιστικά-ξε ρατσιστικά, έτσι είναι.
Δεν το είχα διαβάσει, και πήγα και το διάβασα τώρα για να δω τι σε πλήγωσε τόσο.
Όποιος δε θέλει να του λένε την αλήθεια στα μούτρα κρύβεται πίσω απο ταμπελάκια “ρατσισμού”.
Αυτά είναι τα δεδομένα κ. Κιντή. Και οσο περνά ο καιρός θα γίνονται χειρότερα.
Μια χαρά τα έγραψε ο φίλος.
Απλώς θα συμπληρώσω οτι οσα θα τραβήξει ο Έλληνας τα αξίζει διότι πίστεψε στα λεφτόδεντρα.
Κι ο καθένας επίσης είναι ελεύθερος να διαλέγει τους φίλους του ανάλογα με την αισθητική τους και το επίπεδό τους. Σωστά;