55000 άνθρωποι, άκουσα στο ραδιόφωνο οτι ήταν στο γήπεδο. Γιατί στο ραδιόφωνο; Διότι τις προσκλήσεις τις έδωσα στον γιό μου, κι εγώ προπάθησα να φτάσω έγκαιρα στην τηλεόραση. Μία ώρα στον δρόμο, από εθνική οδό στην Αττική οδό, και με έξοδο αντί για την Κύμης, στην Πεντέλη ! Αυτά είναι τα καλά της ανάπτυξης, σκέφτηκα. Τα πάντα απεργούσαν σήμερα, και παρέα με ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι, η Αθήνα ξαναέγινε ανοχύρωτη πόλη.
Στις 8:15 λοιπόν, άρχισα να βλέπω την ΑΕΚ, που κατέβηκε με 3-5-2, και πρακτικά με την βασική της ενδεκάδα. Ευχήθηκα να ξέρουν οι ανθρωποι τι κάνουν. Εν όψει Κυριακής μιλάω, και με βάση την δήλωση του Μανόλο οτι το ρόστερ δεν μπορεί να παίζει ανά τρεις ημέρες. Ουδέποτε ασχολήθηκα με την ανασκεύαση των δηλώσεων του εκ μέρους του Δημάτου. Βλέπετε την προηγούμενη ισοπαλία με τον ίδιο αντίπαλο, την πληρώσαμε με έξι πόντους.
Εν πάσει περιπτώσει, στο πρώτο τέταρτο λογικά δεν έχασα και κάτι. Οι δυό ομάδες κατάλαβα οτι παίζανε το ίδιο σύστημα, ψάχνοντας να προσαρμοστούν επάνω στον αντίπαλο, με κύριο σκοπό να φυλάξουν τον κώλο τους. Που λέει ο λόγος, μια και οι δυό θα ήταν ευχαριστημένοι με μια ισοπαλία. Οπότε οι σκυλομαχίες στο κέντρο ήταν αναμενόμενες ακόμα κι από παίκτες έμπειρους, που όμως ψάχνανε πιο πολύ την ατομική διάκριση.
Το παιχνίδι λοιπόν που είδα, ήταν εντελώς της πλάκας. Νερόβραστη σούπα βάσει θεάματος, αλλά πολύ ενδιαφέρον τακτικά. Κύρια για μας μιλάω, που είχαμε μια άριστη αμυντική λειτουργία, που ξεκινούσε από πολύ ψηλά, συνεχιζόταν στο κέντρο, κι έσβηνε πίσω στην άμυνα μας. Πραγματικά η Μίλαν δεν έκανε ούτε μία τελική. Όπως και να το κάνεις, αυτή είναι το μεγάλο όνομα, κι αυτή έχει το μεγάλο budget.
Η ΑΕΚ όμως, όχι μόνο δεν κινδύνευσε, αλλά εφάρμοσε την τακτική της πλήρως. Έτρεξε, μόχθησε, αμύνθηκε όπως είπαμε σωστά χωρίς πούλμαν, και προσπάθησε να παίξει και λίγη μπάλα. Κύρια με τον Λόπεζ, τον Λάζαρο, αλλά και τον Μπακασέτα, που τον πρόσεχα πολύ σήμερα, αφού κάπως έχει χριστεί αντι-Μάνταλος. Οπότε οι επιθέσεις της ήταν πιο ορθολογικές, δουλεμένες θα έλεγα, και οι δυό τρεις τελικές, ψιλοεπικίνδυνες. Η λευκή ισοπαλία του πρώτου μέρους ήταν απόλυτα δίκαιη για το θέαμα και την πρόθεση των αντιπάλων, που ο ένας το έπαιζε βαρύ πεπόνι, κι ο άλλος ο μικρός του μαγαζιού που έπρεπε κάτι να δείξει. Για γκολ φυσικά ούτε λόγος. Λογικά. Με άδεια περιοχή, τι να βάλεις; Αλλά κι αυτό ήταν κομμάτι της τακτικής, οπότε κανένα παράπονο.
To δεύτερο ημιχρόνιο θεωρητικά ξεκίνησε με τα ίδια δεδομένα. Πρακτικά όμως μπήκε ένα ακόμη δημιουργικό χαφ για τον αντίπαλο, που άφησε έναν μόνο επιθετικό να τον κυνηγάνε τρεις δικοί μας. Αυτή η κίνηση μπέρδεψε την ΑΕΚ για κανά τέταρτο, που έχασε τα αυγά και τα πασχάλια. Η αμυντική της συγκρότηση πήγε για βρούβες, έφαγε μπόλικες τελικές – μία εκ των οποίων ήταν κι ένα δοκάρι -, ενώ ήταν αδύνατον να βγει μπροστά, να κρατήσει την μπάλα, να παγώσει τον ρυθμό ή να απειλήσει. Φάνηκε οτι αμύνθηκε πολύ πίσω, άναρχα, έχοντας χάσει τον έλεγχο στο κέντρο.
Ο Μανόλο ξεκίνησε αλλαγές, κρατώντας την ίδια τακτική. Η είσοδος του Λιβάγια δεν προμήνυε κάτι διαφορετικό μπροστά, ενώ η έξοδος του Μπακασέτα, σηματοδοτούσε το υπέρ βωμών και εστιών. Κάπως έτσι, ο θεατής του πρώτου μέρους Ανέστης, έμπαινε κι αυτός στο κάδρο των διακριθέντων, που ήταν όλοι οι επιφορτισμένοι με την άμυνα. Κανείς δεν υπήρχε υστερήσας, όσο κι αν ο Μανόλο διάλεγε την παθητική στάση.
Η Μίλαν όμως έπεσε. Ίσως κατέληξε στον αυτοσκοπό της αφού δεν της κάθισαν κάποιες ευκαιρίες. Το μη χείρον βέλτιστον λέγεται αυτό ιταλιστί, την ώρα που φαινόταν οτι η ΑΕΚ είχε ισορροπήσει το παιχνίδι, μην κινδυνεύοντας πλέον μεν, αλλά και μη απειλώντας, παρά την είσοδο του Γιακουμάκη, που με γέμισε χαρά. Την χαρά του παιδιού που βλέπει τα αυτονόητα. Η ΑΕΚ πρέπει πάντα να έχει κάποιον μέσα στην περιοχή. Λιβάγια κι Αραούχο ταυτόχρονα, δεν πάνε πουθενά. Αυτά για να μαθαίνει κι ο αγαπητός Κώστας, ολίγην μπάλα. Μπάλα που την ξέρουν στην Λας Πάλμας, την ώρα που είχαν τον έναν αναπληρωματικό του άλλου. Και οι δυό περιφερειακοί επιθετικοί είναι, απλά ο ένας μπορεί και να σκοράρει.
Με όλα αυτά λοιπόν, η ΑΕΚ έγραψε άλλη μια ωραία σελίδα στην ιστορία της απέναντι σε μια μεγάλη ομάδα, μόνο στο όνομα. Φυσικά η ισοπαλία θα πάρει διαστάσεις νίκης στην υπερβολική Ελλάδα, αλλά αυτοί είμαστε. Ψυχάκηδες. Οπότε, λόγω δημοκρατίας, θα πρέπει όλοι να πούμε οτι σταματήσαμε το θηρίο κι οτι είμαστε ευχαριστημένοι. Φαντάσου λοιπόν κι εμάς τους παλιότερους, που είχαμε δει και νίκη εναντίον της Μίλαν. Αλλά μην μακρυγορούμε. Συγχαρητήρια σε όλους, όπως και στην Αούστρια, που όμως δεν άλλαξε τα δεδομένα. Η ΑΕΚ θέλει νίκη με την Ριέκα.
Ειχα βαρεθεί περισσότερο σε φιλικό του καλοκαιριού,σούπα από τις λίγες.Μιλαν έλεγαν απλά οι φανέλες,κακώς φοβηθήκαμε τους Ιταλούς τόσο πολύ και στα δύο παχνίδια.Χασαμε μεγάλη ευκαιρία να είχαμε ήδη προκριθεί γιατι το παιχνίδι με τη Ριέκα το φοβάμαι πολύ.Παντως εκτός από Γκαλο,Λοπεζ και Γιοχανσον,Ανέστη(οι 2 τελευταίοι στο β ημίχρονο) όλοι οι άλλοι κάτω του μετρίου.
Το δυσκολο παιχνιδι δεν ηταν το σημερινο αλλα αυτο με τη Ριεκα. Εκει που πρεπει να παιξεις, να βαλεις γκολ, να μην φας, να προκριθεις.
Προς J.Patikas : Το παιχνίδι αυτοσκοπός. Το παιχνίδι της πρόκρισης. Τίποτα άλλο δεν υπάρχει, και φυσικά δεν υπήρχε. Είπαμε, τα παιχνίδια με την Μίλαν – από την στιγμή που δεν κατάλαβες οτι είναι Πλατανιάς- είναι για τους ψυχάκηδες.
Συμφωνώ με τον Στίβεν
ακόμη και να χάναμε χτες θα είχαμε 5 βαθμούς και με νίκη επί της Ριέκα θα είχαμε 8 και τέλος. Τώρα με νίκη πάμε στους 9 και πάμε για δυο αποτελέσματα Αυστρία ή και αδιάφοροι αν η Βιένη χάσει η φέρει ισοπαλία με Μιλάνο
Φυσικά η Αούστρια μαθηματικά μπορεί να κερδίσει τους επόμενους 2 αγώνες και να πάει στους 10 να έχουμε 9 εμείς με νίκη επί της Ριέκα και η Μίλαν να έχει 11 με μια μόνο νίκη στους επόμενους δύο αγώνες . Σε άλλο σενάριο αν χάσει στην έδρα της με την Αούστρια η Μίλαν κινδυνεύει να μείνει τρίτη γιατί πάει Κροατία εκτός με 8 βαθμούς αφού θα έχει χάσει στην έδρα της από την Βιένη, και μπάλα είναι, δεν ξέρεις, γιατί να κινδυνέψει.
Έγραψα πριν καιρό ότι ο δεύτερος θα βγει με 9-10 περίπου βαθμούς και ότι εμείς θα πάμε από 7 έως 9
Ίδωμεν……..
Αν είχαμε Πογιέτ θα θεωρούσα σχεδόν σίγουρη τη νίκη με Ριέκα.
Αυτόν εδώ τον αλλοπρόσαλο,τον φοβάμαι.
@Steven: η ομάδα έχει θέμα σκοραρίσματος που οφείλεται και στην τακτική που επιλέγει ο Χιμένεθ αλλα και στην έλλειψη ικανοτήτας των χαφ μας να μπορουν να βγάζουν ασίστ. Ο Αραούχο γυρνάει πολυ πισω για να βοηθήσει στην άμυνα και στην ανάπτυξη και προφανώς δεν μπορεί και να τα κάνει αυτα και να είναι ταυτόχρονα και σε θέση σκοραρίσματος. Αυτο συνέβαινε και με τον Μάνταλο και ακόμη περισσότερο τώρα χωρίς τον Μάνταλο. Πολλές φορές χθές ο Αργεντίνος ήταν πιο κοντα στην περιοχή μας σε σχέση με τον Λάζαρο που περπατούσε κοντα στο κέντρο. ΟΚ, το καταλάβαμε οτι ο Λάζαρος δεν έχει ανάσες και γι’αυτο σχεδόν ποτέ δεν παίζει 90λέπτο αλλά δεν βγάζει νόημα ο σεντερ φορ μας να παλεύει όλη την ωρα μεταξυ της περιοχής μας και του κέντρου για να κυνηγήσει/τσιμπήσει την μπάλα και μετά να κάνει σπριντ με πάσες ή χωρίς για να ξαναβρεθεί σε θέση βολής στην αντίπαλη περιοχή. Δεν μπορεί να είναι αυτή η μόνιμη τακτική της ομάδας για να μπαίνουν γκόλ. Ο Χιμένεθ πρέπει να πεί οτι ο Αραούχο ”απαγορευεται” να περνάει την γραμμη του κέντρου. Αυτο ειναι το εύκολο κομμάτι. Το δύσκολο κομμάτι ειναι οι μέσοι να (μπορουν να) ξεκλειδώνουν -somehow in the old school way- τον Αραούχο για να εκτελεί αντι να γίνεται ολη την ωρα όλο αυτο αυτο το τουρλουμπουκι εξω απο την αντίπλη περιοχή που συνήθως καταλήγει με κατι σουτ του Γκάλο/Μπακάκη/Μπακασέτα στα περιστέρια.
Προς I’not a robot : Γι’ αυτό έγραψα οτι ο Γιακουμάκης θα βοηθήσει. Είναι κανονικό φορ.
αν και ποτε δεν υπήρξα αιρετικός (στη ζωή μου μεχρι τωρα) η δικη μου οπτικη σε σχεση με το χθεσινο παιχνιδι ειναι ελαφρως διαφορετική. χαριν της ανταλλαγής απόψεων να προσθεσω.
1. Το παιχνιδι δεν ήταν καθόλου για ψυχακηδες . πολύ μεγάλο ευρωπαικό παιχνίδι, με τεραστιο γοητρο και πολλή μεγάλη ουσια ταυτόχρονα. τεραστιο γοητρο γιατι επαιζες με το μεγαλύτερο ευρωπαικό σύλλογο ( μαζι με τη Liverpool), από την εποχή που το ποδοσφαιρο έγινε κοινωνικό φαινομενο. γυρναω πίσω και βλέπω ότι η ομαδα έδωσε αντιστοιχο παιχνιδι 11 – 12 – 13 χρόνια πριν. αρα αν κανουμε μια προβλεψη με βάση τα δεδομένα που έχουμε το επόμενο μεγαλο ευρωπαικό θα γίνει σε μια δεκαετία από τώρα. δε νομίζω να αμφισβητεί κανείς το γόητρο…
τεραστιο παιχνίδι και από θέμα ουσίας , γιατί; γιατί απλά η αούστρια απρόσμενα κέρδισε τη ριέκα και με νίκη χθες έιχαμε περάσει από χθές στη φάση των 32. κι όχι μόνο αυτό αλλά είχες και το επιπλοέον κίνητρο να πάιξεις στα επόμενα δυο παιχνίδια μόνο για την την πρώτη θέση, όπου πρωτη θέση εννοώ τα χρηματα από τις νίκες ως ουσία και γόητρο να αφήσεις τη μίλαν δεύτερη.τεραστια ουσία και γόητρο για το δικό μου φτωχό μυαλό.
2. ενα μεγάλο μπράβο στο μανόλο. τον έχω πει αρκετές φορές λίγο και ψυχάκια. εγω όμως είδα μια ομάδα χθες (υποψη την είδα από το γήπεδο κι όχι από την τηλεοραση) η οποία έιναι πολύ δουλεμένη , πολύ γρήγορη, πολύ σφιχτή και τουλάχιστον στα δικα μου μάτια στο ίδιο επίπεδο με τη μίλαν. βεβαια δεν είχε το αγχος του αποτελέσματος γιατί το παιχνίδι δεν υπολογίζεται σε αυτά που έχεις να πάρεις σίγουρα. κι έτσι όμως έχει να πιστωθεί ο μανόλο ότι΄εχει δημιουργησει μια ομάδα δυσκολοκατάβλητη, γρηγορη και ευρωπαία, η οποία εμπνεει εμπιστοσύνη στον κόσμο της μετα από πολύ πολύ χρόνο.
(αν και χθες πιστευα ότι δεν επρεπε να βγάλει το μπακασέτα τόσο νωρίς και να τον κρατήσει κι αλλο μέσα μιας και έδινε πιο επιθετικό χαρακτηρα στην ομάδα)
3. το να συγκρίνουμε τον πλατανια με την μίλαν είναι σαν αυτό με τη βούρτσα. δείτε ένα παιχνιδι της μίλαν στο ιταλικό πρωτάθλημα , μιλάμε για μπαλαρα βέβαια χωρίς απότελεσμα. το ρυθμό που δίνει, τις ευκαιρίες που δημιουργεί και θα καταλάβαιτε την αξία των δυο ισοπαλιών της ΑΕΚ. αυτό που λύπει από τη μίλαν είναι η εμπειρία των παικτών της, μιας και σχεδόν όλοι έιναι πολύ νεαρής ηλικίας. κατα τα άλλα έιναι ομαδαρα η οποία όταν παρει ψυχολογία θα κανει σερι από νίκες με πεντάρες. βλέπε κιέβο βερόνα.
Προς koreas : Δεν νομίζω να σε είπε κανείς αιρετικό. Αυτό είναι το σκεπτικό σου, κι είναι απόλυτα σεβαστό. Πολλοί συμφωνούν μαζί σου κι άρα δεν είσαι αιρετικός. Εγώ που λέω τη Μίλαν Πλατανια, μάλλον πλησιάζω στην αίρεση.
Υπάρχει και ένα σενάριο να μείνει η Μίλαν και η ΑΕΚ έξω με 8 και 6 βαθμούς αντίστοιχα και Βιένη με Ρίεκα να περνάνε αλλά θα ήταν παρα-τραβηγμένο
Το αιρετικός κάποιες φορές μπορεί και να είναι τίτλος τιμής.
Νόμιζα ότι εσύ είπες για τους ψυχακηδες. Νόμιζα ότι η μιλαν είναι πλατανιαςς το είχε γράψει κάποιος άλλος……χαχαχαχα……
Αρχίζω κι αμφιβάλω μήπως τελικά η μιλαν είναι πλατανιας μιας και η άποψη σου έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στην γνώμη μου.
εγω πάλι απο την αρχή εχω πει οτι η πρόκριση θα παιχτεί στο τελευταίο παιχνίδι στην Βιέννη. Ελπίζω φυσικά να έχει κριθεί η πρόκριση ήδη απο το ματς με την Ριέκα και να παμε στην Βιέννη για τουρισμό. Αλλα για κάθε ενδεχόμενο λοιπόν όλοι παρόντες την Πεμπτη 7 Δεκεμβριου στο Ernst Happel Stadion…
@Steven : θα είσαι στο ματς στην Βιέννη?? Η σιωπή σου κατι μου λέει οτι το σκέφτεσαι… Ενημερωσε μηπως μπορέσουμε να πιουμε ενα εσπρεσσο στην πόλη πριν το ματς.
Στα Ευρωπαικά παιχνίδια τα γκολ έρχονται από τα χαφ ειδικα όταν παιζεις απέναντι σε Ιταλικές άμυνες,Εμεις εκει έχουμε Σιμόες -Γιοχανσον που μόνο για κόβουν είναι ικανοί, ειδικά ο Πορτογάλος.Σε αυτό το σημείο είναι το κλειδι.
Προς I’m not a robot : Όχι αδερφέ, δεν θα είμαι εκεί. Ούτε καν πέρασε από το μυαλό μου. Θα είναι ο γιός μου, αν ενδιαφέρεσαι.
Προς netrino : Τα γκολ ΠΑΝΤΑ από τα χαφ έρχονται. Γιατί λέω οτι λείπει μια χαφάρα;
Προς Koreas : Μερικές φορές δεν σε καταλαβαίνω, αλλά πάντως αυτό που είναι γραπτό, μένει. Είδες καμία Μίλαν στο γήπεδο; Αν τους έλεγες οτι αυτή είναι ο Πλατανιάς, δεν θα έπαιζαν άλλοι με άλλο σύστημα, και δεν θα είχαν κερδίσει; Τώρα για το ψυχάκηδες, θα σου απαντήσω : Η πρόκριση παίζεται με την Ριέκα; ΚΑΙ πριν το ματς, αλλά ΚΑΙ τώρα, εκεί παίζεται. Αυτό λέγεται ρεαλισμός. Αυτό είπα. Ψυχάκηδες λοιπόν, είναι όσοι αντί για τον ρεαλισμό ασχολούνται με κάτι αρλούμπες, τύπου γόητρο, ερχόμαστε κλπ. Λεφτά ψάχνουν εκεί μέσα και τίποτε άλλο. Ο ρεαλισμός λοιπόν λέει οτι δεν ασχολείσαι με την Μίλαν – ΑΦΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΕΞΕΤΑΣΕΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ -, ασχολείσαι με το παιχνίδι της Κυριακής και δεν ταλαιπωρείς την ομάδα. Εκτός, αν έχεις πουλήσει φέτος το πρωτάθλημα όπως πέρσι το κύπελλο. That’s another story out of my thinking, but in their way of walking in Μηδενιστάν. Επίσης ψυχάκηδες είναι όσοι πανηγυρίζουν με την ισοπαλία, ενώ μπορούσες να λοιώσεις την Μίλαν. Συνήθως οι ψυχάκηδες είναι Έλληνες φουκαράδες.
Παντως με 800k που ζητάει ο Γιοχανσον(αν δεν κάνω λάθος) βρίσκεις χαφ πιο ισορροπημένο στα αμυντικα κ επιθετικά του καθήκοντα,μην τρελαθούμε