Το κείμενο δημοσιεύτηκε στις 4-11-2006. Θεωρήθηκε ιδιαίτερα σκληρό, και οριοθέτησε περίπου το ύφος του νέου κειμενογράφου και της στήλης του.
_____________________________________________________________________________________________________________
Δεν ήρθε ακόμα ο μεσαίωνας
της Ελλάδος
——————————–
ΘΑ’ΡΘΕΙ ΟΜΩΣ…
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ
Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
———————————–
Δεν υπήρχε και δεν υπάρχει καμμία ισότητα ποτέ και πουθενά παρά μόνο στα μαθηματικά. Η ζωή δεν είναι μαθηματικά όμως. Δεν υπάρχει άσπρο ή μαύρο αλλά απέραντο γκρίζο. Άλλος καπνίζει και δεν παθαίνει τίποτα. Άλλος , όχι μόνο δεν καπνίζει αλλά ούτε κάν συχνάζει σε χώρο καπνιστών για να μη γίνει παθητικός καπνιστής και πεθαίνει από καρκίνο του πνεύμονα. Το DNA του απόλυτα φυσιολογικό και καμμία σχέση με τις προφυλάξεις. Χιλιάδες άλλα τέτοια.
Άλλος γεννιέται άσχημος, άλλος όμορφος, άλλος κοντός, άλλος ψηλός, άλλος έξυπνος κι άλλος κουτός. Υπάρχουν οι ίδιες ευκαιρείες; Άλλος αμολιέται πλούσιος κι άλλος φτωχός. Μιλάμε για το ίδιο σημείο εκκίνησης του δρόμου της ζωής;
Η μοναδική ισότητα που θα μπορούσε θεωρητικώς να υπάρχει ή και να εφαρμοστεί είναι απέναντι στη δικαιοσύνη, το ανθρώπινο δίκαιο και φυσικά μόνο για μπλεξίματα. Κι αυτό παίζεται βέβαια γιατί απλούστατα οι διαχειριστές της δικαιοσύνης είναι άνθρωποι κι αυτοί με αδυναμίες καθημερινές που εύκολα καθυποτάσσονται στους νόμους του ισχυρού όπως διαμορφώθηκε κοινωνικά ή απλά γεννήθηκε έτσι.
Αυτά είναι τα επίκτητα. Για πάμε στα καθημερινά. Ερωτώ: Είναι δυνατόν να θεωρώ ότι ο εαυτός μου είναι ίσος με κάποιον άλλον όταν δουλεύω παραπάνω ή διαβάζω και βελτιώνομαι κι αυτός ο άλλος τα πάντα κάνει σε λιγότερο βαθμό; Δεν κουράζεται, δεν ασχολείται τα ξύνει γενικώς κατά την καθομιλουμένη βαριά μάγκικη ελληνική γλώσσα. Βρε όσο δημοκρατικός ή κοινωνικά δίκαιος και να θέλω να αισθανθώ, αυτόματα τάσσομαι υπέρ της ανισότητας για την προστασία του εαυτού μου καταρχάς και κατά δεύτερον της συνθήκης κοινωνικού ανταγωνισμού με τον λεχρίτη ή τον απλό τεμπέλη. Ναι ή όχι;
Πες ότι είμαι γιατρός. Όλη την ημέρα γαμιέμαι και προσφέρω στην ανθρώπινη υγεία και ζωή. Δεν υπάρχει ηρεμία, ησυχία και μερικές φορές ούτε νυχτερινός ύπνος. Εκτός από την αγωνία και το στρες συνέχεια ακούω δυσάρεστα γεγονότα και ζω βάσει στατιστικής στην νούμερο ένα υποψήφια ομάδα πιθανού εμφράγματος. Και θάρθει κάποιο χέρι και θα μ’ εξισώσει με τον ολημερίς πεοκρούστη, διορισμένο με ρουσφέτι τεμπέλη σε κάποια δημόσια ή ιδιωτική θεσούλα και έχει απαιτήσεις ίσης αμοιβής, ίσων δικαιωμάτων, ίσης κοινωνικής αποδοχής και λοιπών άλλων ίσων κοινωνικών κουρεφεξάλων; Ποτέ και το δηλώνω στα ίσα.
Κι αν θα του σώσω κι αυτουνού τη ζωή ή του ξαναδώσω την χαμένη ηρεμία και αυτοπεποίθηση του, θάναι μόνο από σεβασμό του όρκου μου προς τον Ιπποκράτη και από προσωπικό αυτοσεβασμό προς τις γνώσεις μου και την αξιοπρέπεια μου και όχι προς το βιοποριστικό επάγγελμα ή λειτούργημα μου. Καμμία σχέση με οτιδήποτε άλλο.
Κανονικά θάπρεπε να τον κόψω φέτες ή να του κάνω μια ευθανασία μπας και γλυτώσω; Μπα, θα προτιμούσα αυτόν τον τζάμπα μάγκα να τον αφήσω αθεράπευτο να πεθάνει μέσα στην αγωνία, την αμφιβολία και το ανοργάνωτο άγχος, μιλώντας του για το πόσο μαλάκας είμαι που αποδέχομαι με το καλημέρα τον φασισμό των χαμερπών, ανικάνων και λεχριτών που έχει ονομασθεί γενικά κοινωνία και ειδικά ελληνική κοινωνία.
Λόγω τεμπελιάς θα απαγορευθούν τα βιβλία
Μπα, αντί να τον τιμωρήσω έτσι προτιμώ να του επιβάλω τον πνευματικό φασισμό μου και να του αποδείξω ότι είναι χειρότερος. Να τον αφήσω αποχαυνωμένο και νυκτόβιο φυτό εκτός κλίματος μια που θα κυκλοφορεί την ημέρα.
Ευτυχώς υπάρχει ακόμα η διαφοροποιός ιδιότητα των ανθρώπων και των ανθρωποειδών , των χρήσιμων και των λεχριτών πού είμεθα δήθεν ίσοι και ισοδύναμοι βάσει δύναμης ψήφου και λοιπών δημοκρατικών παπαριών. Αυτήν την ιδιότητα -την γνώση δηλαδή-ακόμα ο λεχρίτης δεν την έχει κάνει όπως την ελληνική κοινωνία. Δεν τόχει φτάσει ακόμα. Βέβαια καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες όπως την κατάργηση του πολυτονικού συστήματος, της αρχαίας γλώσσας , της ιστορίας και χιλιάδες άλλα που τα βαφτίζει παιδαγωγικό σύστημα.
Σιγά- σιγά βέβαια ο λεχρίτης θα το κατορθώσει κι αυτό. Θα κάνει και τις ανώτατες σχολές προσαρμοσμένες στην τεμπελιά του και τα βιβλία απαγορευμένα. Ναι , ο ελληνικός μεσαίωνας δεν έχει έρθει ακόμα. Θάρθει που θα πάει και μετά πιστεύω θ’ αρχίσει η αναγέννηση και η αριστοκρατία.
Μια χαρά κείμενο……καθόλου σκληρό , γροθιά στο στομάχι ναι , αλλά αληθινό.
Ήσουν γύρω στα 44 οταν έγραφες το παραπάνω κείμενο;
Θα μπορούσες να μας πεις τον κοινωνικό σου περίγυρο , τα θέματα που σε απασχολούσαν τότε, δηλαδή μπορείς να θυμηθείς πως ήταν η ζωή σου ττότε.Φανταζομαι είχες τη δουλειά σου και στο φίλαθλο έγραφες για την ευχαρίστηση σου, για λόγους βιοποριστικούς, από ανάγκη να επικοινωνήσεις, για πλακα, από τι;
Ετσι ειναι η ζωη,οπως τα λες. Ο ενας κανει αγωνα επιβιωσης,ο αλλος κανει αγωνα να λιμαρει οσο γινεται καλυτερα τα νυχια του για να μην κανει και καμια ζημια στα αρχιδια του. Κυριολεκτικα μεσαιωνας,εδω και δεκαετιες. Και θα συνεχιστει εσαει. Δεν θα υπαρχει τελος σε αυτο.Βολευονται απαντες. Και οι μεν αποδεχομενοι το δωσε ημιν σημερον,και οι αλλοι που και να σπασει η λιμα θα παρουν αλλη για να συνεχισουν το εργο τους. Το κειμενο γραφτηκε το 2006 και σημερα ,12 χρονια μετα,ειναι περισσοτερο επικαιρο απο τοτε,λογω των μεταρρυθμισεων της παιδαγωγικου συστηματος. Καταργηση, οσων κανουν την διαφορα μεταξυ του 12 και του 19 σε βαθμο απολυτηριου,με το 12 να ανεβαινει μεσω “παραγκας” στο 17-18,και το 19 να μην εχει λογω υπαρξης αφου και το 16 αρκει για να θεωρηθει αξιος στην κοινωνια. Ουδεποτε θα υπαρχει ισοτητα,ασχετα τι λενε τα χαρτια.Ουτε στο ζωικο βασιλειο υπαρχει ουτε καν στα φυτα. Ο ισχυροτερος παντα θα ειναι απο πανω. Κι αν καποιος ειναι στην αλλη πλευρα,που φωναζει γιατι αδικειται,γιατι τον γαμανε,αν περασει το αυλακι για απεναντι και μπαστακωθει εκει,ξεχναει τα παντα,ποιος ηταν,που ηταν και προχωραει ακαθεκτος στο πρωτο μαρκετ για την πρωτη δωδεκαδα απο λιμες να εχει και καβατζα…
@Korreas
Οχι ,δεν εννοω αυτα που σκεφτηκες. Οι επισκεψεις εκει ειναι συχνες λογω δυνατης φιλιας. Απλα,κατεβαινω γεματος λογω ιδιωτικων μπστανιων και περιβολιων.
Και η πλακα ποια ειναι: προτασουν και προσπαθουν να επιβαλουν αυτην την ισοπεδωτικη ισοτητα -στους αλλους- οι θιασωτες και οι θεμελιωτες του Δαρβινισμου. Δηλαδη οι λεγωμενοι “Δυτικοι” και “πολιτισμενοι”. Οι ” διαφωτιστες” .
Γιατι δεν ειναι μονο προνομιο του κομμουνισμου το να επιζητα την κοινωνικη εξισωση προς τα κατω.
Τα μεγαλυτερα κινηματα “δικαιωματιστων” σημερα, που επιζητουν την -καθε ειδους- εξισωση του γιατρου με τον τεμπελη, του πιλοτου με τον σκαφτια, του αντρα με τη γυναικα, των δυο φυλων με το λεγομενο τριτο και παει λεγοντας,ωθουνται, χρηματοδοτουνται και προμοταρονται απο καπιταλιστικες τσεπες και γραφεια.
Αυτο – η μαλλον και αυτο- θα πρεπει να μας βαζει σε σκεψεις,για τον ρολο των δυο κυριων και βασικων “αντιπαλων” πολιτικοκοινωνικων θεωριων (αριστερα-δεξια). οπου τυγχανει να ειναι και οι μονες και μονιμες “επιλογες” των πολιτων που ματαιοπονουν να εξισωθουν,με τα γνωστα γελοια αποτελεσματα.
Η αρχουσα ταξη,να γελα τρανταχτα με την ματαιη αυτη εξισωτικη προσπαθεια. Την αναγκη δηλαδη του φτωχου να σταθει ισουψης με τον πλουσιο και του απροικου να ξεκινα απο την ιδια αφετηρια με τον προικισμενο. Το πρωτο δεν το θελει ο ανθρωπος,το δευτερο δεν το θελει η Φυση και το δυο μαζι δεν τα θελει ουτε ο Θεος ο ιδιος. Ο οποιος ειναι και Ο Ορισμος της ανισοτητας,δηλαδη της πραγματικης αξιολογησης με βαση τα προσοντα,αφου και κεινος δεν θελει κανεναν διπλα του,παρα ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΤΟΥ. (ποσο δε μαλον απο πανω του)!
@Steven: Τα έγραψες προ δωδεκαετίας. Σήμερα πιστεύεις ότι διανύουμε το ελληνικό μεσαίωνα που προβλέπεις? ή έχουμε ακόμα δρόμο πιο κάτω? και πόσο?
Άποψη μου: Έιμαστε σε χοντρή παρακμάρα εδώ και κάνα αιώνα στον ιστορικό κύκλο μας, αλλά έχει πιο κάτω. Ακόμα δύο γενιές κατ’ ελάχιστον. Μετά κάποιας μορφής αναγέννηση θα επέλθει, αλλά όχι με τους όρους, τα υλικά και το προσωπικό (δες το εθνικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, ταξικά κλπ) που έχουμε σήμερα.
Προς Πρωταθλητής Koreas : Ναι στα 44. Ο κοινωνικός μου περίγυρος είναι ακριβώς ίδιος με σήμερα, ήτοι 5-6 καλοί φίλοι και μπόλικες άλλες παρέες που μπορούν και γεμίζουν την αντιφατικότητα μου. Αυτό που με απασχολούσε τότε όπως και τώρα, ήταν πάντα να πηγαίνει καλά η δουλειά μου, να προοδεύουν τα παιδιά μου, και να κάνω όσο μπορώ καλύτερα τα χόμπυ μου. Ένα από αυτά, μετά από κανά εξάμηνο τηλεόραση και μια διετία ραδιόφωνο, ήταν και το γράψιμο στον Φίλαθλο. Όλα αμισθί, για πλάκα, για επικοινωνία, για γνωριμίες.
Προς Γιώργης ο γαρατζέος : Φυσικά στον μεσαίωνα είμαστε και θα είμαστε όσο η δημοκρατία έχει το αρνητικό της πρόσωπο : Την οχλοκρατία. Η αναγέννηση μπορεί να επέλθει, κατά την γνώμη μου, μόνο με χοντρές ρίξεις ή πολιτικό σκοταδισμό.
@Steven
Να ονομασουμε μία μεγάλη παράμετρος “ανισότητας”, το τυχαίο. Όπου τυχαίο ΚΥΡΙΩΣ το απρόβλεπτο γεγονός της καθημερινής ζωής. Δε χαρακτηρίζω τυχαίο το αν κάποιος είναι ψηλός κοντός όμορφος ή άσχημος μιας κι αυτό είναι περισσότερο γονιδιακό, ούτε αν είναι πλούσιος ή φτωχός γιατί κι αυτό είναι θέμα πειθαρχίας δουλειάς θέλησης, ούτε αν κάποιος είναι μορφωμένος ή αγράμματος γιατί κι αυτό είναι θέμα προσωπικής ενασχόλησης.
Προς Πρωταθλητής Koreas : Το απρόβλεπτο όμως, αλλιώς αντιμετωπίζεται όταν υπάρχουν αυτά που αποκαλείς μη τυχαία.
@Steven
Πολύ πολύ σωστά.. Όποτε καταλήγουμε ότι η ανισότητα είναι επιλογή στις περιπτώσεις που το ττυχαίο-απροβλεπτο δύναται να αντιμετωπιστει
Η τύχη ΔΕΝ ευνοεί τους τολμηρούς η τύχη ευνοεί τα προετοιμασμένα μυαλά.
@άγνωστος
Ίσως δεν το έχω εκφράσει τόσο καλά. Αναφέρομαι κυρίως στο απρόβλεπτο. Δε αναφέρομαι στη τύχη με την εννοια των πιθανότητων.
Τώρα όσον αφορά την τύχη με την έννοια των πιθανότητων σίγουρα μετράει η τακτική το προετοιμασμενο μυαλό και πολλά άλλα. Αυτό που γέρνει την πλαστιγκα όμως προς το νικητή είναι κυρίως η τόλμη, κατά την ταπεινή μου αίσθηση πάντα. Λέμε τώρα…
Ξέρεις είμαι λίγο βιωματικος σε όλα αυτά. Τις περισσότερες φορές που έχασα ήταν γιατί κολλωσα…… Και πηγαίνοντας το λίγο πιο πέρα ψάχνοντας μέσα μου κατάλαβα ότι κολλωσα γιατί δεν το ήθελα τόσο πολύ.
Και να το δεσουμε πάλι με το κείμενο του Steven, για εμένα η μοίρα των ανθρώπων είναι τα θέλω τους.
Προς Πρωταθλητής Koreas : Μπορεί ένα παιδί που θα γεννηθεί στην Αφρική, να υποστηρίξει τα θέλω του;
Κανενας δεν μπορει να υποστηριξει τα θελω του.τουλαχιστον μονος του. Οσο και να το προσπαθησει,θα φτασει βεβαια καπου,οχι ομως στο τελος που θελει. Το περιβαλλον που βρισκεται παιζει τον πρωταγωνιστικο ρολο. Παραδειγματα πολλα,με κυριο την Ελλας. Συμφωνοι,χρειαζεται τολμη,αποφασιστικοτητα,οταν το περιβαλλον ευνοει κατι τετοιο. Το Αφρικανακι,την τολμη και την αποφασιστικοτητα θα την εξαντλησει στο να καταφερει να ξεφυγει απο το περιβαλλον που ζει.Αν τα καταφερει.
Δεν ξερω αν τελικα υπαρχει τυχη,θα ελεγα πως η σωστη λεξη ειναι συγκυρια,ο σωστος χρονος,το timing που λενε οι Αμερικανοι.Και αυτο παλι δεν το καθοριζεις εσυ,ειναι δουλεια αλλων.Απλα,ο καθενας διαλεγει την στιγμη του.
https://www.youtube.com/watch?v=rkc47SlidWg
Ψάξτε τα βιβλία του.
Προς Πρωταθλητής Koreas : Η τόλμη μερικές φορές είναι θέμα γνώσεων. Είμαι μέσα σε ένα ανσανσέρ και μπαίνει μια θεογκόμενα. Μπορεί να μην ανοίξω το στόμα μου και μετά να λέω στον εαυτό μου κόλωσες μαλάκα. Αν όμως έχω μυηθεί στην τέχνη του φλερτ, ξέρω πως να ανοίγω μια συζήτηση, να ρίχνω το bitch shield και να περνάω τα shit tests μιας γκόμενας, να είμαι cocky and funny η “τύχη”, το απρόβλεπτο μπορεί να μου χαμογελάσει. Δες και το βιντεάκι του κ. Μπουραντά που έστειλα. Η “μοίρα” μας είναι οι επιλογές μας.
Καλημέρα Σε Όλους
@steven
θεωρητικά μιλώντας, τα”θέλω του” πάντα σύμφωνα με το περιβάλλον του.
για το παιδί στην αφρική η επιβίωση, η κάλυψη των βασικών ανθρώπινων αναγκών σε ένα περιβάλλον σκληρό και πρωτόγονο, χωρίς υποδομές και με λεηλατημένες τις όποιες πλουτοπαραγωγικές πηγές.
προσωπικά τα θέλω δεν είναι μόνο κάποιοι προσωπικοί στόχοι ζωής που μπορεί να έχει κάποιος, βραχυπρόθεσμοι ή όχι. είναι κάτι γενικότερο στο οποίο οι περισσότεροι δε δίνουν σημασία. Κυρίως είναι η καθημερινή μας συμπεριφορά. Πολλά μικρά πραγματάκια, ο τρόπος που λες καλημέρα, ο σεβασμός στο διπλανό, ο σεβασμός στο περιβάλλον, ο τρόπος που οδηγείς, οι φίλοι σου, η οικογένεια σου, κτλ.
για εμένα ο καθένας μας είναι ένα “πακέτο”, αντιφατικό μεν σύνολο δε.
@Steven
Άλλο ένα σχόλιο για το κείμενο σου . η μετάβαση από τον μεσαίωνα προς την αστική κοινωνία το διαφωτισμό και την αναγέννηση πραγματοποιήθηκε από ένα τυχαίο απρόβλεπτο γεγονός . οι μυημένοι το γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό που γονάτισε την οργάνωση της κοινωνίας κατά τον μεσαίωνα ήταν η βουβωνική πανώλη, η μαύρος θάνατος.
Πιθανολογείτε ότι η πανώλη μεταφέρθηκε από τη χρυσή ορδη όταν αυτή πολιορκούσε κάποια πόλη υπό γενοβεζικη κυριαρχία κάπου στην Κριμαία. Από εκεί τα καράβια των γενοβεζων τη μετέφεραν στην Ευρώπη. Το. Μακελειό στην Ευρώπη ήταν πρωτόγνωρο. Πιυανιλογειτε ότι πέθανε το ένα τέταρτο του ευρωπαϊκού πληθυσμού. Η μεγάλη όμως “ζημιά” που προκάλεσε ο μαύρος θάνατος στην τότε μεσαιωνική οργάνωση της κοινωνίας ήταν αφενός μεν ότι μειώθηκε δραματικά ο πληθυσμός των δουλοπαροικων οι οποίοι καλλιεργούσαν τα μεγάλα φέουδα , μιας και οι δουλοπάροικοι ήταν αυτοί που επλήγησαν κυρίως από το μαύρο θάνατο με αποτέλεσμα να ερήμωσε η επαρχία καιι μακροπρόθεσμα η πανδημία της πανώλης επιτάχυνε τη ριζική μεταβολή στην μεσαιωνική κοινωνία. Η εμφανής άνοδος του κόστους εργασίας επέφερε τησταδιακη μηχανοποίηση της εργασίας. Έτσι ο μεσαίωνας εξελίχθηκε σε μια εποχή εντυπωσιακών τεχνολογικών καινοτομιών. Αυτό είχε ως απιτελεσνα την περαιτέρω ερήμωση της περιφέρειας και τη συγκέντρωση των ανθρώπων στις πόλεις.
Ταυτόχρονα η εκκλησιαστική και κοσμική εξουσία του μεσαίωνα ( φεουδαρχία, παπαδαριό, όρκοι υποτέλειας, ιππότες, ιδιωτικοί στρατοί κτλ) έχασε εξαιτίας του μαύρου θανάτου το κύρος και το γόητρο της ( πέρα ν της οικονομικής ζημιάς που υπέστη).Προσπάθησε να ρίξει την ευθύνη βέβαια στους Εβραίους τους οποίους κατηγορεί ότι είχαν δηλητηριάσει τα πηγάδια των χριστιανών αλλά η πανώλη θέριζε εξίσου τους Εβραίους. Ταυτόχρονα με τη καταρράκωση του κύρους της εκκλησιαστικής εξουσίας αναδηχτηκε η ιατρική επιστήμη η οποία έδωσε και λύση στο πρόβλημα της πανώλης. Οι ιατροί της εποχής άρχιζαν δικαιωματικά να αποκτούν οικονομική δύναμη και τεράστια φήμη και κύριως σε βάρος του παπαδαριουυ.
Αυτά κι αλλά πολλά οδήγησαν στην αστική κοινωνία και την αναγεννηση, όλα όμως προήλθαν από ένα καθαρά τυχαίο γεγονός το οποίο η οργάνωση της μεσαιωνικής κοινωνίας δεν είχε προβλέψει ούτε μπόρεσε να διαχειριστεί , την πανώλη το μαύρο θάνατο.