Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στις 9/12/2006. Πρακτικά γνωριζόμουν με το κοινό του Φίλαθλου. Επίσης τώρα είναι αρκετά εύκολο να χρησιμοποιήσω τις αντίστοιχες ημερομηνίες που τρέχουν, και να θυμίσω στους παλιούς την αντίστοιχη επικαιρότητα. Επομένως οι αναδημοσιεύσεις δεν θα μας χαλάσουν την επικοινωνία – ανύπαρκτη είναι στην ΑΕΚ -, και μετά την Μπενφίκα και την Λάρισα θα μπορέσουμε να αναλύσουμε τα της ομάδας.
_____________________________________________________________________________________________________________
ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΦΕΝΕΙΑ ΤΑ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΑ …..
Τεράστια μαγκιά η σιωπή ….
γι’ αυτό το λόγο δεν έχει ανθρώπινο Θεό
Νικόλαος. Άκου όνομα. Ο νικήσας τον λαό. Λαονίκων, άλλο όνομα κι αυτό. Ο λαός ενίκησε. Αυτά είναι ρητά του αποδυτηριάκια. Δεν είμαι δημοσιογράφος. Δεν μ’ αναγκάζει ο δήμος να γράφω. Δεν γράφω για τον δήμο και τα αυτιά του ή τη σκέψη του. Δεν γράφω δηλαδή κατά παραγγελία του πελάτη. Που δεν ξέρει να κάνει κάτι τη σκέψη μου ή τον μαθηματκό συνειρμό μου ή την αλήθεια μου. Είμαι γραφοδήμος. Γράφω για τον δήμο εναντίον του δήμου μπας και συνέλθει. Και συμπεριφερθεί πολιτισμένα, ανεξάρτητα και με σκέψη προσωπική. Μπας και κάνει στοές και καταφύγια και φύγει από τον καθημερινό λεχριτισμό του, τη ζωώδη ύπαρξή του και την απόλυτη σκλαβιά στα πρόσκαιρα καθημερινά υλιστικά και εντελώς φτωχά ένστικτά του. Αμάν άνθρωπος σημαίνει γνώση και βασικά αυτήν τον διαφοροποιεί από τα θηρία και τα ζώα. Δεν ασχολούμαι με την κρίση και τη κριτική σκέψη γιατί αυτό διαφοροποιεί τον σοφό και τον ηγέτη από τον απλώς γνώστη και δούλο του συστήματος. Δύσκολη η κρίση, ανύπαρκτη γιατί απλά δεν υπάρχουν τα κριτήρια. Ποιος να τα θέσει και για ποιό λόγο; Άνθρωπος σε άνθρωπο ή Θεός σε άνθρωπο; Και τα δύο χαμένα από χέρι. Σαν να συγκρίνεις επαγγελματίες με ερασιτέχνες. Χομπίστες και αγχωμένους καθημερινούς ζηλωτές. Δεν γίνεται αυτό. Σαν να λες ποια είναι η μεγαλύτερη αξία. Στο 1kg σίδερο ή στο 1kg βαμβάκι. Βέβαια ισοβαρή και τα δύο – γνωστό το ερώτημα στα παιδάκια. Όμως όταν σου απαντάνε το σίδερο κάτι νοιώθουν κι αυτά. Νοιώθουν ήδη το χρήμα. Όταν ρωτάς ο Γιώργος ή ο Σωκράτης κοντοστέκονται. Και μόνο σαν ονόματα τρομάζουν. Γιατί ο Γιώργος είναι το 50% της Ελλάδας και ο Σωκράτης το 10%; Τρόμαξε γονείς για να το βγάλουν, τρόμαξε εκκλησίες να το δεχτούν και να το κάνουν άγιο, δεν θα τρομάξει συνομιλητές;
Γραφοδήμος κύριε. Γράφω εναντίον του δήμου. Υπέρ κανενός. Τώρα θα κάνω σχολή. Γραφοδημογραφίας. Και θα προσκυνήσει η ΕΣΗΕΑ και για να γραφτείς στη σχολή δε θα υπάρξει συνδικαλισμός. Όρος απαράβατος, όπως η Αγία Τράπεζα που ποτέ πάνω της δεν θα φάς. Ρε από κάτω, παραδίπλα ναι, ποτέ πάνω ό,τι θρησκεία κι αν πιστεύεις δήμε. Κι εξάλλου που σε ξέρω; Κάθε φορά αλλάζεις σύμφωνα με τα συμφέροντά σου. Και υποστηρίζεσαι και από δημοσιογράφους για την Τέρψη των οφθαλμών και των αυτιών σου. Γραφοδήμους ξέρεις; Όχι. Τώρα θα μάθεις. Νέο χόμπυ, νέο επάγγελμα και νέα έθιμα. Ποτέ ήθη. Τα ήθη είναι λαϊκά, προσποιητά και χαλιναγωγούν τις συνειδήσεις. Τα έθιμα είναι αποτέλεσμα της ψυχής μου γιατί εγώ είμαι Πυθαγόρας, ο θεός της σιωπής και της απολύτης μασονίας. Ρε όλοι οι θεοί μιλάγανε και τι λέγανε; Ό,τι λέει κι ο άνθρωπος. Όλοι λέγανε κάτι και μετά το παίρνανε οι άνθρωποι και κάνανε τις κρίσεις τους. Και τους συνειρμούς τους και τους αμπελοφιλοσοφίες τους. Δηλαδή την σοφία της αμπέλου, του κρασιού και της εριστικότητας και του κομπλεξισμού.
Θεοί, σας κάνανε μοιχούς, πουτάνες με γήινα πάθη και μέθυσους και κουτσούς και ό,τι άλλο ανθρώπινο ιδίωμα θέλετε. Και σεις θεοί δεν αντιδράσατε. Καθήσατε σαν ξόανα, σαν Τοτέμ, σαν γνήσιοι τίποτες και βολευτήκατε και παραμείνατε στις θέσεις σας για να μη χάσετε ποτέ μια καρέκλα στο μύθο. Και δε σκεφτήκατε τον γραφοδήμο. Αυτόν που έχει δικό του θεό. Τον απόλυτο, τον ένα και μοναδικό που κάνει απλώς γκριμάτσες και κουνάει το κεφάλι του με το είδος που του παραδόθηκε.
Ο Θεός της Σιωπής. Ο πάνσοφος κι ο Τουμπεκής. Ο πραγματικά επικίνδυνος Τιμωρός γιατί δεν μιλάει αλλά δράει. Ο μιλών πολύ λέει και μαλακίες. Κάτι σαν τον δημοσιογράφο που πρέπει υποχρεωτικά κάτι να γράφει. Ο γραφοδήμος δεν πρέπει κάτι να καταθέσει γιατί μιλάει απ’ ευθείας με τον Θεό της Σιωπής, τον πριν την γέννηση και τον μετά θάνατο και τον ποτέ στο διάλειμμα που λέγεται ζωή. Με σιωπή διοικούσε και θα διοικεί. Δεν θα κάνουμε καφενεία τα νεκροταφεία.
Εκεί υπάρχει ο θεός. Αυτός που παραγγέλνει σε μενα και τα μεταβιβάζω σιγά-σιγά σαν Κινέζικο βασανιστήριο στους ζώντες και όχι στους υπάρχοντες. Τεράστια μαγκιά η σιωπή και γι’ αυτό τον λόγο δεν έχει ανθρώπινο Θεό. Γιατί ο άνθρωπος δεν είναι μάγκας αλλά πρέπει να αναπλάθει την μαλακία του σε Θεό ή σε εκκλησιαστική παράδοση γιατί πρέπει να φοβάται.
Ψάχνει να βρει μέχρι πού θα φτάσεις ….
Και φοβούνται όλοι ανεξάρτητα ηλικίας ή περιουσίας ή γνώσης. Τί; Τον αληθινο σιωπηλό Θεό που απλά κουνάει το κεφάλι, κάνει μορφασμούς με το πρόσωπό του και δικαιώνει πρώτα δια της απόλυτης ή της παρεΐστικης μοναξιάς μέσα στο πλήθος ή της ενδιάμεσης μεσοσυμβιβαστικής απώλειας της προσωπικότητας που κατά κόσμον λέγεται δημόσιες σχέσεις ή PR αγγλιστί, την αξία και υποβιβάζει αυτόματα την απαξία χωρίς καμία εντολή.
Ο Θεός της καταστροφής, της δικαιοσύνης και της Τιμωρίας. Ο Θεός που σ’ αφήνει ελεύθερο, ασύδωτο και ανεξέλεγκτο. Που ψάχνει να δει μέχρι που θα φτάσεις ρε κακομοίρη. Που θα βρεις μόνος τα όριά σου. Σε ό,τι θες. Αυτός είναι ο πραγματικός θεός και εκεί καταλήγεις. Απ’ αυτόν κρίνεσαι τελικά και επειδή δεν μιλάει, δεν έχει άγαλμα. Δεν ζήτησε ποτέ και από κανέναν. Δεν συναλλάσσεται. Δεν είναι μαλάκας. Είναι θεός και πρέπει να τον δεις μπας και σωθείς έστω χάνοντας την δήθεν κοινωνικότητα σου άρα την πραγματική φλυαρία σου που δεν προσθέτει τίποτα σ’ ένα σύστημα εγκατηστεμένο πολλούς αιώνες. Γραφοδήμος κύριε, αν και δεν πιστεύω σε δημόσια σωτηρία αλλά μόνο προσωπική και σιωπηρή..
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΟΝ
ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΘΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ
Τα γαμησες ολα.Πουτανα,ισωμα,μια ευθεια…..
Τελικα,τον ΘΕΟ τον βρισκεις στο τελος.Στου διαλειμματος το τελος και λιγο πριν.Στην ανασκοπηση του εργου ,τι βιωσες,τι επραξες,κι αναλογα εφευρισκεις και τον θεο ΜΕΣΑ ΣΟΥ για τα λοιπα της μετανοιας.Αν προλαβεις βεβαια…Η σωτηρια της ψυχης ειναι μεγαλο πραγμα,οσο νωριτερα τοσο καλυτερα.Ποτε ειναι το νωρις ? Οταν το αποφασισει καποιος αφου παρει πρεφα τι γινεται στο εργο……
,Εγω παλι πιστευω πως “η σωτηρια της ψυχης” δεν ειναι ουτε “μεγαλο πραγμα”, -οπως λεει και ενα ασμα- αλλα ουτε και εχει κατα βαση καμια σημασια. Το πρωτο γιατι ο ανθρωπος ειναι πολυ ελαχιστος για να σωσει κατι αχρονο και αφθαρτο και το δευτερο – και κυριοτερο- δεν εχει καμια σημασια γιατι αυτο που καλειται “ψυχη”, δεν ειναι τιποτα αλλο απο το συνολο των εγκεφαλικων διεργασιων,οι οποιες ” προβαλουν” – και μεταφραζονται απο το αφρων ον-ως μεταφυσικος χωρος ένω δεν προκειται για τιποτα παραπανω παρα ηλεκτροχημικες αντιδρασεις.
Αν δεν ειχαμε νοηση,αρα ερωτηματα και αναγκη απαντησεων,δεν θα υπηρχε η αναγκη για “αναγκαστικη και ανακουφιστικη επεξηγηση,τετοια που να ” επεκτινει” την υπαρξη του μαλακανθρωπου κα περαν των οριων της φυσικης υπαρξης και να γινεται λογος για “ουρανους”, ” παραδεισους” κα κατ επεκταση για μπονους σωτηριας η τιμωριες “κεκλεισμενων” των παραδεισιων πυλων κλπ.
Το “επεκεινα”, δεν ειναι παρα μια φενακη,η οποια φυσικα ειναι πολυ κερδοφορος επιχειρηση για τα ιερατεια,διαχρονικα.
Παραειναι εγωιστικο και μεγαλοιδεατισμος να ανάμενεις επιβραυευση με ” αιωνια ζωη”, οταν τα εχεις κανει “κωλο” στις λιγες δεκαετιες επι γης.
Με το ζορι δηλαδη να επεκταθει η αφεντομουτσουναρα του σκατανθρωπου και στο “παραπερα”. Η τριχα απο τα αρχιδια της Φυσης,να αυτοαναγορευεται σε προνομιουχο κατοικο καποιων Ιλυσιων Πεδιων των ουρανων,οταν δεν μπορει να γινει βιωτος και ανεκτος στο Πεδιον το Αρεος,στην Πατησιων.
Ρε 80 χρονακια και πολλα σου ειναι.
Ο άνθρωπος ένα πλασματακι τόσο αδύναμο μα και τόσο ξεχωριστό. Η φύση, ο Θεός ας διαλέξει ο καθένας ότι θέλει, δεν του έδωσε ιδιαίτερα χαρίσματα επιβίωσης. Ούτε αγριαδα και ταχύτητα αιλουροειδους, ούτε δύναμη ιπποποταμου, ούτε κανένα κέρατο ρινοκερου, ούτε ούτε ούτε, και μόνος του έτσι μη – προικισμενος ξεκίνησε τον αγώνα της επιβίωσης. Που να τα βάλεις στα ίσια με τα αγριμια; πως να παλεψεις τα πολύ μεγάλα θηλαστικά σε ένα αεναο αγώνα επιβιωσης, όπου η τροφή τους ενός είναι η εξαφάνιση του άλλου;
Σε πρώτη φάση ο ανθρωπακος εξ ανάγκης κλειστηκε στη σπηλιά. Στη σπηλιά όλοι μαζί τη μέρα και το βράδυ που κοιμούνται τα άγρια θηρία να βγούμε να βρούμε τροφή. Ο φόβος ριζωθηκε βαθιά μέσα στη ψυχή του, στο dna του. Φόβος για τα άγρια θηρία, φόβος γιατί όταν η τροφή δε φτάνει κάποιος από εμάς θα φαγωθεί , φόβος μήπως οι άλλοι άνθρωποι στη σπηλιά με ρίξουν για τροφή θέλοντας να κατευνασουν το άγριο θηρίο που λυσσομαναει έξω από τη σπηλιά, φόβος φόβος φόβος., φόβος, μοναξιά κι υπομονή στη χαμοκαιλα του σπηλαιου, ύπνος τη μέρα και το βράδυ στο σκοτάδι βουρ για κυνήγι.
Το ανθρωπακι είχε χωρίς να το ξέρει ένα μεγάλο πλεονέκτημα αναπαραγωγής, ενώ τα άλλα ζώα έχουν μόνο συγκεκριμενους περιόδους αναπαραγωγής, αυτό μπορούσε να αναπαραγεται συνέχεια, με μια μικρή βέβαια “αδυναμία” που έχει να κάνει με το γυναικείο κύκλο. Ταυτόχρονα η ανθρώπινη αναναπαραγωγη του έδινε και ηδονή, πάλι κατ εξαίρεση από τα άλλα δημιουργηματα. Αυτό ακριβώς το προτερήμα δεν τον άφησε να αφανιστει. Οι πιθανότητες επιβίωσης του ήταν από την αρχή ελάχιστες.
Κατόπιν ήρθαν οι παγετώνες, η μεγάλη έλλειψη τροφής για τα μεγάλα θηλαστικά, η φωτιά, η μεταποιηση, η ανθρώπινη προσαρμοστικοτητα στις εκάστοτε περιβαλλοντολογικες συνθήκες και αυτό το φοβισμένο πλασματακι εκμετάλλευτικε τη στιγμή κι έγινε ο κυρίαρχος, αυτός ο μη – προικισμενος, αυτός ο φοβιτσιαρης. Ταυτόχρονα εκεί που καθάρισε τα άγρια θηρία, έπρεπε τώρα να καθαρίσει και τον καινούριο ανταγωνιστή του τον όμοιο του τον ανθρωπακο. Από εκεί κι έπειτα ξεκινά ένας δεύτερος αεναο αγώνας επιβίωσης του ανθρωπακου εναντίον του ανθρωπακου, με τους ίδιους φόβους, τις ίδιες ανασφαλειες.
Τη φωτιά, τη μεταποιηση τα παλιά εργαλεία αντικατεστησαν καινούρια εργαλεία, οι θρησκείες, οι εξουσιες, οι ιδέες, το χρήμα, και πάντα σε περιοπτη θέση η προσαρμοστικοτητα και ο φόβος.
Τι κι αν τη σπηλιά αντικατεστησε το διαμέρισμα, τι κι αν φοράμε ωραία ρούχα, αρώματα, και γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα με χαρές και γλέντια ο ανθρωπακος παραμένει εκατομμύρια χρόνια τώρα ο ίδιος φοβισμένος μοναχικός ανθρωπακος που έρχεται και πηγαίνει στο άγνωστο με μοναδικό διαχρονικό όπλο την προσαρμοστικοτητα. Σε αυτην την αέναη πορεία φόβου, μοναξιάς και προσαρμογής όλα επιτρέπονται, θεοί, ιδέες, ήθη, έθιμα, συμπεριφορές, κυριολεκτικά τα πάντα. Όπως είπαμε η πορεία ξεκινά και τελειώνει στο άγνωστο.
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΤΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ. ΠΑΡΕΠΙΠΤΟΝΤΩΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ SITE ΠΟΥ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΕΝΑ ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ. ΕΔΩ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΤΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ.ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΦΤΑΝΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ 365 ΠΟΥ ΛΟΓΟΚΡΙΝΕΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΒΑΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΜΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΤΕ. ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΕΙΔΑ ΤΗΝ ΕΝΔΕΚΑΔΑ. Ο ΜΠΑΡΚΑΣ ΕΧΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΑΛΛΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΤΣ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΟ ΜΗΔΕΝ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΡΙΟΙ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ. ΔΕΝ ΕΝΝΟΩ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΠΟΥ Ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΦΑΣΗ ΟΛΗ ΚΑΙ ΟΛΗ ΑΛΛΑ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΙΕΣΗ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟΨΕ. Ο ΓΚΑΛΟ ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΠΑΚΑΚΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΚΟΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΚΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΝΔΕΚΑΔΑ. Ο ΜΟΡΑΝ ΕΧΕΙ ΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΟΛΛΑΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ Ο ΜΠΟΤΟΣ Η Ο ΜΑΝΤΑΛΟΣ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΑΡΚΑΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΗΝ ΠΑΣΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΦΗΝΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ. ΠΟΝΤΑΡΩ ΣΤΟ ΚΑΚΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΗΣ ΜΠΕΝΦΙΚΑ…
Προς ΓΙΑΝΝΗΣ Κ : ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΤΣ; ΤΙ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ;
Μην φωναζετε,μας πηρατε τα αυτια…
Και τωρα που το ειδαμε το ματς τι καταλαβαμε? Ευτυχως θα γλιτωσουμε κι απο τα κολλυρια τα ευρωπαικα .Η ομαδα για αλλη μια φορα ,εδειξε οτι ηθελε αλλα δεν…
Προσπαθησε να σταματησει το κυνηγι του αετου της Μπενφικα σε καθε διωξιμο της αμυνας αλλα δεν…
Ηθελε να αλλαξει τρεις μπαλιες στο κεντρο αλλα παλι δεν…
Τελος παντων,ηθελε να μην γραψει 0 βαθμους ο πινακας,αλλα δεν…
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ,εσυ πονταριζες στο κακο φεγγαρι της Μπενφικα,αλλα εμεις δεν ειχαμε καθολου φεγγαρι,ουτε αστρο φωτεινο , ουτε καν πυξιδα…
Γνωριζει κανεις για την COMER GROUP LIMITED τιποτα…?
ΠΡΟΣ Το φως του φεγγαριού
ΕΝΝΟΩ ΟΤΙ ΠΧ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΤΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΤΣ ΜΕ ΤΗ ΛΑΡΙΣΑ (ΕΝΝΟΩ ΠΡΙΝ ΤΟ ΜΑΤΣ)ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΓΡΑΨΩ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΣΤ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΤΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΕΝΦΙΚΑ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΟΙΑΖΕΙ ΛΙΓΟ ΑΚΥΡΟ. ΑΥΤΟ.
Προς ΓΙΑΝΝΗΣ Κ : ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΑΛΛΑ ΠΟΙΟ SITE ΑΝΟΙΓΕΙ POST ΓΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ; ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ PREGAME ΠΡΟΤΕΙΝΕΙΣ;