ΣΟΥΒΛΑΤΖΗΣ

Χαίρετε ξανά αγαπητοί κι αγαπητές. Μετά από μια εβδομάδα στη Νέα Υόρκη και στην Φιλαδέλφεια ( πού αλλού ; ) για δουλειές, επιστρέφω με το τρίτο κείμενο της τριλογίας για τα ιδρύματα. Το κείμενο δημοσιεύθηκε στις 17/2/2007 και το βάζω αφού κάποιο νέο για την ομάδα μας δεν έχω. Καλή ανάγνωση και καλώς βρεθήκαμε ξανά.

---

ΣΠΟΥΔΕΣ Η ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΠΑΡΟΥ

Πρύτανης γίνεται ο σουβλατζής

ΤΗΣ ΑΧΡΗΣΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΤΟ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ΤΟΥ

---

<< Φώτα, προβολείς, ηθοποιοί. Ετοιμοι .>>

<< Κύριε σκηνοθέτα, δεν ξέρουμε καλά τα λόγια. >>

<< ΟΚ. Υποβολέας είσαι μέσα στο χωνί; >>

<< Μάλιστα.  >>

<< Φύγαμε λοιπόν. >>

<< Κύριε πρύτανη της ονομαστής δημόσιας σχολής μας ,της ένδοξης  Ανω Τρυγόνας,   μπορείτε να μας φέρετε ένα δίπιττο με μπόλικο τζατζίκι; Και σείς κύριε κοσμήτορα , της απαραίτητης σχολής μας, πιάσε κι ένα μισόκιλο με μπόλικο ασβέστη.>>

Πώς; Γελάει κανείς;  Λάθος. Δεν πρέπει να γελάμε. Δεν είναι κωμωδία. Δράμα είναι. Το να παραγγέλνει ο φοιτητής από   τον  πρύτανη σουβλάκι και αυτός να ανταποκρίνεται, είναι για να κλαίμε με την σύγχρονη πραγματικότητα μας και την κατάντια μας.   Και την τωρινή μας και την εικονική μελλοντική μας σωτηρία.

Υπάρχει λοιπόν, κάποια ανώτατη σχολή κάπου, και δεν ενδιαφέρει κανέναν το πώς θα εισαχθεί κάποιος. Με 5 κάτω από τη βάση, με -3 ή με -15; Αδιάφορο. Η σχολή ιδρύθηκε , άσχετα πώς,  και πρέπει γνήσια πασοκικά να λειτουργήσει. Δεν μας νοιάζει το καλό της χώρας. Μας νοιάζει το εφήμερο καλό.

Ο ντόπιος  ιδιοκτήτης δεν μας ενδιαφέρει το πώς απέκτησε το σπίτι του. Πάνω σε ρέμα, αυθαίρετο, από απαλλοτρίωση  χωραφιών κατόπιν κατευθυνόμενων συμφερόντων,  τίμια από δουλειά , δεν μας ενδιαφέρει. Ο  ιδιοκτήτης   πάντως , σαν  γνήσιος  βολεμένος τεμπέλης  δεν πρέπει να χάσει τίποτα από το εισόδημα του και το κόμμα από τη ψήφο του. Ποιο εισόδημα όμως;

Το σίγουρο και το κατοχυρωμένο μέσω ηλίθιων γονέων που στέλνουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν άχρηστες βλακείες.  Και άχρηστες σαν μόρφωση και άχρηστες σαν αυριανό εισόδημα. Μόνο για να μη μιλάει η γειτονιά. Μόνο για το κόμπλεξ. Και μόνο για  την ελληνική κοινωνική βλακεία. Μόνο και μόνο για να αποδείξουν  την απόλυτη ελληνική προσωρινότητα. Αυτή που εξακολουθεί να καταστρέφει ακόμα τον επόμενο, και δεν τον  απομπλέκει από την αποτυχία του προηγούμενου.

Που έχει πετύχει ρε μαλάκες ο Ελληνας  για να θέλει να κάνει και παιδιά  και να τα εκπαιδεύσει κιόλας; Τι να τους μάθει;  Τιμάει τίποτα; Υπολογίζει τίποτα; Σκέφτεται θετικά; Η είναι δοσμένος στην μακαριότητα της μαλακισμένης ανυποληψίας διεθνώς και στον εσωστρεφή καλοβολομένο  φουκαραδισμό της απολίτιστης  υποχρεωτικής  κοινωνικής τεμπελιάς και κλεψιάς;

Όμως όλοι τον αδικούν γιατί τον ζηλεύουν.  Τι να ζηλέψεις ρε από ένα λαό τόσο λίγο σε πληθυσμό και τόσο πολύ σε αγιρτοσύνη;  Ούτε  δύναμη αγοράς  έχει  πια , αλλά και ούτε και ιδέες.

Κι όμως. Για να πει ο Ελληνας ότι το παιδί του σπουδάζει σκαρφίζεται διάφορα. Σπουδάζει την αναπαραγωγή του σπάρου μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης. Την κοινωνική επίπτωση στην ψυχολογία των δικηγόρων για το ότι ένα χταπόδι έχασε ένα πόδι και δεν κατατάσσεται πουθενά. Είναι ή δεν είναι χταπόδι; Το ανυπέρβλητο πρόβλημα που καθημερινώς αντιμετωπίζει το καβλωμένο δελφίνι, που ενώ θέλει να γαμήσει μια φάλαινα, το μέγεθος του πουλιού του δεν είναι αρκετό για να ικανοποιήσει σεξουαλικώς την μεγάλων διαστάσεων φιλενάδα του.

Ετσι είναι και η πλάκα απαγορεύεται. Το πασόκ ήταν πανπλανητικό κόμμα σε παραγωγή σοσιαλισμού. Δεν τον κράτησε τον σοσιαλισμό μόνο για τον εαυτό του. Τον εξήγαγε και στα λοιπά ζωικά είδη, εκτός του ανθρώπου.  Τι νομίζετε δηλαδή; Με λίγα ακόμα χρόνια εξουσίας, θα εξομοίωνε τα ζώα με τον άνθρωπο. Και η δημοκρατική ψήφος θα είχε επεκταθεί παντού κατά το μυστικό σχέδιο. Βλέπανε μακριά οι άνθρωποι αυτοί.  Και μάθανε και τους άλλους.

Οι κόκκινοι  μάθανε τους πράσινους. Κι αυτοί τους μπλέ.  Πάντα  η σκυτάλη έχει διαδοχή. Δεν την χάνει ο πούστης ποτέ. Γιατί πάντα τον περιμένει ο μαλάκας.

Στα πανεπιστήμια λοιπόν της περιφέρειας, εκτός από  τον ιδιοκτήτη της τρώγλης που νοικιάζεται  στον κάθε ανυποψίαστο φοιτητή, έχει λόγο και ο σουβλατζής.  Και είναι λογικό. Ο αυριανός δήθεν επιστήμονας ή ψυχικά ανισόρροπος λόγω ανεργίας ή έστω κομματικός υπάλληλος, εκτός από το σπίτι που χρειάζεται για να μείνει , θέλει και κάτι άλλο. Θέλει και ύλη για να ζήσει. Βλέπεις η γνώση δεν έχει θερμιδική αξία στην Ελλάδα. Εδώ έρχεται ο ρόλος του ντόπιου σουβλατζή.

Απαιτεί, λοιπόν, ο σουβλατζής,  οι σχολές να μην κλείσουν ασχέτως το τι παιδεία προσφέρουν, το πώς και γιατί λειτουργούν ,  και το πώς εισάγονται οι φοιτητές. Κόπτεται με τον τρόπο του για το αυριανό πανεπιστημιακό μέλλον της χώρας. Το οποίο περνάει μέσα από το σουβλάκι. Γίνεται και πρύτανης και κλειδοκράτορας της άχρηστης σχολής μόνο και μόνο για να πουλήσει το εμπόρευμα του. Και  βλέπει και το παρόν και το μέλλον. Ετσι είναι οι πρυτάνεις. Βλέπουν τα πάντα.

Και το προσωρινό καλό για το εμπόρευμα τους και το αυριανό καλό. Με τόση ανεργία  που θα υπάρχει αύριο στους δήθεν επιστήμονες, το σουβλάκι θάναι η κύρια τροφή του Ελληνα.  Μόνο αυτό θα μπορούν να αγοράσουν κι ας  έχει μέσα  και  γάτα και σκύλο και τρίχες. Βλέπει ο σουβλατζής  μακριά.  Και αγωνίζεται υπερ του μη κλεισίματος της σχολής  που πάντα υπάρχει όλως τυχαίως απέναντι από την καντίνα του ή του μαγαζιού του.

Υπάρχει αμφίδρομη σχέση όμως. Το σουβλάκι κρατάει τις σχολές , τους φοιτητές , τους καθηγητές και τα πτυχία. Και τα πτυχία όμως κρατάνε αύριο το σουβλάκι.  Αυτοί οι   αυριανοί, λόγω συστήματος επιστήμονες , παίρνουν το πτυχίο ή τον πάπυρο και τυλίγουν το σουβλάκι. Το πτυχίο ή ο  πάπυρος  έχει να κάνει με το μέγεθος της παραγγελίας του σουβλακίου ή  με το μέγεθος της άγνοιας.

Απωθημένα άχρηστης παιδείας 

Αγαπητοί γονείς  ξυπνείστε.  Τόσα χρόνια στην Ελλάδα τίποτα δεν μάθατε; Μόνο κόμπλεξ και απωθημένα άχρηστης ανώτατης παιδείας;  Τόσα χρόνια αυτό το αριστερόστροφο άχρηστο ξόδεμα  χρημάτων , κόπου και ιδανικών ,τίποτα δεν σας έμαθε;

Για πείρα δεν μιλάω. Αυτή είναι χρήσιμη μόνο μετά θάνατον στα ραδίκια.  Ειδικά  όταν αποκτάς παιδιά η πείρα είναι άχρηστη. Πάντα καινούργιος είσαι. Μιλάω  βέβαια για προοδευέμενες  χώρες.  Όχι για την Ελλάδα που τίποτα δεν αλλάζει. Είναι ανάγκη να πληρώσετε για να γίνει το παιδί  σας άνεργος η σουβλατζής; Δείτε την πραγματικότητα της αξίας .   Πετάχτε  τον κομπλεξισμό  και το απωθημένο.

 

               ΤΙ ΝΑ ΖΗΛΕΨΕΙΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΛΑΟ ΤΟΣΟ ΛΙΓΟ ΣΕ ΠΛΗΘΥΣΜΟ

  ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΣΕ ΑΓΥΡΤΟΣΥΝΗ ;