ΟΣΠΦ – Α Ε Κ

Πεντάδα λοιπόν σήμερα, Κυριακή των Βαίων, στο αγαπητό τηγάνι. Στην σκιά της τρομερής μεταγραφής του αδερφού του Γκαρσία, που προκύπτει ποδοσφαιρική οικογένεια, ενώ αποκαλύπτει τελικά, οτι ο εγγυητής έχει μάτια παντού και παρακολουθεί ακόμα και εσωτερικά οικιακά ποδοσφαιρικά διπλά. Πολύ δουλειά ο άνθρωπας….

Το πρώτο μέρος ήταν μια κακοποίηση της μπάλας. Δεν φταίει σε αυτό η ΑΕΚ βέβαια. Κάτω από το βάρος της πρόσφατης πεντάρας, τι να έκανε; Να δώσει χώρο, χρόνο και μπάλα στον αντίπαλο και να παίξει για να μην συντριβεί. Μπορεί και να έψαχνε κάποια αντεπίθεση ίσως, αλλά με τέτοιους λιγόψυχους επιθετικούς σήμερα, δεν θα μπορούσες και να αισιοδοξείς ιδιαίτερα.

Ο αντίπαλος λοιπόν, ήταν κακός στην ανάπτυξη. Ήταν αργός και προβλέψιμος, χωρίς γρήγορες εναλλαγές της μπάλας και χωρίς εκμετάλλευση της παθητικής άμυνας της ΑΕΚ. Μια άμυνα που ξεκίναγε στον χώρο του κέντρου κυρίως, κι εντεινόταν καθώς βλέπαμε την περιοχή της. Επιθετικό πρεσάρισμα δεν υπήρχε, όμως αυτό το κλείδωμα των χώρων, παρά την συντριπτική κατοχή υπέρ του ΟΣΦΠ, τον έκανε φλύαρο και άνευρο.

Από την άλλη μεριά, εμείς εξαντλούμασταν στο να βγει η μπάλα μπροστά αφού την είχαμε γλυτώσει, και να κοιτάμε το ρολόι. Δείγμα της νευρικότητας ήταν τα γελάκια των παικτών μας, που πίστευαν οτι έκαναν το σωστό αλλά ο κακός διαιτητής δεν τους άφηνε. Όταν μάλιστα η μπάλα έβγαινε μπροστά, στην ουσία ο καθένας έψαχνε να απαλλαγεί από αυτήν, κάνοντας έναν διαγωνισμό χωρίς διαιτησία : Ποιός θα κάνει το μεγαλύτερο λάθος. Σε αυτό το πρώτο μέρος που είχαμε κορυφαίο τον Μάνταλο ( έκανε κι ένα σουτ επιτέλους ) και πολύ τρεχαλατζήδες τον Σιμάνσκι και τον Γαλανόπουλο. Και βέβαια φώναζε η κατάσταση για εκμετάλλευση του κενού χώρου που άφηνε ο  αντίπαλος από κάποιον με την ταχύτητα του Γκαρσία. Σε αυτό όμως το κακό μέρος, είχαμε και τρία γκολ που ακυρώθηκαν από το var.

To δεύτερο μέρος ξεκίνησε με τον Μαρτίνς να κάνει διορθώσεις και τον δικό μας να απολαμβάνει το έργο του. Ο αντίπαλος ξεκίνησε φουριόζος, ανέβασε ταχύτητα κι έλιωσε την ΑΕΚ για ένα τέταρτο. Ό,τι δεν είχε κάνει στο πρώτο μέρος, το έκανε σε δεκαπέντε λεπτά. Κατοχή χωρίς φλυαρία, αυτοματισμούς και πάτημα στην περιοχή μας. Την γλυτώσαμε με ένα γκολ μόλις και με κάποιες τελικές. Τον σταυρό μας κάναμε δηλαδή μέσα στην απόγνωση του πιο πλήρους ρόστερ που είχαμε ποτέ, που δεν φάγαμε κι άλλα, αλλά και που βλέπαμε καλύτερο παιχνίδι.

Και κάπου εκεί, και πάνω που ο αντίπαλος φρενάριζε την τακτική του επίθεση, μετά τον Γκαρσία που είχε ήδη μπει, ο παπατζής έβαλε δυό φρέσκα χαφ, στέλνοντας τον Μάνταλο σέντερ φορ αντί του μακράν χειρότερου σήμερα Ιρανού, ελπίζοντας κι αυτός να μην συντριβεί και σήμερα. Κι έβλεπες και μέσα στο γήπεδο την διαφορά ποιότητας των παικτών, που όμως δεν ήταν τόσο στα κασέ, όσο στην διάθεση, στο πάθος και στα τρεξίματα. Με το μοτίβο πάντα ίδιο : Η ομάδα μας στην αντεπίθεση και προς θεού, μην ξεφτιλιστούμε κι εμείς πάλι. Μας αρκεί ο εγγυητής, που είπε μαμά στο μαιευτήριο.

Και μπορώ να πω οτι η ΑΕΚ σήμερα άγγιξε την τελειότητα του στόχου της. Διότι αφού γλύτωσε με την βοήθεια του Θεού κάποια γκολ, έκανε και κάποια σουτ εκτός περιοχής. Κυριότερα την ώρα που αισθανόταν οτι δεν επαρκεί ο χρόνος για να φάει πιο πολλά γκολ, κι άρα ήταν απαλλαγμένη από το άγχος . Κάτι το οποίο καταγράφεται στα υπερ της, διότι έχουμε που έχουμε αθλητικά θέματα, είναι ανάγκη να αποκτήσουμε και ψυχολογικά; Και ποιός θα τα λύσει; Ο Κονέ που πήγε στην Ολλανδία για να βρει προπονητικά κέντρα; Τι να τα κάνει το ρόστερ αυτά; Αυτό είναι ικανό να ζητήσει άδεια ανάπαυσης επειδή θα το βάλουν σε αεροπλάνο. Μια χαρά είναι να κάνει προετοιμασία στα Σπάτα και να παίξει κανά φιλικό με την ισοδύναμη Τριγλία Ραφήνας. Το μαρτύριο του σήμερα ολοκληρώθηκε με ένα λάθος του παικταρά Ρουμάνου, που έγραψε στην ιστορία : 2-0 αντί για συντριβή.

Post By ...Το φως του φεγγαριού... (1.121 Posts)

Connect