Η ΑΕΚ κατέβηκε με 4-2-3-1 και τον Τζαβέλα στην ενδεκάδα της, που βάσει της απόδοσης του στο πρώτο μέρος, δικαίωσε πλήρως την επιλογή του Γιαννίκη. Διότι σήμερα χρειαζόταν πολύ η εμπειρία των παικτών. Μιλάμε για τραγικές συνθήκες διεξαγωγής του αγώνα. Βροχή στο φουλ που σχεδόν δεν έβλεπες μπροστά σου. Αέρας στη διαπασών και νερό παντού. Είχαμε καιρό να δούμε ποδόσφαιρο στυλ πόλο.
Οπότε δεν μπορείς να γράψεις πολλά για τακτικές και τεχνικές. Το παιχνίδι πήγε ουσιατικά σε μακρινές ψηλές μπαλιές και φυσικά επικράτησε η δύναμη και η αγωνία να κρατήσουν την ισορροπία τους οι παίκτες, που απέφευγαν όπως ο διάολος το λιβάνι, την κατοχή της μπάλας καθώς και τα τρεξίματα μαζί της. Οπότε με τα δεδομένα αυτά, θα μίλαγε κάποιο λάθος ή κάποιο κόλλημα της μπάλας. Που δεν μίλησε τελικά σε αυτόν τον αγώνα, που είχε ρυθμό, ένταση και υπερπροσπάθεια κι από τους 22 βρεμένους μέχρι το κόκκαλο αθλητές.
Η ομάδα μας προσπάθησε να ανταποκριθεί στις συνθήκες αυτές. Έκανε δυό τελικές καλές, ενώ την γλύτωσε στο δοκάρι του Αστέρα από πολύ κοντινή απόσταση. Είχε κορυφαίους τους Άμραμπαντ και Σιμόες κι αρκετά δραστήριο τον Τσούμπερ. Δυστυχώς δεν είχε καθόλου δεξιά πλευρά, αφού παίκτης Μισελέν δεν υπήρχε ενώ λόγω του νερού ο Μαροκινός σηκώθηκε κι έφυγε από εκεί κι έπαιζε οπουδήποτε αλλού. Αυτό εξ άλλου ανάγκασε τον Γιαννίκη να γυρίσει το σύτημα σε 4-4-2.
Εγώ μπορώ να πω οτι έμεινα ευχαριστημένος. Από το πάθος των παικτών μας, κι από την διάθεση να παίξουν σωστά. Έδειξαν γρήγορη προσαρμογή στα δεδομένα του αγωνιστικού χώρου, ενώ έπαιξαν σωστά τόσο αμυντικά όσο κι μεσοεπιθετικά. Έβγαλαν σκληρό μέταλλο και πολλά τρεξίματα. Λογικά δεν μπόρεσαν να βγάλουν παραπάνω ποιότητα αφού μέχρι και το γήπεδο τους έκοβε, όμως σε κάποιες στιγμές φαινόταν η τεχνική τους υπεροχή. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν σίγουρα δίκαιο αφού η κατοχή της μπάλας μοιράστηκε, ενώ ίσες ήταν και οι τελικές προσπάθειες.
Το δεύτερο μέρος ήταν κι αυτό πολύ ενδιαφέρον πάνω στους ίδιους άξονες του πρώτου. Αέρας, βροχή και δυνατό παιχνίδι. Ο ρυθμός κάπως έπεσε λόγω κούρασης, πράμα το οποίο και βοήθησε να δούμε κάτι καλύτερο αφού η μπάλα ακούμπησε και στο πάτωμα. Η ΑΕΚ έχασε από τους διακριθέντες τον Άμραμπαντ, ενώ κέρδισε τον Τζαβέλα και τον Τσιντώτα. Ο Σιμόες εξακολούθησε να είναι στα ίδια κορυφαία επίπεδα.
Είδαμε και κάποιες περισότερες τελικές, κύρια από την μεριά του αντιπάλου και κάποιες αλλαγές του Γιαννίκη, με κύριο συναίσθημα οτι η ομάδα μας αμύνθηκε πιο πολύ και πήγε να κλέψει το παιχνίδι. Αυτό το καταλαβαίνεις εύκολα από τους κορυφαίους που αναφέρω, που συμπληρώνονται από τις ολοκληρωτικά λάθος τις δυό τελευταίες μεταγραφές του προπονητή μας. Κανείς δεν κατάλαβε τι θα έκανε στο γήπεδο κάποιος Τάνκοβιτς.
Φυσικά και πάλι δεν μπορούμε να μιλάμε για ποιότητα ή για αυτοματισμούς ή για κάποια δουλειά. Πλέον είναι εμφανές. Για άλλη μια φορά όμως, οι δημοσιογράφοι θα μιλήσουν για συνθήκες κι οτι πρέπει να κρατήσουμε το πάθος και την αγωνιστικότητα. Δεν χρειάζεται να το κρατήσουμε αυτό. Μπορούμε να δούμε τις τελικές του Αστέρα, διότι στις ίδιες συνθήκες αγωνίστηκε. Κι αγωνίστηκε πιο ορθολογικά ενώ η ΑΕΚ έψαχνε να βρει πώς κρατάς ισορροπία με τακούνια. Και πρέπει να καταλάβει ο Γιαννίκης οτι έχει τα υλικά να παίξει 4-3-3, κι όχι να μας κουράζει από ένα σημείο και μετά, με το συνεχές ανακάτεμα της σούπας.
Και ξεκάθαρα σαν Αεκτζήδες πρέπει να πούμε οτι ήμασταν χειρότεροι από τον Αστέρα. Η έλλειψη του Στάνκοβιτς δεν φάνηκε καθόλου, ο Τζαβέλας επάξια πήρε την θέση του Μήτογλου, ενώ με τον Γκαρσία – που πράγματι θα αντικαθιστούσε τον Άμραμπαντ – δεν ασχολούμαι, αφού δεν είναι αξιόπιστος παίκτης. Επομένως τι έλειπε; Το γερό κέντρο, το συμπαγές. Εντάξει λείπουν οι χάφαροι, όμως ξεκάθαρα λείπει ο δεύτερος κόφτης και το γέμισμα τημς μεσαίας γραμμής. Κι αυτά είναι προπονητικά λάθη. Ειδικά σήμερα που χώροι υπήρχαν. Ειδικά σήμερα που φάνηκε οτι ο Γιαννίκης έχει κουτάκια στο μυαλό του και φυσικά την ευλυγισία της Κολωνίας. Δηλαδή απλά, δεν μπορεί να στρίψει ούτε να φαντασιωθεί κάτι διαφορετικό στο κέντρο. Με Λεταλέκ και Χατζησαφί διαθέσιμους. Θα πούμε κι άλλα.
Μη διωξετε ποτε,
τον Μπαμπη τον Τεννε!!!
Ειναι φανερό-ίσως να ήταν και αναμενόμενο- ο Γιαννίκης, ως μη ποτέ κουτσάροντας ομάδα-θηρευτή παρά ευρισκόμενος από την αρχή της εως τώρα καριέρας του στη θέση της αντιλόπης,θα είναι αρκετά δύσκολο έως αδύνατον να διαπεραστεί, να διαποτιστεί από ένστικτα κυνηγού και να αποβάλει τα αγελαία ανακλαστικά.
Η ΑΕΚ θυμίζει κοπάδι από γκνου που περνούν τροχάδιν το ποτάμι,για να αποφύγουν τους κροκοδειλους που καραδοκούν κάτω απ’το νερό.
Και ποιοι είναι οι “κροκόδειλοι” ρε Γιαννίκη στο ελληνικό πρωτάθλημα;
Χέσε μας ρε Γιαννίκη που πουλάς το πνεύμα του γερο-Σαμουηλ στο Κούγκι.
Ποδόσφαιρο και μάλιστα της πλάκας σε χώρα της πλάκας καλέισαι να δείξεις.
Δεν σε στείλανε και στο μέτωπο.
Διακυβευεις κάτι; Κάποιον στόχο;Κάποια…επένδυση του-κάποιου-“εγγυητή; Οχι. Κάποια εκατομμύρια από κάποια πρόκριση; Οχι. Παίξε ρε κακομοίρη πιο μπροστά. Σήκωσε την ομάδα πιο πάνω. Απλωσέ τη. Αφού έτσι κι αλλιως, για πουθενά δεν πάει. Τι δεύτερος,τί τρίτος,τί τέταρτος. Ως τα πλέυ-οφ, θα έχεις διαπιστώσει και πέντε πράγματα,θα έχεις τσεκάρει επι του πεδίου και κάποια σχήματα. Θα έχεις περάσει από κόσκινο και όσους δεν θα πρέπει να συνεχίσουν του χρόνου. Τι κάθεσαι πίσω σα συνταξιούχος που τσακώνεται στην ουρά για μια θέση ως το γκισέ.Κακομοίρη.
Μπουχτίσαμε από υφάκι και αμπελοφιλοσοφίες του κώλου, με αντικείμενο τι; μια μπάλα και 22 ξεβράκωτους που την κυνηγάνε.
Παριστάνετε τον Θεμιστοκλή στον πάγκο και τον Επίκουρο στις συνεντεύξεις τύπου.
Για να δικαιολογηθούν τα χιλιάρικα που παίρνουν δηλαδή. Φούμαρα πουλάνε. Ηθοποιοί είναι και μάλιστα κάκιστοι.
Ελεος με την “Φωσκολιάδα” του ποδοσφαίρου της μιζέριας.
Κανένας δεν γάμησε καθήμενος σταυροπόδι.
Χθες που πήγε στη δύναμη και το πόλο και δε χρειαζόταν η τιτανοτεράστια τεχνική της μανταλένας (με διπλό χιαστό μπάι δε γουέι), που ο Αστέρας έχει ένα κάρο λατίνους που σε τέτοιες καταστάσεις είναι στο στοιχείο τους, που γκολ θα βλέπαμε μόνο από στημένο (άρα και χρειάζεσαι καλά χτυπήματα και τους ψηλούς), που θα πήγαινε σε δύναμη και σωματική αντοχή….πάλι 4-2-3-1 με μανταλένα μαέστρο και να παίρνει πάλι όλα τα στημένα με τα γνωστά ανύπαρκτα αποτελέσματα. Έχει ένα Λεταλέκ με όγκο να μπει ΠΙΣΩ από τα 2 χαφ σε τριάδα 4-3-3 και άσε μπροστά σινάνσκι και σιμόες να τρέχουν με αλλαγή σακχώφ και, αμα στραβώσει μανταλένα και γιέφτιτς στο μόνο σύστημα που καταλαβαίνεις. Λες και στη μπρος τριάδα να μαρκάρει στα μέτρα που πρέπει για να μη μένει πολύ κενό με την κεντρική.
ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΥΤΟ? ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΔΙΟΤΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΧΩΡΑΕΙ Η ΜΑΝΤΑΛΕΝΑ?
Με αυτά τα μυαλά του δίνω μέχρι 2η παρέλαση του 22. Θα του έδινα μέχρι 1η, αλλά είναι οι υπόλοιποι τόσο πεθαμένοι, που 2οι θα βγούμε και χωρίς αυτόν, ή γενικά προπονητή. Εκτός άμα καταφέρουμε κι εκεί να πέσουμε πίσω από το σκουληκάρη ή κάνα ΠΑΣ, που είναι κανονικές ομάδες.
Επίσης, νομίζω Χατζησαφή 1000 φορές καλύτερη αλλαγή στα αριστερά από Τανκοβιτς…ή ακόμα και αριστερός εσωτερικός στην τριάδα.
Επιλογές του ιδιοκτήτη.
1. Γιαννίκης.
2. Απροστάτευτη ομάδα (ο χοντρός δεν έπαιζε χθες).
3. Ο Δημητρίαδης στην εκκλησία!
Όταν με το καλό βγει η άδεια, ίσως πουλήσει, ίσως ενδιαφερθεί.
1. Να πάρει ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ.
2. Να προστατεύσει την ομάδα.
3. Να προσλάβει τον Δημητρίαδη ως φύλακα στην Aegean.
Όχι, τον Μάνταλο θα τον ταριχεύσει, δεν θα τον αλλάξει. Θα βάλει και ομοίωμα στο Μουσείο. Να τον βλέπουμε εις διπλούν.
Φούσκα ο Γιαννίκης που έσκασε στα μούτρα της ομάδας
Δεν έχει καμία ευελιξία σαν προπονητής. Αδυνατεί να αλλάξει αυτό που έχει σχεδιάσει εξ’αρχής αν τυχόν στραβώσει το παιχνίδι. Οι αλλαγές στο ’88 σε τέτοιο αγωνιστικό χώρο δείχνουν τρικυμία στο κεφάλι. Και δεν είναι η πρώτη φορά φυσικά.
Αυτός κανονικά δεν έπρεπε να γίνει προπονητής αλλά δάσκαλος σε δημοτικό σχολείο, να του δίνουν συγκεκριμένη ύλη, να την βγάζει και το μεσημεράκι σπίτι του.
Άλλη μια φαντασίωση που ξεφτίζει