1821-2022: ΕΠΕΤΕΙΟΣ 201 ΧΡΟΝΩΝ ΕΠΑΙΤΕΙΑΣ

 

Στην ουσία φυσικά εορτάζομεν την πρώτη επέτειο από το 2021 όπου και συμπληρώθηκαν 200 χρόνια από την επάνάσταση του 1821.

O κυριότερος λόγος που εσυστάθει κράτος από τις “μεγάλες δυνάμεις” στην περιοχή ήταν-μιας και η παρωχημένη πλέον φεουδαρχία δεν μπορούσε να στεριώσει- να ελεγχθεί ο ελληνισμός.Oxι τοσο ο πληθυσμός.  Το πρώτο μέλημα ήταν να δημιουργηθεί μια αποικία χρέους, απόλυτα ελεγχόμενη οικονομικά αλλά και στρατιωτικά-πολιτικά προκειμένου οι “τζαναμπέτες”,οι “ατάσθαλοι”, οι ” της περιοχής να μην αυτενεργούν.
Κατά μια παράφραση του Καβαδία “πολλους ελευθερώσαμε μα αυτοί μου φέρνουν τρόμο”.
Δεν ήταν το θέμα να ελέγξουν-σε απόλυτους αριθμούς- μια χούφτα αμόρφωτων κατσαπλιάδων. Αυτό ήταν πις οφ κέϊκ” (“σαν αν δίνεις ένα ποτήρι νερό σε κάποιον” όπως θα έλεγε και ο Τσιάρτας)

Ο κίνδυνος ήταν, ο φιλελληνισμός να μην εισβάλει ένδον. Εντός κράτους. Το κράτος πρέπει να μισεί τον ελληνισμό.Και φυσικά οι υπήκοοι να εχθρεύονται το κράτος, το οποίο απλά είχε υποκαταστήσει την Υψηλή Πήλη. Σο σιμπλ.

Φυσικά η Μ. Βρετανία ουδεμία διάθεση συμφέρον ή ορεξη είχε να “απελευθερώσει” καμια Ελλάδα. Την Πελοπόνησο ήθελε υπο την επιρρεια της,ως τον Ισθμό δηλαδή και ως τις κυκλάδες (την περιοχή που “βλέπει” στην Μ. Ανατολή δηλαδή) και από κει και πάνω,η περιοχή ας ειναι φορου υποτελής στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο Καποδίστριας πήγε “με το ζόρι” τα σύνορα ως την Λαμία. Και φυσικά, βλέποντας που την πάει την δουλειά τον “μπουμπούνισαν” μέσω των Μαυρομιχαλαίων,που ειχαν και κεινοι λογο να ειναι σφόδρα δυσαρεστημένοι μαζί του,αφού τους κυνηγαγε να πληρώνουν φόρους. Αν είναι δυνατόν. Που νομίζει ότι ήρθε ο άνθρωπος; Μπαμ και κάτω.

Οταν ο Ελληνας αυτενεργεί,μεγαλουργεί. Δηλαδή Αυτεξουσιάζεται.
Είναι θαυμαστης του ατομισμού,σε σημείο ασυδοσίας. Οχι με την έννοια του φτηνού εγωϊσμού του “κουφόηχου” που λέει και μια ψυχή, αλλά με την έννοια της αυθυπαρξίας.
Τι θα έκαναν οι έλληνες αν δεν τους “προστάτευαν” οι φίλοι μας οι “ξένοι” και δεν τους καπέλωναν με το κράτος-“Δαφνί”; Αυτο που κάνουν χρόνια τώρα οι έλληνες εφοπλιστές που ζουν και δρουν έξω από το βαλκανικό κοτέτσι. Θα γαμούσαν τα πάντα. Παρακαλάνε κανένα κράτος να τους δεχθεί; Οχι. Πίπες τους κάνουν οι πολιτικοί. Γαμούν τους κανόνες και τους ξαναγράφουν μόνοι τους. Αν ήσουν Μ.Βρετανία, ή Γαλλία, ή Ρωσσία,θα  ήθελες να έχεις να κάνεις με  ελέυθερους ή με απελεύθερους; Το δεύτερο φυσικά. (αυτά τα “σας ελευθερώσαμε” και “σας δώκαμε και φράγκα” είναι για τον “κλείδωνα”. Μονο καθησυχασμενοι δούλοι λένε “ευχαριστώ” σε δεσμώτες)

Λάμπει στο “εξωτερικό” ο ελληνικής καταγωγής, ο έξω από το κράτος-προκρούστη δηλαδή,για αυτον ακριβώς τον λόγο. Αναπνέει ελεύθερα. Πέρα από το ότι, ο Ελληνισμός -άπειρα παραδειγματα από την Ιστορία-πολιτισμικά λειτουργεί ως πηγή μίμησης. Ειναι η “μητρα” που παράγει “κακά”-για τις εξουσίες-αντίτυπα. Ετρεχαν να “σκλαβωθούν” από τους Ελληνες οι “κατακτημένοι”. Γιατί; Μα γιατί έβλεπαν την διαφορά. Αλλο Αλέξανδρος και άλλο Ανιβας ή Τζενκις Χαν. (Οπως σήμερα τρέχουν να “σωθούν” στην αγκαλιά της Δύσης,ακόμα και οι επαναστατούντες κατ αυτής. Ειτε οι εξανδραποδισμένοι από το Ανατολικό μπλοκ φουκαράδες,είτε οι “πατερούλιδες”, που ναι μεν  διδάσκουν τον αντικαπιταλισμό,αλλά δεν λένε όχι στην υγρασία  των βορειων προαστίων,στα κότερα και στα πλουσια δειπνα με οικοδεσπότες τους “αιώνιους εχθρούς” παίζοντας το μονοτονο μα πιασάρικο παιχνίδι της πόλωσης.

Κάθε περιοχή που εμποτίστικε με ελληνισμό, λειτουργησε ως “ελατήριο” αντίστασης προς κάθε μορφής εξουσίας. Πρώτον με την παιδεία (δεν μιλώ για “εκπαίδευση” είναι άλλο θέμα. Εκπαίδευση μπορεί να δεχθεί σε ικανοποιητικό βαθμό και ένα πρωτεύον θηλαστικό. Ενας πίθηκος. ‘Η ένας σκύλος,ένα άλογο,ένα δελφίνι. Η μόρφωση,είναι πολλά περισσότερα ως γνωστόν) . Και δεύτερον με το δαιμόνο επιχειρείν.
Ξέρεις τί έιναι ένας ματσωμένος μορφωμένος; Μια βόμβα από μόνος του.

Επρεπε λοιπον αναγκαστικά οι “ομόδοξοι” της κύριας ελλαδικής περιοχής (εδώ που είμαστε τώρα πάνω-κάτω) να “στριμωχτούν” σε ένα κράτος-κονσερβοκούτι. Το οποίο μάλιστα έπρεπε να δρα και διχαστικά-διαβρωτικά προς τους έλληνες της διασποράς. Μη κάνει σε κανέναν εντύπωση η έχθρα, η απέχθεια που νοιώθουν οι “εσω” για τους “έξω”. Κανονικά, ΑΝ ήμασταν Ελληνες όχι με όρους αστυνομικής ταυτότητας και υπηκοόητας,αλλά πολιτισμικά, θα έπρεπε να τους ζηλευουμε, να θέλουμε να τους φτάσουμε και κατόπιν-συμφωνα με το ιδεώδες του Ελληνικού Κόσμου- να τους ξεπεράσουμε. Να πάμε “παραπέρα”.

Θες να απονεκρώσεις τον Ελληνα; Βάλτον σε κλουβί. Θες να ελέγξεις τον “άτακτο” για κάθε μορφής εξουσία ελληνισμό; Δωσ του σύνορα. Ορια. Κάν’του και μια Ιστορική “λοβοτομή” και έχεις αντί για πολίτη,απλά ένα κομμάτι κρέας που ψηφίζει κάθε 4 χρόνια τους φύλακές του τρελοκομείου του, που του πετάνε το φαί κάτω από την πόρτα.

Θες να ελέγξεις μια πυρκαϊά,ώστε να θερμένεσαι μεν ως “Κάρολος” ή “Μακρον” (παίρνουμε να συγχρονα ονοματα των προκατόχων τους) αλλά και να μην υπάρχει κινδυνος να τιναχτεί στον αέρα το κτήριο της ευρύτερης περιοχής,από Οδυσσό ως Αλεξάνδρεια; Φτιάξε ένα “κοτέτσι” και πέτα τον μέσα κει το μαλάκα να βουρλίζεται.

Θες να γαμίσει ο Ελληνας τα πάντα; Δως του “αέρα”. (δεν το φώναζαν τυχαία π.χ. στο μέτωπο. Δεν ζητούσαν ιατρικό οξυγόνο. Ελευθερία να δρω,να πράττω να σκέφτομαι,να αυτενεργώ,να δημιουργώ,να επιννοοώ,να αλλάζω, να λαθεύω, να πειραματίζομαι, να δοκιμάζω, να αποτυχγάνω, να σηκώνομαι, να βροντώ με τις γροθιές μου τις πόρτες του ονείρου, να μεταμορφώνομαι,να εξ-ελίσσωμαι, να μετασχηματίζομαι ως αήρ.
Ειναι εντελώς διαφορετική θεώρηση από το “πρότυπο” που θέλει π.χ. ο σύγχρονος δυαδικός κοινοβουλευτισμός, εκ Βορρά  ορμώμενος το οποίο βασικά είναι το: “Ολοι μαζί,μία γροθιά, πάμε με σχέδιο,κανόνες και πλαν μπι σι ντι…”

Εδώ μιλάμε για “βόμβα” στα θεμέλια του βολικότατου συντηρητισμού.Είναι ο άχρονος που υποδαυλίζει την “σταθερότητα”. Είναι ο ΄”αντάρτης” που σιχαίνεται το βόλεμα. Είναι ο ανυπάκουος που αμφισβητεί και γυρίζει το τραπέζι του καθωσπρέπει δείπνου του κόσμου  ανάποδα.Είναι αυτός που θα φυλακίσει τον αδερφό του,θα εξορίσει τον “ευεργέτητη” του, θα ξηλώσει τα παράσημα του “σωτήρα” του,θα πετάξει στη θάλασσα τον σύντροφό του.Είναι αυτός που βουτα με χάρη στο χάος.Που προτιμά τον στρόβιλο από τη νηνεμία. Δεν είναι ο απρόσωπος “κανένας” κρυμένος κάτω από αιγοπρόβατα. Είναι ο διαχρονικά “επίκίνδυνος” Οδυσσέας. Είναι ο Ενας,που κοιτάζει κατάματα το Θεό και του λέει “ετοιμάσου, σου’ρχομαι μαλάκα”.

Γιατί κατ αυτόν, “σιγουριά” σημαίνει ακίνητο έλος.”Βεβαιότητα” σημαίνει στασιμότητα. “Πλάνο” σημαίνει έλλειψη δημιουργικής φαντασίας. “Ορια”-“σύνορα”-“φραχτες”, στο μυαλό του δεν ορίζονται ως ασφαλές καταφύγειο,αλλά ως δια βίου φυλάκιση.
Ο μη υποταγμένος στη σκέψη, ο ανένταχτος, για να μεγαλουργήσει, δεν θέλει “οργανωμένο κράτος”. (Αντίθετα τα κρατη οργανώνονται απένατι στον αιώνιο  ανοργάνωτο εχθρό,που είναι η ανατροπή η οποια ξεκινα απο την ανταρσία της σκέψης και κατόπιν γινεται-αν δεν προσέξωμεν- κανονική επανάσταση).

Δεν θέλει την ασφάλεια της στάνης. Θέλει ελευθερία. Επιτήρηση χρειάζονται τα πρόβατα. Οχι ο λύκος. “Ιφ γιου νόου γουάτ άϊ μιν” που λένε και οι φίλοι μας οι Αγγλοι.
Και όλα αυτα,δεν είναι προνόμιο κάποιων “εξ αίματος” απογόνων. (των γνωστών “Ελληναράδων) Αυτα ειναι γραφικές-και πολύ βολικές για κάποιους-θεωρίες. Οχι.Αυτό είναι προνόμιο όλων των ανθρώπων, όπου γης. Καθ ότι τα μηνυματα είναι πανανθρώπινα. Είναι μια ικανότητα του κάθε ενός που μπορεί να μετατραπεί με την κατάλληλη μόρφωση σε δυνατότητα. Κατά μια παραφραση του σλόγκαν του “πειρατικού” του 2004 (αλλη μαλακία αυτη.Εκαναν τους κατακτητές, κλέφτες με ρούμι) θα λέγαμε ότι “δεν είστε 11 εκατομμύρια,είστε 11 δισεκατομμύρια”.

Αρα λοιπον ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ,έπρεπε αυτοί οι “κατσαπλιάδες” κλεφταρματωλοί και λοιποί, που βολοδερναν αναμεσα σε πεσμενα μαρμαρα που τοσα ήξεραν για αυτα που τα χρησιμοποιούσαν ως πέτρες για μαντρότοιχους, έπρεπε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να “απομακρυνθούν” ακόμα περισσότερο και αν γίνεται να εχθρεύονται το παρελθόν τους.
Γιατί “Ελληνας γίνεσαι  ως γνωστόν,δεν γεννιέσαι. Φαντάζεσαι το “μέγα κακό” για τις εξουσίες,να πολλαπλασιάζονταν τέτοιου είδους ανθρωπότυποι όπως της “Αντιγόνης”;
Ειπαμε να την βλέπουμε σε κανενα θέατρο χειροκροτώντας από τις πρώτες θέσεις και κάνοντας αέρα με το πρόγραμμα της παράστασης μέσα στη ζέστη της Επιδαύρου .ο.κ. Αλλά ΟΧΙ και πρότυπο. Μη βγάλουμε και τα ματάκια μας.

Δεν είναι τυχαία η “οργανωμένη” και ενορχηστρωμένη” καθύβριση των σύγχρονων Ελληνων, όχι μόνο από  ξενόφωνους-αυτό θα είχε και μια εξηγηση εφ’όσον θεωρουν εαυτους  συνεχιστες και πολιτιστικούς απογόνους του ελληνικου φωτός- αλλά και ελληνοφωνους και μαλιστα από επίσημες θεσεις και φορα, οργανισμους και κέντρα,(τα περισσότερα από αυτα χρηματοδοτούμενα από το ίδιο το κράτος,υπο μορφή επιδοτήσεων ή “χορηγιών” (καμία έκπληξης) όπου συνεχώς με την πρωτη ευκαιρια και χωρίς να βαριούνται ποτέ, ΤΙ σου λένε; Εισαι “νεόκοπος τεμπέλης”. Είσαι νεότευκτος χαραμοφάης. Είσαι το καινουριο τεμπελοσκυλο στην Ευρωπαικικη πολυκατοικία.Είσαι ο βρωμιάρης που βγάλαμε από τις λάσπες.Σε πλύναμε σε ντύσαμε σε δανείσαμε και μας φωνάζεις και από πάνω; Δεν έχεις καμια Ιστορική συνέχεια και σχέση. Ημεις ήμεθα οι συνεχιστές.Εσύ είσαι ένα καρτ-ποσταλ στην καλύτερη.

Εγινε μια “καλή” προσπάθεια οπως θα θυμάστε από τον Σκαϊ πριν λιγα χρόνια με ένα ντοκυμαντέρ τιτλοφορούμενο “1821: Η γέννηση ενός Εθνους”. Υπήρξαν αυτονοητες αντιδράσεις και το πήραν πίσω. (οτι δηλαδή οι ελληνες ως έθνος γεννηθηκαν το 1821.Και πιο πριν; Πιο πριν ήταν ΑΛΛΟΙ εδω.  (!)

Εδώ άλλοι λαοί πασχιζουν να τεντώσουν το “μπόϊ” τους και  την ύπαρξη τους στον Ιστορικό χρόνο-ακόμα και με ψευδή, φτιαχτα στοιχεία και υπερβολές- και εδώ οι τύποι στην Ελλάδα κάνουν ότι μπορούν να “κουρέψουν” μια ντουζίνα χιλιετίες. Αν έχετε ξαναδει τέτοια απίστευτη αυτοκτονική και αυτοκατασττροφική εντροπία σε άλλο λαό,να μου τον πείτε.Δεν θα βρείτε πουθενα. (δεν τους αποκαλώ προδότες,γιατί προδότης είναι κάτι άλλο.Πρέπει να πιστευεις κατι και  να το προδόσεις κατόπιν,ωστε να γίνεις τέτοιος. Αν ποτέ δεν πίστεψες κάτι, πως να το προδόσεις; Αδύνατον. Οσο “προδότης” μπορεί να είναι ο Φαλμεράϊερ,άλλο τόσο “προδότης” μπορεί να είναι  ο Μαυροκορδάτος, ο Κωλέτης ή οι κατοπινοί “συγγενείς” τους απόγονοι πολιτικοί τζιτζιφιόγκοι που συνωστίζονται στα σκαλοπάτια πρεσβειών περιμένοντας το πρόσταγμα να “υπηρετήσουν  την πατρίδα”.

Και επειδή λοιπον αρνητικός σάλος σηκώθηκε για κεινο το ντοκυμαντερ, είπαν να το “μαζεψουν” λίγο. Οπότε  επί τι ευκαιρία της επαιτίου (δεν είναι γραμμένο λάθος) των 200 χρονων από τα πρώτα δάνεια, ο τίτλος του ντοκυμαντέρ- ιστορικού ανασκολοπισμού και γενικά η μπροσούρα της  Δασκαλάκειας εορτής είναι: “1821: Η γέννηση ενός Κράτους-Εθνους”. Πάλι καλά. Σε καμιά 30αριά χρόνια θα μας πουν ότι “γεννηθήκαμε” το 1974. Είμαι βέβαιος.

Δες πάμπολλες εκδόσεις βιβλίων,παρουσιάσεις κινηματογραφικών έργων και θεατρικών παραστάσεων, “φιλοσοφικών φόρουμ”- ο θεος να τα κάνει- αναζήτησης κλπ. Δες πως παρουσιάζει τον νεοέλληνα ο νεοελληνικός μεταμοντέρνος-μη χέσω- κινηματογράφος εδώ και μερικές δεκαετίες. Δεν τους “Δήμου” και τους “Ράμφους”. Δες “Ενώσεις”  και “Φόρα”. Δες εκδόσεις.Δες “δεξαμενες σκέψεις”. (εδω η φράση αυτή χάνει πλέον την παραμικρή σημασία της). Χλευάζουν με κάθε ευκαιρία και σε κάθε τόνο. Γιατί είναι “In” και “της μόδας” να καταγίνεσαι ενάντια στους υποτιθέμενους συμπατριώτες σου, οι οποίοι τυχγάνουν γραικύλοι.
Κοιτα τι βιτρίνα βλιβλιοπωλείου, που αφορούν στην Αρχαία Ελλάδα. Θα δυσκολευτείς να βρεις βιβλίο με Ελληνα συγγραφέα.(υπάρχουν φυσικά.) Γιατί; Μα γιατί “μας ανακάλυψαν για λογαριασμό τους” οι ξένοι. Που έχουν άριστη επίγνωση του τί σημαίνει να κρατάς το “manual” για την διαχείρηση του κόσμου.
Θες να “σκοτώσεις” τον Ελληνα; Χώστον σε κράτος. Και μάλιστα “επιδοτούμενο”.

Ενα λιοντάρι που του πετάνε σάπια κοτόπουλα εν είδει δανείων οι εκπαιδευτές του και γλύφει τα αρχίδια του βαριεστημένο,δεν είναι λιοντάρι. Είναι κοπρόσκυλο.
Και τέτοιο θα πρέπει να μεινει.

To βιολογικό τέλος κάποιου,είναι-σχεδόν πάντα- η απόδειξη της ζωής που έζησε και οι αξίες που τον χαρακτήριζαν.

Απειρες “εξεγέρσεις” έχουν υπάρξει ανα τον κόσμο και ανα το χρόνο. Proxy wars αιώνων. Από τοπικούς  επαναστάτες-“τρομοκράτες” -καθοδηγούμενοι  αυτοί είτε απ το αγνό συναίσθημα είτε απ το  ελλογο συμφέρον. (σχεδόν πάντα υπό την καθοδήγηση και την υψηλή εποπτεία μεγαλυτέρων συμφερόντων δηλ “εγγυητριών δυνάμεων”(sic).

(στη εγκεφαλική “μάχη” ανάμεσα σε αυτά τα δύο,-λογική και συνάισθημα-που πάντα τσακώνονται ακομα και για τα πιο απλά καθημερινά  πράγματα,συνήθως-όταν σφίγγουν τα γάλατα- νικητης βγαίνει η “λογική”,δηλαδη το ατομικό συμφέρον. Βιολογικά έχει εξήγηση,αφού η έμφυτη ροπή προς την διατήρηση της επιβίωσης και την ασφάλεια,είναι δυνατοτέρα από την σύμφυτη ροπή προς την φαντασιακή ανασφάλεια. Ετσι,στο τέλος κάθε τέτοιας “μάχης”, η πρώτη γίνεται Εξουσία-δηλαδή Πράξη  και η δεύτερη έκθεμα σε κάποια πλατεία ή μουσείο, δηλαδή Ανάμνηση. Οπου η Εξουσία περνά απο κει τας ημέρας των επετείων και κοιτά με υποκριτικό “θαυμασμό” την ουτοπική αυτοκτονική ροπή  των “χρήσιμων ηλιθιων” οι οποίοι είναι  απαθανατισμένοι σε πίνακες,αγάλματα,προτομές  κλπ.   κλείνοντας  γόνυ και  ταπεινά σηκώνοντας  ένα ποτήρι σαμπάνια κάνοντας την αιώνια πρόποση: Εις υγείαν των κορόϊδων”.)

που αποζητουν την ελευθερία τους-δηλαδη κατά βάση να τουμπάρουν την ασθμάινουσα ενεστώσα άρχουσα  πολιτικη τάξη και έτσι να συνδιαλέγονται με την (νέα) εξουσία- η και γινονται και οι ίδιοι μέλη της- ώστε να  έχουν πρόσβαση στα δημόσια ταμεία. Και θα συνεχίσουν να υπάρχουν,όσο θα υπάρχει απληστία, και ματαιδοξία,δηλαδή εις τον αιώνα των αιώνων.

Ελαφρύ ας είναι το χωμα  πάνω απ΄τα κοκκαλάκια του  φωτισμένου και πανέντιμου  Καποδίστρια του σοφού αγράμματου γέροντα Γ. Κολοκοτρώνη, του μικροκαμωμένου μα με 100 κιλά αρχίδια Γ. Καραϊσκάκη, του λεβέντόπαιδου  Κ.Κανάρη,του γενναιου Οδ.Ανδρούτσου, του παλικαρά  Σταματελόπουλου (Νικιταράς) και των συν αυτώ  λιγοτερο γνωστών  μα εξίσου “αγράμματων” κλεφταρματολών που  πολέμισαν τους Τούρκους και-αφού βασανίστηκαν φυλακίστικαν και λοιδωρήθηκαν- πυροβολήθηκαν,κρεμάστικαν ή γκρεμοσακίστικαν  από-τους παρακάτω- ελληνόφωνους “απελευθερωτές”.

Βαρύ κι ασήκωτο το χώμα ας έιναι πάνω απ’τις κοκκάλες  τις πρακτοράτζας  Μαυροκορδάτου,της “νυφίτσας” Κωλέτη, του άπληστου Κουντουριωτη,του κρετίνου  Μιαούλη  του κλαρινογαμπρού Μακρυγιάννη,του αλητάμπουρα Γκούρα, των Μαυραραχνομιχαλαραίων  και λοιπών κοτζαμπάζιδων και” λογίων” που  με το διάιρει και βασίλευε-υπό την  υψηλή εποπτεια και χορηγία των “εγγυητριών δυνάμεων και κυρίως της Μ.Βρετανίας-  πολέμισαν με λύσσα τους παραπάνω “αγράμματους” Ελληνες και -αφού ευοδώθηκε το έργο,έζησαν κορακοζώητα,ξεσκίζοντας τα δημόσια ταμεία, και απέθαναν -οι περισσότεροι- ησύχως. από  διατροφική υπερπλήρωση δηλαδή από υπερβολικό μασούλημα.

Είναι κι αυτό μια μετα θάνατον εκδίκηση των μεν προς τους δε “Στο λαιμό να σας κάτσει, πούστιδες”.

Χρόνια πολλά ,των οποίων  την ποιότητα δεν υποσχόμεθα.